Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 kwietnia 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Pana wniosek o interpretację indywidualną dotyczy możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Jest Pan ojcem urodzonego 24 sierpnia 2013 r. syna, A. A. To Pana jedyne dziecko, zamieszkuje Pan wraz z synem w A.

13 kwietnia 2021 r. przed Sądem Okręgowym w A zapadł wyrok rozwodowy, zgodnie z którym małżeństwo rozwiązano z wyłącznej winy matki dziecka, jednocześnie ustalając miejsce zamieszkania syna każdorazowo z Panem. Władza rodzicielska powierzona została Panu oraz żonie. Żona zobowiązana została również do alimentów na rzecz syna w kwocie 500 zł/m-c, jak też podjęcia się (...).

Wyrok ustalił również sposób kontaktów matki z dzieckiem, w następujący sposób poprzez spotkania osobiste:

a)w czasie roku szkolnego w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od piątku po odebraniu syna po zajęciach z placówki oświatowej, do której uczęszcza lub z miejsca jego zamieszkania od godziny 16.00 do niedzieli godziny 18.00,

b)w święta Bożego Narodzenia w latach nieparzystych od godziny 10.00 w Wigilię do godziny 16.00 drugiego dnia świąt,

c)w święta Wielkanocne w latach parzystych od godziny 10.00 w Sobotę Wielkanocną do Poniedziałku Wielkanocnego godziny 18.00,

d)w okresie ferii zimowych przez jeden tydzień od poniedziałku od godziny 10.00 do niedzieli do godziny 18.00, przy czym strony zobowiązane są ustalić między sobą do końca listopada każdego roku poprzedzającego okres ferii, który dokładnie będzie to tydzień, zaś w braku powyższego porozumienia będzie to drugi tydzień ferii zimowych,

e)w okresie wakacji letnich przez dwa tygodnie w lipcu oraz dwa tygodnie w sierpniu od godziny 10.00 w poniedziałek pierwszego dnia kontaktu do godziny 18.00 w niedzielę ostatniego dnia kontaktu, przy czym strony zobowiązane są ustalić między sobą do końca maja każdego roku które dokładnie będą to tygodnie, zaś w braku powyższego porozumienia będą to: pierwsze dwa tygodnie lipca i pierwsze dwa tygodnie sierpnia;

f)przy czym powódkę zobowiązuje się do odbierania syna z miejsca jego zamieszkania poza sytuacją kiedy obiera dziecko z placówki oświatowej i odprowadzania syna do miejsca jego zamieszkania po zakończonym kontakcie.

Wyrok został zaskarżony przez matkę dziecka. (…) 2022 r. Sąd Apelacyjny w (...) oddalił apelację powódki, tym samym wyrok rozwodowy uprawomocnił się w całości.

1 czerwca 2022 r. zapadł wyrok Sądu Rejonowego w A, który ustanowił z dniem 31 sierpnia 2019 r. rozdzielność majątkową pomiędzy Panem, a Pana żoną. Wyrok ten nie został zaskarżony przez żadną ze stron, w związku z czym uprawomocnił się.

Od zapadnięcia wyroku rozwodowego, kontakty syna z matką odbywają się zgodnie z postanowieniem sądowym. Powódka zrealizowała zobowiązanie w zakresie (...), co jednak nie wpłynęło zarówno na relację pomiędzy Panem i nią jak też jej relację z synem. W trakcie postępowania sądowego przed Sądem Okręgowym w A przeprowadzono dowód (...).

Matka dziecka została określona jako (...).

Od momentu ogłoszenia wyroku przez sąd I instancji i udzielenia Panu zabezpieczenia na pozostały czas trwania sprawy, syn zamieszkuje z Panem. Z synem zamieszkuje Pan razem we dwójkę. Nie wszedł Pan w kolejny związek małżeński.

Kontakty jakie syn utrzymuje z matką odbywają się na zasadach określonych przez sąd. Pomimo, że syn niechętnie zostaje u matki na weekendy, przejmuje się spędzaniem z nią dłuższych okresów w ferie i wakacje, dba Pan o to, aby postanowienia wyroku sądowego były realizowane. Matka dziecka nie odwiedza syna w Pana i syna mieszkaniu, nie wykazuje szczególnej inicjatywy (czy poprzez wszczęcie sprawy w sądzie rodzinnym, czy też wniesienie o mediację) co do zmiany sposobu i wymiaru kontaktów z synem.

Oprócz zasądzonych alimentów, nie wspiera Pana finansowo, czy też materialnie w zapewnieniu codziennej opieki nad dzieckiem. Kontakty Pana i byłej żony są sporadyczne, sprowadzają się właściwie do wymiany SMS-ów w sprawach technicznych związanych, np. z przekazaniem dziecka. Praktycznie nie rozmawiają o sprawach A. A, ich relacje – Pana zdaniem z uwagi na podejście matki A. A, co zapewne wynika z jej opisanego (...). Syn identyfikuje się z Panem, mają ciągle bliską i serdeczną relację, stabilną i zbudowaną na zaufaniu. Matkę postrzega jako osobę nie rozumiejącą go, nie potrafiącą nawiązać z nim głębszej relacji. Podczas pobytu u matki – jak wynika z jego wypowiedzi – nudzi się, zajmuje swoimi sprawami. To w Panu szuka wsparcia, porady, pocieszenia, nie inicjuje kontaktu z matką. Zawstydza go i krępuje stosunek mamy do Pana. Do chwili obecnej Pan angażuje się w sprawy syna, zawozi go na treningi piłki ręcznej i do szkoły, spędza z nim czas. Zna Pan sprawy i problemy Pana syna, jest wobec Pana otwarty i obdarza zaufaniem. Jednocześnie możliwie dba Pan o utrzymywanie przez syna kontaktów z matką, w sposób realizujący postanowienia sądowe. Z uwagi na to, że w miejscu zamieszkania nie ma Pan żadnej rodziny (rodzice w wieku senioralnym zamieszkują około 60 km stąd), może Pan liczyć praktycznie wyłącznie na siebie. Rodzina byłej żony nie utrzymuje z Panem i synem kontaktu. A. A w tym roku ukończy 12 lat, jest coraz bardziej samodzielny, uczy się bardzo dobrze jednak wymaga Pana uwagi i zaangażowania ze względu na to, że to Pana postrzega jako osobę bliską. A. A jest Pana jedynym dzieckiem. Pod względem materialnym ponosi Pan w głównej mierze koszty utrzymania syna, co biorąc pod uwagę niewiele czasu jaki spędza w miejscu zamieszkania matki, jest zupełnie nieporównywalne. Opłaca Pan obozy sportowe, półkolonie, klub piłki ręcznej, na zajęcia do którego uczestniczy, koszty jego telefonu, kieszonkowe – głównie na rachunek jaki założył Pan synowi, aby bezpieczniej korzystał z karty bankowej, radę rodziców, wyżywienie w szkole, składki, prezenty dla innych dzieci, gdy idzie na urodziny do kolegów. Kupuje Pan mu ubrania, zapewnia wyżywienie, leki w razie potrzeby. Na bieżąco śledzi Pan postępy w nauce syna poprzez aplikację (...), uczestniczy we wszystkich wywiadówkach, był Pan i jest w kontakcie z wychowawcami A. A.

Otrzymuje Pan środki z programu 800+. Od 2011 r. pełni Pan służbę jako (...). Z uwagi na sytuację rodzinną i konieczność opieki nad synem, nie podejmuje Pan innej aktywności zawodowej, nie ma innych dochodów, nie prowadzi działalności gospodarczej i nie podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, uważa Pan, że Pana stopień i czas zaangażowania w czynności wychowawcze nad synem jest nieporównywalnie wyższy niż matki A. A, jednocześnie wskazane (...) jej dotyczące, które znajdują odzwierciedlenie w wyroku rozwodowym powodują, że w przewidywalnej przyszłości nie zamierza Pan poszerzać kontaktów syna z matką, co zresztą wynika z braku chęci A. A. Kontakty syna z matką postrzega Pan nie jako równoległe wychowywanie, ale właściwie tylko wizyty. A. A postrzega Pana i jego miejsce zamieszkania jako swój dom i centrum swojego życia.

Podczas zamieszkiwania z A. A jego matka nie jest częścią Pana i jego życia, nie wspiera Pana, podejmuje Pan codzienne decyzje związane z synem.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W latach 2022-2024 i następnych podlegał i będzie Pan podlegał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskiwał i będzie uzyskiwał dochody opodatkowane według skali podatkowej.

Wyrok rozwodowy, który zapadł przed Sądem Okręgowym w A 13 kwietnia 2021 r. uprawomocnił się 11 stycznia 2022 r. i od tego dnia Pana stan cywilny to – rozwiedziony.

Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad dzieckiem w związku z przedstawieniem Sądowi porozumienia rodziców zwierającego zasady sprawowania pieczy naprzemiennej, tj. dotyczącego sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej (i kontaktów z dzieckiem) po rozwodzie oraz zgodności tego porozumienia z dobrem dziecka, uwarunkowanej istnieniem pozytywnej prognozy, iż oboje rodzice będą współdziałać w sprawach dziecka.

Syn zamieszkuje wyłącznie z Panem, a kontakty z matką ograniczają się do zasądzonych w wyroku rozwodowym. Ponadto, przeprowadzony dowód w trakcie postępowania rozwodowego w postaci (...).

Świadczenie wychowawcze (tzw. 800+) na dziecko nie zostało ustalone zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci obydwojgu rodzicom.

W latach 2022-2024 i następnych w stosunku do Pana i Pana dziecka nie miały i nie będą miały zastosowania:

a)przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

b)z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych

Pytania

1)Czy spełnia Pan warunki rozliczenia – zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy biorąc pod uwagę przedstawiony stan, rozliczając PIT za rok 2024, może Pan skorzystać z ulgi jako rodzic samotnie wychowujący dziecko?

3)Czy przy utrzymaniu stanu wskazanego powyżej, może Pan dokonywać rozliczeń również w kolejnych latach?

4)Czy właściwe będzie złożenie korekty zeznań za uprzednie lata (2023, 2022) z zastosowaniem tego preferencyjnego sposobu rozliczania?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, spełnia Pan warunki do rozliczenia zgodnie z art. 6 pkt. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozliczając PIT za rok 2024 może Pan skorzystać z ulgi jako rodzic samotnie wychowujący dziecko. Przy utrzymaniu stanu wskazanego powyżej, może Pan dokonywać rozliczeń również w kolejnych latach. Właściwe będzie złożenie korekty zeznań za uprzednie lata (2023, 2022) z zastosowaniem tego preferencyjnego sposobu rozliczania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Na podstawie art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Art. 6 ust. 4e omawianej ustawy, stanowi, że:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576).

W świetle art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Uwzględniając cytowane uregulowania prawne wskazać należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie.

Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji.

Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie».

Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu».

Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny ale także rozwój emocjonalny dziecka.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Rodzic, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w pojedynkę troszczy się o zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka, nie traci statusu osoby samotnie wychowującej dziecko z racji utrzymywania sporadycznych kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica lub płacenia przez niego alimentów.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że nie ma ono zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Zatem od 2022 r. osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Co więcej, aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej nie jest konieczne posiadanie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że spełniła Pan warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie zdarzenia wskazał Pan w szczególności, że wyrok rozwodowy, który zapadł przed Sądem Okręgowym w A 13 kwietnia 2021 r. uprawomocnił się 11 stycznia 2022 r. i od tego dnia Pana jest Pan rozwodnikiem. Ponadto, jest Pan ojcem urodzonego 24 sierpnia 2013 r. syna, z którym zamieszkuje w A. To Pana jedyne dziecko. Zgodnie z wyrokiem rozwodowym, małżeństwo rozwiązano z wyłącznej winy matki dziecka, jednocześnie ustalając miejsce zamieszkania syna każdorazowo z Panem. Władza rodzicielska powierzona została obojgu rodzicom i uregulowano kontakty matki z dzieckiem poprzez spotkania osobiste. Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad dzieckiem. Świadczenie wychowawcze (tzw. 800+) na dziecko nie zostało ustalone zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci obydwojgu rodzicom. Pan otrzymuje środki z programu 800+. Zgodnie z wyrokiem żona zobowiązana została również do alimentów na rzecz syna, jak też podjęcia się (...). Od zapadnięcia wyroku rozwodowego, kontakty syna z matką odbywają się zgodnie z postanowieniem sądowym. Powódka zrealizowała zobowiązanie w zakresie (...), co jednak nie wpłynęło zarówno na relację pomiędzy Panem i nią jak też jej relację z synem. Pomimo, że syn niechętnie zostaje u matki na weekendy, przejmuje się spędzaniem z nią dłuższych okresów w ferie i wakacje, dba Pan o to, aby postanowienia wyroku sądowego były realizowane. Matka dziecka nie odwiedza syna w Pana i syna mieszkaniu, nie wykazuje szczególnej inicjatywy (czy poprzez wszczęcie sprawy w sądzie rodzinnym, czy też wniesienie o mediację) co do zmiany sposobu i wymiaru kontaktów z synem. Syn identyfikuje się z Panem, mają ciągle bliską i serdeczną relację, stabilną i zbudowaną na zaufaniu. Matkę postrzega jako osobę nie rozumiejącą go, nie potrafiącą nawiązać z nim głębszej relacji. Podczas pobytu u matki – jak wynika z jego wypowiedzi – nudzi się, zajmuje swoimi sprawami. To w Panu szuka wsparcia, porady, pocieszenia, nie inicjuje kontaktu z matką. Do chwili obecnej Pan angażuje się w sprawy syna, zawozi go na treningi piłki ręcznej i do szkoły, spędza z nim czas. Zna Pan sprawy i problemy Pana syna, jest wobec Pana otwarty i obdarza zaufaniem. W stosunku do Pana i Pana dziecka nie miały i nie będą miały zastosowania przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, przepisy z ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W konsekwencji, ma Pan prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia za rok 2024, jako osoba samotnie wychowująca dziecko, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uprawnienie do omawianego preferencyjnego rozliczania się będzie Panu przysługiwać także za lata kolejne, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Odnosząc się natomiast do Pana wątpliwości dotyczących możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego za rok 2022 i 2023 wyjaśniam, że z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) wynika, że:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Natomiast stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Uwzględniając powyższe, może Pan złożyć korektę zeznania podatkowego za rok 2022 i 2023 w celu skorzystania z preferencyjnej formy rozliczenia przeznaczonej dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.