Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 4 maja 2025 r. i z 26 maja 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Bardzo Pani prosi o wydanie interpretacji, czy sprzedaż działki rolnej, do której doszło zgodnie z aktem notarialnym repertorium … z dnia 6 listopada 2024 r. niesie za sobą obowiązek uiszczenia podatku dochodowego PIT-39 i od jakiej kwoty podatek powinna Pani uiścić, jeśli takowy obowiązek zostanie przez Państwa stwierdzony.

Poniżej przedstawia Pani chronologicznie daty nabycia, podziału działki, zniesienia pierwotnej współwłasności oraz docelowej sprzedaży:

1. Zgodnie z aktem notarialnym repertorium A numer … z dnia 7 sierpnia 2012 r. wraz z A.A. nabyła Pani działkę o numerze 1 oznaczoną KW numer … o obszarze 2 ha 7309 mkw za cenę 25 000,00 zł w udziale po 50% dla Pani i 50% dla Pana A.A. Zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, działka ta określona została jako niezabudowana działka rolna.

W powyższym akcie notarialnym, jako kupujący, wniosła Pani z Panem A.A. wniosek do Sądu Rejonowego w … o odłączenie z księgi wieczystej KW numer … niezabudowanej działki numer 1 i założenie dla nowej księgi wieczystej.

Dla działki numer 1, w wyniku wyżej wspomnianego wniosku, została założona księga wieczysta numer …, a w późniejszym okresie działkę tą wraz ze współwłaścicielem, Panem A.A. podzieliła Pani na 4 działki o powierzchniach wskazanych poniżej i zostały im nadane poszczególne numery:

-działka 2 o pow. 0,6339 ha,

-działka 3 o pow. 0,4529 ha,

-działka 4 o pow. 0,7294 ha,

-działka 5 o pow. 0,9148 ha.

2. Zgodnie z aktem notarialnym rep. A numer … z dn. 17 września 2020 r. wraz z Panem A.A. sprzedała Pani dwie ze wskazanych powyżej działek zgodnie z poniższym:

-działkę 2 o pow. 0,6339 ha za cenę 80 000,00 zł,

-działkę 4 o pow. 0,4529 ha za cenę 60 000,00 zł.

Działki w międzyczasie nie zmieniły swojego przeznaczenia i zostały sprzedane jako niezabudowane działki rolne. Kupujący nie poświadczyli przy akcie, że są rolnikami, ale też nie zmieniali przeznaczenia działek. Zgodnie z zapisami aktu, dla działek został złożony wniosek wieczystoksięgowy o odłączenie ich z księgi wieczystej numer … i założenie dla nich nowej księgi wieczystej.

3. Zgodnie z aktem notarialnym rep. … … z dnia 1 czerwca 2021 r. nastąpiło zniesienie współwłasności działek numer 4 o pow. 0,7294 ha oraz 5 o pow. 0,9148 ha w następujący sposób:

-własność niezabudowanej działki numer 4 o pow. 0,7294 ha o wartości zgodnie z aktem notarialnym 19 690,00 zł nabywa Pani (B.B.),

-własność niezabudowanej działki numer 5 o pow. 0,9148 ha o wartości zgodnie z aktem notarialnym 24 690,00 zł nabywa Pan A.A.

Przy czym zniesienie ww. współwłasności następuje ze spłatą ze strony A.A. na Pani rzecz kwoty 5000,00 zł. Zgodnie z zapisami aktu notarialnego, dla działki oznaczonej numerem 5, został złożony wniosek wieczystoksięgowy o odłączenie jej z księgi wieczystej numer … i założenie dla niej nowej KW. Tym sposobem została Pani jedynym właścicielem działki numer 4 o pow. 0,7294, która jako jedyna przynależała już do KW numer ...

4. Zgodnie z aktem notarialnym rep. … z dnia 6 listopada 2024 r. dokonała Pani sprzedaży działki oznaczonej numerem 4 przynależnej do księgi wieczystej …za kwotę 32 000,00 zł. Z treści aktu wynika, że nieruchomość w dalszym ciągu stanowi nieruchomość rolną w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, a do aktu załączone zostały:

a) wypis z rejestru gruntów z wyrysem z mapy ewidencyjnej z dnia 23 kwietnia 2024 r., z treści którego wynika, że: położenie, obszar oraz oznaczenie przedmiotowej nieruchomości jest zgodny ze stanem faktycznym ujawnionym w powołanej KW oraz działka ta stanowi grunty oznaczone w ewidencji gruntów jak: Lasy „LslV”, łąki trwałe „ŁIV” oraz pastwiska trwałe „PsV”,

b) zaświadczenie z dnia 29 kwietnia 2024 r. wydane przez Burmistrza Miasta i Gminy … potwierdzające, że działka 4 nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

c) zaświadczenie z dnia 23 kwietnia 2024 r. z upoważnienia Starosty … potwierdzające, że:

-działka 4 o ogólnej pow. 0,7294 ha na pow. 0,3707 ha stanowiącej las (użytek LsIV) jest objęta Uproszczonym Planem Urządzenia Lasu,

-dla działki nie wydano decyzji określającej zadania z zakresu gospodarki leśnej na podstawie inwentaryzacji stanu lasów.

d) Zaświadczenie z dnia 29 kwietnia 2024 r. z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy … z treści którego wynika, że przedmiotowa działka:

-objęta jest obszarem zdegradowanym,

-objęta jest obszarem rewitalizacji,

-nie ustanowiono na rzecz Miasta i Gminy … prawa pierwokupu.

e) Decyzję ostateczną nr … z dnia ... 2024 r. z upoważnienia Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, z której treści wynika, że wyrażona została zgoda na zbycie przez Panią nieruchomości rolnej o powierzchni 0,7294, oznaczonej numerem 4 objętej księgą wieczystą numer … – przed upływem 5 lat od jej nabycia.

Biorąc powyższe pod uwagę, a w szczególności fakt, że od dnia pierwotnego aktu notarialnego, tj. 7 sierpnia 2012 r., do dnia ostatecznego zbycia działki, tj. 6 listopada 2024 r., minęło ponad 5 lat, prosi Pani o jednoznaczną interpretację, czy po dokonaniu sprzedaży przedmiotowej działki rolnej oznaczonej numerem 4, ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży i jeśli taki zostanie przez Was stwierdzony, to prosi Pani o wskazanie, od jakiej kwoty powinien zostać wyliczony i uregulowany.

Uzupełnienie wniosku z 4 maja 2025 r.

Zgodnie z aktem notarialnym rep. … z dn. 17 września 2020 r. sprzedała Pani wraz z drugim współwłaścicielem dwie działki opisane w akcie w następujący sposób:

-działka o numerze ewidencyjnym 2 o pow. 0,6339 ha za cenę 80 000,00 zł,

-działka o numerze ewidencyjnym 3 o pow. 0,4529 ha za cenę 60 000,00 zł.

Tak też zostało to wskazane w Pani pierwotnym wniosku (wg Pani wiedzy).

Nie prowadzi i nie prowadziła Pani nigdy własnej działalności gospodarczej.

Koszty, jakie poniosła Pani osobiście na nabycie ½ udziałów w działce nr 4 wiązały się z podpisaniem umowy zniesienia współwłasności zgodnie z aktem notarialnym rep. … z dnia 1 czerwca 2021, w którym zostały one opisane w następujący sposób:

-opłata sądowa pobrana przy akcie – łącznie kwota 400 zł,

-taksa notarialna w kwocie 200 zł,

-podatek od towarów i usług w kwocie 46 zł,

-podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 888 zł,

-taksa notarialna w kwocie 853 zł,

-podatek od towarów i usług w kwocie 196,19 zł.

Łącznie opłaty wyżej wskazane dały kwotę 2 583,19 zł, które poniosła Pani w 1/2 części, czyli koszty, jakie Pani poniosła osobiście, wyniosły 1 291,60 zł (słownie: jeden tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt jeden zł 60 gr).

Poniesienie wskazanych przez Panią kosztów potwierdza akt notarialny rep. … z dnia 1 czerwca 2021 r.

Koszty wskazane przez Panią nie zwiększały wartości nieruchomości.

Uzupełnienie wniosku z 26 maja 2025 r.

Działka numer 4 miała powierzchnię 7294 mkw, a w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, na który się Państwo powołujecie „za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy…”. Interpretując więc zapis tej ustawy nie wchodziła ona w skład gospodarstwa rolnego, ponieważ Pani na moment jej sprzedaży nie posiadała innej działki rolnej. Nie oznacza jednak, że nie była działką rolną, bo właśnie takie było jej przeznaczenie.

Działka po sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego, natomiast to, czy nabywcy działki dołączyli ją do swoich działek i czy w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy została wniesiona w skład gospodarstwa rolnego, tego Pani nie wie.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 26 maja 2025 r.):

Czy po dokonaniu sprzedaży przedmiotowej działki rolnej, oznaczonej numerem 4 ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od sprzedaży?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 26 maja 2025 r.):

Pani stanowisko w tej sprawie jest takie, że nie ciąży na Pani obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od sprzedaży przedmiotowej działki.

Powyższe argumentuje Pani tym, że przedmiotowa działka zgodnie z Pani pierwotnym pismem, w którym wszystko Pani opisała, była Pani współwłasnością, łącznie z innymi działkami już od 2012 r. według Pani wiedzy fakt, że działki zostały podzielone i później została zniesiona współwłasność, a następnie sprzedane, nie jest nowym nabyciem. W związku z tym uważa Pani, że sprzedaż działki nastąpiła po upływie pięciu lat.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że:

-Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 7 sierpnia 2012 r. wraz z innym współwłaścicielem nabyła Pani działkę o numerze 1.

-Działka ta określona została jako niezabudowana działka rolna.

-Dla działki numer 1, została założona księga wieczysta, a w późniejszym okresie działkę tę wraz ze współwłaścicielem podzieliła Pani na 4 działki o powierzchniach wskazanych poniżej i zostały im nadane poszczególne numery:

a)działka 2 o pow. 0,6339 ha,

b)działka 3 o pow. 0,4529 ha,

c)działka 4 o pow. 0,7294 ha,

d)działka 5 o pow. 0,9148 ha.

-Zgodnie z aktem notarialnym rep. … z dn. 17 września 2020 r. sprzedała Pani wraz z drugim współwłaścicielem dwie działki opisane w akcie w następujący sposób:

·działka o numerze ewidencyjnym 2 o pow. 0,6339 ha za cenę 80 000,00 zł,

·działka o numerze ewidencyjnym 3 o pow. 0,4529 ha za cenę 60 000,00 zł.

-Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 1 czerwca 2021 r. nastąpiło zniesienie współwłasności działek numer 4 ha oraz 5 w następujący sposób:

·własność niezabudowanej działki numer 4 o pow. 0,7294 ha o wartości zgodnie z aktem notarialnym 19 690,00 zł nabywa Pani (B.B.);

·własność niezabudowanej działki numer 5 o pow. 0,9148 ha o wartości zgodnie z aktem notarialnym 24690,00 zł nabywa Pan A.A.

-Przy czym zniesienie ww. współwłasności następuje ze spłatą ze strony współwłaściciela na Pani rzecz kwoty 5000,00 zł. Tym sposobem została Pani jedynym właścicielem działki numer 4 o pow. 0,7294.

-Zgodnie z aktem notarialnym z dnia 6 listopada 2024 r. dokonała Pani sprzedaży działki oznaczonej numerem 4. Z treści aktu wynika, że nieruchomość w dalszym ciągu stanowi nieruchomość rolną w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Jak wskazano powyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Przepis art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), stanowi, że:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika.

W myśl art. 196 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Zatem do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Istota współwłasności polega na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli.

Zgodnie bowiem z art. 206 ww. Kodeksu:

Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.

Natomiast w myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zgodnie z art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Punktem wyjścia do obliczenia podstawy opodatkowania jest wartość rynkowa zbywanych udziałów w składnikach majątkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału, jeśli:

·podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

·wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości.

Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

Z uwagi na fakt, że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości w dniu 1 czerwca 2021 r. wartość nieruchomości nabytej przez Panią w wyniku zniesienia współwłasności (działki nr 4), jak wynika z opisu sprawy jest niższa niż wartość Pani dotychczasowego udziału w nieruchomościach przed zniesieniem współwłasności nieruchomości (działkach nr 4 i nr 5), nie można mówić o nabyciu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać również należy, że podział działki nr 1 na cztery mniejsze działki, nie stanowi dla Pani nowego nabycia nieruchomości. W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia udziałów w wydzielonych działkach należy utożsamiać z datą nabycia przez Panią udziału 1/2 w działce nr 1, tj. 2012 r.

Reasumując, mając na uwadze powyższe oraz okoliczność, że wartość działki nr 4, którą nabyła Pani w wyniku zniesienia współwłasności, nie przekracza wartości udziału przysługującej Pani w nieruchomościach będących przedmiotem zniesienia współwłasności (działkach nr 4 i 5), stwierdzić należy, że dokonane przez Panią odpłatne zbycie w 2024 r. działki nr 4, nienastępujące w ramach prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a tym samym nie jest Pani zobowiązana z tego tytułu do zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Panią kwot.

Dodatkowo wyjaśniam, że w ramach postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, nie analizuję załączonych do wniosku dokumentów. Analiza załączników nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym załączone do wniosku dokumenty nie mogą być przedmiotem merytorycznej analizy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.