Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – w części dotyczącej wyposażenia i amortyzacji środków trwałych,

·nieprawidłowe – w części dotyczącej towarów handlowych.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 13 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawczyni od marca 1992 r. prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem początkowo był handel hurtowy i detaliczny artykułami spożywczo-przemysłowymi (4711 Z). Była to i nadal jest jednoosobowa działalność gospodarcza. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT, ewidencję księgową prowadzi w oparciu o księgi rachunkowe.

W listopadzie 2012 roku Wnioskodawczyni na potrzeby prowadzonej działalności zakupiła budynek usługowy przeznaczony na usługi hotelowo-gastronomiczne, wobec czego rozszerzyła swoją działalność o ww. usługi (usługi noclegowe, usługi gastronomiczne, catering – 56.10, 55.10). Od czasu zakupu nieruchomości Wnioskodawczyni prowadzi również hotel i restaurację przy równoczesnym prowadzeniu sklepów spożywczo-przemysłowych.

Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni polega zatem na prowadzeniu:

·dwóch sklepów spożywczo-przemysłowych w różnych lokalizacjach, które znajdują się w innych lokalizacjach niż hotel i restauracja,

·hotelu i restauracji w budynku usługowo-hotelowym zakupionym w 2012 r.

Od samego początku prowadzony sposób księgowości pozwala na wyodrębnienie przychodów i kosztów przypisanych określonym rodzajom działalności, tj. działalności handlowej oraz działalności hotelarsko-gastronomicznej.

Wnioskodawczyni posiada wspólne rachunki bankowe dla obu rodzajów działalności oraz wspólną kasę. Istnieje jednak możliwość bezproblemowego wyodrębnienia tych dwóch rodzajów usług, bowiem prowadzone są konta rozrachunkowe osobno dla hotelu, osobno dla restauracji i osobno dla sklepów. Dodatkowo hotel i restauracja posiadają odrębną numerację faktur sprzedażowych, odrębne drukarki fiskalne i terminale płatnicze, odrębne dzienniki księgowań i numeracje faktur zakupowych, wyodrębnione konta dotyczące przychodów, wyodrębnione konta stanów magazynowych i kosztów zakupu towarów na cele restauracji.

Wspólne są konta kosztów rodzajowych, ale sposób księgowania pozwala na wyodrębnienie kosztów dotyczących tylko hotelu i restauracji. Rozrachunki z klientami i kontrahentami prowadzone są na kontach analitycznych.

Zaopatrzenie hotelu i restauracji odbywa się w przeważającej większości z przesunięć magazynowych ze sklepu prowadzonego przez Wnioskodawczynię. Poza tym można również wyodrębnić pozostałych dostawców dla hotelu i restauracji. Budynek wraz z gruntem, w którym znajduje się hotel i restauracja, stanowi własność Wnioskodawczyni, został zakupiony na potrzeby prowadzonej działalności (budynek o powierzchni (…) m², grunt własny (…) m²). Dodatkowo część gruntu Wnioskodawczyni dzierżawi od Urzędu Miasta (grunt dzierżawiony (…) m²).

Budynek usytuowany jest na 3 działkach – każda z tych działek jest zabudowana.

Zakup nieruchomości podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowana wg stawki 2,5%.

Wnioskodawczyni jako właściciel firmy sprawuje nadzór nad całokształtem działalności firmy. Dodatkowo przy prowadzeniu firmy pomagają dzieci Wnioskodawczyni. Jedno z nich na podstawie umowy o pracę zarządza pracą sklepów, a drugie na podstawie umowy o współpracy świadczy usługi organizacji zaopatrzenia i obsługi hotelu i restauracji, sprawując nadzór menadżerski oraz udostępniając pracowników obsługujących hotel i restaurację. Obecnie hotel i restauracja są obsługiwane przez 2 pracowników pełnoetatowych oraz 5 uczniów praktycznej nauki zawodu zatrudnionych na umowy o pracę (…).

Na potrzeby prowadzenia hotelu i restauracji Wnioskodawczyni zawarła szereg umów itp. oraz uzyskała szereg decyzji, pozwoleń itp., m.in. takich jak:

·umowa na wywóz odpadów komunalnych,

·umowa o dostawę wody,

·umowy na dostawę energii elektrycznej i porozumienie cenowe,

·umowa na dostawę gazu (2 umowy),

·umowa korzystania z usługi dostępu do sieci Internet,

·umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych – telefony komórkowe,

·umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych – telefony stacjonarne,

·umowa sprzedaży odpadów,

·umowa na obsługę techniczną urządzeń dźwigowych,

·umowa dzierżawy z Miastem (…) na dzierżawę nieruchomości gruntowej, na której posadowiony jest taras,

·umowa na akceptację kart (…),

·umowa o przyjmowanie zapłaty przy użyciu instrumentów płatniczych,

·umowa z (…) na system rezerwacji,

·umowa o usługę ochrony obiektu w systemie monitorowania,

·umowa na świadczenie usług pralniczo-magielniczych,

·umowa z tytułu korzystania z praw autorskich,

·umowa licencyjna na odtwarzanie utworów,

·decyzja wydana przez Konserwatora Zabytków dotycząca zgody na montaż paneli fotowoltaicznych,

·polisa potwierdzająca zawarcie umowy ubezpieczenia mienia,

·umowa dzierżawy dozowników (…),

·umowy na dzierżawę 4 lodówek z firmą (…),

·umowa udostępnienia wyposażenia (...),

·umowa o współpracy handlowej (…)

·umowa użytkowania wyposażenia do serwowania herbat z firmy (…),

·strona internetowa hotelu i restauracji,

·domeny (…),

·3 licencje (…),

·usługa hostingu stron (…), poczty (…)

·opinia sanitarna Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego (…),

·opinia Państwowej Straży Pożarnej,

·protokół okresowej kontroli przewodów kominowych,

·przeglądy elektryczne, gazowe,

·przegląd budynku.

Obecnie Wnioskodawczyni nie ma podpisanych umów kredytowych czy pożyczek czy leasingów dotyczących hotelu i restauracji.

Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości przekazać na rzecz córki część swojej działalności, na którą składa się prowadzenie hotelu i restauracji. Córka Wnioskodawczyni również prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

Przedmiotem przekazania ma być zatem Zorganizowana Część Przedsiębiorstwa, w skład której wejdą m.in. takie składniki, jak:

·nieruchomość opisana wyżej – grunt z budynkiem, w którym mieści się hotel i restauracja,

·pracownicy – 2 na pełny etat, 5 uczniów nauki zawodu (sytuacja do czasu przekazania może ulec zmianie) w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy,

·umowy z dostawcami towarów i mediów (wg wykazu powyżej),

·zobowiązania istniejące na dzień przekazania dotyczące zapłaty za towary, usługi i media,

·należności z tytułu świadczonych usług hotelarskich i gastronomicznych istniejące na dzień przekazania,

·środki trwałe będące w użytkowaniu hotelu i restauracji na dzień przekazania,

·wyposażenie całego hotelu i restauracji będące na stanie na dzień przekazania,

·umowy najmu wyposażenia w/w,

·prawo do używania nazwy hotelu i restauracji (…),

·strona internetowa (…),

·domeny (…)

·3 licencje (…),

·usługa hostingu stron (…),

·aktualna opinia sanitarna Państwowego Powiatowego Inspektor Sanitarny (…),

·opinia Państwowej Straży Pożarnej,

·protokół okresowej kontroli przewodów kominowych,

·aktualne przeglądy elektryczne, gazowe,

·przegląd budynku,

·prawo do bazy danych klientów, ich adresy e-mail i telefony,

·lista dostawców.

Przedmiotowa transakcja planowana jest na czerwiec 2025 r. Przedmiotem planowanej transakcji będą składniki majątkowe wyodrębnione z istniejącego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Po dokonaniu planowanej transakcji będzie prowadzona działalność gospodarcza w tym samym zakresie – obdarowana będzie kontynuować dotychczasowe usługi. Na obdarowaną przejdą wszystkie umowy kluczowe i niezbędne do prowadzenia działalności przez nabywcę w takim zakresie, w jakim działalność jest prowadzona w tym momencie.

Zdaniem Wnioskodawczyni przedmiot planowanej transakcji na dzień przekazania będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych wraz z zobowiązaniami, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze, bowiem zespół składników majątku, które będą stanowić przedmiot planowanej transakcji, będzie na moment transakcji wyodrębniony w przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, funkcjonalnej i finansowej. Po dokonaniu darowizny w pełni będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu wyłącznie o przedmiot transakcji, wobec czego obdarowany na bazie nabytego zespołu składników będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Wnioskodawczynię przy pomocy zespołu składników będących przedmiotem planowanej transakcji.

Zdaniem Wnioskodawczyni przedmiot planowanej transakcji na dzień transakcji będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych niezbędny i wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań, a prowadzenie działalności przez nabywcę nie będzie wymagało angażowania innych składników majątku bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez nabywcę. Zatem przedmiotem darowizny będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Uzupełnienie wniosku

Czy darowizna, o której mowa we wniosku, stanowi darowiznę w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)?

Tak.

W związku z informacjami zawartymi w opisie sprawy:

oraz

proszę o jednoznaczne wskazanie co będzie przedmiotem planowanej darowizny?

Przedmiotem darowizny będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Co należy rozumieć przez wyposażenie, o którym mowa we wniosku – proszę szczegółowo opisać?

Przez wyposażenie należy rozumieć ogół składników majątkowych, stanowiących własność podatnika (Wnioskodawcy), wykorzystywanych w działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług noclegowych i gastronomicznych, znajdujących się w miejscu prowadzenia działalności – (…), o wartości jednostkowej poniżej 10 000 zł, niezaliczanych do środków trwałych. Do wyposażenia zaliczamy: wyposażenie pokoi hotelowych, łazienek, sali konferencyjnych, recepcji, restauracji, kuchni, pomieszczeń gospodarczych wg załączonego wykazu.

Czy przez wyposażenie rozumie Pani również towary; jeśli tak – jakie towary mają być przekazane: proszę szczegółowo opisać?

W wyposażeniu nie są zawarte towary handlowe.

Towary handlowe, które będą przekazane, to: alkohole, napoje, soki, woda, artykuły spożywcze do przygotowywania dań na restauracji, znajdujące się na stanie na dzień przekazania.

Jaką formę opodatkowania dochodów/przychodów z działalności gospodarczej Pani wybrała (np. zasady ogólne, podatek liniowy)?

Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych – podatek liniowy.

Czy wyposażenie było faktycznie wykorzystywane w Pani działalności i przyczyniło się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów?

Wyposażenie było i jest faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, polegającej na świadczeniu usług noclegowych i gastronomicznych, i przyczynia się do osiągnięcia przychodów.

Pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

1.Czy w sytuacji, gdy wyposażenie, które Wnioskodawca zamierza darować, było faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniło się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przekazanie tych przedmiotów w drodze darowizny nie będzie skutkowało koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów wydatków poniesionych na nabycie tych składników?

2.Jeżeli Wnioskodawca dokonywał amortyzacji środków trwałych na zasadach określonych w przepisach art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a po dokonaniu darowizny obejmującej przedmiotowe środki trwałe amortyzacja ta będzie kontynuowana z uwzględnieniem zasad dotychczas stosowanych, to czy zajdzie konieczność dokonania korekty (pomniejszenia) kosztów uzyskania przychodu o wartość darowanych środków trwałych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni – w odniesieniu do pytania nr 1 – przekazując w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie będzie zobowiązana dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów, gdyż przedmiotem darowizny będą wykorzystywane w działalności gospodarczej składniki majątku zaliczone do zużywających się stopniowo składników majątku (wyposażenie, towary).

W myśl art. 22 ust. 1 podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 11 podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Odnosząc się do kwestii obowiązku skorygowania kosztów uzyskania przychodu o wartość darowanego wyposażenia, poza art. 22 ust. 1 podatku dochodowego od osób fizycznych, należy mieć na uwadze również przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 podatku dochodowego od osób fizycznych, według którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, nie zaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego wyłączenie z kosztów podatkowych wyżej wskazanych wydatków może mieć miejsce jedynie wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika. Dotyczy więc przypadków, gdy zakup składników majątku nie był dokonany na cele działalności gospodarczej, ale na cele osobiste podatnika (określonej osoby).

W sytuacji będącej przedmiotem wniosku składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W takiej sytuacji podatnik ma prawo wydatki na ich nabycie zaliczyć do kosztów, bez względu na sposób ich późniejszego wykorzystania. Późniejsze przekazanie tych przedmiotów w drodze darowizny nie skutkuje koniecznością korygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość tych składników majątkowych. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w takim przypadku nie ma zastosowania.

Reasumując, stwierdzić należy, że w świetle obowiązującego stanu prawnego, w związku z darowizną składników majątku przedsiębiorstwa, Wnioskodawczyni nie jest obowiązana do korekty kosztów w odniesieniu do wydatków na zakup wyposażenia, towarów.

Zdaniem Wnioskodawczyni – w odniesieniu do pytania nr 2 – zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że w przypadku nieodpłatnego przekazania składników majątku będących środkami trwałymi, które podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów, gdyż wydatki na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadają okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej.

Reasumując, stwierdzić należy, że w świetle obowiązującego stanu prawnego, w związku z darowizną składników majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni nie jest obowiązana do korekty kosztów w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej wyposażenia i amortyzacji środków trwałych,

• nieprawidłowe – w części dotyczącej towarów handlowych.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą. W listopadzie 2012 roku na potrzeby prowadzonej działalności zakupiła Pani budynek usługowy przeznaczony na usługi hotelowo-gastronomiczne. Od czasu zakupu nieruchomości prowadzi Pani hotel i restaurację przy równoczesnym prowadzeniu sklepów spożywczo-przemysłowych. Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowana wg stawki 2,5%. Zamierza Pani przekazać – w drodze darowizny w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) – na rzecz córki część swojej działalności, na którą składa się prowadzenie hotelu i restauracji. Przedmiotem przekazania ma być zatem zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na postawie art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku zatem darowizny środków trwałych – darowizna jako jedna z form zbycia wyznacza datę zakończenia dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie powoduje jednak konieczności jakichkolwiek ich korekt. Odpisy naliczone w okresie używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej pozostają kosztem uzyskania przychodów u darczyńcy. Ostatniego odpisu amortyzacyjnego dokonywanego od wartości początkowej amortyzowanego środka trwałego, który następnie zostaje darowany, można dokonać za miesiąc, w którym darowizna została dokonana.

Zatem zaliczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w poczet kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych dokonane do dnia darowizny pozostają tym kosztem.

Zastrzegam jednak, że w związku z dokonaną darowizną środki trwałe nie będą wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej, a forma darowizny jest nieodpłatną formą zbycia. To natomiast oznacza, że nie będzie podstaw do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika wprost, że wydatki poniesione z tytułu zakupu towarów handlowych, które uprzednio zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (a które podlegają faktycznemu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu z ich sprzedaży), w momencie ich nieodpłatnego przekazania stracą cechę poniesienia ich w celu osiągnięcia przychodów, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego przekazanie towarów handlowych w drodze darowizny spowoduje, że wydatki poniesione na ich zakup, należy wyksięgować z tych kosztów.

Z kolei zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 podatku dochodowego od osób fizycznych:

To wskazuje, że darowizna wykorzystywanych w działalności składników majątku niezaliczonych do środków trwałych (tj. wyposażenia) nie skutkuje koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów wydatków poniesionych na nabycie tych składników.

Jeżeli podatnik wykaże, że darowane składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności gospodarczej i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to ma prawo wydatki na ich nabycie pozostawić w kosztach uzyskania przychodów, mimo nieodpłatnego ich przekazania np. innej osobie.

Wyłączenie z kosztów podatkowych wydatków może mieć miejsce wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika.

Darowizna lub nieodpłatne przekazanie składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie skutkuje w każdym przypadku koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość składników majątkowych.

Powołany przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi podstawy do wyłączenia z kosztów wydatków poniesionych na nabycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, a następnie darowanych.

Zatem, w sytuacji gdy przedmiotem darowizny będą, wykorzystywane w działalności gospodarczej, składniki zaliczane do zużywających się stopniowo składników majątku, tj. wyposażenia, wówczas podatnik nie będzie zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów.

W Pani sytuacji składniki majątku stanowiące wyposażenie były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W takiej sytuacji ma Pani prawo wydatki na ich nabycie zaliczyć do kosztów podatkowych, bez względu na sposób ich późniejszego wykorzystania. Późniejsze przekazanie tych przedmiotów w drodze darowizny nie skutkuje koniecznością korygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość tych składników majątkowych.

Również w przypadku nieodpłatnego przekazania składników majątku będących środkami trwałymi, które podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów odpisów amortyzacyjnych, ponieważ dotyczą one okresu, w którym środki te były przez Panią używane w działalności gospodarczej.

Natomiast w nawiązaniu do wymienionych przez Panią towarów handlowych (alkoholi, napoi, soków, wód, artykułów spożywczych do przygotowywania dań na restauracji, znajdujących się na stanie na dzień przekazania), do których odniosła się Pani we własnym stanowisku, stwierdzam, że w dacie darowizny nie będą one stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowanie: w związku z darowizną składników majątku przedsiębiorstwa nie jest Pani zobowiązana do korekty kosztów w odniesieniu do wydatków na zakup wyposażenia oraz w odniesieniu do dokonanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych.

Natomiast wydatki na zakup przekazanych towarów handlowych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Dlatego powinna Pani skorygować koszty uzyskania przychodów o kwotę odpowiadającą cenie zakupu przekazanych towarów handlowych (ujętych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów) – w dacie ich przekazania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuję, że w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.