Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan 7 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca planuje w 2025 r. sprzedać mieszkanie, które kupił w 2023 r. Całość środków wyda na nowe mieszkanie w 2025 r. Ponieważ Wnioskodawca sprzeda pierwsze mieszkanie za wyższą cenę niż je kupował, skorzysta z ulgi wymienionej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 pkt 131. Przez około miesiąc Wnioskodawca pomieszka w nowym lokalu. Później Wnioskodawca planuje go wynajmować na czas określony. Po zakończeniu wynajmu Wnioskodawca zamierza tam ponownie mieszkać samodzielnie.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca obecnie mieszka w mieszkaniu zakupionym w 2023 r., które zamierza sprzedać.

Mieszkanie zakupione w 2023 r. nie będzie sprzedane w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje zakup nowego mieszkania w ciągu 12 miesięcy od sprzedaży obecnego mieszkania. Zakup może nastąpić przed lub po złożeniu zeznania podatkowego za rok sprzedaży, w zależności od dokładnego terminu.

W zeznaniu podatkowym za rok sprzedaży Wnioskodawca zamierza zadeklarować dochód ze sprzedaży i skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ środki przeznaczone zostaną na własne cele mieszkaniowe w określonym terminie.

Nowe mieszkanie, które Wnioskodawca planuje kupić, będzie położone w Y (...). Nowe mieszkanie będzie wykończone i wyposażone. Wskazanie mieszkania w nowym mieszkaniu przez jeden miesiąc było przykładem. Wnioskodawca nie wie dokładnie, jak długo będzie tam mieszkał, ale z pewnością zamieszka w nim przez pewien okres, aby zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe.

W okresie, gdy nowe mieszkanie będzie wynajmowane Wnioskodawca planuje mieszkać w mieszkaniu, które mama Jego żony obiecała przekazać jej w darowiźnie. Jeśli darowizna dojdzie do skutku to tam będzie mieszkać.

Wnioskodawca planuje organizację wynajmu nowego mieszkania poprzez umowy okresowe na maksymalnie rok. Nie podjął jeszcze decyzji co do szczegółów reklamowania ofert ani tego, jak długo mieszkanie będzie w ofercie wynajmu. Okres, przez który nowe mieszkanie będzie wynajmowane, jest niepewny i będzie zależał od sytuacji osobistej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie posiada innych mieszkań.

Pytania

1.Czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca sprzeda obecne mieszkanie zakupione w 2023 r., a następnie w ciągu 12 miesięcy kupi nowe mieszkanie w Y, zamieszka w nim przez pewien okres, aby zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe, a następnie je wynajmie, spełni warunki do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Jakie są konkretne warunki, które Wnioskodawca musi spełnić, aby zachować prawo do ulgi mieszkaniowej po sprzedaży obecnego mieszkania i zakupie nowego, które następnie wynajmie?

3.Czy fakt, że Wnioskodawca zamieszka w nowym mieszkaniu tylko przez pewien okres, a następnie je wynajmie, wpływa na Jego prawo do ulgi?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia warunki do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131, ponieważ środki ze sprzedaży obecnego mieszkania przeznaczy na zakup nowego mieszkania na własne cele mieszkaniowe. Chociaż Wnioskodawca planuje wynająć nowe mieszkanie po zamieszkaniu w nim przez pewien czas, na podstawie interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz orzeczeń sądowych tymczasowy wynajem nie wyklucza prawa do ulgi, o ile nieruchomość została nabyta z zamiarem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych i faktycznie Wnioskodawca w niej zamieszka.

W szczególności, zgodnie z interpretacją z dnia 4 sierpnia 2021 r. (...), tymczasowy wynajem nie wyklucza możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej, jeśli mieszkanie zostało nabyte na własne cele mieszkaniowe i podatnik zaspokaja w nim swoje potrzeby mieszkaniowe. Dlatego, skoro Wnioskodawca zamierza zamieszkać w nowym mieszkaniu i używać go do zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych przed wynajmem, powinien być uprawniony do zwolnienia.

Swoje stanowisko Wnioskodawca opiera na art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odpowiednich interpretacjach i orzeczeniach sądowych, które wyjaśniają znaczenie „własnych celów mieszkaniowych”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)˗c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a-b ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Ponadto art. 21 ust. 25a powyższej ustawy stanowi, że:

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Z kolei na podstawie art. 21 ust. 28 ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1)nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

–- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że główną okolicznością decydującą o jego zastosowaniu jest przeznaczenie przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym zostało ono dokonane, na własne cele mieszkaniowe. Cele te zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ww. ustawy obejmują m.in. nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem.

Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania można więc uwzględnić tylko takie wydatki, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie potrzeb mieszkaniowych innych osób. Omawiane zwolnienie jest normą celu społecznego – w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli.

Zwolnieniem tym nie są więc objęte dochody ze sprzedaży nieruchomości i praw w przypadku przeznaczenia przychodu na nabycie innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują np. na działanie o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym, inwestycyjnym lub innym niewskazującym na działanie ukierunkowane na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wskazując jako cel mieszkaniowy wydatki poniesione na nabycie mieszkania ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien w nim mieszkać, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył nieruchomość w celu zamieszkania w niej, ale w nieruchomości tej – z różnych powodów – po nabyciu zamieszkał tylko przez pewien czas albo po upływie określonego czasu, np. kilku miesięcy. W takim przypadku prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez jakiś czas mieszkanie będzie wynajmowane.

Stanowisko zaprezentowane powyżej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 29 listopada 2016 r., sygn. akt II FSK 3126/14 wskazał, że:

Czasowe, uzasadnione obiektywnymi okolicznościami wynajęcie zakupionych lokali mieszkalnych samo w sobie nie może przesądzać o tym, że podatnik nie będzie realizował w tych mieszkaniach własnych celów mieszkaniowych. Ustawodawca nie zastrzegł w treści analizowanych przepisów, że własny cel mieszkaniowy w zakupionym lokalu ma być realizowany nieprzerwanie od daty jego nabycia. Zgodzić się jednak należy z Sądem I instancji, że dla uznania spełnienia warunków skorzystania z ulgi nie jest wystarczająca sama deklaracja podatnika, że poprzez wskazane zakupy realizuje swój cel mieszkaniowy. Ustawodawca nie odniósł bowiem skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od werbalnej deklaracji takiego zamiaru w chwili nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe.

Z treści wniosku wynika m.in., że:

•planuje Pan w 2025 r. sprzedać mieszkanie, które kupił Pan w 2023 r. Całość środków wyda Pan na nowe mieszkanie w 2025 r.;

•planuje Pan wynajmować nowo zakupione mieszkanie na czas określony. Po zakończeniu wynajmu zamierza Pan tam ponownie mieszkać samodzielnie;

•nie wie Pan dokładnie, jak długo będzie mieszkał w nowym mieszkaniu, ale z pewnością zamieszka Pan w nim przez pewien okres, aby zaspokoić swoje potrzeby mieszkaniowe.

Dla oceny, czy w Pana przypadku nabycie mieszkania będzie wydatkiem na cele mieszkaniowe, istotne jest rozważenie znaczenia pojęcia „mieszkać”, „cel mieszkaniowy” oraz odniesienie tego do opisanej przez Pana sytuacji. Mieszkać to „zajmować jakieś pomieszczenie i traktować je jako główne miejsce swojego pobytu” (Słownik języka polskiego – PWN; https://sjp.pwn.pl/). Mieszkanie gdzieś to stan o określonej trwałości czasowej. Miejsce zamieszkania to nie tylko miejsce, w którym się fizycznie przebywa, ale także miejsce, które jest „bazą” życia osobistego.

Wobec tego, w sytuacji przedstawionej we wniosku wydatkowanie przez Pana środków pieniężnych ze sprzedaży nieruchomości nabytej w 2023 r. na nabycie lokalu mieszkalnego w 2025 r., w którym będzie Pan – przed oddaniem go w najem – mieszkał przez pewien okres czasu, a po zakończeniu wynajmu ponownie w nim Pan zamieszka, będzie uprawniać Pana do skorzystania z ulgi na własne cele mieszkaniowe, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Okoliczność, że przez jakiś czas mieszkanie będzie wynajmowane nie pozbawia Pana prawa do ulgi, jeśli nowo zakupione mieszkanie zostało nabyte – jak podkreślił Pan we wniosku – w celu realizacji Pana potrzeb mieszkaniowych i cel ten zostanie przez Pana faktycznie zrealizowany.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Zatem to na Panu będzie ciążyć obowiązek udowodnienia w ewentualnym postępowaniu podatkowym, że nabyte przez Pana w 2025 r. mieszkanie zostało rzeczywiście nabyte w celu realizacji Pana potrzeb mieszkaniowych i ten cel został przez Pana zrealizowany.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.