Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X Sp. z o.o. mająca siedzibę w Polsce i podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej: Wnioskodawca, Spółka) zamierza wypłacić swojemu udziałowcowi, tj. osobie fizycznej (dalej: udziałowiec) będącej rezydentem podatkowym w Republice Federalnej Niemiec (dalej: RFN), dywidendę.

Udziałowiec:

–otrzyma dywidendę dla własnej korzyści, w tym będzie decydować samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosić ryzyko ekonomiczne związane z utratą należności z tytułu dywidendy lub jej części,

–nie będzie pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności z tytułu dywidendy innemu podmiotowi,

–należności z tytułu dywidendy nie będą uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca wskazuje odnośnie zdarzenia przyszłego, że:

a)przed wypłatą dywidendy do udziałowca Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 30a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: UPIT), wynikających z UPO z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 23m UPIT między Wnioskodawcą i Wspólnikiem,

b)w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz udziałowca Wnioskodawca będzie dysponował uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwe władze podatkowe, dokumentującym miejsce zamieszkania udziałowca dla celów podatkowych w RFN,

c)w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT na rzecz udziałowca w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł, Wnioskodawca lub udziałowiec będzie posiadał opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d albo Wnioskodawca złoży prawidłowo oświadczenia płatnika, zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT.

Pytania

1.Czy w momencie wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (dalej: UPO) w przypadku gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: UPIT) na rzecz udziałowca, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy, nie przekroczy łącznie kwoty 2 000 000 zł?

2.Czy w momencie wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z UPO w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT na rzecz udziałowca, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy, przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania 1 – w momencie wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z UPO w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT na rzecz udziałowca, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy, nie przekroczy łącznie kwoty 2 000 000 zł, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z UPO oraz art. 41 UPIT, tj.:

a.przed wypłatą dywidendy do udziałowca Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT, wynikających z UPO, z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter, skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania w rozumieniu 23m UPIT między Wnioskodawcą i udziałowcem,

b.Udziałowiec będzie mógł zostać uznany w świetle powyższej weryfikacji przez Wnioskodawcę za właściciela dywidendy wypłacanej przez Wnioskodawcę,

c.w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę Wnioskodawca będzie dysponował uzyskanym od udziałowca certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwe władze podatkowe, dokumentującym rezydencję podatkową udziałowca w RFN.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a UPIT osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wedle art. 4a UPIT przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 UPIT dochód z tytułu dywidendy wypłacany osobie fizycznej jest opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 19%.

Regulację tę stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji zgodnie z art. 30a ust. 2 UPIT.

Jak wynika z art. 41 ust. 4 UPIT, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Zasady opodatkowania dywidend stosuje się z uwzględnieniem postanowień UPO, co wynika z artykułu 30a ust. 2 UPIT.

Zgodnie z art. 1 UPO umowa dotyczy osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 UPO dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 UPO, jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

a)5% kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10%,

b)15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych.

W opisanym zdarzeniu przyszłym powyższe postanowienia UPO mają zatem zastosowanie w przypadku, gdy osoba uprawniona do dywidendy jest rezydentem drugiego Umawiającego się Państwa.

Przy tym określenie „osoba” oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób, co wynika z art. 3 ust. 1 lit. b) UPO. Miejsce zamieszkania/ siedzibę (tj. rezydencję podatkową) definiuje z kolei art. 4 UPO.

W opisanym zdarzeniu przyszłym udziałowiec, na rzecz którego ma być wypłacona dywidenda, na dzień jej wypłaty będzie rezydentem RFN, a Wnioskodawca będzie rezydentem Rzeczypospolitej Polskiej. Przy weryfikacji warunków zastosowania preferencji z UPO, jak wynika z art. 41 ust. 4aa UPIT, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności w stopniu adekwatnym do charakteru i skali prowadzonej przez niego działalności oraz powiązań z podatnikiem.

Kwestia dochowania należytej staranności, o której mowa powyżej, nie jest w formalny sposób zdefiniowana. Ministerstwo Finansów dotychczas opublikowało projekty objaśnień, które mogą służyć jako wskazówka w zakresie interpretacji tego zagadnienia. Prace nad objaśnieniami nie zostały jednak dotychczas sfinalizowane.

Kluczowe dla zastosowania preferencyjnej stawki 15% wynikającej z UPO jest posiadanie przez udziałowca, na rzecz którego ma być wypłacona dywidenda, statusu rzeczywistego właściciela, tj. osoby uprawnionej do dywidend, która spełnia następujące przesłanki:

c) otrzymuje należności dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielne o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyka ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

d) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

e)prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane będą w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Na potrzeby wniosku zakłada się, że udziałowiec, na rzecz którego ma być wypłacana dywidenda, będzie spełniać przesłanki o których mowa w punktach a) i b) powyżej. Natomiast warunek z punktu c) nie będzie miał zastosowania z uwagi na brak związku między wpłacaną dywidendą a działalnością gospodarczą udziałowca.

Tym samym w ocenie Spółki przepis art. 10 ust. 2 lit. b) UPO znajdzie zastosowanie i wypłacona dywidenda na rzecz udziałowca będzie mogła zostać opodatkowana preferencyjną 15% stawką WHT, o ile udziałowiec przedstawi Wnioskodawcy aktualny certyfikat potwierdzający RFN jako kraj rezydencji podatkowej udziałowca i zostaną spełnione warunki, o których mowa powyżej w punktach a)-b) i c), o ile będzie miał on zastosowanie w przypadku wypłaty dywidendy do udziałowca.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania 2 – w momencie wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca Wnioskodawca jako płatnik będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z UPO w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT na rzecz udziałowca, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy, przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł pod warunkiem, że:

a)przed wypłatą dywidendy do udziałowca Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona art. 30a UPIT z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter, skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania w rozumieniu regulacji UPIT między Wnioskodawcą i udziałowcem,

b)udziałowiec będzie mógł zostać uznany w świetle powyższej weryfikacji przez Wnioskodawcę za beneficjenta rzeczywistego dywidendy wypłacanej przez Wnioskodawcę,

c)w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę Wnioskodawca będzie dysponował uzyskanym od udziałowca certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwe władze podatkowe RFN,

d)Wnioskodawca lub udziałowiec przed wypłatą dywidendy będzie posiadał obowiązującą opinię o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d UPIT, albo Wnioskodawca złoży prawidłowo oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 16 UPIT, odnoszące się do wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz udziałowca.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 UPIT jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT na rzecz podmiotu powiązanego w rozumieniu UPIT przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 UPIT od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zasada ta nie dotyczy jednak wypłat dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na rzecz osób fizycznych podlegających w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Powyższy przepis formułuje zasadę, iż przekroczenie łącznej kwoty należności wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu powiązanego z tytułów wymienionych powyżej progu 2 000 000 zł w ciągu roku podatkowego wypłacającego obliguje płatnika do poboru podatku dochodowego „u źródła” od nadwyżki wypłacanych wyżej wymienionych należności do tego samego podatnika ponad kwotę progu z pominięciem jakichkolwiek preferencji, wyłącznie z zastosowaniem stawek wynikających z UPIT.

Przepisy określają wyjątki do powyższej zasady. Art. 41 ust. 12 UPIT nie stosuje się w przypadkach określonych w art. 41 ust. 12b oraz art. 41 ust. 15 UPIT, tj.

a)zgodnie z art. 41 ust. 12b UPIT, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d UPIT, albo

b)zgodnie z art. 41 ust. 15 UPIT, w wyniku prawidłowo złożonego oświadczenia płatnika, iż:

–posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

–po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 41 ust. 4aa UPIT, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Spełnienie zatem jednego z powyższych warunków oznacza, że w odniesieniu do łącznej kwoty należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT na rzecz tego samego podmiotu powiązanego, która w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego przekroczyła próg 2 000 000 zł, mają zastosowanie zasady poboru wynikające z art. 41 ust. 1 UPIT oraz UPO.

Podsumowując, w przypadku, gdy łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a UPIT do udziałowca, w roku podatkowym obowiązującym u Wnioskodawcy, przekroczy łącznie kwotę 2 000 000 zł Wnioskodawca jako płatnik w momencie wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca będzie uprawniony do zastosowania preferencyjnej 15% stawki podatku dochodowego „u źródła” wynikającej z UPO pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z UPO oraz art. 41 ust. 4, art. 30a ust. 2 UPIT, tj.

a)przed wypłatą dywidendy do udziałowca Wnioskodawca dokona weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 30a UPIT z dochowaniem należytej staranności, uwzględniając charakter, skalę działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz powiązania w rozumieniu art. 23m UPIT między Wnioskodawcą i udziałowcem,

b)udziałowiec będzie mógł zostać uznany w świetle powyższej weryfikacji przez Wnioskodawcę za rzeczywistego właściciela dywidendy wypłacanej przez Wnioskodawcę,

c)w momencie wypłaty dywidendy przez Wnioskodawcę na rzecz udziałowca Wnioskodawca będzie dysponował uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji wydanym przez właściwe władze podatkowe dokumentującym jego rezydencję podatkową w RFN,

oraz

d)pod warunkiem posiadania obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d UPIT, albo

e)pod warunkiem prawidłowo złożonego oświadczenia płatnika (zgodnie z art. 41 ust. 15 UPIT) w odniesieniu do wypłacanej do udziałowca dywidendy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Obowiązek podatkowy i źródło przychodu

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Według art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

a)5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;

6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w art. 3 ust. 2b ww. ustawy nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.

W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie „źródła”. Jeżeli źródło przychodów nierezydenta znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).

Źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:

a)dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,

b)oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,

c)podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,

d)wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b.

Podatek u źródła

Z treści art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym wynika, że:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Jednocześnie, w myśl art. 30a ust. 2 ww. ustawy:

Przepisy art. 30a ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Powołany przepis stanowi o uzyskaniu certyfikatu rezydencji dla udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania, tak też wynika z definicji certyfikatu rezydencji określonej w art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Wobec tego płatnicy mogą stosować preferencyjne stawki przewidziane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierać podatku tylko pod warunkiem posiadania zaświadczenia o siedzibie lub miejscu zamieszkania osoby zagranicznej (certyfikat rezydencji), której te należności są wypłacane.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21 (art. 41 ust. 4 ustawy).

Wymóg zachowania należytej staranności

Według art. 41 ust. 4aa ww. ustawy:

Przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązanie w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Stosownie do art. 41 ust. 12 tej ustawy:

Jeżeli łączna kwota dokonanych na rzecz podmiotu powiązanego wypłat (świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 pkt 1-5a przekracza w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, płatnik jest obowiązany pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone w art. 29 ust. 1 pkt 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisu zdania pierwszego nie stosuje się do wypłat (świadczeń) lub postawionych do dyspozycji podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 41 ust. 15 omawianej ustawy stanowi natomiast, że:

Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pomocne w ustaleniu zasad należytej staranności są przepisy art. 44f ust. 4 pkt 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację pozwalającą na ustalenie jego zasadności, w szczególności:

3)oświadczenie podatnika, że w odniesieniu do czynności, w związku z którą składany jest wniosek o zwrot podatku, podatnik jest podmiotem, na którym ciąży obowiązek podatkowy, a także oświadczenie podatnika, że podatnik albo jego zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;

4)oświadczenie podatnika, że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, z którą wiąże się uzyskany przychód – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, gdy należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 5a pkt 33d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o rzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który spełnia łącznie następujące warunki:

a)otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej należności lub jej części,

b)nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym do przekazania całości lub części należności innemu podmiotowi,

c)prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca zamieszkania, jeżeli należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez ten podmiot w zakresie otrzymanej należności.

Weryfikacja warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, jak wynika z powołanych powyżej przepisów powinna się odbywać z należytą starannością. Obowiązek dochowania należytej staranności, o której mowa w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spoczywa na płatniku, który dokonując wypłaty nie pobiera podatku u źródła na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, stosuje zwolnienie lub obniżoną stawkę. Należy podkreślić, że należyta staranność w weryfikacji warunków niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia bądź obniżonej stawki podatku wymagana jest po stronie płatnika bez względu na to, czy suma wypłat należności na rzecz jednego podatnika przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 2.000.000 zł. Wniosek taki wynika z literalnego brzmienia art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując weryfikacji należytej staranności należy odnosić się do aspektów istotnych z punktu widzenia stosowania danej preferencji podatkowej. W szczególności dotyczy to:

1)weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika (rzeczywistego właściciela) w stosunku do otrzymanej należności, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej przez ten podmiot;

2)weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności;

3)weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie).

Oceniając czy należyta staranność została w określonym przypadku dochowana należy uwzględniać także powszechnie dostępne informacje na temat statusu odbiorców należności. Źródłem takich informacji może być m.in. prasa branżowa, doniesienia z mediów, publikowane doniesienia o lokowaniu przez daną grupę kapitałową spółek zależnych w państwach o korzystnym reżimie prawnym itd. W każdym przypadku konieczne jest udokumentowanie (dla celów dowodowych) przez płatnika, że dochował on należytej staranności przy weryfikacji, o której mowa w 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aktualne brzmienie art. 41 ust. 4aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie stanowi, że obowiązek płatnika przy wypłacie należności, do których można zastosować obniżoną stawkę podatku lub zwolnienie, sprowadza się nie tylko do „uzyskania” od podatnika certyfikatu rezydencji, ale także weryfikacji warunków zwolnienia z opodatkowania wypłacanych należności lub zastosowania preferencyjnej stawki. Podkreślenia wymaga, o czym pisano już wcześniej, że weryfikacja ta musi być dokonana z zachowaniem należytej staranności.

Zaznaczyć również należy, że omówiony powyżej art. 41 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi samodzielną podstawę składania oświadczeń co do okoliczności natury faktycznej, gdyż wystąpienie okoliczności w nim wskazanych jest warunkiem zastosowania zwolnienia (zaniechania poboru bądź zastosowania obniżonej stawki) wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zasadnym jest twierdzenie, że na gruncie przepisów w każdym przypadku stosowania zasad wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zwolnień z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konieczne będzie weryfikowanie statusu kontrahenta/nierezydenta i wykazywanie, że w stosunku do danych należności jest on m.in. ich rzeczywistym właścicielem oraz że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju siedziby podatnika dla celów podatkowych – czy innych przesłanek wymienionych w art. 44f ust. 4 pkt 4-5 omawianej ustawy.

Płatnik, który chce zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i nie dokonywać poboru podatku u źródła jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia/niepobrania podatku, zachowując przy tym należytą staranność.

Ponadto płatnik nie ma obowiązku pobrania podatku u źródła wg stawki podstawowej w zakresie określonym w opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d ustawy, co wynika z art. 41 ust. 12b ustawy.

Dywidendy – umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania

Stosownie do art. 10 ust. 1-3 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 90):

(1) Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

(2) Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

a)5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli osobą uprawnioną jest spółka (inna niż spółka osobowa), której bezpośredni udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 10 procent,

b)15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

(3) Określenie "dywidendy" użyte w niniejszym artykule oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych, praw do udziału w zysku, akcji w górnictwie, akcji założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również inny dochód, który według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, jest pod względem podatkowym traktowany jak dochód z akcji i wypłaty z tytułu świadectw udziałowych w funduszu inwestycyjnym.

Z powyższych przepisów wynika, że Polsce, jako państwu, z którego wypłacana jest Dywidenda, przysługuje prawo do jej opodatkowania. Jednocześnie art. 10 ust. 2 Umowy przewiduje ograniczenie wysokości podatku.

Ocena skutków podatkowych Państwa sytuacji

Uwzględniając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, dla zastosowania art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinni Państwo jako płatnik uzyskać certyfikat rezydencji udziałowca.

W związku z tym, że udziałowiec (osoba fizyczna) jest beneficjentem dywidendy, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 2 lit. b) umowy polsko-niemieckiej, zgodnie z którym dywidenda podlega opodatkowaniu stawką 15% kwoty dywidendy brutto (pod warunkiem posiadania przez Państwa aktualnego certyfikatu rezydencji udziałowca).

Dokonując zatem wypłaty dywidendy, w stosunku do której rzeczywistym właścicielem jest udziałowiec, przy dochowaniu należytej staranności, o której mowa w art. 41 ust. 4aa ustawy, są Państwo uprawnieni do pobrania podatku u źródła od wypłacanych dywidend stosując obniżoną stawkę podatku w wysokości 15% kwoty przychodu w przypadku, gdy łączna kwota postawionych do dyspozycji udziałowca pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu dywidendy nie przekroczy kwoty 2.000.000 zł. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązani będą Państwo pobrać podatek w wysokości 19% przychodu w przypadku, gdy łączna kwota postawionych do dyspozycji udziałowca pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu dywidendy przekroczy kwotę 2.000.000 zł.

Jednocześnie, nawet po przekroczeniu kwoty 2.000.000 zł w roku podatkowym w stosunku do udziałowca, mogą Państwo nadal stosować stawkę z umowy polsko-niemieckiej. Warunkiem jest złożenie oświadczenia WH-OSP lub uwzględnienie opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 41d ustawy.

Przy czym, stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy – w kontekście limitu 2.000.000 zł – sumowaniu podlegają wszelkie wypłaty dokonywane w roku podatkowym na rzecz udziałowca (tego samego podatnika).

Podsumowując, jeżeli przed dokonaniem wypłaty dywidendy dochowają Państwo należytej staranności poprzez weryfikację wszystkich danych przedłożonych przez udziałowca pod kątem ich zgodności i adekwatności z informacjami zawartymi w posiadanym certyfikacie rezydencji, zryczałtowany podatek należy pobrać wg stawki 15% wynikającej z umowy polsko-niemieckiej, z uwzględnieniem art. 41 ust. 15 i art. 41d ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tej interpretacji jest wyłącznie kwestia istnienia po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto kwestia weryfikacji dochowania przez płatnika należytej staranności, w tym pozyskiwania dodatkowej dokumentacji, wykracza poza możliwości oceny dokonywanej w ramach interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. W ramach prowadzonego postępowania właściwy organ przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Kwestia ta może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy lub celno-skarbowy. Niewykluczone jest, że dla dochowania należytej staranności w pewnych okolicznościach wymagane będzie także posiadanie dodatkowej dokumentacji potwierdzającej zasadność zastosowania stawki podatku zgodnie z konkretną umową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.