Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 12 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony 4 kwietnia 2025 r. w odpowiedzi na wezwanie organu. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A.B. (w dalszej części „Wnioskodawca”) prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą X, NIP (...) od 1 stycznia 2000 roku. Jest też zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Faktycznym przedmiotem przeważającej prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest produkcja i montaż (...) wg PKD 26.52.Z. Wnioskodawca jest rezydentem polskim.

W 2025 roku Wnioskodawca planuje zakończenie działalności gospodarczej. Przed jej zakończeniem X w celu kontynuowania przez syna przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy, zorganizowany i powiązany ze sobą zespół składników materialnych i niematerialnych przedsiębiorstwa, które na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego otrzyma syn będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny i darowizna przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż darowizna będzie stanowić zbycie przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy VAT, ewentualnie jego zorganizowanej części, z uwagi na fakt, że Obdarowany w ramach darowizny otrzyma wszystkie składniki przedsiębiorstwa, ale nie otrzyma prawa do nieruchomości.

Syn D.B. prowadzi własną działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG pod nazwą Y NIP (...), REGON (...). D.B. jest czynnym podatnikiem VAT i będzie kontynuował działalność otrzymanego w darowiźnie przedsiębiorstwa.

Po przekazaniu na podstawie umowy darowizny przedsiębiorstwa Wnioskodawca zakończy działalność. Od tego momentu działalność prowadzona będzie przez syna D.B. w dotychczasowej formie bez przerw w działalności. Do darowizny przedsiębiorstwa dojdzie przed wyrejestrowaniem przez Wnioskodawcę działalności z CEIDG.

W skład przedsiębiorstwa, którego Wnioskodawca jest jedynym właścicielem, wchodzi zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, m.in.: nazwa przedsiębiorstwa; maszyny i urządzenia wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej; pracownicy (umowy o pracę); wyposażenie biura (meble biurowe, komputery, drukarki), materiały, towary i wyroby; samochody ciężarowe (dostawcze); przyczepy; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej; zobowiązania wobec kontrahentów; należności; baza kontrahentów; tajemnice przedsiębiorstwa; środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i w kasie Przedsiębiorcy.

Wymienione składniki pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, że stanowią całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Zależności funkcjonalne, które występują między zespołami wskazanych składników pozwolą na kontynuowanie działalności przez syna D.B. w zakresie produkcji i montażu (...). Nieruchomość, na której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, stanowi własność A.B. i C.B. (w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej). Nieruchomość aktualnie wchodzi do ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jednak przed przystąpieniem do darowizny przedsiębiorstwa zostanie z niej wykreślona. Syn D.B. również prowadzi działalność gospodarczą na przedmiotowej nieruchomości, korzystając z całej nieruchomości na podstawie umowy użyczenia lokalu z 15 listopada 2024 roku, w sposób nienaruszający korzystania przez pozostałych uprawnionych.

Z wykorzystaniem wymienionych składników obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej sprzętu audiowizualnego prowadzonego w wyspecjalizowanych sklepach. Pracowników Wnioskodawcy syn D.B. przejmie w trybie art. 23¹ ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy. Syn będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki wchodzące w skład darowanego przedsiębiorstwa, bez konieczności angażowania dodatkowych składników niebędących przedmiotem transakcji, w oparciu jednak o dotychczasowy tytuł do korzystania z nieruchomości, na której prowadzona jest działalność. Syn D.B. po nabyciu w formie darowizny przedsiębiorstwa będzie musiał zawrzeć umowy z dostawcami energii elektrycznej, wody, odbioru nieczystości płynnych i stałych, ponieważ przed darowizną przedsiębiorstwa umowy zawarte są z firmą Wnioskodawcy. Z uwagi na zaprzestanie prowadzenia działalności i wyrejestrowanie z CEIDG Wnioskodawca jest zobowiązany rozwiązać umowy z dostawcami energii elektrycznej, wody, odbioru nieczystości płynnych i stałych, a syn musi zawrzeć umowy na swoją firmę.

Wnioskodawcy przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, wytworzenia składników majątku, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa, a które będzie przedmiotem darowizny dla syna.

Pytania

1.Czy darowizna przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego będzie podlegała u Pani A.B., która jest darczyńcą, podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

2.Czy taka planowana darowizna będzie podlegała podatkowi od towarów i usług, w szczególności czy w opisanym stanie faktycznym do darowizny będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

3.Czy w przedmiotowym stanie faktycznym przedmiotowa darowizna jest darowizną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy VAT i czy w związku z tym skutkiem takiej darowizny będzie to, że darowizna ta nie podlega podatkowi według ustawy VAT?

4.Czy do planowanej darowizny dla Wnioskodawczyni będzie miała zastosowania ustawa o podatku od spadku i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie pierwsze)

Zdaniem Wnioskodawczy, darowizna opisana w przyszłym stanie faktycznym sprawy nie będzie podlegała u Pani A.B., która jest darczyńcą, podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Planowana darowizna na zstępnego nie będzie podlegać po stronie Wnioskodawcy podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, albowiem darowizna jest nieodpłatna i Wnioskodawca nie osiągnie żadnego przychodu i co więcej zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 888 par. 1 Kodeksu Cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku i zgodnie z art. 890 par. 1 Kodeksu Cywilnego oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 Kodeksu cywilnego.

Z uwagi na powyższe nawet ustalić hipotetyczną wartość przychodu z przekazanego majątku, to okoliczność objęcia tego przekazania jako darowizny przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn wyklucza całkowicie opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych po stronie Wnioskodawcy planowanej darowizny.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca uważa, że skoro darowizna jest czynnością nieodpłatną i nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych to planowana darowizna nie będzie podlegała u Wnioskodawczyni podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że do powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodzi jedynie wskutek zbycia o charakterze odpłatnym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Stosownie do art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W myśl art. 889 Kodeksu cywilnego:

Nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1)gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2)gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Zatem dana czynność jest darowizną, jeżeli posiada cechy tego zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego wyżej art. 889 Kodeksu cywilnego.

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Prowadzi ona do zmniejszenia majątku darczyńcy, a zarazem do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów po stronie majątku obdarowanego.

W 2025 roku planuje Pani zakończenie działalności gospodarczej. Przed jej zakończeniem prowadzone przedsiębiorstwo zamierza Pani przekazać w darowiźnie synowi w celu kontynuowania przez syna działalności przedsiębiorstwa.

Jeśli w związku z tym przekazaniem nie otrzyma Pani (darczyńca) żadnych wartości pieniężnych ani innego przysporzenia majątkowego, to przekazanie to nie mieści się w zakresie powołanych powyżej definicji dochodów/przychodów podatkowych. Po Pani stronie nie powstanie więc w związku z tą czynnością przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku przekazania synowi Pani działalności gospodarczej w formie darowizny w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego nie powstaną po Pani stronie obowiązki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja indywidualna odnosi się tylko i wyłącznie do pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.