Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 25 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych nieodpłatnego działu spadku oraz zniesienia współwłasności. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Na mocy prawomocnego postanowienia Sądu (…) wydanego w 2010 r. nabyła Pani w drodze spadku po swoim ojcu zmarłym w 2004 r. udział w spadku wynoszący 1/3. Współspadkobiercami byli Pani matka i brat, którzy nabyli również po 1/3 udziału w spadku.
Prawomocnym postanowieniem wydanym w 2023 r. właściwy Sąd (…) ustalił, że w skład majątku wspólnego Pani rodziców wchodzą:
a)nieruchomość gruntowa położona w (…), o łącznej powierzchni (…) ha, o wartości (…) zł;
b)nieruchomość gruntowa położona w (…) o łącznej powierzchni (…) ha, o wartości (…) zł;
c)nieruchomość gruntowa położona w (…) o powierzchni (…) ha, o wartości (…) zł;
d)spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w (…), o powierzchni (…) m2, o wartości (…) zł;
e)środki pieniężne zgromadzone na rachunku oszczędnościowym prowadzonym przez (…) w kwocie (…) zł;
f)środki pieniężne zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym przez (…) w kwocie (…) zł.
Następnie w tym samym postanowieniu Sąd (…) ustalił, że w skład spadku po Pani ojcu wchodzą:
-udział w wysokości 1/2 części w nieruchomości opisanej w punkcie a) o wartości (…) zł;
-udział w wysokości 1/2 części w nieruchomości opisanej w punkcie b) o wartości (…) zł;
-udział w wysokości 1/2 części w nieruchomości opisanej w punkcie c) o wartości (…) zł;
-udział w wysokości 1/2 części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego opisanym w punkcie d), o wartości (…) zł;
-środki pieniężne zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym przez (…) w kwocie (…) zł;
-środki pieniężne zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…) w kwocie (…) zł.
Następnie w tym samym postanowieniu Sąd (…) dokonał podziału majątku wspólnego Pani rodziców oraz działu spadku po Pani ojcu w następujący sposób:
-nieruchomość opisaną w punkcie a) przyznał w całości i na wyłączną własność Pani, bez spłat i dopłat na rzecz pozostałych wnioskodawców;
-nieruchomość opisaną w punkcie b) przyznał w całości i na wyłączną własność Pani brata, bez spłat i dopłat na rzecz pozostałych wnioskodawców;
-nieruchomość opisaną w punkcie c) przyznał w całości i na wyłączną własność Pani brata, bez spłat i dopłat na rzecz pozostałych wnioskodawców;
-spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego opisane w punkcie d) przyznał w całości i na wyłączną własność Pani, bez spłat i dopłat na rzecz pozostałych wnioskodawców;
-środki pieniężne w kwocie (…) zł zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…) przyznał Pani matce;
-środki pieniężne w kwocie (…) zł zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…), przyznał Pani;
-środki pieniężne w kwocie (…) zł zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…) przyznał Pani bratu;
-środki pieniężne w kwocie (…) zł zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…), przyznał Pani matce;
-środki pieniężne w kwocie (…) zł zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…), przyznał Pani;
-środki pieniężne w kwocie (…) zł zgromadzone na rachunku oszczędnościowym, prowadzonym w (…), przyznał Pani bratu.
Pytanie
Czy otrzymanie w wyniku sądowego podziału majątku wspólnego składników majątkowych o wartości przewyższającej Pani udział w dzielonym majątku wspólnym powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT), za źródło przychodów uważa się także inne źródła przychodów poza wymienionymi w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b. Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 za te inne źródła uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art.14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art.12-14 i art. 17.
Użycie w art. 20 ust. 1 sformułowania „w szczególności” oznacza, że następujące po nim wyliczenie ma charakteru otwarty, przykładowy. W związku z czym należy uznać, że przepis ten obejmuje wszelkie przysporzenia majątkowe niewymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1 do 8b i niewyłączone z zakresu przedmiotowego ustawy o PIT na podstawie art. 2.
Takim podlegającym opodatkowaniu przysporzeniem może być więc uzyskanie w wyniku działu majątku wspólnego składników majątku o wartości przewyższającej wartość udziału w majątku wspólnym. Przysporzenie to jest przy tym Pani zdaniem świadczeniem nieodpłatnym.
Wartość poszczególnych składników majątku wspólnego została ustalona w toku postępowania przez właściwy Sąd (…). Zestawiając wartość odpowiadającą Pani udziałowi w majątku wspólnym, tj. 1/6x(…+….+…+…+…+…)=(…) zł z wartością otrzymanych w wyniku podziału składników (…+…+…+…)=(…) zł, wychodzi wartość uzyskanego przez Panią nieodpłatnego świadczenia w kwocie (…) zł.
Zgodnie jednak z art. 21 ust. 1 pkt 125 wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust.2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20 (który w Pani sytuacji nie ma zastosowania), jest zwolniona z podatku dochodowego.
Rodzice i rodzeństwo są osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej w podatku od spadków i darowizn.
W związku z powyższym uważa Pani, że otrzymanie w wyniku sądowego podziału majątku wspólnego składników majątkowych o wartości przewyższającej Pani udział w dzielonym majątku wspólnym korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przy czym, jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
W związku z tym wskazuję, że obok pieniędzy i wartości pieniężnych, ustawodawca za przychody uważa również wartość otrzymanych świadczeń w naturze. Świadczenia w naturze to takie świadczenia, w przypadku których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądz lub wartość pieniężna. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa.
Powyższe związane jest z przyjętą zasadą kompletności opodatkowania, w myśl której opodatkowaniu powinny podlegać niemal wszelkie przysporzenia majątkowe, a nie tylko te o charakterze pieniężnym. W przypadku świadczeń w naturze przychody powstają dopiero z chwilą ich otrzymania.
Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, źródłami przychodów są m.in. wymienione w pkt 9:
Inne źródła.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Z kolei zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Natomiast art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Stosownie do art. 1037 § 1 ww. ustawy:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Stosownie natomiast do art. 195 Kodeksu cywilnego:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W świetle art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.
Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.
Art. 210 § 1 ww. Kodeksu stanowi zaś, że:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Przez zniesienie współwłasności rozumie się więc likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.
W myśl art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Zgodnie z art. 212 § 2 ww. Kodeksu:
Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
Z powyższych przepisów wynika, że zniesienie współwłasności może nastąpić m.in. przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje składnik majątku, którego wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.
Dział spadku/zniesienie współwłasności, w wyniku którego udział w danym składniku majątkowym nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Natomiast wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowane być muszą w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (np. nieruchomością), jak też stan jej majątku osobistego. W sytuacji zatem, gdy dział spadku/zniesienie współwłasności ma charakter nieodpłatny, a na skutek jego dokonania dotychczasowy udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z przysporzeniem, mającym konkretny wymiar finansowy.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nabyła Pani spadek po zmarłym ojcu w udziale 1/3, pozostałymi spadkobiercami byli Pani matka oraz brat. Sąd (…) w postanowieniu dokonał podziału majątku wspólnego Pani rodziców oraz działu spadku po Pani ojcu, w wyniku którego otrzymała Pani w całości i na wyłączną własność, bez spłat i dopłat, m.in. nieruchomość gruntową położoną w (…), o łącznej powierzchni (…) ha oraz spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w (…), o powierzchni (…) m2. Z wniosku wynika również, że wartość otrzymanych w wyniku sądowego podziału majątku wspólnego składników majątkowych przewyższa Pani udział w dzielonym majątku wspólnym.
Zatem, skoro w wyniku sądowego podziału majątku wspólnego składników majątkowych otrzymała Pani składniki majątku o wartości przewyższającej wartość przysługującego Pani udziału w dzielonym majątku wspólnym, to w wyniku nieodpłatnego nabycia składników wchodzących w skład majątku wspólnego, nastąpiło po Pani stronie przysporzenie majątkowe (uzyskane nieodpłatnie, gdyż bez żadnego ekwiwalentu finansowego).
Przy czym należy podkreślić, że część udziałów w ww. nieruchomościach (opisanych w lit. a) i d)) należała do żony spadkodawcy, tj. Pani matki, i nie podlegała dziedziczeniu. Ta wartość majątku nie weszła do masy spadkowej.
Wobec powyższego własność ww. nieruchomości przypadła Pani w drodze nieodpłatnego działu spadku (w części wchodzącej do masy spadkowej), oraz w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności w odniesieniu do tej części, która nie wchodziła do masy spadkowej a należała do Pani matki w ramach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.
Przy czym, uzyskując przysporzenie majątkowe w drodze nieodpłatnego działu spadku (tj. w części, w której pozostali spadkobiercy zrzekli się na Pani rzecz swojego udziału w majątku spadkowym) uzyskała Pani przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na mocy jednak art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.
Z kolei, art. 21 ust. 20 cytowanej ustawy, stanowi, że:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.
Z wykładni językowej tego zwolnienia, a zwłaszcza z wykładni zawartego w nim zwrotu: „wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b” wynika, że do powyższego zwolnienia uprawnione są osoby, które otrzymają świadczenia nieodpłatnie od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
W związku z powyższym, wartość nabytych składników masy spadkowej w części przekraczającej wartość przysługującego Pani udziału w masie spadkowej przed tymże działem spadku, stanowi dla Pani przychód ze źródła, o którym mowa art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który jednak podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem jego uzyskanie nie powoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Natomiast co do przysporzenia majątkowego, do którego nabycia doszło w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności, tj. w odniesieniu do tych części nieruchomości, które nie wchodziły do masy spadkowej, wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.
W świetle powyższego przepisu, skoro nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości, z uwagi na treść art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podlega przepisom tej ustawy, to uznać należy, że do przysporzenia majątkowego powstałego w drodze ww. zniesienia współwłasności, znajdzie zastosowanie przytoczony wcześniej art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Uzyskane w ten sposób przysporzenie wyłączone jest zatem z regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w tej części również nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.