Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniliście go Państwo pismem z 4 kwietnia 2025 r. (wpływ 5 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

„A”, założona w (…) roku w (...). Obecnie grupa A (dalej też jako Grupa lub Koncern) jest (…). Grupa działa na ponad (...) rynkach, zatrudniając około (...) pracowników, a dzięki znacznym inwestycjom w badania i rozwój (B+R) (...) W swojej strategii Grupa A koncentruje się na (...). Istotnym elementem działań Grupy A jest wykorzystanie zaawansowanej analityki danych, sztucznej inteligencji (...) i Internetu (…), co umożliwia firmie dostarczanie rozwiązań, które zwiększają wydajność oraz innowacyjność w wielu sektorach. Pierwsze przedstawicielstwo A powstało w (...). Obecnie A reprezentowany jest w Polsce przez grupę firm dysponujących kompleksową ofertą macierzystego koncernu.

Wnioskodawca, B sp. z o.o.(dalej jako B lub Spółka), pełni rolę koordynującą dla wszystkich firm Grupy A w Polsce. Jest też strategicznym partnerem polskiej gospodarki, jej integralną częścią. Spółka od 30 lat aktywnie uczestniczy w modernizacji polskiej gospodarki oraz promuje nowoczesne technologie i zrównoważony rozwój, łącząc kompetencje i doświadczenie wielu dziedzin automatyki, elektroniki i elektrotechniki, oferując technologie dla miast i przemysłu oraz inteligentną infrastrukturę w zakresie dekarbonizacji. Spółka podzielona jest na kluczowe obszary biznesowe, które odpowiadają za realizację projektów dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów. Najważniejsze z nich to C, D oraz E. Złożone są one z zespołów o zróżnicowanym zakresie działań i kompetencjach. Projekty wykonywane w przez pracowników tychże obszarów mogą być zakwalifikowane jako:

1.Działania typowe, utrzymaniowe, konfiguracyjne - (...)

2.Działania twórcze związane z programami komputerowymi, nakierowane na rozwój funkcjonalności w istniejących aplikacjach, (...) [...],

3.Działania rozwojowe (...) [...].

Opis prac i projektów

„C”

Obszar C jest jednym z głównych segmentów w X, odpowiedzialnym za dostarczanie kompleksowych rozwiązań w zakresie automatyki (...), napędów, komunikacji, oprogramowania i (...). Dział C koncentruje się na wspieraniu cyfrowej transformacji zakładów produkcyjnych poprzez automatyzację, analizę danych i optymalizację procesów. Główne jednostki biznesowe wchodzące w skład tego obszaru to:

• F - automatyzacja procesów produkcyjnych,
• G - (...) układami napędowymi (...),
• H- automatyzacja procesów,
• I - wsparcie serwisowe klienta.

Rozwiązania C zakładają wykorzystanie takich technologii jak Internet (...), chmurowe i brzegowe przetwarzanie danych, (...) oraz najwyższej klasy sterowników i oprogramowania do automatyzacji produkcji.

„F”

Dział F specjalizuje się w tworzeniu, wdrażaniu i integracji systemów automatyzacji (...), które umożliwiają optymalizację procesów produkcyjnych i logistycznych w fabrykach. Dział realizuje szeroki zakres działań, od projektowania aplikacji kontrolnych, przez wizualizację danych produkcyjnych, po rozwój zaawansowanych symulacji procesów. Kluczowym elementem pracy zespołu jest dostosowanie gotowych rozwiązań B do specyficznych wymagań klientów, co często wymaga tworzenia prototypowych rozwiązań i opracowywania nowych funkcjonalności. Zespół F składa się z wysoko wykwalifikowanych specjalistów, w tym inżynierów automatyki, architektów systemów, programistów i analityków ds. procesów produkcyjnych. Dzięki ścisłej współpracy z klientami, zespół dostarcza rozwiązania dostosowane do indywidualnych potrzeb, umożliwiając pełną integrację linii produkcyjnych z systemami (...). Do projektów realizowanych przez pracowników F zaliczyć można:

a.Tworzenie aplikacji do monitorowania i optymalizacji procesów produkcyjnych, umożliwiających klientom analizę stanu (…).

b.Projektowanie i wdrażanie systemów automatycznego (…) i składowania, takich jak (…).

c.Rozwój symulacji procesów logistycznych i produkcyjnych, które wspierają projektowanie fabryk oraz magazynów. Pozwala to na usprawnienie przepływu materiałów, poprawę wydajności produkcji, optymalizację układów logistycznych, czy też weryfikację założeń projektowych. Tworzone rozwiązania mogą służyć m.in do przewidywania kolizji,

d.Tworzenie aplikacji sterujących zintegrowanych z urządzeniami B czy też programowanie sterowników (…) odpowiedzialnych za realizację specyficznych funkcji automatyzacji.

Projekty często wymagają podejścia eksperymentalnego i wiążą się z niepewnością co do efektów końcowych. Z tego powodu Spółka zamierza kwalifikować takiego rodzaju projekty zarówno do działań twórczych związanych z programami komputerowymi - w zakresie w jakim dotyczą programowania, jak i do prac rozwojowych [...].

„G”

Dział G zajmuje się projektowaniem i optymalizacją systemów (…). Dział współpracuje z klientami na etapie projektowania i uruchamiania nowych maszyn, wdrażając rozwiązania pozwalające na precyzyjną (…). Projekty obejmują m.in. opracowywanie nowych funkcji sterujących oraz optymalizację istniejących rozwiązań, co jest szczególnie istotne dla maszyn o złożonym ruchu i precyzyjnych wymaganiach technologicznych. Rozwój oprogramowania sterującego wymaga zaangażowania zespołu inżynierskiego, testowania prototypów oraz oceny skuteczności wdrożenia. Pracownicy G wspierają projektantów maszyn w doborze komponentów i układów, takich jak sterowniki (…), napędy elektryczne czy (...).

Przykładowe projekty realizowane w jednostce G to:

a.opracowanie niestandardowych algorytmów (...) systemem (…) do maszyn o wysokiej precyzji (…) oraz ich walidacja na poziomie prototypu,

b.wsparcie projektowania maszyn specjalistycznych, obejmujące prototypowanie oraz optymalizację maszyn dedykowanych specyficznym aplikacjom, np. dla (…)

c.implementacja rozszerzonej funkcjonalności umożliwiających monitoring pracy dużych maszyn (…) z wieloma kamerami (…),

d.przeprowadzenie dowodów na poprawność koncepcji (ang. (…)): tworzonych środowisk testowych do zbierania danych w czasie rzeczywistym wraz z implementacją lokalnych serwerów i algorytmów analizy danych, umożliwiających identyfikację anomalii w procesach produkcyjnych,

e.opracowanie autorskich skryptów do automatycznego przenoszenia danych (np. danych (…),

f.rozwój i optymalizacja kodu sterującego maszynami

g.optymalizacja procesów produkcyjnych obejmująca niestandardowe modyfikacje dostępnych urządzeń (tzw. (…)).

Projekty koncentrują się na prototypowaniu, wdrażaniu nowych funkcji i dostosowywaniu technologii do unikalnych potrzeb klientów i podobnie jak w jednostce G często wymagają podejścia eksperymentalnego i wiążą się z niepewnością co do efektów końcowych. Z tego powodu Spółka zamierza kwalifikować takiego rodzaju projekty zarówno do działań twórczych związanych z programami komputerowymi - w zakresie w jakim dotyczą programowania, jak i do prac rozwojowych [...].

„H”:

Dział H (…) specjalizuje się w (…) w zakładach (…). Głównym celem działu H jest wdrażanie i konfiguracja oprogramowania pozwalającego na automatyzację procesów technologicznych, w tym monitorowanie i kontrolowanie urządzeń przemysłowych. Projekty H obejmują dostosowanie oprogramowania do specyficznych wymagań procesowych klientów. Często wymaga to rozwoju niestandardowych funkcji i modyfikacji oprogramowania do zarządzania procesami przemysłowymi, w celu dopasowania do wymagań klientów. W skład zespołu H wchodzą programiści, konsultanci czy też inżynierowie ds. systemów (…). Projekty prowadzone w jednostce H koncentrują się na dostarczaniu spersonalizowanych rozwiązań, które odpowiadają unikalnym potrzebom klientów, przy jednoczesnym wykorzystywaniu istniejącej technologii i rozwijaniu nowych funkcji. Prowadzone projekty można podzielić na dwie kategorie:

a.Projekty konfiguracyjne [...]

b.Projekty dostosowujące rozwiązania (…) do wymagań klientów [...]

W projektach konfiguracyjnych zespół dostarcza gotowe rozwiązania (...) procesami oraz produkty z zakresu sieci (...). Prace te są bardziej skonfigurowaniem niż rozwojem nowych funkcji. W projektach (...) typu pracownicy dostosowują poszczególne aplikacje (rozwiązania (…)) do specyficznych. Programiści odpowiadają za budowę aplikacji, natomiast konsultanci uzgadniają szczegóły specyfikacji z klientami, przygotowują dokumentację projektową, na podstawie której powstaje ostateczne rozwiązanie. Spółka zamierza kwalifikować projekty (...) typu do działań twórczych związanych z programami komputerowymi. Projekty (...) typu (konfiguracyjne) kwalifikowane są jako działania rutynowe.

„I”:

Dział I dostarcza wsparcie techniczne i serwisowe dla klientów, którzy korzystają z produktów B w zakresie (…). Dział odpowiada za modernizację systemów, aktualizacje oprogramowania oraz implementację zmian w funkcjach dostosowanych do potrzeb użytkowników. Projekty związane z I mogą obejmować dostosowywanie i modyfikację funkcji systemów, a także opracowywanie rozwiązań, które pozwalają na większą elastyczność operacyjną klientów. Zespół I obejmuje inżynierów serwisowych, konsultantów ds. technicznych oraz specjalistów ds. Modernizacji. Projekty prowadzone w tym dziale można generalnie podzielić na:

a.Modernizację i programowanie (…), tj. prace związane z modernizacją starszych (…) poprzez implementację nowych funkcji oraz ich integrację z nowszymi technologiami. W trakcie prac tworzone jest nowe oprogramowanie do maszyn, które wcześniej nie miały dostępu do komunikacji z siecią. Pracownicy rozwijają tu również modele i interfejsy do wizualizacji danych, aby ułatwić obsługę operatorom maszyn. Tworzona jest dokumentacja techniczna, w tym instrukcji obsługi zmodernizowanych maszyn [...].

b.Tworzenie skryptów i programów sterujących, tj. prace nad dedykowanymi skryptami i programami sterującymi maszynami, dopasowanymi do indywidualnych wymagań klienta [...].

c.Wdrażanie i parametryzacja typowych produktów (...) w zakresie automatyzacji (...) [...].

Projekty ostatniego typu (wdrażanie i konfiguracja) kwalifikowane są jako działania rutynowe. Pozostałe typy projektów wymagają podejścia eksperymentalnego i wiążą się z niepewnością co do efektów końcowych. Z tego powodu Spółka zamierza kwalifikować takiego rodzaju projekty zarówno do działań twórczych związanych z programami komputerowymi - w zakresie w jakim dotyczą programowania, jak i do prac rozwojowych.

„D”:

Obszar D oferuje szeroki zakres rozwiązań w obszarze infrastruktury (…) (np. automatyka czy też inteligentne, chmurowe systemy zarządzania i monitorowania sieci), infrastruktury (...) oraz infrastruktury (...). Dział D oferuje kompleksowe rozwiązania dla (…), od urządzeń (…) po zaawansowane systemy zarządzania (…). Główne jednostki biznesowe wchodzące w skład tego obszaru to:

• J - produkty elektryczne,
• K - rozwiązania z zakresu elektryfikacji i automatyzacji,
• L - rozwiązania i usługi łączące rzeczywisty i cyfrowy świat dla inteligentnych i zrównoważonych (…),
• M - kontrola sieci.

Z punktu widzenia D istotne są rozwiązania z zakresu (…), (…), (…).

„J”:

Dział J zajmuje się wsparciem technicznym i projektowym dla (…) oraz klientów końcowych, koncentrując się na rozwiązaniach z zakresu (…), systemów (…) oraz automatyki (…). Zespół realizuje zróżnicowane zadania, od projektowania koncepcji (…), przez obliczenia zwarciowe i tworzenie rysunków w programach (…) i (…), po konfigurację (…). Prace obejmują zarówno standardowe zadania związane z konfiguracją gotowych produktów, jak i bardziej wymagające projekty prototypowe, wymagające twórczego podejścia i dostosowywania rozwiązań do specyficznych potrzeb klienta. W realizacji projektów często pojawia się element niepewności związany z integracją produktów różnych producentów oraz opracowywaniem unikalnych rozwiązań, takich jak rezerwowe (…), systemy zarządzania (…) czy też rozwiązań mających na celu minimalizację (…) w systemach (…) oraz wprowadzanie innowacyjnych technologii (…). W niektórych przypadkach współpraca z klientem wymaga iteracyjnego podejścia, gdzie koncepcje są wielokrotnie zmieniane i dopracowywane, zanim osiągną finalną akceptację. Podobnie jak w innych jednostkach Spółki projekty prowadzone w tym dziale można generalnie podzielić na następujące obszary:

1.Zabezpieczenia (…), polegające na instalowaniu i konfiguracji zaawansowanych urządzeń zabezpieczających (…) oraz (…) przed skutkami awarii, takich jak (…) czy (…). W ramach tych działań dostosowywane są parametry urządzeń do wymagań lokalnych klientów i opracowywane są rozwiązania, które spełniają unikalne standardy polskiego rynku [...],

2.Tworzenie i rozwój narzędzi wspierających projektowanie, w tym np. aplikacji do obliczeń technicznych i optymalizacji, wdrażanie nowych funkcjonalności ułatwiających np. Przeprowadzanie analizy (…) [...],

3.Tworzenie systemów (…) np. dla (…) oraz (…). W ramach prac w tej grupie projektowej programowane są sterowniki (…) i tworzone algorytmy kontrolujące (…) i (np. (…), (…), (…)). Implementacja tworzonych rozwiązań pozwala na automatyczne przełączanie (…) i zarządzanie (…). Projekty te wymagają opracowywania nowych algorytmów i testowania ich w warunkach laboratoryjnych oraz rzeczywistych [...].

Parametryzacja urządzeń służących zabezpieczeniu (…) (projekty (...) typu), wymaga wysokiej wiedzy technicznej, ale nie zawsze wpisuje się w działalność twórczą i stąd kwalifikowane są przez Spółkę jako działania rutynowe. Pozostałe typy projektów wymagają tworzenia i testowania nowych rozwiązań i wiążą się z niepewnością co do efektów końcowych. Z tego powodu Spółka zamierza kwalifikować takiego rodzaju projekty do działań twórczych związanych z programami komputerowymi (projekty typu (...)) lub do prac rozwojowych (projekty typu (...)).

„K”:

Dział K specjalizuje się w projektowaniu, wdrażaniu i utrzymaniu systemów (…) dla (…) oraz (…) i dystrybucyjnej. Zespół K prowadzi projekty obejmujące systemy (…) oraz urządzenia zabezpieczeniowe. Systemy (…) zapewniają możliwość zdalnego monitorowania i (…), co pozwala operatorom (…) na bieżące zarządzanie (…) z odległych lokalizacji. Z kolei urządzenia zabezpieczeniowe chronią (…) przed skutkami zwarć czy przeciążeń, minimalizując ryzyko uszkodzeń (…) i innych kluczowych (…). Zespół K realizuje także projekty z zakresu wdrażania i optymalizacji systemów N (…). Prace te obejmują zarówno tworzenie wizualizacji dla (…), jak i integrację systemów z urządzeniami na (…). Szczególną cechą tych projektów jest ich kompleksowość - od zaprojektowania układów (…), przez implementację funkcji (…), po wizualizację danych operacyjnych na licznych ekranach interfejsów użytkownika. Systemy N wspierają operatorów w efektywnym zarządzaniu dużymi, rozproszonymi infrastrukturami energetycznymi. Podsumowując, projekty prowadzone w tym dziale można generalnie podzielić na następujące obszary:

a.Automatyzację (…), w których pracownicy projektują i wdrażają systemy (…) oraz (…), umożliwiające monitorowanie i (…), takimi jak (…) oraz (…) w (…). Do zadań w tej grupie projektowej należy również programowanie (…) dedykowanych dla (…) oraz, opracowywanie wizualizacji w systemach N, które umożliwiają operatorom monitorowanie stanu (…) w czasie rzeczywistym. Rozwiązania są projektowane od podstaw, co wymaga tworzenia prototypowych funkcji i testowania ich zgodności z wymaganiami klientów oraz standardami [...].

b.Adaptację systemów, urządzeń i rozwiązań do lokalnych norm i standardów. W tej grupie projektowej zadaniem zespołu K, we współpracy z (…), jest dostosowywanie produktów B do specyficznych wymagań polskiego rynku energetycznego, który często modyfikuje międzynarodowe standardy. Prace programistyczne zmierzają do spełnienia lokalnych norm, często odbiegających od standardów międzynarodowych, co wymusza zastosowanie innowacyjnego podejścia i rozwiązywania problemów technicznych w warunkach niepewności [...],

c.Projektowanie i wdrażanie systemów zabezpieczeń (…) [...].

W dziale K, podobnie jak w dziale J, projektowanie, wdrażanie i parametryzacja urządzeń służących zabezpieczeniu (…) (projekty (...) typu), wymaga wysokiej wiedzy technicznej, ale nie zawsze wpisuje się w działalność twórczą i stąd kwalifikowane są przez Spółkę jako działania rutynowe. Pozostałe typy projektów wymagają podejścia eksperymentalnego i wiążą się z niepewnością co do efektów końcowych. Z tego powodu Spółka zamierza kwalifikować takiego rodzaju projekty zarówno do działań twórczych związanych z programami komputerowymi - w zakresie w jakim dotyczą programowania, jak i do prac rozwojowych.

„L”:

Dział L koncentruje się na dostarczaniu kompleksowych rozwiązań dla (…) które pozwalają na dostosowanie (...) produktów B do specyficznych wymagań lokalnych klientów. Dział L oferuje wsparcie w zakresie projektowania i implementacji systemów (…) oraz integracji technologii z istniejącymi systemami klienta. Projekty realizowane przez ten zespół obejmują różnorodne systemy, takie jak (…), (…), (…) i (…), (…) oraz inne (…) rozwiązania wspierające (…). W pracy zespołu szczególny nacisk kładziony jest na dostosowywanie istniejących technologii do unikalnych wymagań klientów, co wymaga kreatywnego podejścia oraz prototypowania. Projekty te obejmują również opracowanie niestandardowych funkcji w systemach (…) i (…), takich jak rozwiązania do (…) i (…) czy implementacja złożonych systemów (…). Projekty realizowane przez pracowników tego działu można podzielić na następujące obszary:

a.Systemy automatyki (…): projektowanie i wdrażanie rozwiązań w zakresie systemów automatyki (…), takich jak (…), (…),(…) i (…). W ramach zadań tej grupy projektowej tworzone są prototypy rozwiązań integrujących różnorodne technologie, w tym (…), (…) i (…). Projektowane są systemy (…), dostosowane do specyficznych potrzeb klienta, z wykorzystaniem zarówno standardowych komponentów B, jak i technologii firm trzecich. Prace wymagają adaptacji istniejących technologii do unikalnych warunków technicznych (...),

b.Rozwiązania dla infrastruktury (…): wdrażanie systemów ochrony dla (…), takich jak (…) czy (…). Przykładem może być tu np. opracowanie systemów wykrywających (…), tworzenie algorytmów analizy (…) [...],

c.Efektywność (…) i zarządzanie (…): realizacja projektów mających na celu zmniejszenie (…) z wykorzystaniem urządzeń i technologii różnych producentów. Podczas prac w tej grupie projektowej pracownicy identyfikują i analizują (…) w systemach (…), (…), (…) (np. systemy (…), (…), systemy (…), instalacjach procesowych specyficznych dla danego (…) i tworzą dedykowane, dostosowane do specyficznej infrastruktury klienta rozwiązania redukujące zużycie (…), w tym (…), takie jak (…). Rozwiązania te są następnie testowane i optymalizowane w środowisku klienta [...],

d.Projekty „typowe”, polegające na przeprowadzeniu wstępnej i szczegółowej analizy wymagań, wdrożeniu standardowych lub zmodyfikowanych w nieznacznym stopniu rozwiązań B i ich przetestowaniu w środowisku klienta [...].

Zespół L charakteryzuje się interdyscyplinarnym podejściem, angażując się w pełen cykl realizacji projektów - od analizy wymagań klienta, przez projektowanie i wdrażanie systemów, aż po ich testowanie, utrzymanie i optymalizację. Jednakże, projekty zaszeregowane do grupy “typowych”, pomimo iż wymagają wysokiej wiedzy technicznej, kwalifikowane są przez Spółkę jako działania rutynowe. Pozostałe typy projektów wymagają podejścia eksperymentalnego i wiążą się z niepewnością co do efektów końcowych. Z tego powodu Spółka zamierza kwalifikować takiego rodzaju projekty zarówno do działań twórczych związanych z programami komputerowymi – w zakresie w jakim dotyczą programowania, jak i do prac rozwojowych.

Dział M:

Dział M jest działem zajmującym się zaawansowanym zarządzaniem (…), w tym (…) i (…), przy użyciu nowoczesnych narzędzi cyfrowych. Kluczowe działania obejmują integrację różnorodnych (…), w tym (…), rozwój algorytmów (…), symulacje pracy (…) oraz automatyzację procesów reagowania na zmiany i awarie. L odgrywa istotną rolę w (…), dostarczając rozwiązania wspierające stabilność i efektywność (…), co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju (…). Głównymi obszarami projektowymi zespołu M w Polsce są:

a.Utrzymanie systemów komputerowych: bieżące utrzymanie i obsługa systemów zarządzających (…), w tym monitorowanie i reagowanie na awarie w czasie rzeczywistym [...],

b.Rozwój i uzupełnianie funkcjonalności: aktualizacja i wdrażanie nowych wersji oprogramowania oraz procedur, a także rozwój nowych funkcjonalności w istniejących systemach na potrzeby klientów oraz współpraca z (...) zespołami w zakresie wdrażania i optymalizacji systemów informatycznych, dostosowując je do lokalnych wymagań klientów w Polsce [...],

c.Opracowywanie symulacji i modeli (…), tworzenie algorytmów umożliwiających analizę scenariuszy „(…)” w systemach (…) oraz implementacja rozwiązań wspierających automatyczne (…) [...],

d.Integracja oprogramowania monitorującego i zarządzającego różnorodnymi systemami (…). Projekty te mają na celu opracowanie (…) w czasie rzeczywistym i stworzenie narzędzi do (…), umożliwiające (…) w czasie rzeczywistym [...].

Projekty utrzymaniowe ((...) typ), polegają na bieżącym utrzymaniu i obsłudze systemów zarządzania i choć wymagają wysokiej wiedzy technicznej, nie zawsze wpisuje się w działalność twórczą i stąd kwalifikowane są przez Spółkę jako działania rutynowe. Pozostałe typy projektów Spółka zamierza kwalifikować do działań twórczych związanych z programami komputerowymi.

„E”:

Obszar E jest integralną częścią (…) B. Jego głównym obszarem działania jest zarządzanie usługami IT, rozwój i integracja technologii wspierających (…). Kluczowe zadania obejmują rozwijanie oraz wdrażanie rozwiązań takich jak (…), (…) czy (…), w tym aplikacje w oparciu o technologię (…) oraz aplikacje (…) (…) w technologii (…). Zespół odpowiada za tworzenie oraz optymalizację aplikacji wspierających różne obszary działalności, takich jak (…), (…), analizy (…) czy wsparcie w zarządzaniu umowami. Dział E angażuje się również w integrację zaawansowanych narzędzi z systemami (...) Grupy, w tym rozwiązań (…), co czyni go kluczowym elementem transformacji cyfrowej firmy. Dzięki działalności twórczej obejmującej zarówno rozwój nowych innowacyjnych aplikacji z obszaru (…), jak i adaptację istniejących rozwiązań do ww. technologii, dział ten odgrywa istotną rolę w realizacji (...) strategii (...) Grupy. Projekty prowadzone w tym obszarze Spółka kwalifikuje do projektów typu (...).

Twórczy charakter prac

Tak zdefiniowany obszar działalności Spółki oraz, tym samym, zakres aktywności pracowników biorących udział w projektach typu (...) powoduje, że rezultaty działań tych pracowników są efektem ich zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która może prowadzić do powstania utworów, a wśród nich w szczególności m.in.: kodów źródłowych programów komputerowych (w tym m.in. bibliotek, makr, czy skryptów), prototypów systemów i produktów, tworzenie modeli (…), algorytmów do (…), baz oraz struktur danych, dokumentacji technicznej, wizualizacji, specyfikacji, koncepcji rozwiązań, planów, analiz, raportów oraz rekomendacji, projektów graficznych, interfejsów, materiałów audio-wideo, materiałów szkoleniowych czy też prezentacji. Pracownicy Spółki podejmują również działania służące promocji prac opisanych w poszczególnych grupach projektowych, w wyniku czego również powstają utwory tj. projekty graficzne, zdjęcia, czy też materiały wideo. Wymienione wyżej prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością. Tym samym pracownicy ci, poprzez tworzenie - w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron - utworów pracowniczych w rozumieniu art. 12 oraz kodów źródłowych w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są twórcami i/lub współtwórcami w rozumieniu tejże ustawy. Wymiernym efektem innowacyjności pracowników, ich zindywidualizowanej i kreatywnej działalności mogą być także innowacje technologiczne.

Zdobywanie wiedzy

Obok zasadniczych prac związanych z tworzeniem nowych rozwiązań bądź ulepszaniem już istniejących, do zadań pracowników należy też monitorowanie rynku, dostarczanie informacji o występujących tendencjach rynkowych oraz aktualnych potrzebach klientów, ale również takie kształtowanie nowych funkcjonalności w tworzonych rozwiązaniach, które nie tylko odzwierciedlają potrzeby rynku i klientów ale i kształtują je w sposób, który przyczyni się do znacznego usprawnienia zachowań, prowadząc do innowacji technologicznych. Zadania te prowadzone są przede wszystkim przez pracowników kadry menedżerskiej. W szczególności są oni odpowiedzialni za analizę, konsultacje technologiczne i studia wykonalności poszczególnych produktów i technologii, kształtowanie zakresu i planowanie prac badawczo-rozwojowych poszczególnych zespołów, zapewnienie optymalnej wymiany informacji między zespołami, nadzór nad pracami zespołów, ale również zaangażowanie merytoryczne w projekty typu (...). W ramach ww. prac projektowych pracownicy realizują zadania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu optymalizacji poszczególnych procesów czy też opracowania ulepszeń istniejących produktów.

W ramach prac prowadzonych przez pracowników, oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych w budowaniu nowych czy ulepszonych rozwiązań, które będą mogły zostać wprowadzone na rynek przez klientów Grupy. Pracownicy zaangażowani w pracę w projektach typu (...) rozwiązują poszczególne problemy i weryfikują hipotezy. Muszą przy tym wybrać odpowiednie metody, które pozwolą na tworzenie nowych rozwiązań, integrację nowych funkcjonalności z istniejącymi aplikacjami oraz infrastrukturą oraz określenie w jaki sposób rozwiązanie to zostanie zbudowane. Podejmują oni pracę nad zdefiniowaniem nowej architektury budowanych rozwiązań, dobierają odpowiednią technologię i narzędzia, które pozwolą na ich zbudowanie. Rezultat prac podejmowanych w ramach projektów prowadzonych przez Spółkę zawsze jest niepewny. Podczas prac tworzone są prototypy rozwiązań, które są następnie testowane, weryfikowane i walidowane. Może dojść do kilku iteracji prac i żadna może nie dać pożądanego rezultatu. Jednak nawet wtedy, gdy nowe rozwiązanie trafia na rynek, nadal często zachodzi konieczność rozwiązywania problemów technicznych, a niektóre z nich mogą wymagać dalszych prac badawczo-rozwojowych. Tego rodzaju prace podejmowane na zasadzie „(…)” (…).

Koordynacja prac

Praca pracowników koordynowana jest w oparciu o wprowadzone w Spółce nowoczesne metodyki pracy. Oddział ma przyjęty określony schemat postępowania, według którego planuje, buduje i kontroluje proces planowania i rozwoju nowych rozwiązań. Zastosowanie tychże metodyk pozwala na systematyczne prowadzenie prac równolegle nad kilkoma zagadnieniami, realizację przez zespoły projektowe w danym momencie kilku zadań oraz dostarczenie efektów pracy w krótkich odstępach czasu oraz efektywne zarządzanie projektem, jak również unikanie przestojów prac. Zgodnie z przyjętymi metodami pracy, projekty prowadzone są w sposób iteracyjny, przyrostowy, pozwalający na bieżące weryfikowanie wyników kolejnych etapów prac i bieżące wprowadzanie poprawek. Poprzez swój oddział Spółka prowadzi opisane we wniosku prace w sposób regularny od lat i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Spółkę działania w tym zakresie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego.

Koszty autorskie

Jako pracodawca, Spółka zamierza zawrzeć z pracownikami umowy o pracę zawierające zapis dotyczący przeniesienia na rzecz spółki autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez nich w ramach stosunku pracy. Zgodnie z umowami o pracę, z chwilą przyjęcia utworu majątkowe prawa autorskie do przyjętego utworu zostaną przeniesione na spółkę bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Dodatkowo umowy o pracę, czy też zapisy w odpowiednich regulaminach, wyraźnie określają, jaka część wynagrodzenia stanowi wynagrodzenie z tytułu rozporządzania przez pracownika prawami autorskimi (zwane dalej „honorarium autorskim” bądź “honorarium”), a jaka stanowi wynagrodzenie za wykonywanie obowiązków pracowniczych, w efekcie których nie powstają utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Honorarium zostanie określone w sposób procentowy, jako udział wynagrodzenia stanowiącego wynagrodzenie Twórcy w łącznym wynagrodzeniu za pracę. Pracodawca stworzył przejrzysty mechanizm pozwalający precyzyjnie określić wysokość należnego honorarium. Wszystkie warunki określające wysokość honorarium autorskiego oraz warunki jego wypłaty będą określone w umowie o pracę, regulaminie wynagradzania i innych dokumentach wewnętrznych (w szczególności w procedurze odbioru utworów). Dodatkowo pracodawca zamierza korzystać z narzędzi informatycznych pozwalających na:

1.precyzyjne, imienne i bieżące prowadzenie ewidencji utworów tworzonych w ramach stosunku pracy;

2.każdorazowe dokonanie przez pracodawcę oceny, czy praca zgłaszana przez pracownika spełnia przesłanki utworu, a tym samym czy może być przedmiotem prawa autorskiego;

3.precyzyjne określenie momentu przejścia majątkowych praw autorskich na pracodawcę, a tym samym momentu nabycia prawa do honorarium autorskiego oraz

4.dokładne określenie kategorii tworzonego utworu (np. kod źródłowy programu komputerowego, grafika, publikacja, konstrukcja, itp.) pozwalającej na stwierdzenie, czy dany utwór powstał w wyniku działalności wymienionej w art. 22 ust. 9b, w szczególności pkt 1 oraz 8 tegoż przepisu.

Na podstawie wprowadzonych regulacji oraz prowadzonej na bieżąco ewidencji pracodawca zamierza stosować 50% KUP (z uwzględnieniem normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9a UPIT, w myśl której ww. koszty nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 UPIT) wyłącznie do tej części honorarium autorskiego, która przypada za przejęcie majątkowych praw autorskich do utworów będących efektem działalności twórczej wymienionej w art. 22 ust. 9b, pracodawca nie zamierza stosować 50% KUP do tej części honorarium, które przypada na przejęcie majątkowych praw autorskich do utworów nie będących efektem działalności twórczej wymienionej w art. 22 ust. 9b. Przy czym, ze względu na specyfikę działalności prowadzonej w Spółce, a tym samym zakres aktywności pracowników, najczęstszą sytuacją będzie ta, w której całość honorarium wypłacana będzie za przejęcie majątkowych praw autorskich do utworów będących efektem działalności twórczej wymienionej w art. 22 ust. 9b. Oczywistym jest przy tym, że pracodawca niestosuje 50% KUP także do tej części wynagrodzenia, która przypada za wykonywanie obowiązków pracowniczych, w efekcie których nie powstają utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Podwyższone, 50% koszty uzyskania przychodu nie są stosowane od wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy oraz czas urlopu. Równocześnie, zgodnie z przyjętym modelem, jeśli w miesiącu nie nastąpi przekazanie żadnych utworów, pracownik nie otrzyma honorarium autorskiego, a podstawą naliczenia wynagrodzenia jest kwota wynagrodzenia zasadniczego określona w umowie.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wskazaliście Państwo, że Państwa wątpliwość dotyczy jedynie uznania prac wykonywanych w ramach opisanych projektów za prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 -40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pozostałe regulacje dotyczące rozliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów zostały jasno określone przez ustawodawcę i dodatkowo wyjaśnione przez Ministra Finansów w interpretacji ogólnej nr DD3.8201.1.2018 z dnia 2020.09.15, stąd też nie budzą Państwa wątpliwości. Oczekujecie więc Państwo wyłącznie interpretacji dotyczącej zakwalifikowania prac wykonywanych przez pracowników Spółki, a opisanych we wniosku o interpretację, do działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ww. przepisów.

Działalność pracowników, którzy biorą udział w projektach opisanych we wniosku jako projekty typu (...), stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnych charakterze. Prace obejmują projektowanie, optymalizację oraz rozwój nowych funkcjonalności w istniejących technologiach. Pracownicy Spółki optymalizują procesy produkcyjne w (…), opracowując nowe aplikacje do (…) i (…) w czasie rzeczywistym, ulepszają systemy (…) poprzez tworzenie nowych (…) oraz optymalizację (…) dla (…) o precyzyjnych wymaganiach technologicznych oraz prototypują i wdrażają nowe rozwiązania w obszarze (…), co pozwala na poprawę efektywności i dostosowanie systemów do indywidualnych potrzeb klientów. Każdy projekt efektywności (...) prowadzony przez Spółkę opiera się o analizę stanu istniejącego zakładu i jego instalacji. Wykonywane są wizje lokalne, pomiary, rejestracje parametrów pracy (…) u klienta (np. (…), (…), (…)). Na podstawie uzyskanych obserwacji, wyników (…), analizy przypadku, wybiera się dostępne na rynku technologie w celu (…). Opracowywane są także dedykowane algorytmy działania (…), wprowadzana jest automatyzacja procesu z wykorzystaniem skryptów i programów, np. (…) lub (…).

Rezultaty prac pracowników powstają z wykorzystaniem nowoczesnych technologii takich jak:

• (...) (...) - wykorzystywane do zbierania i analizowania danych w czasie rzeczywistym z (…), co umożliwia optymalizację procesów produkcyjnych;
• Sztuczna inteligencja (...) - stosowana w rozwoju algorytmów predykcyjnych oraz optymalizacji procesów.
• Technologie (…) (…) - umożliwiające symulację i optymalizację (…), co pozwala na lepszą analizę i weryfikację rozwiązań przed ich wdrożeniem.

Nowe rozwiązania wprowadzają innowacyjne funkcje, które nie były wcześniej dostępne w praktyce gospodarczej firmy, takie jak (…) z istniejącymi (…), a także wzrost efektywności dzięki wykorzystaniu sztucznej inteligencji i analityki danych. Wytworzone rezultaty różnią się od dotychczasowych rozwiązań dzięki zastosowaniu nowoczesnych algorytmów, które umożliwiają dynamiczne zarządzanie i optymalizację procesów w czasie rzeczywistym. Oryginalność polega na dostosowaniu istniejących na rynku technologii oraz ich specyficzne dopasowanie ich do potrzeb klienta. Przykładowo, w innowacyjny sposób wykorzystywane są (…). W każdym przypadku inne są warunki oraz dane, na podstawie których pracownicy opracowują nowe rozwiązanie. Unikatowe są schematy (…), algorytmy (…), unikatowe są wreszcie wykonywane indywidualnie dla każdego klienta (…). Unikatowa jest metodologia (…) z klientem oraz raport końcowy. Dla każdego projektu indywidualnie tworzony jest zakres prac, zestawienia (…), schematy (…), schematy (…), zapytania ofertowe dla podwykonawców. Do każdego zestawu danych często powstają nowe narzędzia analityczne, takie jak programy w (…) - muszą być one dostosowane do posiadanego zestawu danych, oraz ich jakości. Indywidualnie dla każdego klienta przygotowuje się też kalkulacje (…) dopasowaną do specyfikacji (…) oraz opracowywanej do wdrożenia koncepcji rozwiązań (…). Pracownicy przygotowują również dopasowaną do konkretnego przypadku koncepcje (…) (…) która pozwoli na monitorowanie (…). Projekt (…) jest wdrażany a następnie efekty (oszczędności) są mierzone i porównywane ze skalkulowanymi (…) w długim okresie czasu. Rezultaty prac pracowników wytwarzane są w oparciu o technologie (…), (…), (…), (…), (…) oraz inne języki programowania. Służą one do realizacji przez urządzenia nowych zadań, wymaganych przez konkretny projekt klienta lub jego technologię, a także do przyspieszania i optymalizacji procesów własnych, czy do zapewnienia spójności danych pomiędzy elementami systemów rozproszonych. Oryginalność rozwiązań przejawia się np. w (…), które po dostarczeniu od (…) wymagają (…), klienta czy technologii programem, np. algorytmem (…) czy (…). Jest to więc sytuacja gdy na początku pracy nad projektem pracownik dysponuje urządzeniem posiadającym zestaw cech fizycznych pozwalających na jego zastosowanie w danym rozwiązaniu, ale nie posiada funkcjonalności, które powstają w czasie trwania projektu jako rezultat pracy pracowników.

Prowadzone projekty dotyczą specyficznych, specjalistycznych obszarów, takich jak (…), opracowywanie niestandardowych (…) i koncentrują się na prototypowaniu, wdrażaniu nowych funkcji i dostosowaniu istniejących technologii do unikalnych (jednostkowych, niepowtarzalnych) potrzeb klienta, co często wymaga podejścia eksperymentalnego. Tym samym, rezultaty prac pracowników w takich projektach różnią się od istniejących wcześniej rozwiązań. W prowadzonych projektach pracownicy korzystają z dostępnych na rynku technologii, optymalizując ich wykorzystanie do stworzenia rozwiązania jednorazowego, dostosowanego do klienta. Koncepcje zmian i optymalizacji przygotowywane są z wykorzystaniem programów (…), (…) oraz innych programów (…). W projektach w (…) pracownicy korzystają także z narzędzi własnych, np. z (…), (…) czy (…), pozwalających pracownikom na twórcze wykorzystanie możliwości dostarczanych urządzeń, poprzez ich modyfikowanie przy użyciu np. (…).

Cele postawione przez pracowników w ramach projektów typu (...) opisanych we wniosku to zwiększenie (…) poprzez rozwój systemów (…), optymalizację (…) i redukcję (…) czy też wdrażanie nowych rozwiązań automatyzacji oraz (...). Generalnie celem pracowników jest wprowadzenie licznych ulepszeń w projekcie dopasowanym do klienta, jego infrastruktury, istniejących rozwiązań i technologii, jak również jego wymagań biznesowych. Przykładem konkretnego celu może być (…). Dodatkowym celem było obniżenie kosztów eksploatacji. Spółka prowadzi tego typu działalność systematycznie w sposób regularny od lat i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Spółkę działania w tym zakresie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. Spółka od lat ma pozytywny wynik finansowy. Spółka jest członkiem grupy kapitałowej A z siedzibą w (...) i ma możliwość finansowania w grupie na podstawie (…). Często projekty realizowane są pod indywidualne potrzeby klienta zewnętrznego i finansowanie określone jest w wynagrodzeniu za dany projekt.

W ramach prowadzonych prac osiągnięto cele takie jak optymalizacja procesów produkcyjnych za pomocą nowych aplikacji do (…) i (…), opracowanie rozwiązań z zakresu (…), rozwój symulacji procesów logistycznych i produkcyjnych, które wspierają (…) oraz (…), czy też (…). W jednym z przykładowych projektów cel został osiągnięty poprzez analizę dostępnych danych (…), wykonanie niezbędnych wizji lokalnych, przygotowanie koncepcji (…), wykonanie analizy (…), obliczanie (…) możliwych do uzyskania przez klienta, przygotowanie opisu zakresu prac (dla podwykonawców oraz klienta). Przygotowany został raport z fazy szczegółowej i metodyka wyliczania oszczędności (dokumenty będące załącznikami do umowy). Celem pobocznym była również (…) oraz (…). Jest to cel poboczny ale z obserwacji widzimy, że te działania poprawiają wiedzę, poziom świadomości na temat wykorzystania (…). Na podstawie opracowanej koncepcji wdrożone zostały systemy (…) (tzw. (…)).

Zasoby ludzkie obejmowały specjalistów zatrudnionych w tym celu przez Spółkę w odpowiednich jednostkach biznesowych, z wykorzystaniem środków rzeczowych i finansowych udostępnionych przez Spółkę.

Harmonogramy projektów zostały opracowane zgodnie z nowoczesnymi metodami pracy wykorzystywanymi w Spółce, np. metodyką (…) oraz iteracyjnym podejściem do realizacji projektów. Projekty są realizowane etapami, z regularnym przeglądem wyników i weryfikacją postępu. Ze względu na pojawiającą się niepewność techniczną, nie wszystkie cele mogą być jednakże osiągnięte zgodnie z harmonogramem. Niektóre projekty wymagają oraz dodatkowego czasu na testowanie i optymalizację.

Działalność prowadzona przez Spółkę jest w pełni uporządkowana, zaplanowana i metodyczna. Każdy projekt realizowany jest na podstawie szczegółowego harmonogramu, który uwzględnia wszystkie kluczowe etapy prac, terminy ich realizacji oraz przypisane odpowiedzialności. W ramach tego procesu definiowane są cele, które są monitorowane i dostosowywane w zależności od postępu prac, co pozwala na skuteczną realizację założonych zamierzeń. Spółka stosuje sprawdzone metodyki zarządzania projektami, które umożliwiają efektywne planowanie, kontrolowanie i koordynowanie działań. Regularnie przeprowadzane są przeglądy postępu prac oraz dokonywana jest ewaluacja, co pozwala na elastyczne dostosowywanie działań do zmieniających się warunków, a także na bieżąco identyfikowanie ewentualnych ryzyk i wdrażanie działań zapobiegawczych. Działania te nie są incydentalne, są podejmowane w systematyczny sposób. Spółka podejmowała, podejmuje i w przyszłości nadal będzie podejmować i realizować prace tego rodzaju.

Pracownicy wskazani we wniosku wykorzystują i rozwijają szeroką gamę wiedzy oraz umiejętności niezbędnych do projektowania i wdrażania nowoczesnych rozwiązań z zakresu (…). W szczególności, nasi specjaliści posiadają kompetencje w obszarach takich jak (…), (…), systemy (…), technologie (…), automatyka, elektronika, informatyka czy też fizyka. W projektach związanych z (…) wykorzystywana jest multidyscyplinarna wiedza (…).

Pracownicy Spółki wykorzystują i rozwijają umiejętności w obszarze automatyki, elektroniki, elektrotechniki oraz technologii cyfrowych, koncentrując się na rozwoju i implementacji rozwiązań wspierających efektywność (…), (…) oraz (…). Rozwiązania powstają przy szerokiej gamie technologii i narzędzi inżynierskich. Od urządzeń (…) (np. (…) czy (…)) przez narzędzia analityczne (...), programy inżynierskie jak (…), (…), programowanie (…), tworzone są nowe algorytmy dostosowane do aktualnie analizowanych danych i poszczególnych przypadków. Powstają dedykowane algorytmy, które implementowane są w (…). Stosowane są technologie takie jak np. (…), sterowniki (…), (…). Rozwiązania oferowane przez Spółke odróżniają się od istniejących na rynku dzięki unikalnej integracji różnych technologii, w tym zaawansowanych systemów monitorowania, analizy danych i inteligentnego (…), co pozwala na osiąganie znacznie wyższej (…) oraz (…).

Wiedza jest selekcjonowana i wykorzystywana w projektach w zależności od specyficznych potrzeb i wymagań klientów. Pracownicy wybierają odpowiednie technologie i narzędzia w oparciu o cele projektowe, takie jak (…) czy (…). W początkowej fazie projektu nie ma pewności, czy dane rozwiązanie (…) będzie można zastosować i czy przyniesie ono jakiekolwiek korzyści. Koncepcja wdrożenia usprawnień powstaje w fazie analizy, dobierane są też osoby, których wiedza może być zastosowana w danym projekcie.

Produkty, usługi i procesy były oparte na rozwiązaniach takich jak systemy (…), (…), (…), technologie (…), (…), (…), (…) czy też fizyka.

Zaplanowano opracowanie i wdrożenie dziesiątek innowacyjnych rozwiązań z zakresu automatyzacji, (…), oraz rozwoju systemów (…).

Cele obejmują zwiększenie (…), optymalizację procesów oraz (…).

Przedsięwzięcia realizowane są zgodnie z przygotowanymi harmonogramami, z zastosowaniem nowoczesnych metod zarządzania projektami, takich jak (…).

Efektem działań są nowe rozwiązania w zakresie (…), (…), a także (…).

Podsumowując, głównym celem realizowanych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych jest modernizacja polskiej gospodarki oraz promocja nowoczesnych technologii w zakresie (…), poprzez łączenie kompetencji i doświadczenia pracowników w wielu dziedzinach automatyki, elektroniki i elektrotechniki. Spółka oferuje technologie (…) oraz (…). Pracownicy nie tylko łączą dotychczas istniejącą wiedzę i umiejętności w powyższych obszarach w celu osiągnięcia tych rezultatów, ale też zdobywają nową wiedzę i nowe umiejętności, nastawione na opracowanie nowych rozwiązań w wyżej wymienionych dziedzinach. Działania te prowadzą do stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku i ulepszenia tych już oferowanych. Przykładem może tu być (…), który na podstawie (…). Prace składają się z wyraźnych etapów, w ramach których dochodzi do znaczących optymalizacji procesów technologicznych, powstają prototypy nowych rozwiązań, modyfikowane są rozwiązania już istniejące. Rozwiązania te są testowane, weryfikowana jest ich przydatność. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów. Pracownicy, w wyniku swojej twórczej pracy, muszą znaleźć optymalne rozwiązania danych zagadnień. Prace wykonywane przez pracowników, o których mowa we wniosku prowadzą do zwiększenia zakresu wiedzy pracowników Spółki (np. w kolejnym projekcie, wiedza ta jest przekazywana kolejnym pracownikom i oraz poszerzana poprzez pracę nad kolejnym wyzwaniem technologicznym) oraz bardzo często prowadzą do wyeliminowanie niepewności o charakterze technicznym, stanowią także innowację na skalę światową.

Każdy projekt jest indywidualny dostosowany do klienta. Nie ma projektów które są powtarzalne, Jeśli jakieś usprawnienie jest powtarzalne to nie da się zaimplementować bez adaptacji do konkretnego projektu.

Nie dla każdego projektu da się znaleźć rozwiązania. Dodatkowo nawet w najlepiej przygotowanym projekcie nie ma absolutnej pewności uzyskania efektów (…). (…) są monitorowane i w razie nieuzyskania wdrażane są działania naprawcze czasem już na etapie (…).

Każdy inżynier wykorzystuje dostępne narzędzie i wiedze do zaprojektowania i przygotowania zindywidualizowanej dla każdego klienta koncepcji pod klucz. Efektem pracy pracowników, których dotyczy wniosek są różnego rodzaju prace. Jeśli w efekcie twórczych działań pracowników powstaje praca o indywidualnym charakterze (tj. “utwór” w rozumieniu prawa autorskiego), to odróżnia się ona od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, nie da się z góry określić rezultatu, nie jest to też techniczna, szczegółowo określona realizacja poleceń pracodawcy.

Pracownicy, których dotyczy wniosek są twórcami utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim.

Efektem prac twórczych wykonywanych przez Pracowników (w zakresie tworzenia programów komputerowych) będą utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Poszczególne utwory, które są efektem pracy pracowników zaangażowanych w działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, składają się na powstanie programu komputerowego.

W procesie tworzenia programów komputerowych powstaje wiele typów utworów. Do obecnie zidentyfikowanych przez Spółkę należą:

• Projekty algorytmów,
• opisy koncepcji,
• materiały audio-video, prezentacje
• kody źródłowe, schematy blokowe, skrypty, teksty strukturalne, listy instrukcji, schematy funkcji sekwencyjnych,
• plany, raporty i analizy,
• Projekty baz danych
• Projekty graficzne
• Modele, makiety
• Projekty procesu
• Prototypy, szkice, rysunki
• Scenariusze testowe
• Dokumentacja techniczna, artykuły do bazy wiedzy, instrukcje
• Interfejsy użytkownika
• Projekty graficzne.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych utworem jest “każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia”. Natura tej definicji wyklucza więc istnienie zamkniętego katalogu utworów. Wnioskodawca nie może więc wykluczyć, iż w błyskawicznie zmieniającym się świecie, w wyniku innowacji technologicznych, nie powstaną inne typy utworów (nowa postać), która nie została zidentyfikowana na powyższej liście.

Pytania

1.Działalność B+R - Czy prace wykonywane przez pracowników zaangażowanych w projekty typu (...) spełniają definicję działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40, w zw. z art. 22 ust. 9 pkt 3, ust. 9a oraz ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT?

2.Działalność twórcza w zakresie programów komputerowych - Czy w świetle art. 22 ust. 9b ustawy o PIT „działalność twórczą w zakresie programów komputerowych” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi wyłącznie do programów komputerowych (tj. kodów źródłowych), czy jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu tworzenia programów komputerowych?

Państwa stanowisko w sprawie

AD. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w świetle przedstawionych powyżej okoliczności należy uznać, iż prace prowadzone w ramach projektów typu (...) stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40. Zgodnie z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT upoważni to pracodawcę do zastosowania 50% KUP do honorarium autorskiego otrzymywanego przez tychże pracowników za korzystanie przez nich z praw autorskich do utworów wykonywanych w ramach tej działalności.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, na który wskazuje przepis art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, na który wskazuje przepis art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie). Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1.być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

2.mieć twórczy charakter oraz

3.być podejmowana w sposób systematyczny.

[Zwiększanie zasobów wiedzy] W kwestii pierwszego z powyższych warunków Wnioskodawca wskazuje, iż głównym celem realizowanych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych jest (…) oraz (…) w zakresie (…), poprzez łączenie kompetencji i doświadczenia pracowników w wielu dziedzinach automatyki, elektroniki i elektrotechniki.

Spółka oferuje (…) oraz (…). Pracownicy nie tylko łączą dotychczas istniejącą wiedzę i umiejętności w celu osiągnięcia powyższych rezultatów, ale też zdobywają nową wiedzę i nowe umiejętności, nastawione na opracowanie nowych rozwiązań w wyżej wymienionych dziedzinach. Działania te prowadzą do stworzenia produktów dotychczas niedostępnych na rynku i ulepszenia tych już oferowanych. Prace składają się z wyraźnych etapów, w ramach których dochodzi do znaczących optymalizacji procesów technologicznych, powstają prototypy nowych rozwiązań, modyfikowane są rozwiązania już istniejące. Rozwiązania te są testowane, weryfikowana jest ich przydatność. Każda iteracja polega na opracowywaniu wskazanych tematów. Pracownicy, w wyniku swojej twórczej pracy, muszą znaleźć optymalne rozwiązania danych zagadnień. Prace wykonywane przez pracowników zaangażowanych w projekty typu (...) prowadzą do zwiększenia zakresu wiedzy pracowników Spółki oraz bardzo często prowadzą do wyeliminowanie niepewności o charakterze technicznym, stanowią także innowację na skalę światową. W związku z powyższym pierwszy warunek uznania działalności Spółki, podejmowanej w ramach prac w [xyz] za działalność badawczo-rozwojową, należy uznać za wypełniony.

[Twórczy charakter prac] W zakresie drugiego warunku odwołać się można do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz. U. 1994 nr 24 poz. 83 z późn. zm., która definiuje pojęcie utworu. Zgodnie z definicją zawartą w art. 1.1 tejże ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W komentarzu do tejże ustawy, przygotowanym pod red. Prof. dr hab. Janusza Barty oraz Prof. dr hab. Ryszarda Markiewicza czytamy, iż “Świadczenie o charakterze twórczym może być wniesione tylko przez człowieka”. Jak przy tym wyjaśnia SA w Poznaniu w wyr. z dnia 7 listopada 2007 r., I ACa 800/07, LEX nr 370747): “Stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw „działalności twórczej”, oznacza, że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana jako przesłanka „oryginalności” utworu, zrealizowana zostanie wówczas, gdy powstanie subiektywnie nowy wytwór intelektu; jest ona zatem ujmowana wyłącznie w płaszczyźnie nowości subiektywnej i zorientowana retrospektywnie.” W przypadku prac prowadzonych przez pracowników zaangażowanych w projekty typu (...) ten warunek jest w oczywisty sposób spełniony, ponieważ efekty prac są rezultatem działań pracowników, w wyniku których powstają subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci kodów źródłowych programów komputerowych (w tym m.in. bibliotek, makr, czy skryptów), prototypów systemów i produktów, modeli (…), algorytmów (…), baz oraz struktur danych, dokumentacji technicznej, wizualizacji, specyfikacji, koncepcji rozwiązań, planów, analiz, raportów oraz rekomendacji, projektów graficznych, interfejsów, materiałów audio-wideo, materiałów szkoleniowych czy też prezentacji.

[Systematyczność] Odnosząc się do warunku „systematyczności”, należy wskazać, że prace nad zaawansowanymi systemami automatyki, elektroniki i elektrotechniki oraz nad (…), są głównym obszarem działalności Spółki, dając gwarancję jakości i nowoczesności tworzonych rozwiązań. Praca koordynowana jest w oparciu o wprowadzone nowoczesne metodyki pracy. Spółka ma przyjęty określony schemat postępowania, według którego planuje, buduje i kontroluje prace swoich pracowników. Zastosowanie tychże metodyk pozwala na systematyczne prowadzenie prac równolegle nad kilkoma zagadnieniami, realizację przez zespoły projektowe w danym momencie kilku zadań oraz dostarczenie efektów pracy w krótkich odstępach czasu oraz efektywne zarządzanie projektem, jak również unikanie przestojów prac. Zgodnie z przyjętymi metodami pracy, projekty prowadzone są w sposób iteracyjny, przyrostowy, pozwalający na bieżące weryfikowanie wyników kolejnych etapów prac i bieżące wprowadzanie poprawek. Spółka prowadzi opisane we wniosku prace w sposób regularny od lat i zamierza wykonywać je systematycznie także w przyszłości. Podejmowane przez Spółkę działania w tym zakresie nie mają zatem charakteru okazjonalnego czy doraźnego. W konsekwencji, należy uznać, że w odniesieniu do prac prowadzonych przez pracowników zaangażowanych w projekty typu (...) spełniona jest przesłanka systematyczności, o której mowa we wspomnianym wyżej przepisie.

W związku z powyższym, należy uznać, że prace realizowane przez pracowników zaangażowanych w projekty typu (...) spełniają łącznie wszystkie z czterech przesłanek i tym samym stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40. W świetle zaś art. 22 ust. 9 pkt 3 oraz art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT upoważni to pracodawcę do zastosowania 50% KUP do honorarium autorskiego otrzymywanego przez tychże pracowników za korzystanie przez nich z praw autorskich do utworów wykonywanych w ramach tej działalności.

AD. 2

Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle ust. 9b, kierując się w pierwszym rzędzie wykładnią językową analizowanego przepisu, “działalność twórczą w zakresie programów komputerowych” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu tworzenia programów komputerowych, w tym sterowników maszyn. W tym znaczeniu, obok kodów źródłowych programów komputerowych, kategoria ta obejmowałaby w szczególności także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych, niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika czy też interfejsy użytkownika.

Uzasadnienie

Zdaniem Wnioskodawcy - zarówno przed jak i po zmianie wprowadzonej nowym przepisem 9b w art. 22 - podstawowe znaczenie dla zastosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodu na podst. art. 22 ustawy o PIT ma uzyskanie przez twórcę przychodu z tytułu korzystania z praw autorskich/pokrewnych lub rozporządzania tymi prawami. Nie pozostawia więc wątpliwości fakt, iż 50% norma kosztów przysługiwała i przysługuje nadal wyłącznie wtedy, gdy mamy do czynienia z utworem lub utworami, a źródłem przychodu są prawa do niego lub do nich. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako ustawa o PrAut) utworem jest “każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia”. Nowelizacją ustawy o PIT z dnia 27 października 2017 ustawodawca, podnosząc limit możliwych do odliczenia kosztów, wprowadził ograniczenie co do typów działalności, od przychodu z których możliwe będzie zastosowanie normy art. 22 ust 9 pkt 3. W celu ustalenia, czy po wprowadzeniu zmian Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania w stosunku do honorariów autorskich wypłacanych pracownikom 50% normy kosztów uzyskania przychodów konieczne jest zatem poprawne odczytanie normy prawnej zawartej w art. 22 ust. 9b. pkt 1.

Z perspektywy podmiotu zajmującego się działalnością w zakresie tworzenia, rozwoju oraz optymalizacji innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych produktów IT (programów komputerowych, a w tym oprogramowania (…)), największe znaczenie ma niewątpliwie “działalność twórcza w zakresie programów komputerowych”. Ustalenie sensu tego zwrotu nie jest łatwe, ponieważ art. 22 ust. 9b nie został precyzyjnie sformułowany.

Przede wszystkim art. 22 ust. 9 dotyczy przychodu uzyskiwanego z korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi, natomiast art. 22 ust. 9b przychodu z „działalności twórczej”. Zarówno nieprecyzyjne sformułowanie nowo wprowadzonego przepisu jak i sam zwrot “działalność twórcza w zakresie programów komputerowych” mogą więc budzić uzasadnione wątpliwości.

I tak, ustawa o PIT nie zawiera definicji legalnej zwrotu “program komputerowy”. Warto przy tym zaznaczyć, iż takiej definicji nie zawiera też ustawa o PrAut. Jednakże w ustawie o PrAut przewidziano przepisy szczególne dla programów komputerowych. Stanowią one implementację Dyrektywy Rady z 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG zastąpionej później przez Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych. W świetle polskiej ustawy o prawie autorskim programem komputerowym będzie zestaw instrukcji adresowany do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników. Jako programy komputerowe nie mogą być jednak traktowane materiały, które powstają w związku z programem, jeśli nawet są absolutnie koniecznym krokiem w rozwoju samego programu, jak np.: specyfikacje wymagań, opisy funkcjonalności, architektura oprogramowania czy dokumentacja użytkownika (por. W. Blocher, M.M. Walter, Computer Program Directive [w:] M.M. Walter, S. von Lewinski, European copyright law. A commentary, Oxford 2010, s. 101. Tak też M.-C. Janssens [w:] I. Stamatoudi, P. Torremans, Eu Copyright Law. A commentary, Edward Elgar Publishing 2014, s. 98). Utwory tego typu mogą podlegać ochronie prawem autorskim na zasadach ogólnych (np. jako utwór chroniony słowem), ale nie jako program komputerowy. W świetle prawa autorskiego również graficzny interfejs użytkownika nie jest programem komputerowym ani jego składnikiem, gdyż interfejsy “nie są chronione według szczególnych zasad przyjętych dla programów komputerowych, lecz według generalnych reguł obowiązujących dla utworów piśmienniczych lub graficznych” (za J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie, Warszawa 2013, s. 216), o czym przesądził TSUE w sprawie C-393/09.

Ustawa o PIT nie zawiera też definicji legalnej zwrotu “działalność twórcza”. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe): działalność: 1. «zespół działań podejmowanych w jakimś celu» 2. «funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś». Semantyczna interpretacja wyrazu twórczość, prowadzi zaś do wniosku, że może on wyrażać zarówno proces tworzenia, jak też jego wyniki, zgodnie bowiem z definicją Słownika języka polskiego PWN (wydanie internetowe): twórczy: 1. «mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia» 2. «dotyczący twórców». Na gruncie ustawy o PrAut, do której pośrednio odnosi się analizowany przepis, “działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia” (za Poźniak- Niedzielska, Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawa prywatnego, tom 13, pod redakcją prof. dr hab. Janusza Barty, wyd. 3, Warszawa 2013, str. 9).

Mając na uwadze powyższe, semantyczna analiza zwrotu “działalności twórczej w zakresie programów komputerowych” prowadzi do konkluzji, iż analizowany przepis odnosi się do ogółu działań, które posiadają cechę nowości i są podejmowane w celu tworzenia programów komputerowych.

Jak ogólnie wiadomo, proces tworzenia programów komputerowych składa się z całego szeregu czynności koniecznych do stworzenia końcowego produktu informatycznego. Na każdym etapie tego procesu powstające efekty pracy zwykle posiadają cechę nowości. Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, nie jest warunkiem wystarczającym do zastosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodu uznanie danej działalności za twórczą. Wykładnia systemowa i odniesienie przepisów ust. 9b bezpośrednio do ust. 9 pkt 3, wskazuje, iż wspomniana działalność twórcza, musi obok cechy nowości posiadać również indywidualny charakter. Tylko bowiem rezultaty takiej działalności będą mogły być uznane za utwór. Jedynie zaś korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do utworów daje podstawę do zastosowania 50% normy kosztów uzyskania przychodów uzyskiwanych z tego tytułu. To wszystko prowadzi do wniosku, iż sformułowanie “działalność twórcza w zakresie programów komputerowych”, zawarte w art. 22 ust. 9b pkt 1, należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów (utwór = przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze), które powstają w związku z działaniami podejmowanymi w celu tworzenia programów komputerowych. W tym znaczeniu, obok kodów źródłowych programów komputerowych, kategoria ta obejmowałaby w szczególności także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych, niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki czy też interfejsy użytkownika, jeśli tylko powstają w związku z tworzonym oprogramowaniem. Wykładnia językowa w połączeniu z wykładnią systemową dają spójne z pozostałymi zapisami ust. 9b pkt 1 wyniki i prowadzą do tych samych wniosków.

Jeśli chodzi zaś o wykładnię funkcjonalną, to niestety niezwykle trudno jest ustalić ratio legis analizowanej zmiany. Prace legislacyjne nad ustawą nowelizującą rozpoczyna w sejmie druk nr 1878, zawierający propozycję nowelizacji i jej uzasadnienie. Na tym etapie prac nie sposób się doszukać informacji o dodaniu art. 22 ust. 9b (znajduje się tam natomiast informacja o nowelizacji art. 22 ust. 9a w zakresie podniesienia limitu kwotowego normy 50%). Informacji na temat ust. 9b nie ma też w dołączonych opiniach SN i NBP. Wprowadzenie art. 9b zaproponowała Komisja Finansów Publicznych, do której skierowano ustawę po pierwszym czytaniu w sejmie (druk nr 1943). Bazując na zapisie z posiedzenia Komisji, które odbyło się 24 października 2017 r „Celem proponowanej poprawki jest uściślenie możliwości korzystania z 50% kosztów uzyskania przychodów dla twórców i artystów wykonawców korzystających z praw autorskich na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych do przychodów uzyskiwanych stricte z działalności twórczej. Polega to na dookreśleniu rodzajów działalności twórczej, do której mogą mieć zastosowanie wyżej wymienione koszty uzyskania przychodów. Celem propozycji jest eliminacja nadużyć” (zob. zapis z przebiegu posiedzenia z 24 października 2017: (...)). W materiałach z procesu legislacyjnego również nie wskazano przyczyn wymienienia poszczególnych kategorii. Nie odniesiono się również do tego, jakie kategorie twórczości zostały wykluczone oraz dlaczego.

Warto tu jednak wspomnieć, iż napisanie kodu źródłowego stanowi finalny efekt, niemożliwy do zrealizowania bez podjęcia szeregu uprzednich, nie mniej - a czasami wręcz bardziej - innowacyjnych działań. Dlatego też ograniczenie rozumienia przepisu do “«kodu źródłowego» stanowiłoby nieuzasadnione i niedozwolone zawężenie znaczenia przepisu. Byłoby też postępowaniem zmierzającym do ograniczenia stosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 jedynie do arbitralnie wybranej grupy osób, tworzących szczególny rodzaj utworów w całym długim i żmudnym twórczym procesie rozwoju nowych i innowacyjnych rozwiązań. Odbyłoby się to więc wbrew zaakceptowanym zasadom sprawiedliwości, słuszności i równości podatników wobec prawa.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem NSA, wszelkie zwolnienia, ulgi i odliczenia podatkowe są istotnym wyjątkiem od konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa oraz sprawiedliwości społecznej, dlatego też ich stosowanie nie może odbywać się według rozszerzającej zasady celowościowej. Jednakże "konstytucyjna zasada równości wobec prawa polega na tym, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm prawnych), charakteryzujące się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowani równo. A więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących" (orzeczenie z 9 marca 1988 r., U. 7/87, OTK, s. 14, wielokrotnie powoływane w orzecznictwie). Jak wskazuje TK w wyroku K8/97 (OTK 1997/5-6/70) “wszelkie odstępstwa od nakazu równego traktowania podmiotów podobnych muszą zawsze znajdować podstawę w odpowiednio przekonywujących kryteriach. Kryteria te muszą mieć po pierwsze, charakter relewantny, a więc pozostawać w bezpośrednim związku z celem i zasadniczą treścią przepisów, w których zawarta jest kontrolowana norma oraz służyć realizacji tego celu i treści, czyli wprowadzane zróżnicowania muszą mieć charakter racjonalnie uzasadniony. Nie wolno ich dokonywać według dowolnie ustalonego kryterium (orzeczenie z 12 grudnia 1994 r., sygn. K. 3/94, OTK w 1994 r., cz. II, s. 141). Po drugie, kryteria te muszą mieć charakter proporcjonalny, a więc waga interesu, któremu ma służyć różnicowanie sytuacji adresatów normy, musi pozostawać w odpowiedniej proporcji do wagi interesów, które zostaną naruszone w wyniku nierównego potraktowania podmiotów podobnych. Po trzecie, kryteria te muszą pozostawać w jakimś związku z innymi wartościami, zasadami czy normami konstytucyjnymi, uzasadniającymi odmienne traktowanie podmiotów podobnych (np. orzeczenie z 23 października 1995 r., sygn. K. 4/95, OTK w 1995 r., cz. II, s. 93)”.

Biorąc pod uwagę powyższe, ograniczenie rozumienia analizowanego przepisu art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, odnoszącego się do działalności twórczej w zakresie programów komputerowych, do korzystania i rozporządzania prawami autorskimi wyłącznie do programów komputerowych (tj. kodów źródłowych), byłoby nieuprawnione nie tylko na gruncie wykładni językowej, ale również na gruncie konstytucyjnej zasady równości obywateli/podatników wobec prawa. Nie można znaleźć bowiem żadnej mniej czy bardziej racjonalnej przesłanki, aby spośród wielu osób (inżynierów, architektów oprogramowania, testerów, grafików komputerowych, etc), wspólnie zaangażowanych w proces tworzenia nowoczesnych rozwiązań i produktów IT, z ulgi skorzystać miałaby wyłącznie określona część inżynierów (tj. programiści), tworząca specyficzny rodzaj utworu (kod źródłowy programu komputerowego). Tym bardziej, że w wielu przypadkach sam kod źródłowy programu komputerowego nie stanowi jeszcze ani o kompletności danego rozwiązania IT ani o jego innowacyjności.

Jak wskazuje ugruntowane orzecznictwo, w procesie wykładni prawa należy w pierwszej kolejności opierać się na rezultatach wykładni językowej, a dopiero w przypadkach dalszych wątpliwości lub w celu wzmocnienia wykładni językowej sięgać kolejno po wykładnię systemową lub funkcjonalną. W prawie podatkowym pogląd ten znajduje swoje oparcie również w art. 84 Konstytucji RP. Zgodnie z wyrokiem NSA z 29.11.2017, sygn. akt II FSK 3280/15 “wątpliwości powstające w procesie wykładni przepisów prawa podatkowego, których nie da się usunąć z zastosowaniem podstawowych metod wykładni: językowej, systemowej lub celowościowej, uzasadniają odwołanie się do zasady in dubio pro tributario i przyjęcie takiego rozumienia prawa, które jest korzystne dla podatnika.

W opinii Spółki wszystkie przedstawione powyżej okoliczności nakazują odczytywać wprowadzony w 2017 r. przepis “działalność twórcza w zakresie programów komputerowych” jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z jakimikolwiek działaniami podejmowanymi w celu tworzenia programów komputerowych. W tym znaczeniu, obok kodów źródłowych programów komputerowych, kategoria ta obejmowałaby w szczególności także m. in.: opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych, etc. niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki czy też interfejsy użytkownika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W świetle art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji prac badawczo-rozwojowych wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ustawy podatkowej wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Podsumowując, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że przepisy dotyczące działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle, a zatem do działalności badawczo-rozwojowej można zaliczyć tylko te działania podatnika, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do przedmiotu wątpliwości wyrażonych przez Państwo w postawionym pytaniu, tj. dotyczących określenia, czy prace wykonywane przez pracowników Spółki zaangażowanych w projekty typu (...) spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy:

• czynności podejmowane przez pracowników Spółki zatrudnionych przy projektach typu (...) Spółka zamierza kwalifikować projekty do działań twórczych związanych z programami komputerowymi - w zakresie w jakim dotyczą programowania jak i do prac rozwojowych.
• Działalność pracowników, którzy biorą udział w projektach opisanych we wniosku jako projekty typu (...), stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnych charakterze. Prace obejmują projektowanie, optymalizację oraz rozwój nowych funkcjonalności w istniejących technologiach. Pracownicy Spółki optymalizują procesy (…), opracowując nowe aplikacje do monitorowania i optymalizacji (…), ulepszają systemy (…)poprzez tworzenie nowych funkcji (…) oraz optymalizację algorytmów dla (…) oraz prototypują i wdrażają nowe rozwiązania w obszarze automatyzacji, co pozwala na poprawę efektywności i dostosowanie systemów do indywidualnych potrzeb klientów.
• prace wykonywane przez pracowników Spółki zatrudnionych przy ww. projektach nie polegają na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe,
• pracownicy zatrudnieni przez Państwo przy ww. projektach, podejmują prace w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia,
• celem prac wykonywanych przez tego pracownika jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że prace wykonywane przez pracowników Spółki przy projektach typu (...) spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również czy w świetle art. 22 ust. 9b ustawy o PIT „działalność twórczą w zakresie programów komputerowych” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi wyłącznie do programów komputerowych (tj. kodów źródłowych), czy jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu tworzenia programów komputerowych.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z tego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Według art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast uregulowane w przepisach rozdziału 4 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Według art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W świetle natomiast art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przedmiotem prawa autorskiego są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.

Katalog zawarty w art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia także jako podlegające ochronie prawnoautorskiej programy komputerowe.

Zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie.

Jednocześnie ani ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie zawiera definicji legalnej programu komputerowego.

W odniesieniu do programu komputerowego, zgodnie z definicją słownikową (słownik języka polskiego SJP, dostęp na: https://sjp.pl/), oprogramowanie powinno być rozumiane jako „całość informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów”. Program komputerowy definiowany jest również jako ogół programów i procedur związanych z urządzeniami do przetwarzania danych, dla ułatwienia korzystania z tych urządzeń (Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, dostęp na: https://sjp.pwn.pl/doroszewski/).

Zgodnie z motywem 7 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24AME z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz.U. UE. L 111 z dnia 5 maja 2009 r. str. 16), zwanej dalej Dyrektywą, dla celów Dyrektywy pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. Odwołanie się do definicji z Dyrektywy przy interpretacji pojęcia programu komputerowego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim jest uzasadnione z uwagi na to, że przyjęta w polskim prawie konstrukcja ochrony programów komputerowych w ramach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi przeniesienie przepisów wspólnotowych i była wzorowana na rozwiązaniach ujętych w Dyrektywie Rady z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (91/250/EWG), zastąpionej Dyrektywą. Przepisy Dyrektywy jednoznacznie wskazują, że pojęcie programu komputerowego nie ogranicza się wyłącznie do formy jego wyrażenia w postaci kodu lub dokumentacji. Dyrektywa wskazuje, że utworami stanowiącymi formę wyrażenia podstaw i założeń programu niezbędnych do jego powstania będą np. opisy specyfikacji, architektury systemu, projekty interfejsów użytkownika, mapy ekranów interfejsów użytkownika.

Stanowisko takie znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: „TSUE”). W wyroku z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 (Bezpecnostni softwarova asociace – Svaz softwarove ochrany przeciwko Ministerstwu Kultury) Trybunał uznał, że graficzne interfejsy użytkownika są częściami programu komputerowego umożliwiającymi wzajemne połączenie i interakcję wszystkich elementów oprogramowania i sprzętu komputerowego z innym oprogramowaniem i sprzętem, jak również z użytkownikami, tak aby stały się one w pełni funkcjonalne. W szczególności graficzny interfejs użytkownika jest interfejsem interakcji, pozwalającym na komunikację pomiędzy programem komputerowym a użytkownikiem. W związku z tym, graficzny interfejs użytkownika nie pozwala na powielanie tego programu komputerowego, lecz stanowi po prostu element tego programu, za pomocą którego użytkownicy wykorzystują właściwości omawianego programu.

Wynika z tego, że na program komputerowy z technicznego punktu widzenia składa się szereg elementów, w tym również takich jak interfejsy, wykresy, struktura programu, o ile spełniają wymagania przewidziane w art. 1 ustawy o prawie autorskim. Do tej kategorii zaliczyć więc należy także np. projekty interfejsu użytkownika programu komputerowego odzwierciedlające jego koncepcje, zawartość, sposób działania oraz funkcjonalność, mapy ekranów interfejsu użytkownika programu komputerowego, projekty koncepcji funkcjonalnej interfejsu użytkownika programu komputerowego, projekty mikrointerakcji, animacji zaprojektowanych dla interfejsu użytkownika programu komputerowego.

Oznacza to, że poszczególne elementy programu komputerowego w sensie technicznym i funkcjonalnym podlegają ochronie i stanowią utwory w rozumieniu prawa autorskiego, przy czym mogą podlegać ochronie jako program komputerowy (tu należy zaliczyć kod źródłowy) lub jako inny utwór (np. interfejs użytkownika). Wszystkie one stanowią elementy programu komputerowego i wynik działalności twórczej w zakresie programów komputerowych.

Jednocześnie, ponieważ w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zdefiniowane pojęcie „działalność twórcza”, to należy odwołać się do słownikowego znaczenia tego pojęcia. I tak – zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN (wydanie internetowe) – działalność oznacza:

1) „zespół działań podejmowanych w jakimś celu”

2) „funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś”.

Pojęcie „twórczy” oznacza natomiast:

1) „mający na celu tworzenie; też: będący wynikiem tworzenia”

2) „dotyczący twórców”.

Z kolei na gruncie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do której pośrednio odnosi się analizowany przepis art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Definicja zawarta w analizowanym przepisie odnosi się do dziedziny twórczości i odwołuje się do przynależności utworu do danej dziedziny twórczości, a nie do konkretnego rodzaju utworu. Ustawodawca nie zawęża przy tym zakresu przepisu do konkretnych utworów, np. konkretnych rodzajów utworów będących rezultatem pracy programistycznej, ale wskazuje na działalność twórczą w zakresie programów komputerowych, co wskazuje, że pojęcie to powinno obejmować nie tylko tworzenie kodu źródłowego, ale też pozostałą twórczą działalność niezbędną do powstania programu komputerowego.

Zatem sformułowanie „działalność twórcza w zakresie programów komputerowych”, zawarte w art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy korzystania i rozporządzania prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z działaniami podejmowanymi w celu stworzenia programów komputerowych, począwszy od identyfikowania potrzeb biznesowych użytkownika końcowego, przez analizę wstępną rozwiązania informatycznego, projektowanie rozwiązania informatycznego, wytworzenie rozwiązania informatycznego, aż do komercjalizacji rozwiązania informatycznego.

W tym znaczeniu, nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także – wskazane przez Państwa – utwory powstałe w procesie tworzenia programu komputerowego, tj. opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych, niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika czy też interfejsy użytkownika.

Podsumowanie: w świetle art. 22 ust. 9b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „działalność twórczą w zakresie programów komputerowych” należy rozumieć jako korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi do wszelkich utworów, które powstają w związku z ogółem działań podejmowanych w celu tworzenia programów komputerowych realizowanych przez Państwa pracowników.

Państwa stanowisko należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.