Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 9 maja 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dotyczy ulgi na powrót: na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

1.Od 1 marca 2015 r. zamieszkał Pan wraz z małoletnimi dziećmi w Holandii. Od tego czasu posiadał Pan tam zameldowanie. Rozpoczął Pan również od tego dnia prace w Banku .... w Amsterdamie na umowę o pracę na pełny etat (40h tygodniowo).

2.Od 2016 r. zakupił Pan własny dom w Holandii gdzie zamieszkał Pan wraz z dziećmi.

3.Dzieci (córka i syn) uczęszczały do szkoły podstawowej oraz średniej w Holandii. Syn w dalszym ciągu studiuje.

4.W Polsce mieszkała Pana żona.

5.W Polsce był Pan zameldowany w Pana rodzinnym domu (od ponad 40 lat) do celów korespondencyjnych.

6.Do Polski wrócił Pan w 2023 roku zakładając własną działalność gospodarczą.

Prosi Pan o indywidualną interpretacje potwierdzająca, czy w tej sytuacji przysługuje Panu prawo do zastosowania ulgi na powrót.

Uzupełnienie

Posiada Pan jedynie obywatelstwo Polskie.

Powrócił Pan do Polski w styczniu/lutym 2023 r.  Przyjechał Pan do Polski w 2023 r. z zamiarem przesiedlenia się na stałe.

Od momentu przyjazdu do Polski Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce. Wrócił Pan do zamieszkania z żoną.

Od momentu wyjazdu do Holandii do moment powrotu do Polski Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajdowało się w Holandii. Przeniósł się Pan z dziećmi do Holandii (gdzie chodziły do szkoły). Żona pozostała w Polsce. Nie miał Pan dochodów z Polsce. Kupił Pan dom w Holandii, planował Pan zamieszkać na stałe. Podlegał Pan w Holandii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wg opinii (...) Pana sytuacja jako rezydenta podatkowego (wystawiona w 2016)

·od 1 styczniado 28 lutego 2015 r. - traktowano Pana jako rezydenta podatkowego polskiego

·od 1 marca 2015 r. - jak rezydenta podatkowego holenderskiego.

Opinie (...) dołącza Pan w załączniku.

W 2015 jeszcze rozliczał Pan polski PIT za dochody 1 stycznia do 28 lutego), ale od 1 marca 2015 r. do momentu powrotu do Polski traktowany był Pan jako holenderski podatnik.

Nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2023 r. (tj. w latach 2020- 2022) oraz od początku 2023 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski. Natomiast jest Pan współwłaścicielem wraz z żoną nieruchomości, w której zamieszkał Pan.

Jest Pan w stanie dostarczyć umowę o pracę.  Składał Pan rozliczenie podatkowe w Holandii przez cały okres. Na żądanie jest Pan w stanie dostarczyć informacje o stałym zameldowaniu w Holandii.

Po przeprowadzce do Polski uzyskuje Pan dochody z własnej działalności.

Do 25 października 2024 r. był Pan zatrudniony na umowę o pracę również w Holandii.

Nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót.

Pytanie

Czy w tej sytuacji przysługuje Panu prawo do zastosowania ulgi na powrót?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan,  że kwalifikuje się na ulgę na powrót.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

W konsekwencji, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne  – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że przyjechał Pan do Polski styczniu/lutym 2023 r., z zamiarem przesiedlenia się na stałe. Od momentu przyjazdu do Polski przeniósł Pan interesy osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych) na teren Rzeczpospolitej Polskiej.

Zatem, od tego momentu podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

W związku z powyższym, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Od 1 marca 2015 r. zamieszkał Pan i pracował Pan w Holandii. Od momentu wyjazdu do Holandii do moment powrotu do Polski Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajdowało się w Holandii. Przeniósł się Pan z dziećmi do Holandii (gdzie chodziły do szkoły). Żona pozostała w Polsce. Nie miał Pan dochodów z Polsce. Kupił Pan dom w Holandii, planował Pan zamieszkać na stałe. Podlegał Pan w Holandii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2023 r. (tj. w latach 2020- 2022) oraz od początku 2023 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski.

Zatem, zrealizował Pan także wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Co równie istotne, jednym z wymagań, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy jest posiadanie obywatelstwa polskiego, który to warunek również Pan spełnił, bowiem jak Pan wskazał w opisie sprawy: posiada Pan jedynie obywatelstwo polskie.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wskazał Pan, że jest Pan w stanie dostarczyć umowę o pracę.  Składał Pan rozliczenie podatkowe w Holandii przez cały okres. Na żądanie jest Pan w stanie dostarczyć informacje o stałym zameldowaniu w Holandii.

Z treści wniosku wynika zatem, że posiada Pan dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Holandii. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, gdyż jak wskazał Pan w uzupełnieniu wniosku nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że ma Pan prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w limitowanej wysokości, o ile do Pana dochodów osiągniętych z pozarolniczej działalności gospodarczej, mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych albo ustawie o podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo wyjaśniam, że w ramach postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, nie analizuję załączonych do wniosku dokumentów. Analiza załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.