
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
- stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 28 marca 2025 r. (data wpływu 1 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Dnia 8.10.2024 r. aktem notarialnym sprzedał Pan nieruchomość przed upływem 5 lat od nabycia za kwotę 867 000 zł (osiemset sześćdziesiąt siedem tysięcy złotych). Nieruchomość ta jest jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym. Nie była środkiem trwałym w działalności gospodarczej ani nie była wynajmowana.
Część ceny sprzedaży w wysokości 226 081,90 zł (dwieście dwadzieścia sześć tysięcy osiemdziesiąt jeden złotych i dziewięćdziesiąt groszy) została przelana przez kupującego na poczet spłaty kredytu, który zaciągnął Pan na jej zakup.
Wydatek ten będzie stanowił część wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT.
Za kwotę 450 000 zł (czterysta pięćdziesiąt tysięcy złotych) dnia 02.12.2024 r. aktem notarialnym Rep. A nr … zakupił Pan udział w nieruchomości wynoszący 1/2 części od byłego małżonka Pana przyszłej żony. Pana przyszła żona (posiada) drugą połowę tej części nieruchomości.
Umową przedwstępną z dnia 17.10.2024 r. wstąpił Pan w obowiązki sprzedającego w zakresie spłaty kredytu obciążającego zakupioną nieruchomość. W akcie notarialnym z dnia 02.12.2024 r. Rep. A nr … zostały potwierdzone postanowienia z umowy przedwstępnej co do obowiązku przejęcia zobowiązań spłaty kredytu obciążającego tę nieruchomość, którego wysokość na dzień podpisania aktu notarialnego wynosiła 614 498,96 zł (sześćset czternaście tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych i dziewięćdziesiąt sześć groszy), będącego kosztem związanym z zakupem tej nieruchomości.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nieruchomość sprzedaną 8.10.2024 r. nabył Pan w następujący sposób:
-udział 1/2 części – zakup aktem notarialnym Rep. A nr … z dnia 12.03.2020 r.,
-udział 1/2 części – aktem notarialnym zniesienia współwłasności Rep. A ... z dnia 20.01.2023 r. (nabycie od byłej partnerki jej udziału).
Na pytanie Organu o treści: „kto, kiedy i w jakiej instytucji finansowej zaciągnął kredyt na zakup nieruchomości, której udział 1/2 kupił Pan w 2024 r.? Jakie było przeznaczenie tego kredytu wskazane w umowie?”, wskazał Pan, że kredyt zaciągnięty został przez Pana obecną partnerkę i jej męża (obecnie już byłego) dnia 19 listopada 2018 r., nr umowy … Kredyt ten zaciągnięty był na budowę domu, którego udział Pan kupił.
Zakupiona nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym dopuszczonym do użytkowania i wykorzystuje go Pan do własnych celów mieszkaniowych, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT.
Na pytanie Organu o treści: „czy były zawierane aneksy do umowy kredytu z bankiem, zmieniające osobę dłużnika (kredytobiorcę) w związku z umową sprzedaży nieruchomości w 2024 r., na podstawie której został Pan właścicielem ww. nieruchomości? Czy w związku z tym doszło do cesji wierzytelności na nowego właściciela? Czy jest Pan jedynym zobowiązanym (jedynym dłużnikiem) do spłaty tegoż kredytu?”, wskazał Pan, że w dniu 23.12.2024 r. podpisano porozumienie do umowy kredytu wymienionego w pkt b, w którym wpisano Pana osobę, w miejsce poprzedniego właściciela przez co stał się Pan kredytobiorcą. Oprócz Pana zobowiązaną do spłaty kredytu jest Pana obecna partnerka, czyli współwłaścicielka domu.
Zgodnie z paragrafem 5 aktu notarialnego zakupu nieruchomości: cena sprzedaży to 450 000 zł (czterysta pięćdziesiąt tysięcy zł), zaś w paragrafie 7 zobowiązał się Pan do przejęcia praw i obowiązków poprzedniego właściciela z tyt. Umowy hipotecznej nr …., co zostało potwierdzone aneksem do powyższej umowy kredytowej. Zgodnie z powyższym, ceną nabycia jest nie tylko kwota 450 000 zł, ale także wartość przyszłego zobowiązania związanego ze spłatą kredytu.
Zgodnie z aneksem do umowy kredytu, jako współkredytobiorca odpowiada Pan solidarnie z partnerką za spłatę kredytu pomimo, iż posiada Pan tylko udział 1/2 części w zakupionej nieruchomości.
Cały przychód ze sprzedaży nieruchomości zamierza Pan wydać w ustawowym terminie 3 lat, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy PIT.
Zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej.
Pytania
1.Czy spłata kredytu zaciągniętego przez Pana A.A. i jego obecnie byłą małżonkę w dniu 19.11.2018 r., w którego obowiązki wszedł Pan nabywając nieruchomość (udział 1/2), można uznać za wydatek na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 pkt 2 ustawy PIT?
2.Jeśli na pytanie nr 1 odpowiedź będzie negatywna, to czy według art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy PIT, kwota spłaconego kredytu, oprócz kwoty 450 000 zł (czterysta pięćdziesiąt tysięcy zł), może stanowić wydatek na zakup udziału w budynku mieszkalnym (w którym Pan mieszka)?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, z dniem podpisania umowy notarialnej nabycia 1/2 części nieruchomości (Rep. A nr …) oraz przejęcia obowiązków związanych z kredytem hipotecznym nr … z 19 listopada 2018 r. za Pana A.A., nadwyżka, która została po sprzedaży Pana nieruchomości i zakupie 1/2 części nowej nieruchomości z kosztami notarialnymi to 181 432,64 zł (sto osiemdziesiąt jeden tysięcy czterysta trzydzieści dwa złote i sześćdziesiąt cztery grosze). Kwotę tę chciałby Pan przeznaczyć na przedterminową nadpłatę części kredytu hipotecznego, którego stał się Pan współwłaścicielem zgodnie z obowiązkiem, który przejął Pan w dniu zakupu. Kredyt, w posiadanie którego musiał Pan wejść zgodnie z postanowieniami zawartymi w akcie notarialnym, jest Pana kosztem nabycia nieruchomości oprócz kwoty w wysokości 450 000 zł, którą musiał Pan zapłacić sprzedającemu.
Uważa Pan, że obciążenie związane ze spłatą przejętego na siebie kredytu, stanowi część ceny nabycia udziału w budynku mieszkalnym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Pana w dniu 8 października 2024 r. nieruchomości, której udział 1/2 nabył Pan 12 marca 2020 r. (umowa kupna), a kolejny udział 1/2 nabył w dniu 20 stycznia 2023 r. (zniesienie współwłasności), stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.
Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.
W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie bowiem do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:
dochód zwolniony = D × W/P
gdzie:
D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,
W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.
Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:
1)wydatki poniesione na:
a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
‒ położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
2)wydatki poniesione na:
a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
‒ w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.
W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:
Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.
Zgodnie z art. 21 ust. 30 cytowanej ustawy:
Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Podkreślenia wymaga, że z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1, tj. m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy), nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ww. ustawy), a także na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy).
Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) mają być zaciągnięte na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe. Ważne jest również, aby środki przeznaczone na ww. cel mieszkaniowy, czyli na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu pochodziły ze sprzedaży nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw. Istotne jest także, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży oraz, aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.
Należy jednak zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi, czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.
W przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy przeznaczenie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej przez Pana na podstawie umowy kupna oraz zniesienia współwłasności na spłatę kredytu zaciągniętego przez poprzedniego właściciela nieruchomości jest wydatkiem na Pana własne cele mieszkaniowe, a tym samym, czy uprawnia Pana do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zauważyć należy, że ww. przepis wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na własne cele wymienione w art. 21 ust. 25 tej ustawy.
Treść art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) wskazuje natomiast, że wydatkiem uprawniającym do przedmiotowego zwolnienia jest spłata kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu na cele określone w pkt 1. Podatnikiem jest zaś osoba, u której powstał z tytułu sprzedaży nieruchomości obowiązek podatkowy. To oznacza, że spłata kredytu, który został zaciągnięty przez inną niż podatnik osobę – na nabycie przez nią nieruchomości – nie stanowi w świetle powołanego przepisu wydatku na własne cele mieszkaniowe.
Z opisu sprawy wynika wprawdzie, że omawiany kredyt został zaciągnięty na budowę domu przez Pana obecną partnerkę i jej męża (obecnie już byłego) dnia 19 listopada 2018 r., czyli przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia przez Pana nieruchomości, jednak kredytobiorcami były inne osoby (Pana partnerka i jej były mąż), a nie Pan. Nie został on zatem zaciągnięty przez Pana celem realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że powinien mieć Pan prawo do zastosowania ulgi, ponieważ został Pan zobowiązany (w dniu zakupu udziału w nieruchomości), do przejęcia obowiązków związanych z kredytem hipotecznym (tj. spłaty), ciążącym na tej nieruchomości. Sam fakt, że planuje Pan wydatkować część środków pieniężnych otrzymanych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na spłatę kredytu nie daje podstaw prawnych, aby mógł Pan zakwalifikować je do wydatków wskazanych w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniających do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Wydatkiem takim – jak już wcześniej wspomniano – mogłaby być wyłącznie spłata kredytu zaciągniętego przez Pana jako podatnika przed dniem uzyskania przychodu ze zbycia nieruchomości, na Pana własne cele mieszkaniowe.
Ponadto fakt, że został Pan współkredytobiorcą, na podstawie aneksu do umowy kredytu i odpowiada Pan solidarnie z partnerką za spłatę tego kredytu również nie ma wpływu, aby mógł Pan zastosować przedmiotowe zwolnienie. Należy zauważyć bowiem, że zbył Pan nieruchomość w dniu 8 października 2024 r. natomiast, wstąpił Pan w obowiązki dotyczące spłaty kredytu, który ciąży na zakupionym udziale w nieruchomości w dniu 2 grudnia 2024 r., na mocy umowy przenoszącej własność udziału w tej nieruchomości. Zatem, został Pan współkredytobiorcą po dacie uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, a nie przed tą datą.
W konsekwencji, wydatkowanie części przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 8 października 2024 r. nieruchomości, na spłatę kredytu zaciągniętego przez sprzedającego tę nieruchomość, nie uprawnia Pana do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ, nie zaciągnął Pan tego kredytu na własne cele mieszkaniowe wskazane w ustawie. Ponadto, został Pan współkredytobiorcą po dacie uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, co oznacza, że warunek, który wynika z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy również nie został spełniony.
Przechodząc do odpowiedzi na Pana drugie pytanie należy zauważyć, że jak to wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość zbywanej (nabywanej) nieruchomości zostaje wyrażona w cenie określonej w umowie kupna-sprzedaży tej nieruchomości.
Taka umowa, dla swojej ważności, wymaga formy aktu notarialnego – zarówno dla oświadczenia sprzedającego o przeniesieniu prawa własności, jak również dla oświadczenia kupującego o przyjęciu tego prawa.
Wynika to z brzmienia art. 158 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
Z kolei jak stanowi art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
Natomiast w myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy:
Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.
Zgodnie z powyższym, cenę nabycia nieruchomości określa zawarta, w formie aktu notarialnego, przez obie strony transakcji umowa, o ile odpowiada wartości rynkowej.
Jeżeli zatem cena określona w umowie odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw tego samego rodzaju i gatunku organ podatkowy zawsze ma możliwość określenia zgodnie z art. 19 ust. 4 zdanie drugie ustawy przychodu ze zbycia nieruchomości lub prawa na podstawie wysokości wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości lub prawa. Tym samym bezspornym jest, że art. 19 ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje organowi podatkowemu możliwość określenia przychodu ze zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na podstawie wysokości wartości rynkowej nieruchomości lub praw jeżeli ustalona cena znacznie odbiega od wartości rynkowej bez uzasadnionej przyczyny.
W zaprezentowanym opisie sprawy wskazał Pan, że zgodnie z paragrafem 5 aktu notarialnego zakupu nieruchomości cena sprzedaży to 450 000 zł (czterysta pięćdziesiąt tysięcy zł) i taką cenę zapłacił Pan sprzedającemu. Jest to zatem kwota, jaką obie strony wskazały, jako cenę nabycia przez Pana udziału w nieruchomości.
Natomiast, organ wydający interpretacje indywidualne nie jest uprawniony do prowadzenia postępowania podatkowego i nie może ocenić, czy wartość przyjęta przez Pana w umowie kupna -sprzedaży przedmiotowego udziału w nieruchomości odpowiada wartości rynkowej. Weryfikacja wysokości przychodu, czy też analiza uzasadnienia zbycia nieruchomości lub prawa poniżej ich wartości rynkowej nie może być przedmiotem interpretacji. Art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych takie uprawnienie daje tylko organowi podatkowemu właściwemu dla Pana w danej sprawie w toku odpowiedniego postępowania.
Tym samym ocena, czy oprócz wartości udziału w nieruchomości, wyrażonej w cenie określonej w umowie kupna tej nieruchomości, jako cenę nabycia, należy przyjąć Pana zobowiązanie do spłaty kredytu ciążącego na nabytej nieruchomości, nie może być przedmiotem indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
W konsekwencji, należy przyjąć, że ceną nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości jest kwota, którą zapłacił Pan sprzedającemu przy zawarciu ww. umowy i może stanowić wydatek na Pana własne cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzam, że sprzedaż przez Pana w dniu 8 października 2024 r. nieruchomości, której udział 1/2 nabył Pan 12 marca 2020 r., a kolejny udział 1/2 w dniu 20 stycznia 2023 r., stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.
Uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podstawą obliczenia podatku dochodowego jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia ww. zabudowanej nieruchomości, określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wydatkowanie części przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 8 października 2024 r. nieruchomości, na spłatę kredytu zaciągniętego przez sprzedającego tą nieruchomość, nie uprawnia Pana do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ, nie zaciągnął Pan tego kredytu na własne cele mieszkaniowe wskazane w ustawie. Ponadto, został Pan współkredytobiorcą po dacie uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, co oznacza, że nie spełnia Pan warunku, który wynika z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.
Natomiast, wysokość wydatku, który został przez Pana poniesiony na nabycie udziału w budynku mieszkalnym, określa cena nabycia tego udziału, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyrażona w umowie kupna tej nieruchomości.
Zatem, cena nabycia przedmiotowego udziału w nieruchomości, którą zapłacił Pan sprzedającemu przy zawarciu ww. umowy może stanowić wydatek na Pana własne cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast, obciążenia związanego ze spłatą kredytu ciążącego na przedmiotowej nieruchomości, jako niestanowiącego ceny nabycia wskazanej w akcie notarialnym, nie będzie mógł Pan zakwalifikować do wydatków wskazanych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniających do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.
Zatem, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Końcowo wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
