Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan 11 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą X zarejestrowaną pod numerem NIP (...), której przedmiotem jest świadczenie (...).

W ramach prowadzonej działalności posiada Pan obecnie jeden samochód osobowy w leasingu operacyjnym. Jednak z uwagi na specyfikę Pana pracy oraz potrzeby związane z jej wykonywaniem, zakup drugiego pojazdu stał się koniecznością.

Uzasadnienie:

1. Zabezpieczenie ciągłości pracy w przypadku awarii pierwszego pojazdu.

Posiadanie tylko jednego samochodu niesie ryzyko przerw w działalności w sytuacji jego awarii lub konieczności przeprowadzenia naprawy. Drugi pojazd zapewni Panu możliwość kontynuowania pracy bez przestojów, co jest kluczowe dla utrzymania płynności finansowej firmy. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

2. Specyfika działalności wymagająca mobilności.

W ramach świadczonych usług (...) regularnie jeździ Pan na spotkania biznesowe jak i wykonuje (...). Wymaga to częstych wyjazdów w teren, nierzadko w miejsca oddalone od Pana siedziby. Drugi samochód ułatwi Panu realizację tych zadań, zwiększając efektywność pracy.

3. Optymalizacja kosztów eksploatacji.

Planowany zakup drugiego samochodu dotyczy pojazdu o mniejszej mocy i niższych kosztach eksploatacji w porównaniu z obecnie posiadanym autem. Dzięki temu możliwe będzie bardziej ekonomiczne wykorzystanie pojazdów – pierwszego do spotkań biznesowych (samochód, który posiada Pan obecnie to (...)), a drugiego do przejazdów w celu (...), nadzorowania postępów prac, co przyczyni się do obniżenia ogólnych kosztów prowadzenia działalności.

Uzupełnienie wniosku

Zdarzenie przyszłe, które Pan opisuje, dotyczy roku podatkowego 2025. Forma opodatkowania Pana dochodów z działalności gospodarczej w okresie, którego dotyczy wniosek, to podatek progresywny (skala podatkowa).

Opisany we wniosku samochód jest samochodem osobowym w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonym głównie do przewozu osób. Samochód, który zamierza Pan kupić to używany samochód spalinowy. Samochody elektryczne są poza Pana budżetem. Samochód ten zamierza Pan kupić w III kwartale 2025 r.

Nowy samochód zamierza Pan używać głównie do celów związanych z działalnością gospodarczą, ale w przypadku awarii pierwszego samochodu planuje również wykorzystywać go do celów prywatnych. W związku z tym będzie to pojazd używany w sposób mieszany – zarówno w działalności gospodarczej, jak i prywatnie.

Samochód, który zamierza Pan kupić, będzie środkiem trwałym w Pana działalności gospodarczej, podlegającym amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (VAT) od dnia 1 kwietnia 2025 r. Jednak nie prowadzi Pan ewidencji przebiegu pojazdu, ponieważ zamierza wykorzystywać drugi samochód w sposób mieszany – zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i prywatnych. W związku z tym, zgodnie z art. 86a ustawy o VAT, będzie Pan odliczał 50% podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu.

Specyfika Pana pracy, polegającej na świadczeniu usług (...), wymaga częstej mobilności i elastyczności w realizacji zadań. Posiadanie dwóch samochodów jest uzasadnione nie tylko powodami przedstawionymi we wniosku, tj. zabezpieczeniem ciągłości pracy w przypadku awarii pierwszego pojazdu oraz optymalizacją kosztów eksploatacji, ale także dodatkowymi aspektami związanymi z charakterem Pana działalności:

·Różnorodność zadań i lokalizacji: Regularnie wykonuje Pan (...), często oddalonych od Pana siedziby ((...)) co wymaga częstych i nieprzewidywalnych wyjazdów. Jednocześnie odbywa spotkania biznesowe z klientami, które wymagają reprezentacyjnego pojazdu (obecnie (...)). Drugi samochód o mniejszej mocy i niższych kosztach eksploatacji pozwala na bardziej ekonomiczne realizowanie zadań technicznych (np. (...)), podczas gdy pierwszy pojazd jest wykorzystywany do celów reprezentacyjnych i spotkań z klientami.

·Czas reakcji: W branży szybka reakcja na potrzeby klienta (np. pilne (...), dostarczenie materiałów czy (...)) jest kluczowa dla utrzymania konkurencyjności. Drugi samochód zapewnia Panu możliwość natychmiastowego działania, nawet w przypadku awarii pierwszego pojazdu.

Przewiduje Pan ponoszenie wydatków na eksploatację drugiego pojazdu:

·Koszty paliwa,

·Ubezpieczenie pojazdu (OC, AC),

·Serwis i naprawy (w tym przeglądy techniczne),

·Zakup części zamiennych (np. opon, oleju),

·Mycie i konserwacja pojazdu.

Na pytanie: Czy wydatek na „zakup drugiego samochodu” zostanie poniesiony w celu uzyskania przychodów wykonywanej działalności gospodarczej?

Odpowiedział Pan: Drugi samochód pozwoli na uniknięcie przestojów w pracy spowodowanych awarią pierwszego pojazdu, a także na optymalizację kosztów eksploatacji poprzez używanie bardziej ekonomicznego pojazdu do zadań technicznych. Przykładowo, szybsze dotarcie do klienta w celu wykonania (...) może skutkować podpisaniem umowy na (...) o wartości kilkudziesięciu tysięcy złotych, co nie byłoby możliwe bez sprawnego środka transportu.

Posiadanie drugiego samochodu zapewni Panu ciągłość pracy w przypadku awarii pierwszego pojazdu lub jego niedostępności (np. serwis, dłuższy wyjazd). Dzięki temu uniknie Pan przerw w realizacji zleceń, co mogłoby prowadzić do utraty klientów i przychodów.

Na pytanie: Jaki konkretnie wpływ będzie miał wydatek związany z „zakupem drugiego samochodu” na zabezpieczenie źródła przychodów?

Odpowiedział Pan: Przykładowo, w sytuacji awarii pierwszego samochodu, bez drugiego pojazdu mógłby Pan stracić zlecenie na (...) o wartości 15 000 zł z powodu braku możliwości dojazdu na miejsce (...). Drugi samochód eliminuje to ryzyko, zapewniając stabilność źródła przychodów.

Na pytanie: W jaki sposób wydatki te będą służyły osiągnięciu przychodu z działalności, którą Pan prowadzi?

Odpowiedział Pan: Wydatki na eksploatację (np. paliwo, serwis, ubezpieczenie) umożliwią bieżące użytkowanie drugiego samochodu, co pozwoli Panu na realizację zadań takich jak (...), wizje lokalne czy spotkania z klientami. Bez tych wydatków pojazd nie mógłby być wykorzystywany, co ograniczyłoby Pana możliwości zarobkowe.

Na pytanie: Jaki konkretnie wpływ będą miały te wydatki na uzyskanie przychodu?

Odpowiedział Pan: Przykładowo, wydatki na paliwo umożliwią dojazd do klienta oddalonego o 100 km w celu wykonania (...), co może skutkować zleceniem na (...) o wartości 15 000 zł. Bez tych wydatków nie mógłby Pan zrealizować takiego zadania, a tym samym osiągnąć przychodu.

Wydatki poniesione na eksploatację (np. tankowanie, serwisowanie) zapewni jego sprawność i gotowość do użycia w każdej sytuacji, co uchroni Pana przed przerwami w pracy spowodowanymi brakiem transportu. Dzięki temu Pana działalność będzie funkcjonować bez zakłóceń.

Pytania

Czy zakup drugiego samochodu osobowego może zostać uznany za wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i zaliczony do kosztów uzyskania przychodu?

Czy wydatki na eksploatację drugiego pojazdu (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis) również mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, powołując się na przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które nie zawierają żadnych ograniczeń w odniesieniu do liczby samochodów osobowych, z których przedsiębiorca może korzystać w jednoosobowej działalności gospodarczej uważa Pan, że zasadnym jest zaliczenie zakupu pojazdu i wydatków na eksploatację z nim związanych do kosztów uzyskania przychodu.

Dodatkowo chciałby Pan zwrócić uwagę, że w podobnych pismach odnośnie zdarzeń przyszłych (potrzeba posiadania drugiego pojazdu w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał pozytywne dla wnioskodawców interpretacje: 0113-KDIPT2-1.4011.521.2024.2.MZ, 0115-KDIT3.4011.725.2024.2.DP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W kontekście powyższego wyjaśniam, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągniecia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągniecia przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych oraz ilości zakupionych środków transportu. Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na określony składnik majątku, w tym przypadku samochodu osobowego, za koszt uzyskania przychodów jest jego wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślam, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem samochodu a osiągniętym przychodem spoczywa na Panu. To Pan będzie osiągać korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z opłatami dotyczącymi drugiego samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan więcej niż jeden samochód osobowy, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej dwóch środków transportu (samochodów), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami – w ustawowych granicach – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Ponadto, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.

Stosownie bowiem art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

·stanowić własność lub współwłasność podatnika,

·zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

·być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

·jego przewidywany okres używania być dłuższy niż rok,

·być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Stosownie do art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych, określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym pamiętać należy o ograniczeniu kwotowym dotyczącym ww. odpisów amortyzacyjnych, wprowadzonym przepisem art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a)225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1289, 1853 i 1881) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

b)150 000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Jednocześnie jak wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) omawianej ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

̶jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

̶w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20 % stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Stosownie zaś do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodu osobowego innego niż określony w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych służącego podatnikowi - tak jak w sytuacji przedstawionej przez Pana we wniosku - także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.

Z kolei z treści art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Z tym, że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów dotyczy wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (AC). Nie dotyczy to zatem składek OC.

Z podanych przez Pana w opisie zdarzenia informacji wynika, że:

·Zakup drugiego samochodu pozwoli na uniknięcie przestojów w pracy spowodowanych awarią pierwszego pojazdu, a także na optymalizację kosztów eksploatacji poprzez używanie bardziej ekonomicznego pojazdu do zadań technicznych. Wydatki poniesione na eksploatację zapewnią sprawność i gotowość do użycia samochodu w każdej sytuacji.

·Samochód osobowy, który zamierza Pan kupić, będzie w działalności gospodarczej środkiem trwałym, podlegającym amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

·Pojazd będzie używany zarówno w działalności gospodarczej jak i prywatnie.

·Od 1 kwietnia 2025 r. jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, jednak nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.

·Zamierza Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z nabyciem samochodu oraz koszty eksploatacyjne związane z jego użytkowaniem (koszty paliwa, ubezpieczenie pojazdu, serwis i naprawy, zakup części zamiennych, mycie i konserwacja pojazdu).

Wobec tego mając na uwadze powołane uprzednio przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia stwierdzić należy, że będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

·odpisy amortyzacyjne ustalone od wartości samochodu osobowego (z uwzględnieniem limitu ustalonego w art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli wartość ta będzie przewyższać kwotę wskazaną w tym przepisie dla określonych rodzajów pojazdów),

·koszty ubezpieczenia AC samochodu (z uwzględnieniem limitu określonego proporcją wskazaną w art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli wartość samochodu przyjęta dla celów ubezpieczenia będzie przewyższać kwotę 150 000 zł),

·koszty ubezpieczenia OC samochodu bez limitu (samochód będzie środkiem trwałym, nie ma więc zastosowania ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

·75 % wydatków - w zw. z art. art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - związanych z użytkowaniem i eksploatacją pojazdu, tj. paliwo, serwis i naprawy, zakup części zamiennych, mycie i konserwacja pojazdu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.