Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.426.2025.4.ACZ

ShutterStock
Brak możliwości rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko po zawarciu związku małżeńskiego - Interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.426.2025.4.ACZ

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 kwietnia 2025 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 18 kwietnia 2025 r. oraz pismem złożonym 27 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Od 2015 r., po śmierci Pani partnera i biologicznego ojca Pani córki, wychowywała Pani dziecko samotnie. Od tego czasu – do 2021 r., rozliczała się Pani również jako rodzic samotnie wychowujący dziecko.

W 2021 r. weszła Pani w związek małżeński. Pani mąż nie jest biologicznym ojcem Pani dziecka, prawnym opiekunem, nie przysposobił też Pani córki. Prowadzicie wspólne gospodarstwo domowe, ale koszty związane z utrzymaniem dziecka, prawa, obowiązki i podejmowane w stosunku do dziecka decyzje leżą po Pani stronie. Wzajemnie mąż i Pani córka nie ponoszą wobec siebie żadnej odpowiedzialności, praw (np. prawo do spadku), czy obowiązków (np. obowiązek alimentacyjny, obowiązek utrzymania).

Definicja osoby samotnie wychowującej dziecko jednoznacznie stanowi, że dana osoba jest osobą samotnie wychowująca dziecko, jeżeli jest stanu wolnego, ale jednocześnie nie wychowuje dziecka wspólnie z drugim rodzicem tego dziecka.

Stan faktyczny jest taki, że nie wychowuje Pani dziecka z drugim rodzicem, gdyż ten nie żyje, jednocześnie nie jest już Pani stanu wolnego, bo weszła Pani w związek małżeński, który nie przeniósł odpowiedzialności prawnej za dziecko na Pani męża.

Urząd Skarbowy (informacja podatkowa) zapytany, czy w powyższej sytuacji może Pani rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko uznał taką możliwość (podobne informacje i orzecznictwa sądowe znalazła Pani również w Internecie). Informacja Skarbowa zapytana (pisemnie) o tę samą sytuację, zaprzeczyła takiej możliwości. Urząd Skarbowy, w którym Pani się rozlicza zasugerował prośbę o wydanie indywidualnej decyzji, gdyż po rozpatrzeniu przepisów, żaden z nich nie odnosi się do Pani sytuacji i żaden z nich jasno nie interpretuje, w jaki sposób powinna się Pani rozliczać w przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że prosi o wydanie interpretacji począwszy od 2022 r., z uwzględnieniem przyszłych zdarzeń, tj. interpretacji, która obejmie możliwość ewentualnego rozliczania się w przyszłości.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem podlegała/podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu?”, wskazała Pani, że w latach podatkowych objętych wnioskiem podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu.

Data urodzenia Pani córki to (…) 2014 r.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Jaki był/jest Pani stan cywilny w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem, tj. czy w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem była/jest Pani:

·panną,

·wdową,

·rozwódką, albo

·osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub

·osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności?”,

wskazała Pani, że tutaj brak punktu opisującego Pani sytuację, tj.:

·od 2015 r. do 2021 r. – panna wychowująca samotnie dziecko po śmierci ojca dziecka;

·od 2021 r. – mężatka, niewychowująca córki z biologicznym ojcem.

Związek małżeński zawarła Pani (…) 2021 r.

W latach podatkowych objętych wnioskiem pozostawała Pani we wspólnym gospodarstwie   z mężem.

W latach podatkowych objętych wnioskiem miejscem zamieszkanie Pani córki, był dokładnie Pani adres.

W latach podatkowych objętych wnioskiem Pani córka uczyła się w szkole podstawowej.

W latach podatkowych objętych wnioskiem ani wcześniej, Pani córka nie otrzymywała żadnej renty, zasiłku (z wyjątkiem zasiłku z MOPS), odszkodowania z tytułu śmierci ojca.

W latach podatkowych objętych wnioskiem Pani córka nie uzyskała pełnoletności   (rocznik 2014 – obecnie 11 lat).

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem, w stosunku do Pani i Pani córki miały zastosowanie:

  • przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń?
  • przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?”,

wskazała Pani, że jeśli dobrze rozumie Pani pytanie (nie jest Pani pewna), w stosunku do Pani oraz Pani córki nie miały zastosowania powyższe przepisy.

W latach podatkowych objętych wnioskiem otrzymywała Pani dochody z tytułu pracy – zatrudnienie na etacie.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem, osiągnęła Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Jeżeli tak, to z jakiego tytułu?”, wskazała Pani, że jeśli dobrze rozumie Pani pytanie oraz dobrze interpretuje sam przepis, to Pani dochód nie przekroczył w latach objętych wnioskiem 120 000 zł. Był to Pani dochód z tytułu pracy na etacie. Mowa tu o Pani dochodzie, nie licząc dochodu całego gospodarstwa domowego.

Posiada Pani tylko jedno dziecko.

Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy prawo do skorzystania przez Panią z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko, w roku podatkowym (latach podatkowych) objętym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, było przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej oraz czy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta w decyzji organu podatkowego? W przypadku pozytywnej odpowiedzi należy wskazać datę wszczęcia i zakończenia: kontroli lub postępowania podatkowego oraz datę wydania decyzji podatkowej i nazwę organu podatkowego, który rozstrzygnął sprawę co do istoty”, wskazała Pani, że sprawa jest niejasna, obecnie na Pani prośbę w toku postępowania z tytułu złożonych do rozliczeń korekt, wiążących się jednocześnie ze zwrotem naliczonej (słusznie lub nie) ulgi. W wyniku sprzecznych odpowiedzi otrzymanych od Krajowej Informacji Skarbowej oraz Urzędu Skarbowego (…) sprawa nie została rozstrzygnięta jednoznacznie.

Pytanie

Czy po śmierci biologicznego ojca dziecka i wstąpieniu w nowy związek małżeński, który nie przeniósł praw i obowiązków wychowawczych na Pani męża, może Pani rozliczać się jako rodzic samotnie wychowujący dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

Pani stanowisko w sprawie, utrzymuje Pani jako zgodne z założeniem o możliwości rozliczania się jako rodzic samotnie wychowujący dziecko. Biorąc pod uwagę fakt, iż po śmierci ojca Pani córka nie posiada żadnych świadczeń, a całość obowiązków związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka, pomimo małżeństwa spoczywa na Pani jako na jedynym prawnym opiekunie, wnosi Pani o przychylne rozpatrzenie wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

- w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

- w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Panią z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2022 r. i za lata następne w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w powołanym wyżej art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej.

W konsekwencji, aby korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach w nich przewidzianych należy posiadać ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dziecko/dzieci.

Do kręgu osób samotnie wychowujących dzieci ustawodawca zaliczył zarówno osoby, które nigdy nie zawierały związku małżeńskiego (panna, kawaler), jak i osoby, których związek małżeński ustał wskutek śmierci współmałżonka (wdowa, wdowiec) lub został rozwiązany poprzez prawomocne orzeczenie rozwodu (rozwódka, rozwodnik). Samotnie wychowującą dzieci jest również osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, jak też osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Mając zatem na uwadze zacytowane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzam, że w przedmiotowej sprawie nie została spełniona ustawowa przesłanka pozwalająca na uznanie Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko, tj. nie należy Pani do jednej z kategorii osób wymienionych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. nie jest Pani panną, wdową, rozwódką albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), stanowiącym zamknięty katalog osób uznanych przez ustawodawcę za osobę samotnie wychowującą dziecko.

Jak sama Pani wskazała we wniosku, od (…) 2021 r. pozostaje Pani w związku małżeńskim. Okoliczność, że Pani mąż nie jest biologicznym ojcem Pani dziecka, nie przysposobił Pani córki, koszty związane z utrzymaniem dziecka, prawa, obowiązki i podejmowane w stosunku do dziecka decyzje leżą po Pani stronie, pozostaje bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy. Będąc od 2021 r. osobą w związku małżeńskim nie spełnia Pani warunków z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwalających na uznanie Pani za osobę samotnie wychowującą dziecko w 2022 r. i w kolejnych latach. Nie jest/nie była Pani bowiem w latach podatkowych obejmujących przedmiotowy wniosek panną, rozwódką, czy wdową, nie pozostawała/nie pozostaje Pani w orzeczonej przez sąd między Panią i Pani mężem separacji, a małżonek nie odbywał/nie odbywa kary pozbawienia wolności. Ponadto fakt, że pozostaje Pani w związku małżeńskim, a prawa rodzicielskie w stosunku do córki posiada tylko Pani, nie oznacza, że pod względem prawnym Pani sytuacja jest analogiczna jak osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich. Wskazać bowiem należy, że skoro obecny mąż nie przysposobił Pani córki i takich praw rodzicielskich w ogóle nie posiada, więc nie mógł być też ich pozbawiony, to przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym zakresie nie odnosi się do Pani.

Powyższe stanowisko potwierdza prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 25 lipca 2024 r., sygn. akt I SA/Kr 289/24:

Z powołanych uregulowań prawnych jednoznacznie wynikają przesłanki podmiotowe warunkujące skorzystanie z preferencji podatkowej dla osób samotnie wychowujących dzieci. Nie może budzić wątpliwości, że skorzystać z rzeczonej ulgi mogą jedynie osoby tam enumeratywnie wymienione, tj. samotnie wychowująca dzieci osoba będąca panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci.

Wobec powyższego słuszne jest stanowisko organu, że skoro omawiana preferencja uzależniona jest również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), to wnioskująca nie może niej skorzystać, gdyż w latach 2021-2023 była mężatką. Samo złożenie pozwu o rozwód nie jest wystarczające dla uznania danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa. Zatem nie będąc w okresie od 2021-2023 roku panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności – nie można wnioskodawczyni przypisać statusu „osoby samotnie wychowującej dzieci”.

W prawomocnym wyroku z 8 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1180/21, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w odniesieniu do art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że:

W ocenie sądu, organ interpretacyjny prawidłowo wskazał, że powołany przepis wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci. Zgodzić się też należy z Dyrektorem KIS, że przepis odwołuje się do statusu cywilnoprawnego takich osób, jak i faktu samotnego wychowywania dzieci/dziecka.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 grudnia 2021 roku w sprawie sygn. akt II FSK 775/19 wyjaśnił, że ustawodawca zaliczył (ze względu na stan cywilny) do kręgu osób samotnie wychowujących dzieci dwa rodzaje podmiotów: (1) osobę, która nie pozostaje w związku małżeńskim (będącą panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację); lub (2) osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Jednakże obie kategorie podmiotów, aby mogły skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów, muszą spełnić warunek samotnego wychowywania dziecka w roku podatkowym (…).

(…) Jednakże sama ta okoliczność – faktycznego samotnego wychowywania dziecka - nie jest wystarczająca dla rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o PIT.

Z treści powołanego przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o PIT, wynika, że obok faktycznego samotnego wychowywania dziecka, skarżący winien spełniać jeszcze jedno kryterium odnoszące się do stanu cywilnego. Mianowicie w roku podatkowym 2020, skarżący powinien mieć status osoby nie pozostającej w związku małżeńskim, bądź osoby pozostającej w związku małżeńskim, ale równocześnie w takiej sytuacji, że małżonek został pozbawiony prawa rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności (…).

Podsumowując stwierdzam, że w świetle przedstawionego opisu sprawy i obowiązującego stanu prawnego, nie przysługuje Pani prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko na podstawie art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata podatkowe 2022, 2023 i 2024. Nie będzie Pani przysługiwać również prawo do rozliczania się w 2025 r. i w kolejnych latach w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, określony w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie zmienią się opisane okoliczności sprawy lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wobec powyższego, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. ojca Pani dziecka).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy   z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.