Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie pismem z 18 marca 2025 r. oraz z 14 kwietnia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2024 r. zakupiła Pani nowy telefon komórkowy (...) ponieważ stary model telefonu który Pani posiadała błędnie obsługiwał wymagane aplikacje niezbędne do stałego pomiaru stężenia glukozy we krwi (…) przy cukrzycy (...).

Posiada Pani orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim o symbolu 11-I. Orzeczenie zostało wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w A. w dniu (...) 2024 r. znak (...) na okres do (...) 2026 r. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od (...) 2023 r.

W 2024 r. uzyskała Pani dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, z tytułu umowy o pracę, pozwalające na skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej.

W dniu 15 lipca 2024 r. zakupiła Pani telefon komórkowy marki (...) w systemie ratalnym (przez Bank (...) na okres 10 rat). Płatności przypadają na okres od sierpnia 2024 r. do maja 2025 r. W 2024 r. poniosła Pani wydatek związany z zakupem ww. telefonu w łącznej kwocie … zł (tj. 5 rat po …. zł miesięcznie płatnych od sierpnia 2024 r. do grudnia 2024 r.).

Telefon ten posiada indywidualny charakter, ponieważ wyróżnia się indywidualnymi cechami związanymi z Pani niepełnosprawnością (cukrzyca (...)). Zainstalowane są na tym telefonie aplikacje (...), które monitorują całodobowo poziom glikemii we krwi. Pokazują średnie podsumowanie glikemii dobowe jak również z (...).

Posiada Pani umowę kredytową i potwierdzenia z tytułu spłaty rat kredytowych za telefon na Pani dane personalne jako osoby kupującej.

Wydatek ten nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, PFRON ani ze środków NFZ, ZFŚS.

Wydatki te nie zostały zwrócone w innej formie. Wydatki te nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie będą odliczone od działalności pozarolniczej, ani zryczałtowanego podatku ani w żadnej innej formie.

Posiada Pani również imienny dokument zakupu - fakturę nr (...) z dnia 15 lipca 2024 r., która zawiera dane sprzedającego tj. sklep (...) dane kupującego tj. A.B. (...), nazwę towaru tj. Smartfon (...) oraz formę płatności tj. kredyt.

Pytanie

Czy w uldze rehabilitacyjnej przewidziana jest możliwość odliczenia zakupu telefonu komórkowego niezbędnego do aplikacji obsługującej sensory do pomiaru stężenia glukozy we krwi (...) przy cukrzycy (…)?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, w PIT-37 za 2024 r. może Pani rozliczyć ww. ulgę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g i 13a tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z cytowanych powyżej przepisów w szczególności wynika, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne – stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że posiada Pani orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu lekkim o symbolu 11-I. Orzeczenie zostało wydane przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w A. w dniu (...) 2024 r. znak (...) na okres (...) 2026 r. Ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od (...) 2023 r.

Wobec powyższego za 2024 r. przysługuje Pani prawo dokonywania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej w związku z ponoszonymi wydatkami na cele rehabilitacyjne, które wymienione zostały w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do wydatków na zakup telefonu komórkowego, na którym zainstalowane zostały aplikacje (...), które monitorują całodobowo poziom glikemii we krwi, wskazać należy, że art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje możliwość odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych.

Zatem każdy wydatek na zakup ww. sprzętu, urządzeń i narzędzi musi być rozpatrywany indywidualnie w odniesieniu do konkretnej osoby, w związku z niepełnosprawnością której zostanie poniesiony. Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe sprzęty/nowe urządzenia oraz doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku, powoduje, że sprzęt/urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również sprzętem/urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Z opisanego zdarzenia wynika m. in. że w dniu 15 lipca 2024 r. zakupiła Pani telefon komórkowy marki (...) w systemie ratalnym (przez Bank (...) na okres 10 rat). Płatności przypadają na okres od sierpnia 2024 r. do maja 2025 r. W 2024 r. poniosła Pani wydatek związany z zakupem ww. telefonu w łącznej kwocie … zł (tj. 5 rat po …. zł miesięcznie płatnych od sierpnia 2024 r. do grudnia 2024 r.). Posiada Pani umowę kredytową i potwierdzenia z tytułu spłaty rat kredytowych za telefon na Pani dane personalne jako osoby kupującej, jak również posiada Pani imienny dokument zakupu - fakturę, która zawiera dane sprzedającego tj. sklepu, dane kupującego tj. Pani, nazwę towaru tj. Smartfon (...) oraz formę płatności tj. kredyt.

Telefon ten posiada indywidualny charakter, ponieważ wyróżnia się indywidualnymi cechami związanymi z Pani niepełnosprawnością (cukrzyca (...)). Zainstalowane są na tym telefonie aplikacje (...), które monitorują całodobowo poziom glikemii we krwi. Pokazują średnie podsumowanie glikemii dobowe jak również (...).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz zaprezentowany przez Panią opis sprawy stwierdzić należy, że wydatki poniesione na zakup telefonu komórkowego, który wyróżnia się indywidualnymi cechami związanymi z Pani niepełnosprawnością mieszczą się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w zeznaniu podatkowym za 2024 r. wydatki na zakup tego telefonu może Pani odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.