Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 6 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 10 czerwca 2025 r. (data wpływu) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od marca 2025 r. jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). Dochody osiągane przez Wnioskodawcę są opodatkowane na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca posiada wiedzę oraz doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem oprogramowania. Tworzenie oprogramowania przez Wnioskodawcę opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, tworzenie, implementowanie oraz testowanie oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, samodzielnie tworzy, a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy.

Wnioskodawca w okresie od czerwca 2024 r. do lutego 2025 r. prowadził prace nad integracją systemów X oraz Y. Celem projektu było stworzenie dedykowanego interfejsu programistycznego umożliwiającego komunikację między sklepem internetowym opartym na X a systemem...Y. Integracja miała na celu automatyzację procesów biznesowych oraz usprawnienie zarządzania danymi produktowymi i zamówieniami.

Integracja obejmowała następujące funkcjonalności:

1)automatyczne przesyłanie zamówień z X do...XL, eliminując konieczność ręcznego przetwarzania zleceń,

2)synchronizację zdjęć produktów pomiędzy...XL a X, zapewniając spójność wizualną oferty,

3)automatyczne tworzenie kont kontrahentów B2B na podstawie rejestracji klientów w sklepie internetowym,

4)pobieranie faktur i dokumentów handlowych z...XL, co umożliwiało klientom dostęp do dokumentacji zakupowej,

5)synchronizację kart towarowych z...XL do X, obejmującą nazwy, opisy, ceny, zdjęcia oraz cechy produktów,

6)implementację systemu interaktywnych dokumentów PDF, pozwalających na wyszukiwanie produktów powiązanych i podobnych, ułatwiając klientom proces zakupowy.

Prace były prowadzone zgodnie z poniższym harmonogramem:

1)czerwiec 2024 – Analiza wymagań klienta oraz stworzenie środowiska testowego,

2)lipiec 2024 – Implementacja synchronizacji kartotek towarowych,

3)sierpień 2024 – Synchronizacja kontrahentów B2B,

4)wrzesień 2024 - październik 2024 – Implementacja systemu interaktywnych dokumentów PDF,

5)listopad 2024 – Integracja cennika dla kartotek towarowych,

6)grudzień 2024 – Implementacja algorytmu rabatowania oraz wdrożenie na produkcję,

7)styczeń - luty 2025 – prace stabilizacyjne i dokumentacyjne.

Wnioskodawca tworząc oprogramowanie korzysta z takich technologii i narzędzi, jak:

1)języki programowania (...),

2)środowisko (...),

3)CI/CD: (...),

4)wzorzec projektowy: (...),

5)Architektura: (...),

6)Komunikacja: (...),

7)Obsługa danych: (...).

Obecnie Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kontynuuje prace nad powyżej przedstawionym projektem, zajmując się rozwojem łącznika X oraz Y. Zgodnie z zamierzeniem, Wnioskodawca w najbliższym czasie będzie prowadził prace nad integracją zamówień sprzedaży tak, aby integracja pomiędzy systemami obejmowała dwukierunkową synchronizację. Planowane prace obejmują także dodanie funkcjonalności, która umożliwi obsługę stanów magazynowych. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca w najbliższym czasie będzie również prowadził prace nad integracją systemu Y z innymi systemami, w tym Z oraz XX.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym oraz autorskim charakterem. W związku z powyższym tworzone oprogramowanie jako utwór, każdorazowo korzysta z ochrony prawnej przewidzianej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy jako twórcy zawsze przysługują autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy do momentu przeniesienia ich na kontrahenta.

Na gruncie umowy, na podstawie której Wnioskodawca obecnie świadczy usługi programistyczne, a która to została zawarta z zachowaniem formy wskazanej w art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, transfer autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na kontrahenta następuje wskazanych na polach eksploatacji:

a)     zwielokrotnianie w całości lub części programu jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie,

b)     wprowadzanie do każdego rodzaju pamięci urządzeń́, na których będzie wykorzystywany program komputerowy, w tym pamięci wewnętrznej oraz zewnętrznej, na nośnikach informacji w chmurze, na serwerach,

c)      instalowanie oraz uruchamianie na urządzeniach takich jak komputery, urządzenia mobilne, serwery, infrastruktura chmurowa, oraz udostępnianie możliwości korzystania z programu komputerowego online oraz innego udostępniania w ten sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie,

d)     tłumaczenie, przystosowywanie, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym,

e)     rozpowszechnianie, w tym użyczenie lub najem, programu komputerowego lub jego kopii, w tym za pomocą sieci Internet.

Zgodnie z zawartą umową, otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy, w tym wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na rzecz kontrahenta. Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, gdyż nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych. Wnioskodawca zamierza obejmować ulgą IP BOX wyłącznie dochody z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej – autorskich praw do oprogramowania, w tym celu prowadzi ewidencję czasu, jaki poświęcił na prowadzenie prac programistycznych prowadzących do powstania prawa własności intelektualnej.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie tworzenia oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę” rozwiązania, które mają sprostać wymogom rynku oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy. W związku z tworzeniem oprogramowania poprzez opracowywanie i wdrażanie nowych elementów, Wnioskodawca pracuje nad jego wytwarzaniem w usystematyzowany sposób, podzielony na etapy takie jak:

1.zapoznanie się z wymaganiami kontrahenta, zbieranie danych oraz ich analiza, planowanie prac;

2.praca nad przygotowaniem oprogramowania;

3.optymalizacja, w tym zmiany oraz poprawki związane z wytworzeniem oprogramowania;

4.test jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności oprogramowania;

5.przyjęcie przez kontrahenta wytworzonego oprogramowania.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej:

1.    nowatorskość i twórczość - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie lub jego komponenty od podstaw, w zależności od potrzeb kontrahenta. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za dostarczenie konkretnego rozwiązania, wobec czego zobowiązany jest do samodzielnego opracowania i znalezienia odpowiedniego sposobu,

2.    metodyczność - Wnioskodawca prowadzi działalność systematycznie oraz uporządkowanie w sposób opisany powyżej.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonane czynności ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca wykonuje czynności w miejscu i czasie wybranym przez siebie, zapewniającym należyte wykonanie usługi. Jako wykonujący te czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi lub planuje ponosić następujące wydatki związane bezpośrednio z wytwarzaniem oprogramowania, a tym samym powstawaniem nowych praw własności intelektualnej:

a)koszty użytkowania samochodu - za koszty użytkowania samochodu Wnioskodawca rozumie koszty zakupu paliwa, leasingu, amortyzacji (możliwe odpisy amortyzacyjne, jakie Wnioskodawca dokona w danym roku podatkowym, za który będzie korzystał z ulgi IP BOX) oraz ewentualnych napraw, w tym koszty serwisu, części zamiennych, ubezpieczenia, przeglądów;

b)sprzęt komputerowy i urządzenia mobilne - za koszty sprzętu komputerowego i urządzeń mobilnych Wnioskodawca rozumie koszty zakupu laptopa, komputera stacjonarnego, myszki, klawiatury, monitora, mikrofonu, tableta, smartphona, kamery internetowej, pamięci zewnętrznej;

c)usługi telekomunikacyjne – za koszty usług telekomunikacyjnych Wnioskodawca rozumie opłaty za Internet oraz abonament telefoniczny;

d)książki branżowe i szkolenia – pod tą kategorią Wnioskodawca rozumie wydatki związane z zakupem szkoleń oraz książek specjalistycznych, stanowiących źródło informacji o językach oprogramowania, narzędziach wykorzystywanych przy tworzeniu oprogramowania, technikach oprogramowania, technologiach informatycznych lub projektowaniu architektury systemów informatycznych, co służy podniesieniu kwalifikacji, poszerzając wiedzę z zakresu rozwiązań programistycznych;

e)biblioteki programistyczne;

f)serwery, usługi internetowe – pod tą kategorią Wnioskodawca rozumie koszty związane z zakupem przestrzeni dyskowej, serwerów, mocy obliczeniowej;

g)urządzenia, sprzęty i materiały biurowe – za koszty urządzeń, sprzętów i materiałów biurowych Wnioskodawca rozumie koszty zakupu mebli biurowych (biurka, krzesła biurowego, podstawki pod komputer, kontenerów (szafek) biurowych, szafy i regałów biurowych), drukarki, papieru, tonerów, zakupu długopisów, notatników, brulionów, kartek samoprzylepnych, organizerów na biurko, segregatorów, koszulek i wkładów do segregatora, ołówków, cienkopisów, podkreślaczy, dziurkacza, zszywacza;

h)księgowość – Wnioskodawca co miesiąc ponosi koszty usług księgowych.

Wnioskodawca w rozliczeniu za bieżący rok podatkowy, jak i lata następne chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca oraz art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencje od marca 2025, tj. od początku bieżącego roku podatkowego. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca ewidencję prowadzi w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie

Wnioskodawca samodzielnie wytwarza kod źródłowy w języku (...) oraz projektuje architektury rozwiązań programistycznych. Tworzenie oprogramowania przez Wnioskodawcę opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, tworzenie, implementowanie oraz testowanie oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, samodzielnie tworzy, a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy.

W przypadku rozwoju już istniejącego oprogramowania Wnioskodawca nie powiela istniejących fragmentów kodu – każdą nową funkcjonalność wytwarza „od zera”, dopasowując ją jednocześnie do wymagań konkretnego klienta. Przykładowo, w ramach prac nad integracją systemów X oraz Y Wnioskodawca samodzielnie opracował własny synchronizator obiektów (zbudowany na wyrażeniach ...), który potrafi zintegrować proces składania zamówień przez klientów z dostarczaniem dokumentów księgowych (paragonów, faktur VAT).

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie w usystematyzowany sposób, podzielony na etapy takie jak:

1)zapoznanie się z wymaganiami kontrahenta, zbieranie danych oraz ich analiza, planowanie prac;

2)praca nad przygotowaniem oprogramowania – opracowanie projektu architektury, napisanie kodu źródłowego,

3)optymalizacja, w tym zmiany oraz poprawki związane z wytworzeniem oprogramowania;

4)test jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności oprogramowania;

5)przyjęcie przez kontrahenta wytworzonego oprogramowania, w tym przygotowanie skryptów implementacyjnych, które implementują oprogramowanie na serwerze klienta.

Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne odróżniają się od istniejących m.in. zastosowanymi narzędziami i technologią, tj.:

1)..., która zapewnia lepszą asynchroniczność,

2)  ... – który zapewnia wielomodułowy fronted,

3)... – który zapewnia stabilną pracę oprogramowania na większości komputerów posiadających system operacyjny Windows,

4)... – który zapewnia przejrzysty interfejs oprogramowania.

Tworzone oprogramowanie bazuje jednocześnie na takich rozwiązaniach technologicznych, jak:

1)Architektura –..., asynchroniczne kolejki zdarzeń;

2)Języki/Frameowrki – ...;

3)DevOps – ...; 

4)Bezpieczeństwo – ....

Wnioskodawca dysponuje zasobami wiedzy zdobytymi poprzez lata doświadczenia w tworzeniu oprogramowania w języku ... oraz platformie .... W trakcie prac Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu inżynierii oprogramowania (...), migracji ...8, asynchronicznego gRPC, frot-endu (...), prawa podatkowego (tworzone oprogramowanie m.in. dotyka KSeF oraz JPK_FA).

W efekcie opisanych we wniosku prac dotychczas Wnioskodawca dodatkowo wytworzył:

−niedostępny wcześniej na rynku interfejs API, który w czasie rzeczywistym łączy moduł sprzedażowy CRM z kartotekami i dokumentami systemu X. Dzięki temu handlowcy pracujący w programie XX mogą jednym kliknięciem wystawić w systemie X zamówienie, wygenerować dokument WZ lub fakturę VAT, a wszystkie statusy i skany dokumentów wracają do modułu CRM bez udziału działu księgowości. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wyeliminowało podwójne wprowadzanie danych, redukując tym samym czas obsługi danego zamówienia,

−A, który umożliwia automatyczną synchronizację oferty towarowej – obejmującą opisy, zdjęcia, ceny oraz stany magazynowe – pomiędzy sklepem opartym na systemie X a systemem Y. Rozwiązanie zostało rozbudowane o funkcję interaktywnych dokumentów PDF, w których kliknięcie numeru SKU na fakturze przekierowuje użytkownika do powiązanych lub alternatywnych produktów w sklepie internetowym. Wdrożone narzędzie wyeliminowało konieczność ręcznego aktualizowania danych przez pracowników działów magazynu i e-commerce, zapewniając spójność informacji o cenach i rabatach, a jednocześnie przyczyniając się do zwiększenia sprzedaży produktów komplementarnych.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, niezależnie od tego czy jest ono efektem rozwijania lub ulepszania, zawsze podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co oznacza, że efekty prac stanowią odrębne programy komputerowe. Wnioskodawcy jako twórcy zawsze  przysługują autorskie prawa osobiste do tworzonego oprogramowania, natomiast autorskie prawa majątkowe przysługują Wnioskodawcy do momentu przeniesienia ich na kontrahenta za wynagrodzeniem przewidzianym umową.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych, i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania oprogramowania mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań.

Dochody osiągane przez Wnioskodawcę są opodatkowane na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej. Wnioskodawca nie planuje zmiany tej formy opodatkowania w latach następnych. Niemniej, jeśli Wnioskodawca zamierzałby dokonać zmiany wybranej formy opodatkowania, to zmieniłby ją na taką, która umożliwi korzystanie z preferencyjnego opodatkowania (zakładając chęć kontynuacji ulgi IP BOX w latach następnych).

Z uwagi na wybraną formę opodatkowania Wnioskodawca powadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zgodnie z umową, na podstawie której Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne, a która to jest zawarta z zachowaniem formy wskazanej w art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, transfer autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na kontrahenta następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na ściśle określonych polach eksploatacji. Transfer autorskich praw majątkowych do oprogramowania odbywa się automatycznie i nie wymaga od żadnej ze stron składania dodatkowych oświadczeń.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy, w tym wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy na rzecz kontrahenta. Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, gdyż nie jest to przyjęte w stosunkach gospodarczych. Wnioskodawca zamierza obejmować ulgą IP BOX wyłącznie dochody z tytułu przeniesienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej – autorskich praw do oprogramowania, w tym celu prowadzi ewidencję czasu, jaki poświęcił na prowadzenie prac programistycznych prowadzących do powstania prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca wykorzystuje serwery wyłącznie do realizacji działań bezpośrednio związanych z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania. Wnioskodawca serwery wykorzystuje celem zapewnienia środowiska ... dla mikroserwisów, środowiska wykonawczego dla automatyzacji oraz zestawienia tuneli VPN z aplikacjami. Wydatki te nie mają charakteru marketingowego – nie są związane z reklamą czy promocją, ani też nie służą utrzymaniu witryny internetowej.

Serwery umożliwiają Wnioskodawcy m.in. prowadzenie komplikacji i testów oprogramowania, przechowywanie logów programu komputerowego, przechowywanie archiwalnych wersji oprogramowania oraz wersji demo oprogramowania dla klienta.

Na bezpośrednie powiązanie tych wydatków z tworzeniem oprogramowania wskazuje techniczna konieczność wykorzystania środowisk serwerowych dla przechowywania archiwalnych wersji oprogramowania (bez wersji archiwalnych Wnioskodawca nie może np. dokonać regresji), wersji demo (służących do prezentacji oprogramowania), a także utrzymania instancji ..., z której korzystają aplikacje.

Wnioskodawca wykorzystuje takie usługi internetowe, jak narzędzie …, w ramach której buduje i publikuje wersje wytworzonego oprogramowania, a także domeny oraz usługę …., celem publikacji dokumentacji oprogramowania dla klienta. Wnioskodawca ponosi te wydatki na cele konkretnych prac programistycznych.

Pod pojęciem wydatków na usługi księgowe Wnioskodawca rozumie wydatki związane z prowadzeniem ewidencji IP BOX oraz bieżących rozliczeń działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie zalicza do tej kategorii wydatków i opłat związanych z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej.

W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty związane z naprawami, leasingiem i eksploatacją samochodu umożliwią Wnioskodawcy bezpośrednie spotkania z kontrahentem celem poznania jego wymagań oraz oczekiwań związanych z tworzonym oprogramowaniem. Osobiste zapoznanie się z indywidualnymi potrzebami klienta wpłynie zaś pozytywnie na efektywność oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług programistycznych. Korzystanie przez Wnioskodawcę z usług telekomunikacyjnych oraz sprzętu komputerowego i urządzeń mobilnych jest niezbędne dla sprawnego tworzenia oprogramowania. Bez zakupu odpowiedniego sprzętu komputerowego, usług internetowych, serwerów, bibliotek programistycznych wytwarzanie oprogramowania nie byłoby możliwe. Sprzęt komputerowy stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy. Oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez Wnioskodawcę informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca nieustannie pogłębia swój zasób wiedzy, poprzez szkolenia oraz materiały edukacyjne. Jednocześnie, Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie zawsze jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż poziom specjalizacji wymagany przez literaturę przedmiotu i tempo jej zmian sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z najnowszych, profesjonalnych publikacji i szkoleń. Wydatki związane z zakupem materiałów, sprzętów i urządzeń biurowych są Wnioskodawcy niezbędne dla tworzenia oprogramowania. Aby móc wykonywać swoje obowiązki, Wnioskodawca musi posiadać, rozwijać oraz utrzymywać odpowiednie zaplecze techniczne i biurowe. Wydatki na usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie oraz prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej w ramach ulgi IP BOX.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki, do działań, które traktuje jako działalność badawczo-rozwojową w następujący sposób. Najpierw określa, czy dany wydatek stanowi koszt bezpośrednio czy pośrednio związany z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w tym celu Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencje i ujmuje w niej koszty związane z IP BOX. Przychód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca obniża zarówno o koszty bezpośrednie i pośrednie. Do wskaźnika nexus Wnioskodawca zalicza jedynie koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, tym samym nie wszystkie wydatki jakie przypisane są do kosztów uzyskania przychodu z konkretnego programu komputerowego są uwzględnione w wskaźniku nexus. Wydatki nieuwzględniane we wskaźniku nexus Wnioskodawca ujmuje w kosztach pośrednich. W takim przypadku w zależności od stopnia, w jakim przychód ze sprzedaży kwalifikowanego IP pozostaje w przychodzie ogółem, w takiej wysokości dany wydatek-koszt pośredni (którego przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) będzie stanowił koszt podlegający odliczeniu od przychodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1.      Czy przedstawione w opisie prace wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT?

2.      Czy odpłatne przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT?

3.      Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w przedstawionym we wniosku opisie, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.      Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez Niego prace, polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do treści art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, przez działalność badawczo rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawodawca definiując w art. 5a ust. 39 ustawy o PIT termin badania naukowe oraz definiując pojęcie prace rozwojowe odwołuje się wprost do definicji zawartych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: UPSWN). Tym samym, przez badania naukowe, zgodnie z art. 5a ust. 39 w zw. z art. 4 ust. 2 UPSWN, rozumie się: badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast przez prace rozwojowe, stosownie do treści art. 5a ust. 38 w zw. z art. 4 ust. 3 UPSWN, należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na zlecenie kontrahenta w sposób ciągły i systematyczny samodzielnie tworzy, a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które dla osiągnięcia rezultatu wymagają jedynie podstawowych umiejętności programistycznych. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagają niekonwencjonalnych rozwiązań. Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie rozwoju oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe komponenty oprogramowania, które mają sprostać wymogom rynku, kontrahenta oraz postępowi technologicznemu. Prowadzone prace nad oprogramowaniem nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi - każda nowa funkcjonalność, nowy projekt lub oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia, w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prac prowadzonych nad oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący oprogramowanie.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,

2)ze sprzedaży kwalifikowanego IP,

3)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest stworzenie oprogramowania o określonych parametrach i przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowy zawierane przez Wnioskodawcę wskazują, że w zakresie związanym z wytworzeniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest każdorazowo określone w umowach, w myśl których otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za całość czynności, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach umowy, w tym wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Wynagrodzenie jest płatne na podstawie wystawionej faktury.

Treść wiążących Wnioskodawcę umów stanowi, że kwalifikowane prawa własności intelektualnej (autorskie prawa majątkowe do oprogramowania), jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconej usługi należą w całości do kontrahenta za co nie przewiduje się dodatkowego wynagrodzenia, poza tym wskazanym w umowie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),

2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),

3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),

4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d).

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP (art. 24d ust. 5 ustawy o PIT). Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego. Za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

W związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ponosi, planuje ponieść lub może ponieść wydatki na: koszty użytkowania samochodu, sprzęt komputerowy i urządzenia mobilne, usługi telekomunikacyjne, książki branżowe i szkolenia, biblioteki programistyczne, serwery i usługi internetowe, urządzenia, sprzęty i materiały biurowe, księgowość, które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Tworzenie oprogramowania wymaga zarówno ponoszenia kosztów podzespołów komputerowych oraz innych kosztów umożliwiających realizację prac nad tworzeniem programu komputerowego. Zatem wskazane wydatki jako bezpośrednio powiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością rozumianą jako samodzielne tworzenie oprogramowania, winny być uznane za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są lub mogą być przeznaczane na wytworzenie danego programu komputerowego należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 4

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1)zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

2)spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, tj.:

−działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),

−obejmującą prace rozwojowe,

−podejmowaną w sposób systematyczny,

−w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

3)ponoszone wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

−wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności badawczo-rozwojowej kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

−uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

−określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

−prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym we wniosku opisie, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży. Zdaniem Wnioskodawcy przyjęta przez niego wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą od marca 2025 r. jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności wykonuje Pan czynności w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego. W ramach prowadzonej działalności, samodzielnie tworzy Pan a także ulepsza oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy. W okresie od czerwca 2024 r. do lutego 2025 r. prowadził Pan prace nad integracją systemów X oraz Y. Obecnie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, kontynuuje Pan prace nad powyżej przedstawionym projektem, zajmując się rozwojem łącznika X oraz Y. Zgodnie z zamierzeniem, w najbliższym czasie będzie Pan prowadził prace nad integracją zamówień sprzedaży, tak aby integracja pomiędzy systemami obejmowała dwukierunkową synchronizację. Planowane prace obejmują także dodanie funkcjonalności, która umożliwi obsługę stanów magazynowych. Niezależnie od powyższego, w najbliższym czasie będzie Pan również prowadził prace nad integracją systemu Y z innymi systemami, w tym Z oraz XX.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanego przez Pana efektu tych prac (programów opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, posiada Pan wiedzę oraz doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem oprogramowania. Tworzenie oprogramowania przez Pana opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, tworzenie, implementowanie oraz testowanie oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. W ramach prowadzonej przez Pana działalności, samodzielnie tworzy a także ulepsza Pan oprogramowanie lub jego komponenty w sposób kompleksowy. Wytwarzane przez Pana oprogramowanie nigdy nie jest efektem powtarzalnych, rutynowych prac, które wymagają dla osiągnięcia rezultatu jedynie podstawowych umiejętności programistycznych, i których rezultaty da się z góry określić i przewidzieć. Czynności podejmowane w ramach tworzenia lub rozwijania oprogramowania zawsze mają charakter twórczy, a także wymagający opracowania niekonwencjonalnych rozwiązań. Tworzone przez Pana oprogramowanie zawsze odznacza się oryginalnym oraz autorskim charakterem. Realizowane przez Pana prace w zakresie tworzenia oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę” rozwiązania, które mają sprostać wymogom rynku oraz postępowi technologicznemu.

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo -rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan we wniosku, że prowadzona przez Pana działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. We wniosku wskazał Pan, że wykonywane przez Pana prace prowadzone były zgodnie harmonogramem.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku oraz uzupełnieniu wynika, że realizowane przez Pana prace w zakresie tworzenia oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe, „szyte na miarę” rozwiązania, które mają sprostać wymogom rynku oraz postępowi technologicznemu. Tworzenie oprogramowania przez Pana opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie kontrahenta i obejmuje projektowanie, tworzenie, implementowanie oraz testowanie oprogramowania, a także udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Zatem, powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionego programu komputerowego spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania, spełniała/spełnia/będzie spełniać definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowych produktów – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Według art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

1)w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy Pan oprogramowania;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)efektem Pana pracy są każdorazowo odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do oprogramowania;

4)zgodnie z umową, na podstawie której świadczy Pan usługi programistyczne, a która to jest zawarta z zachowaniem formy wskazanej w art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, transfer Pana autorskich praw majątkowych na kontrahenta następuje bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, na ściśle określonych polach eksploatacji. Transfer autorskich praw majątkowych do oprogramowania odbywa się automatycznie i nie wymaga od żadnej ze stron składania dodatkowych oświadczeń;

5)od marca 2025 r.prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję. W prowadzonej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencję prowadzi Pan w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a także kosztów przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do oprogramowania, tworzone i rozwijane przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania stanowiło/ stanowi/będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W konsekwencji, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym za 2025 r. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także za kolejne lata podatkowe.

Przy tym, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie Pan korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zatem wydatki, które Pan ponosi lub planuje Pan ponosić na:

a)koszty użytkowania samochodu,

b)sprzęt komputerowy i urządzenia mobilne,

c)usługi telekomunikacyjne,

d)książki branżowe i szkolenia,

e)biblioteki programistyczne,

f)serwery, usługi internetowe,

g)urządzenia, sprzęty i materiały biurowe,

h)księgowość

przy zachowaniu właściwej proporcji, należy uznać za koszty, o których mowa w lit. a wzoru do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.