Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 22 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z tzw. ulgi na powrót. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Wyjazd z Polski i okres pobytu za granicą

(…) listopada 2011 r., po ukończeniu studiów (…) i rekrutacji przez firmę (…), wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii (potwierdzenie: list od pracodawcy z datą rozpoczęcia zatrudnienia (…) listopada 2011 r.) w celu podjęcia pracy i dalszego rozwoju zawodowego.

W momencie wyjazdu nie był Pan świadomy obowiązku zgłoszenia tego faktu w urzędzie skarbowym, przez co przez cały okres swojego pobytu za granicą figurował Pan w polskim systemie podatkowym jako rezydent podatkowy, zameldowany (…).

2. Centrum interesów życiowych w Wielkiej Brytanii

Od momentu wyjazdu w 2011 r. do września 2023 r. Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii, głównie w (…) w Szkocji oraz (…). W tym czasie mieszkał Pan, pracował i prowadził życie osobiste w Wielkiej Brytanii. W 2019 r. uzyskał Pan brytyjskie obywatelstwo, (potwierdzenie: Certificate of Naturalisation) co dodatkowo potwierdza, że Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii i tam koncentrowała się Pana aktywność zawodowa oraz osobista.

W latach 2019-2022 mieszkał Pan i studiował w (…) (potwierdzenie: list o statusie studenta zawierający adres zamieszkania oraz transkrypt ocen). Pod koniec studiów podjął Pan zatrudnienie w firmie (…) (potwierdzenie: umowa z (…)), gdzie pracował Pan od (…) lutego 2022 r. do (…) maja 2022 r.

Po zakończeniu studiów kontynuował Pan pobyt w (…) do stycznia 2023 r. (potwierdzenie: (…)). W lutym 2023 r. rozpoczął Pan pracę w firmie (…) (potwierdzenie: kontrakt z (…)), gdzie mieszkał Pan i pozostawał zatrudniony aż do powrotu do Polski we wrześniu 2023 r.

W całym tym okresie Pana dochody pochodziły z zatrudnienia w Wielkiej Brytanii, gdzie był Pan traktowany jako rezydent podatkowy (potwierdzenie: (…) z (…) kwietnia 2023 r. z adresem w Wielkiej Brytanii).

3. Zmiana miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w 2021 r.

W 2021 r. dokonał Pan zmiany adresu dla celów rozliczania podatku od najmu nieruchomości w Polsce. Była to decyzja podyktowana wyłącznie względami administracyjnymi – jako że okresowo wracał Pan do Polski w celu zarządzania nieruchomościami, chciał Pan rozliczać podatek w urzędzie skarbowym właściwym dla miasta, w którym bywał Pan najczęściej.

W związku z tym zgłosił Pan w polskim urzędzie skarbowym zmianę miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, co pozwoliło Panu na prawidłowe rozliczanie dochodów z najmu. Niemniej Pana centrum interesów życiowych nie uległo zmianie i przez cały czas pozostawało w Wielkiej Brytanii, gdzie Pan przebywał, uzyskiwał główne dochody i w związku z tym podlegał Pan tamtejszej rezydencji podatkowej.

4. Powrót do Polski i wniosek o ulgę na powrót

Po ponad 12 latach pobytu w Wielkiej Brytanii, we wrześniu 2023 r. podjął Pan decyzję o powrocie do Polski i przeniesieniu tutaj swojego centrum interesów życiowych.

W związku z tym uważa Pan, że spełnia Pan warunki do skorzystania z ulgi na powrót, jednak ma Pan wątpliwości dotyczące swojego wcześniejszego statusu rezydenta podatkowego w Polsce oraz ewentualnego wpływu tej sytuacji na możliwość skorzystania z ulgi.

Jakiekolwiek braki w dokumentacji nie wynikają z ich faktycznego braku, lecz z Pana wcześniejszej nieświadomości istnienia tej ulgi (dowiedział się Pan o niej dopiero w trakcie planowania powrotu w 2023 r.). Jeśli zajdzie taka potrzeba, może dostarczyć Pan brakujące dokumenty, o ile jest w ich posiadaniu (np. nie posiada Pan wszystkich umów wynajmu w Wielkiej Brytanii ze względu na ich zagubienie lub brak – pod koniec pobytu mieszkał Pan u znajomej w (…)).

Pytania

1. Status rezydencji podatkowej w kontekście ulgi na powrót

Czy w związku z Pana wieloletnim pobytem w Wielkiej Brytanii (2011-2023), w którym faktycznie posiadał Pan tam centrum interesów życiowych i był Pan tam traktowany jako rezydent podatkowy, pomimo formalnego braku wyrejestrowania się z Polski, spełnia Pan warunek „braku miejsca zamieszkania w Polsce przez co najmniej trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok powrotu” określony w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT?

2. Wpływ figurowania w polskim systemie podatkowym na możliwość skorzystania z ulgi

Czy fakt, że przez cały okres Pana pobytu za granicą figurował Pan w polskim systemie podatkowym jako rezydent podatkowy z powodu braku zgłoszenia wyjazdu w 2011 r., a także zgłoszenia w 2021 r. zmiany miejsca zamieszkania wyłącznie dla celów rozliczania podatku od dochodów z najmu, uniemożliwia Panu skorzystanie z ulgi na powrót?

3. Kryterium centrum interesów życiowych

Czy przy ocenie warunku „braku miejsca zamieszkania w Polsce” na potrzeby ulgi na powrót decydujące znaczenie ma faktyczne miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, czy też kluczowy jest formalny status podatkowy w Polsce wynikający z braku wcześniejszego wyrejestrowania się z systemu?

4. Możliwość skorzystania z ulgi pomimo okresowych pobytów w Polsce

Czy sporadyczne pobyty w Polsce w celach administracyjnych oraz zarządzania nieruchomościami, w sytuacji gdy Pana centrum życiowe i dochody przez cały czas znajdowały się w Wielkiej Brytanii, mają wpływ na możliwość skorzystania z ulgi na powrót?

5. Wpływ braku niektórych dokumentów na ocenę Pana przypadku

Czy brak pełnej dokumentacji dotyczącej wszystkich miejsc zamieszkania w Wielkiej Brytanii, wynikający z braku świadomości o konieczności ich gromadzenia, może wpłynąć na możliwość uzyskania pozytywnej interpretacji dotyczącej ulgi na powrót?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, spełnia Pan warunki do skorzystania z ulgi na powrót, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2023 poz. 1778 z późn. zm.), ponieważ:

Ad. 1. Brak miejsca zamieszkania w Polsce przez wymagany okres

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce uważa się podatnika, który:

1)posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub

2)przebywa na terytorium RP dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W Pana przypadku przez cały okres od 2011 r. do września 2023 r. Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii. Tam Pan mieszkał, pracował, uzyskiwał dochody oraz był Pan traktowany jako rezydent podatkowy, co potwierdzają dokumenty takie jak (…).

Pomimo, że nie zgłosił Pan formalnie wyjazdu z Polski w 2011 r. i wciąż figurował Pan jako rezydent podatkowy w polskim systemie, faktycznie nie zamieszkiwał Pan w Polsce przez co najmniej trzy kolejne lata przed powrotem (co jest warunkiem do skorzystania z ulgi).

Ad. 2. Wpływ formalnego figurowania jako rezydent podatkowy w Polsce

Formalne figurowanie w polskim systemie podatkowym jako rezydent podatkowy było wynikiem braku świadomości o konieczności wyrejestrowania się w 2011 r., a nie rzeczywistego zamieszkiwania na terytorium Polski.

Organy podatkowe i sądy administracyjne wielokrotnie wskazywały, że decydujące znaczenie ma faktyczne miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych, a nie formalne dane w systemie podatkowym (por. wyrok NSA z 4 lipca 2018 r., II FSK 1788/16).

Ad. 3. Okresowe pobyty w Polsce w celach administracyjnych

Pana sporadyczne pobyty w Polsce (głównie w związku z zarządzaniem nieruchomościami) nie stanowią wystarczającej przesłanki do uznania, że Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Polsce.

Analogiczne stanowisko prezentują interpretacje indywidualne, np. interpretacja Dyrektora KIS z 12 lutego 2021 r., nr 0115-KDIT2.4011.879.2020.2.KC, w której podkreślono, że fakt uzyskiwania dochodów w Polsce (np. z najmu) nie przesądza o rezydencji podatkowej, jeśli centrum interesów życiowych znajduje się za granicą.

Ad. 4. Brak wpływu zmiany adresu do celów rozliczeń z najmu w 2021 r.

W 2021 r. zgłosił Pan zmianę miejsca zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w kontekście rozliczania podatku od dochodów z najmu. Była to decyzja o charakterze administracyjnym, niemająca wpływu na Pana rzeczywistą rezydencję podatkową. Oznacza to, że w kontekście ulgi na powrót spełnia Pan warunek braku miejsca zamieszkania w Polsce przez trzy lata przed powrotem.

Ad. 5. Brak pełnej dokumentacji a możliwość skorzystania z ulgi

Nie posiada Pan wszystkich umów najmu w Wielkiej Brytanii z powodu ich zagubienia lub faktu zamieszkiwania u znajomych pod koniec pobytu. Niemniej jednak przedstawia Pan inne dowody potwierdzające Pana zamieszkanie w Wielkiej Brytanii i tamtejszą rezydencję podatkową (m.in. (…), kontrakty pracownicze, dokumenty studenckie). Brak pojedynczych dokumentów nie powinien mieć decydującego wpływu na ocenę Pana prawa do ulgi na powrót.

Podsumowując, w świetle powyższego, w Pana ocenie, spełnia Pan warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT i przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót.

W związku z powyższym wnosi Pan o potwierdzenie swojego stanowiska przez organ podatkowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Ww. przepisy zostały wprowadzone 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że po ukończeniu studiów w 2011 r. wyjechał Pan do Wielkiej Brytanii w celu podjęcia pracy i dalszego rozwoju zawodowego. W momencie wyjazdu nie był Pan świadomy obowiązku zgłoszenia tego faktu w urzędzie skarbowym, przez co przez cały okres swojego pobytu za granicą figurował Pan w polskim systemie podatkowym jako rezydent podatkowy. Od momentu wyjazdu w 2011 r. do września 2023 r. Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii, głównie w (…) w Szkocji oraz (…). W tym czasie mieszkał Pan, pracował i prowadził życie osobiste w Wielkiej Brytanii. W 2019 r. uzyskał Pan brytyjskie obywatelstwo. W całym tym okresie Pana dochody pochodziły z zatrudnienia w Wielkiej Brytanii, gdzie był Pan traktowany jako rezydent podatkowy. Po ponad 12 latach pobytu w Wielkiej Brytanii, we wrześniu 2023 r. podjął Pan decyzję o powrocie do Polski i przeniesieniu tutaj swojego centrum interesów życiowych.

W związku z powyższym chciałby Pan skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w treści art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże ma Pan wątpliwości dotyczące swojego wcześniejszego statusu rezydenta podatkowego w Polsce oraz ewentualnego wpływu tej sytuacji na możliwość skorzystania z ulgi.

Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy – tak jak Pan – przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. (w Pana przypadku we wrześniu 2023 r.).

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z opisu sprawy wynika, że we wrześniu 2023 r. podjął Pan decyzję o powrocie do Polski i przeniesieniu tutaj swojego centrum interesów życiowych. Zatem, w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Tym samym warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a ww. ustawy.

Jak poinformował Pan we wniosku – w okresie od listopada 2011 r. do września 2023 r. miał Pan w sposób nieprzerwany miejsce zamieszkania na terytorium Wielkiej Brytanii. Od momentu wyjazdu z Polski w 2011 r. Pana centrum interesów życiowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii (głównie w (…) oraz (…)), gdzie Pan mieszkał, studiował, pracował oraz prowadził życie osobiste. W całym tym okresie Pana dochody pochodziły głównie z zatrudnienia w Wielkiej Brytanii, gdzie był Pan traktowany jak rezydent podatkowy. Ponadto w 2019 r. uzyskał Pan brytyjskie obywatelstwo. Zatem w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym powrócił Pan do Polski, nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, spełnił Pan tym samym wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kolejnym z warunków zastosowania „ulgi na powrót” jest, aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od początku roku, w którym zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieni miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wskazał Pan, że w 2023 r. do września (kiedy to podjął Pan decyzję o powrocie do Polski) mieszkał Pan i pracował w (…) w Wielkiej Brytanii. W konsekwencji spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b omawianej ustawy.

Jednocześnie, wyjaśniam, że przy ocenie warunku „braku miejsca zamieszkania w Polsce” na potrzeby skorzystania z ulgi na powrót decydujące znaczenie ma faktyczne miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych ustalone w oparciu o art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie formalny status podatkowy wynikający z braku wcześniejszego wyrejestrowania się z systemu w Polsce. Fakt, że przez cały okres pobytu figurował Pan w polskim systemie podatkowym z adresem zamieszkania w Polsce, pozostaje bez wpływu na prawo do ulgi, jeśli z obiektywnych okoliczności wynika, że faktyczne miejsce Pana zamieszkania znajdowało się w Wielkiej Brytanii.

Jak Pan wyjaśnił, w momencie wyjazdu z Polski w 2011 r. nie był Pan świadomy obowiązku zgłoszenia tego faktu w urzędzie skarbowym, przez co przez cały okres Pana pobytu za granicą figurował Pan w polskim systemie podatkowym jako rezydent, zameldowany (…). Dodatkowo, w 2021 r. dokonał Pan zmiany adresu dla celów rozliczania podatku od najmu nieruchomości w Polsce. Jednak – jak Pan wyjaśnił – była to decyzja podyktowana wyłącznie względami administracyjnymi, ponieważ chciał Pan rozliczać podatek z najmu w urzędzie skarbowym właściwym dla miasta, w którym przebywał Pan najczęściej podczas sporadycznych pobytów w Polsce.

Co istotne, w świetle przepisów prawa podatkowego miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania. Definicja miejsca zamieszkania, zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje dwa kryteria: pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych, które w Pana przypadku w okresie kiedy przebywał Pan w Wielkiej Brytanii nie zostały spełnione.

Również Pana sporadyczne pobyty w Polsce w celach administracyjnych oraz zarządzania nieruchomości, w sytuacji gdy Pana centrum życiowe i główne źródło dochodów znajdowały się w Wielkiej Brytanii, pozostają bez wpływu na możliwość skorzystania z ulgi na powrót.

Okoliczności przedstawione we wniosku, jednoznacznie przesądzają, że spełnił Pan warunek „braku posiadania miejsca zamieszkania w Polsce” zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym powrócił Pan do Polski, jak i w okresie od początku roku, w którym powrócił Pan do Polski, do dnia poprzedzającego ten dzień, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, skoro posiadał Pan miejsce zamieszkania przez prawie 12 lat w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, tym samym spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. b tiret pierwszy ww. regulacji.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 omawianej ustawy:

Z treści ww. regulacji zakreślonych art. 21 ust. 43 pkt 4 ww. ustawy wynika, że podatnik nie ma jednak obowiązku dokumentowania miejsca zamieszkania certyfikatem rezydencji w sytuacji, gdy posiada inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może zatem alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody. W świetle powyższego kluczowe staje się zgromadzenie odpowiednich dowodów potwierdzających w sposób jasny i rzetelny, że miejsce zamieszkania danej osoby znajdowało się w innym państwie.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan dokumenty dotyczące rozliczeń podatkowych w Wielkiej Brytanii (…), przebiegu studiów oraz zatrudnienia.

Wymienione przez Pana dokumenty co prawda nie stanowią certyfikatu rezydencji, jednakże mogą one stanowić „inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia”, o których mowa w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem można wywieść, że posiada Pan inne dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia (przed przyjazdem do Polski) znajdowało się w Wielkiej Brytanii. Spełnił zatem Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić jednak należy, że ostateczna weryfikacja czy posiadane przez Pana „inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych” są wystarczające do zastosowania ulgi należy do kompetencji organu podatkowego w toku ewentualnych czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego, do którego Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony. Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest sam przepis prawa.

Analizując dalsze kryteria, których spełnienie jest niezbędne w celu skorzystania przez Pana z tzw. „ulgi na powrót” należy wskazać, że w sposób oczywisty spełnił Pan również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cytowanej ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022.

W związku z powyższym, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowym zwolnieniem z opodatkowania może Pan objąć przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w tym przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski (tj. w latach 2023-2026), albo od początku roku następnego (tj. w latach 2024-2027), z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Zatem, może Pan w każdym z czterech kolejno następujących po sobie lat podatkowych (wymienionych wyżej) skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym nadmienić należy, że limit zwolnienia w wysokości 85 528 zł ma zastosowanie oddzielnie do każdego roku podatkowego z ww. czteroletniego okresu.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnej oraz orzeczenia sądu administracyjnego informuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wyjaśniam, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej może podlegać weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnych czynności sprawdzających lub postępowania podatkowego. Zatem obowiązek udowodnienia spełnienia warunków do ulgi (w tym w postaci prawidłowego udokumentowania miejsca zamieszkania) ciąży na podatniku, tj. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia. Zaś indywidualna interpretacja przepisów prawa jest jedynie przedstawieniem poglądu organu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.