Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). - Interpretacja - 0112-KDSL1-2.4011.39.2024.2.AP

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 26 marca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.39.2024.2.AP

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 15 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 28 lutego 2024 r. (wpływ 28 lutego 2024 r.) oraz z 11 marca 2024 r. (wpływ 13 marca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.) (dalej jako: „u.p.d.o.f.”). Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem o kodzie PKD 62.01.Z.

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia 1 września 2021 r., a wybrana przez niego forma opodatkowania to podatek liniowy w wysokości 19% – podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f., w roku 2023 oraz latach następnych.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, iż posiada dwie indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, które dotyczyły możliwości skorzystania z ulgi IP BOX (w zakresie odrębnych umów z kontrahentami): (…).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz. U. z dnia 2021 r. poz. 706). Wnioskodawca nie prowadzi również działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani na terenie objętym decyzją o wsparciu nowej inwestycji.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych. Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy wdrożenie oraz asystowanie przy uruchomieniach testowych.

Wnioskodawca 19 stycznia 2023 r. zawarł ramową umowę o współpracy z (...) sp. z o.o. (dalej jako „Spółka R”). Zgodnie z przedmiotem zawartej umowy Wnioskodawca jest zobowiązany do realizacji usług informatycznych i analitycznych w ramach realizacji projektów wykonanych na rzecz klientów Spółki R tzw. klientów końcowych.

Zakres i szczegółowe warunki poszczególnych usług, w szczególności czas trwania i harmonogram ich realizacji, określone są w uzgadnianych zgodnie z zawartą umową pisemnych zamówieniach. Zamówienia stanowią odrębne umowy wykonawcze, do których stosować się będą postanowienia umowy w zakresie nieuregulowanym inaczej w pisemnych zamówieniach.

Każdorazowo szczegółowy zakres usług jest i będzie definiowany w pisemnych zamówieniach, a Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawiania Spółce R zestawienia wykonanych usług w celu ich potwierdzenia.

Czynności wykonywane w ramach świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki R nie są wykonywane pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie przez nią wyznaczonym. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest związany sztywnymi godzinami pracy.

Wnioskodawca w ramach świadczenia usług programistycznych współpracuje z zespołem programistów. Zespół dzieli się zadaniami w porozumieniu z project managerem oraz Wnioskodawcą. W zespole współpracuje 6-10 programistów (…). Wnioskodawca w zespole pełni rolę (…). Do zadań Wnioskodawcy oprócz tworzenia kodu źródłowego należy projektowanie architektury rozwiązań implementowanych przez zespół, określanie i nadzorowanie standardów i dobrych praktyk tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca nie tworzy pełnej dokumentacji technicznej, natomiast elementy jego pracy (diagramy, prezentacje live) stanowią później część dokumentacji.

Wnioskodawca uczestniczy również we wdrażaniu wytworzonego projektowania odbywa to się w ten sposób, że po zakończeniu rozwijania/tworzenia określonej funkcjonalności w danym projekcie jest ona wdrażana przez Wnioskodawcę za pomocą usługi (…).

Wnioskodawca otrzymuje informacje dot. oczekiwań kontrahenta oraz ogólne, nieprecyzyjne wytyczne, jakie tworzone funkcjonalności/oprogramowanie musi spełniać za pomocą systemów informatycznych (…). W dotychczas realizowanych projektach na rzecz Spółki R Wnioskodawca korzystał z języków programowania (…).

Od momentu rozpoczęcia współpracy Wnioskodawca brał udział w projekcie „X”.

W ramach pracy we wskazanym projekcie Wnioskodawca zaprojektował innowacyjną architekturę umożliwiającą (…). Projekt ten skupiał się szczególnie na efektywności i łatwiejszej rozszerzalności kodu źródłowego. Wdrożenie tej architektury odbyło się przy użyciu frameworka (…).

Podczas projektowania architektury Wnioskodawca zwrócił szczególną uwagę na kreatywne i niestandardowe podejście do istniejących frameworków, co przyczyniło się do stworzenia rozwiązania, które nie tylko spełniało, ale również przewyższało oczekiwania Spółki R oraz klienta końcowego. Wykorzystanie technologii takich jak (…) umożliwiło efektywne zarządzanie procesem asynchronicznego przetwarzania, gwarantując jednocześnie wysoką wydajność i elastyczność kodu.

W trakcie pracy nad projektem Wnioskodawca nie tylko dostosowywał istniejące technologie do specyficznych wymagań, ale także wprowadzał innowacyjne elementy, które znacząco poprawiły całą architekturę. Ponadto, Wnioskodawca jako (…) był odpowiedzialny za skomplikowane zadanie wdrażania funkcji (…) w projekcie badawczym. Pracując nad tym projektem Wnioskodawca badał zastosowanie (…) w porównaniu z językiem (…), aby dostarczyć efektywne rozwiązania w chmurze obliczeniowej.

Główne zadania Wnioskodawcy obejmowały: (…).

Wnioskodawca przez realizację tego projektu zdobył cenne doświadczenie w obszarze (…), a także w efektywnym wykorzystywaniu (…) i narzędzi z ekosystemu (…) do kompleksowych zastosowań badawczych.

Schemat prac Wnioskodawcy w ramach realizowania powyższego projektu można przedstawić w następujący sposób: (…).

Umowa zawarta ze Spółką reguluje również kwestię przekazania autorskich praw majątkowych do wyników prac Wnioskodawcy. Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe do praw własności intelektualnej (programów komputerowych) każdorazowo w momencie powstania utworu. Przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się za wynagrodzeniem, wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych Wnioskodawca przenosi również na Spółkę R prawo do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę R, w sposób nieograniczony co do miejsca i czasu, autorskie prawa majątkowe na następujących polach eksploatacji:

a)utwory nie będące programami komputerowymi, w szczególności dokumentacja oraz wszelkie utwory wchodzące w skład dokumentacji i oznaczenia stosowane w odniesieniu do programów komputerowych lub dokumentacji:

i.w zakresie wykorzystywania utworu w pełnym zakresie na potrzeby Spółki R oraz na potrzeby jej klientów i podmiotów z nią współpracujących, w tym m.in. do korzystania z utworu w dowolny sposób, dokonywania zmian i modyfikacji utworu, włączania go w całości lub w części do innych utworów, wykorzystywania jako wzorca do opracowywania innych utworów;

ii.w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie dowolną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

iii.w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

iv.w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i remitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym,

b)utwory będące programami komputerowymi – w zakresie:

i.trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;

ii.tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym;

iii.rozpowszechniania, w tym licencjonowania, użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Ponadto gdy utworem jest program komputerowy Wnioskodawca zobowiązuje się do przeniesienia oraz wydania Spółce R egzemplarzy programu komputerowego, w tym jego wersji instalacyjnych, zarówno w postaci kodu wynikowego (w formie elektronicznej), jak i kodu źródłowego (w formie elektronicznej).

Wnioskodawcy przysługuje ryczałtowe wynagrodzenie za dzień świadczenia usług – stanowi ono całość wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej jako: „ustawa o prawach autorskich”).

Proces wytwarzania oprogramowania, a także nowych funkcjonalności można podzielić na kilka etapów:

Etap 1: Planowanie oraz analiza wymagań nowych funkcjonalności – najważniejszy i podstawowy etap prac programistycznych. Obejmuje on identyfikowanie oraz zebranie wymagań dla nowej aplikacji. Na tym etapie określane są różne podejścia techniczne, które można zastosować w celu osiągnięcia zamierzonego celu (wytworzenie bądź rozwinięcie aplikacji) przy zachowaniu minimalnego ryzyka.

Etap 2: Definiowanie wymagań – na tym etapie definiuje się oraz dokumentuje wymagania dotyczące danej aplikacji. W rezultacie na tym etapie powstaje dokumentacja techniczna uwzględniająca specyfikę wymagań dotyczących oprogramowania. Dokumentacja ta zawiera wszystkie wymagania dotyczące nowej funkcjonalności aplikacji, które należy zaprojektować i opracować w trakcie cyklu życia aplikacji.

Etap 3: Projektowanie architektury produktu – specyfikacja jest punktem odniesienia dla architektury opracowywanej aplikacji. Wchodzi w to między innymi określenie technologii programistycznych, które mają zostać użyte – platforma sprzętowa, język programowania, środowisko deweloperskie, środowisko do komunikacji i raportowania, silnik bazodanowy. W oparciu o wymagania określone w specyfikacji zwykle proponowane jest więcej niż jedno rozwiązanie architektoniczne architektury aplikacji.

Etap 4: Budowanie lub rozwijanie aplikacji – właściwy rozwój i tworzenie kodu źródłowego. Na tym etapie jest tworzony kod źródłowy aplikacji zgodny z zaprojektowaną architekturą. Na tym etapie programiści muszą przestrzegać wytycznych dotyczących jakości kodu, a narzędzia programistyczne, takie jak kompilatory, interpretery, debugery itp., są używane do tworzenia kodu źródłowego. W projektach wykorzystywane są różne języki programowania wysokiego poziomu takie jak chociażby (…). Język programowania dobierany jest w zależności od typu tworzonego oprogramowania, który dzieli się na rozwiązania serwerowe lub chmurowe.

Etap 5: Wdrożenie oraz utrzymanie aplikacji – po pozytywnych testach, przy braku błędów aplikacja zostaje przygotowana do wydania. Aplikacja może najpierw zostać wydana w ograniczonym segmencie i przetestowana w rzeczywistym środowisku biznesowym.

Czynności prowadzące do powstania oprogramowania zasadniczo podzielić można na dwie kategorie:

1.Wnioskodawca realizuje od podstaw dane rozwiązanie informatyczne będące programem komputerowym, tworząc kod źródłowy lub/i dokumentację techniczną, stając się jako twórca podmiotem, któremu przysługują autorskie prawa majątkowe do tak stworzonego oprogramowania.

2.Wnioskodawca realizuje prace podlegające na rozwijaniu/ulepszaniu już istniejących rozwiązań informatycznych w postaci programów komputerowych (oprogramowania). W takiej sytuacji, z uwagi na twórczy charakter prac realizowanych przez Wnioskodawcę, powstaje zmodyfikowana rozwinięta/ulepszona wersja opracowywanego rozwiązania, będąca odrębnym programem komputerowym (oprogramowaniem).

Mając na uwadze powyższe w wyniku prowadzonych prac powstają utwory na gruncie art. 1 ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego, dokumentacji technicznej lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy.

Na potrzeby ulgi IP BOX Wnioskodawca od 1 września 2021 r. prowadzi i będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. Ewidencja jest i będzie prowadzona na bieżąco w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f. przypadających na każde kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca na potrzeby rozliczenia dochodu z uwzględnieniem preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego zamierza ustalać wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej poprzez iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w danym roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f.

W piśmie z 28 lutego 2024 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)jakie konkretnie programy komputerowe lub ich części tworzył/rozwijał/ulepszał, tworzy/rozwija/ulepsza, będzie Pan tworzył/rozwijał/ulepszał, w okresie, którego dotyczy wniosek, w oparciu o zlecone przez Kontrahenta (Spółkę R) projekty programistyczne w stosunku do których przenosi Pan autorskie prawa majątkowe na rzecz Kontrahenta (Spółkę R)? Należy przedstawić szczegółowy ich opis – konkretne nazwy, przeznaczenie, funkcje.

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach współpracy ze Spółką R uczestniczył w jednym projekcie (…) – choć był to jedyny projekt to był on bardzo rozbudowanym przedsięwzięciem. Polegał na rozbudowie istniejącego systemu oraz na stworzeniu zupełnie nowych funkcjonalności. W ramach tego projektu Wnioskodawca pracował w zespole projektowym, gdzie Wnioskodawca współpracował z innymi specjalistami z dziedziny (…). Rola Wnioskodawcy polegała na współtworzeniu i opracowywaniu różnych części projektu. Projekt ten obejmował wiele działań, w tym: (…).

Dzięki temu projektowi możliwe było rozwinięcie i ulepszenie istniejącego programu oraz stworzenie nowych narzędzi wspierających badania w dziedzinie (…). Praca w zespole projektowym pozwoliła na efektywną współpracę i osiągnięcie zamierzonych celów projektowych.

Wnioskodawca w projekcie był odpowiedzialny za: (…).

2)na czym polega innowacyjność tych programów komputerowych?

Odpowiedź: Innowacyjność programów komputerowych, które Wnioskodawca tworzy opiera się na przemyślanym podejściu do rozwiązywania problemów i wprowadzeniu nowatorskich funkcjonalności, które przynoszą wartość dla użytkowników i organizacji. Innowacyjne podejście Wnioskodawcy obejmuje:

·Efektywne wykorzystanie nowych technologii: Wnioskodawca stara się śledzić najnowsze trendy w dziedzinie technologii informatycznych i wykorzystywać je w projektach, w których uczestniczy. Dzięki temu Wnioskodawca może korzystać z nowoczesnych narzędzi, frameworków i bibliotek, które umożliwiają szybsze i bardziej wydajne rozwijanie oprogramowania (…).

·Kreatywne podejście do projektowania: W swojej pracy Wnioskodawca stara się podejść do projektowania oprogramowania z perspektywy użytkowania końcowego. Wnioskodawca stara się zrozumieć ich potrzeby i oczekiwania, co pozwala tworzyć intuicyjne i łatwe w obsłudze interfejsy programistyczne oraz funkcje, które rzeczywiście rozwiązują ich problemy.

·Optymalizację wydajności i skalowalności: Wnioskodawca skupia się na tworzeniu oprogramowania, które nie tylko działa sprawnie na bieżące potrzeby, ale także jest przygotowane do przyszłych wyzwań. Wnioskodawca stara się projektować aplikacje tak, aby były skalowalne i elastyczne, co pozwala firmom zwiększać swoje zdolności produkcyjne i dostosowywać się do zmieniających się warunków rynkowych. Przykładowo, rozwiązania oparte o komunikacje asynchroniczną lepiej się skalkulują i umożliwiają łatwiejszą integrację z zewnętrznymi systemami.

·Dbałość o jakość i bezpieczeństwo: Innowacyjność dla Wnioskodawcy oznacza także dbałość o wysoką jakość kodu oraz zapewnienie bezpieczeństwa danych. Wnioskodawca stara się stosować najlepsze praktyki programistyczne, takie jak testy jednostkowe, integracyjne i automatyzację procesu wdrażania, aby zapewnić stabilność i niezawodność oprogramowania. W tym celu Wnioskodawca pracował nad wykorzystaniem narzędzi statycznej analizy kodu.

W rezultacie rozwiązania tworzone przez Wnioskodawcę nie tylko spełniają oczekiwania klientów, ale także przynoszą im dodatkową wartość poprzez zwiększenie efektywności, poprawę jakości usług oraz dostarczenie nowych możliwości rozwoju.

Wnioskodawca przedstawia również przykłady innowacyjnego podejścia w projekcie: (…).

Dzięki tym projektom Wnioskodawca mógł wykorzystać innowacyjne podejścia i technologie w praktyce, przynosząc wartość dla firm i organizacji, dla których Wnioskodawca tworzył oprogramowanie.

3)w czym przejawiał się/przejawia się/będzie się przejawiał twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do programów komputerowych lub ich części, których dotyczy wniosek?

Należy ponadto wyjaśnić jakie konkretne działania podejmował/podejmuje/będzie Pan podejmował w celu opracowania nowego/rozwijanego programu komputerowego, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej programu komputerowego lub jego części, zostały/zostaną podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

b)w oparciu o jakie technologie został/zostanie wytworzony/rozwinięty przez Pana program komputerowy lub jego część? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej były/są/będą zastosowane? Co powoduje, iż wytworzony nowy/rozwijany program komputerowy lub jego część różnił się/różni się/będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

c)na czym polegała/polega/będzie polegać oryginalność tego programu komputerowego lub jego części?

d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powodowała/powoduje/będzie powodować, iż program komputerowy lub jego części po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różniło się/różni się/będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach usprawnienia programu komputerowego, którego wcześniej tworzył oraz kontynuacji realizacji zleconych zadań podjął następujące konkretne działania: (…),

Wnioskodawca poprzez te działania dążył do dalszej optymalizacji, zwiększenia wydajności oraz poprawy jakości i niezawodności systemu, co przyczyniło się do lepszej obsługi zleconych zadań oraz zwiększenia satysfakcji użytkowników.

Oryginalność tego programu komputerowego lub jego części polega na zastosowaniu innowacyjnych podejść i rozwiązań technologicznych, które przynoszą wartość dodaną dla użytkowników oraz stanowią przewagę konkurencyjną.

Oto kilka przykładów, w jaki sposób program ten jest, był lub będzie oryginalny: (…).

Poprzez te oryginalne działania i podejścia, program komputerowy staje się unikalny i dostarcza użytkownikom nowoczesne, efektywne i bezpieczne rozwiązania, które spełniają ich potrzeby i oczekiwania.

4)czy Pana działalność prowadzona była/jest/będzie w sposób systematyczny, tj. metodyczny, zaplanowany i uporządkowany oraz według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia? Jeżeli tak, to proszę wyjaśnić:

a)na czym polegała/polega/będzie polegać systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

b)jakie cele na wstępie postawił/postawi Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych programów komputerowych lub ich części oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

c)jakie konkretnie cele zostały/zostaną osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło/nastąpi opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały/zostaną opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały/zostaną faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego?

Odpowiedź: Tak, działalność Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób systematyczny – oznacza to, że proces tworzenia oprogramowania odbywa się według określonych procedur, harmonogramów i celów.

Systematyczność obejmuje zarówno etapy planowania, projektowania, implementacji, testowania, jak i wdrażania oprogramowania. Wnioskodawca wyznacza konkretne kroki do wykonania, a każdy z etapów jest zaplanowany i uporządkowany wynika to chociażby z pracy w metodologii (…). Metodologia (…) ma inne podejście do planowania niż tradycyjne metody. Zamiast tworzyć długoterminowe, sztywne plany, (…) promuje elastyczne podejście, które pozwala na reakcję na zmieniające się warunki. Choć planowanie jest istotne, to w (…) skupia się raczej na planowaniu na krótkie okresy, zwykle 2-4 tygodnie, tzw. sprinty. W trakcie sprintów zespół koncentruje się na konkretnych celach, co pozwala na szybsze dostarczanie wartościowych produktów. Procedury i harmonogramy w (…) nie są narzucane z góry, ale wypracowywane w trakcie pracy.

Wnioskodawca wskazuje, że celem postawionym w realizowanym projekcie było zmodyfikowanie już istniejącego oprogramowania w taki sposób, aby dostosować je do oczekiwań klienta końcowego. W ramach prac wykorzystywane są różne zasoby ludzkie – po stronie klienta końcowego (zespół projektowy), jednakże ze strony Wnioskodawcy do zasobów ludzkich należy zaliczyć jego samego – Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych pracowników, a pracuje osobiście.

Źródłem finansowania prac Wnioskodawcy były jego prywatne środki – w zakresie dostępu do sprzętu komputerowego, energii elektrycznej itp. Wnioskodawca nie ma natomiast informacji co do źródeł finansowania leżących po stronie klienta końcowego czy Spółki R.

Cele osiągnięte lub planowane obejmują m.in. stworzenie nowych funkcjonalności, zwiększenie wydajności, poprawę jakości lub rozszerzenie zakresu działania istniejącego oprogramowania. W ramach prac wykorzystywane są różne zasoby ludzkie, w tym zespół programistów, analityków, testerów itp., oraz zasoby rzeczowe, takie jak sprzęt komputerowy, oprogramowanie, narzędzia programistyczne. Źródła finansowania obejmują przede wszystkim przychody z działalności gospodarczej oraz ewentualne środki pozyskane z innych źródeł np. dotacje, granty.

Harmonogramy prac są opracowywane na podstawie potrzeb projektu oraz wymagań klienta. Określają one kolejność i terminy wykonania poszczególnych zadań, co umożliwia efektywne zarządzanie czasem i zasobami. Harmonogramy obejmują zazwyczaj różne fazy projektu, takie jak analiza wymagań, projektowanie, implementacja, testowanie i wdrożenie, oraz są dostosowywane w miarę postępu prac i zmian w zakresie projektu.

Wnioskodawca uczestniczy w projekcie od momentu rozpoczęcia współpracy ze Spółką R.

5)w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza programy komputerowe lub ich części proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego programu komputerowego lub jego części?

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał i rozwijał/rozwija/będzie rozwijał Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstały/powstają/będą powstawały poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają/będą odróżniać tworzone programy komputerowe od już istniejących?

c)jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności i jakie będzie Pan oferował?

d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były/są/będą te produkty, usługi, procesy?

e)co Pan zaplanował/zaplanuje i jakie cele Pan postawił/postawi?

f)co będzie efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstanie przy realizacji opisanego projektu?

g)w jaki sposób realizował/realizuje/będzie realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Przed rozpoczęciem realizacji opisanego projektu Wnioskodawca dysponował szeroką wiedzą i doświadczeniem w dziedzinie programowania oraz inżynierii oprogramowania. Posiadał również solidne umiejętności analityczne, zdolność do projektowania efektywnych i skalowalnych rozwiązań oraz doświadczenie w pracy z różnymi technologiami.

W ramach pracy nad projektem Wnioskodawca wykorzystywał zaawansowane technologie programistyczne, takie jak (…). Wytwarzane przez niego rozwiązania są oparte na nowoczesnych podejściach architektonicznych, a także wykorzystują innowacyjne technologie, co pozwala na stworzenie efektywnych, skalowalnych i nowatorskich rozwiązań.

Dotychczas Wnioskodawca oferował szeroki zakres usług programistycznych, w tym projektowanie, rozwój i wdrażanie aplikacji czy testowanie oprogramowania. W ramach współpracy ze Spółką R, Wnioskodawca oferuje usługi informatyczne i analityczne w ramach realizacji projektów dla klientów końcowych Spółki R.

Produkty i usługi oferowane przez Wnioskodawcę oparte są na zaawansowanych technologiach programistycznych, architektonicznych i chmurowych. Wykorzystuje on nowoczesne narzędzia i platformy do tworzenia, testowania i wdrażania oprogramowania, co pozwala na efektywne i innowacyjne rozwiązania. Wnioskodawca zaplanował rozwój swojej działalności poprzez kontynuację świadczenia wysokiej jakości usług programistycznych dla klientów, dążąc do ciągłego doskonalenia i wprowadzania innowacji. Jego cele obejmują dalszy rozwój umiejętności technicznych, zwiększenie efektywności pracy oraz dostarczanie wartościowych rozwiązań dla klientów.

Efektem działań Wnioskodawcy było, jest i będzie tworzenie rozwiązań programistycznych, które cechowały/cechują oraz będą cechować się wysoką wydajnością, elastycznością i skalowalnością. Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych technologii i kreatywnemu podejściu, tworzone produkty spełniają oczekiwania klientów oraz są w stanie konkurować na rynku.

Wnioskodawca realizuje zaplanowane przedsięwzięcie poprzez ścisłą współpracę z zespołem programistów, analizę wymagań klienta, projektowanie i implementację rozwiązań oraz wdrażanie aplikacji na różne środowiska. Dzięki zastosowaniu metodologii (…) oraz wykorzystaniu nowoczesnych narzędzi programistycznych i chmurowych, Wnioskodawca efektywnie i skutecznie wdraża swoje projekty, zapewniając wysoką jakość i satysfakcję klientów.

6)czy podejmowane przez Pana działania były/są/będą wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że w ramach projektowania oraz tworzenia oprogramowania nie świadczy usług o rutynowym, a twórczym charakterze. Nie oznacza to jednak, że w danym projekcie nie mogą pojawić się zadania o charakterze rutynowym. Jednakże Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że całokształt prac prowadzi każdorazowo do wytworzenia oprogramowania komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

7)czy efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i ulepszania/rozwijania), które nazywa Pan programem komputerowym lub jego części zawsze były/są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczały się/odznaczają się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były/są/będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie były/nie są/nie będą efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta (Spółkę R)?

Odpowiedź: Efekty prac Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahenta.

8)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio programem komputerowym zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają/będą podlegały ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego programu komputerowego?

Odpowiedź: W związku z szeroką interpretacją pojęcia „programu komputerowego” należy stwierdzić, że wszystkie wymienione we wniosku efekty podejmowanych przez Wnioskodawcę prac stanowią i będą stanowić autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej – są i będą one tworzone/rozwijanie bądź ulepszane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności obejmującej prace rozwojowe.

Jak słusznie wskazuje E. Ferenc-Szydełko „nie ulega wątpliwości, że na potrzeby art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawie pokrewnym zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu” (E. Ferenc-Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021). Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych.

9)czy w przypadku, gdy rozwijał/ulepszał, rozwija/ulepsza, będzie Pan rozwijał/ulepszał program komputerowy lub jego część:

a)jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem programu komputerowego lub jego części, które Pan rozwija/ulepsza, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego programu komputerowego lub jego części posiada Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa?

b)Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego programu komputerowego lub jego części?

c)czy zmiany wprowadzane przez Pana do rozwijanego/ulepszanego programu komputerowego lub jego części mają charakter rutynowych/okresowych zmian?

d)w wyniku podjętych przez Pana czynności powstaje odrębny od tego programu komputerowego lub jego części utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

-jeżeli tak ‒ czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,

-jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?

Odpowiedź: W przypadku rozwoju oprogramowania lub jego części Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem oprogramowania, ale tego które sam wytworzył w wyniku modyfikacji bazowego oprogramowania. Rozwój/ulepszanie oprogramowania za każdym razem następuje na zlecenie danego kontrahenta, w związku z tym Wnioskodawca nie będzie więc właścicielem oprogramowania modyfikowanego, ale czasowo właścicielem wytworzonych składowych (części) oprogramowania, które powoduje finalnie ulepszenie bazowego oprogramowania.

Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są odrębnym programem komputerowym. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Właścicielem programu komputerowego, które powoduje ulepszenie oprogramowania właściwego (ulepszanego) stanie się więc finalnie Kontrahent. W wyniku ulepszania/modyfikacji powstają więc nowe kody, algorytmy w językach oprogramowania, a więc nowy program komputerowy stanowiący nowe prawo własności intelektualnej.

Każda funkcjonalność stworzona przez Wnioskodawcę stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku rozwoju oprogramowania Wnioskodawca jako twórca nowych funkcjonalności staje się w momencie stworzenia ich właścicielem, a więc przysługują mu autorskie prawa majątkowe do tych nowych funkcjonalności, które również stanowią odrębne programy komputerowe.

W związku z tym każdorazowo efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę są programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą oprogramowania komputerowego, które wytworzył we własnym zakresie. Działania polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań (nowych funkcjonalności), bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci oprogramowania podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działania Wnioskodawcy w opisywanym przypadku zawsze zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania modyfikowanego, a ponadto nie są one efektem rutynowych lub okresowych zmian.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do ulepszonego/rozwiniętego oprogramowania.

10)czy w przypadku, gdy rozwija/ulepsza Pan program komputerowy lub jego części, a w wyniku jego rozwoju/ulepszenia nie powstało/nie powstanie nowe prawo własności intelektualnej, to jest Pan właścicielem, współwłaścicielem lub użytkownikiem tego programu komputerowego lub jego części na podstawie licencji wyłącznej?

Odpowiedź: Z uwagi na szerokie rozumienie pojęcia programu komputerowego, które zostało przedstawione również w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów, Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku rozwijania/ulepszania istniejącego oprogramowania komputerowego lub jego części powstaje odrębny program komputerowy podlegający ochronie prawnej.

Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą oprogramowania, które wytworzył we własnym zakresie.

11)w związku ze wskazaniem we wniosku, że

Wnioskodawca w ramach świadczenia usług programistycznych współpracuje z zespołem programistów.

należy wskazać:

a)czy w sytuacji, gdy program komputerowy jest wytwarzany w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest/będzie program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy część programu komputerowego, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowi/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

b)czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje/będzie powstawać część programu komputerowego, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowi/będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz kontrahenta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że każdy z programistów przenosi autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które sam utworzył. Dotyczy to również Wnioskodawcy.

Dodatkowo nie można twierdzić, iż programem komputerowym jest dopiero połączenie wszystkich części. Patrząc na interpretacje oraz szerokie podejście doktryny, jak i orzecznictwa, jak również Ministra Finansów należy wskazać, że każda funkcjonalność może stanowić odrębny program komputerowy.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – chodzi tu o elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (Wyrok TS z dnia 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Końcowo Wnioskodawca chciałby odnieść się do wydanych przez Ministerstwo Finansów objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. W punkcie 89 objaśnień wskazano, że „pojęcie program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

12)czy ponosił/ponosi/będzie ponosił Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółka R)?

13)czy wykonując te usługi, ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością?

Odpowiedź na pkt 12-13: Wnioskodawca jako przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i czynności wykonywane w ramach poszczególnych zleceń, a w szczególności za rażące zaniedbania. Wnioskodawca ponosi też ryzyko gospodarcze, ponieważ w razie niepowodzenia realizowanego projektu straci klienta – Spółka R zaprzestanie z nim współpracy.

W związku z powyższym Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a także ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych czynności.

14)czy rezultatem Pana pracy była/jest/będzie „dokumentacja” bądź „część dokumentacji” rozumiana jako instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałyby przekształcić je do postaci kodu źródłowego?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że do każdego programu zazwyczaj tworzona jest dokumentacja techniczna. Umożliwia ona programiście odtworzenie programu komputerowego, tj. przekształcenie jej do kodu źródłowego. Na gruncie informatycznym jest to zbiór dokumentów, które opisują strukturę, funkcje, działanie oraz sposób użycia danego programu lub systemu informatycznego. Jest to kompleksowy zapis informacji technicznych dotyczących projektu, implementacji, konfiguracji i użytkowania oprogramowania. Dokumentacja techniczna może zawierać specyfikacje techniczne, diagramy architektoniczne, opisy interfejsów programistycznych (…), instrukcje instalacji, konserwacji i aktualizacji, opisy kodu źródłowego, testy jednostkowe i integracyjne oraz inne informacje niezbędne do zrozumienia i utrzymania oprogramowania.

15)czy w ramach tworzenia przez Pana „dokumentacji” bądź „części dokumentacji” powstają instrukcje komend adresowych do komputera, czy też zbiór zleceń dla informatyków realizujących kolejne etapy projektu?

Odpowiedź: Wnioskodawca zaznacza, iż dokumentacja techniczna może zostać przekształcona do postaci instrukcji komend adresowanych do komputera. Należy podkreślić, że w doktrynie prawa autorskiego przyjmuje się, że „Formą wyrażenia programu jest każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera, pod warunkiem, że forma ta umożliwia albo reprodukcję działającego programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości”. (Z. Okoń, w: Flisak, Komentarz Pr. Aut., 2017, s. 954, cyt. za A. Michalak, komentarz do art. 74 w: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019). Na gruncie prawa wspólnotowego w art. 1 ust. 1 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych ustawodawca unijny wskazuje, że do celów dyrektywy pojęcie „programy komputerowe” obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy.

Ponadto motyw 7 niniejszej dyrektywy wskazuje, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Warto zaznaczyć, że „takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” [A. Michalak, komentarz do art. 74 w: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019].

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego rezultatem pracy Wnioskodawcy może być również dokumentacja techniczna – na podstawie której rutynowo postępujący programiści mogą tworzyć kod źródłowy oprogramowania.

W polskim orzecznictwie sądowym wskazuje się, że nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe. Mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).

16)co zawiera „dokumentacja” bądź „część dokumentacji”, czy np. szczegółowe specyfikacje określające architekturę systemu informatycznego, specyfikacje programu komputerowego, specyfikacje interfejsów, specyfikacje struktury danych, specyfikacje algorytmów?

Odpowiedź: Dokumentacja techniczna obejmuje opisy struktury oraz funkcji oprogramowania. Zawiera także szczegółowe instrukcje dotyczące instalacji, konserwacji i aktualizacji systemu. Diagramy architektoniczne przedstawiają graficznie relacje między komponentami systemu. Opisy interfejsów programistycznych (…) definiują sposoby komunikacji między różnymi modułami aplikacji. Dodatkowo, dokumentacja zawiera testy jednostkowe i integracyjne potwierdzające poprawność działania oprogramowania.

17)czy na kontrahenta (Spółkę R) przenosi Pan:

a)prawo autorskie do programu komputerowego łącznie z „dokumentacją”/„częścią dokumentacji”,

b)tylko prawo autorskie do programu komputerowego,

c)tylko „dokumentację” bądź „część dokumentacji”,

d)tylko/także inne składowe – proszę o podanie co konkretnie?

Odpowiedź: Wnioskodawca przenosi na Spółkę R prawo autorskie do programu komputerowego łącznie z dokumentacją techniczną.

18)czy „dokumentacja” bądź „część dokumentacji” tworzona przez Pana podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

19)czy dokumentacja (bądź jej część) wytwarzana przez Pana będzie każdorazowo nierozerwalnie związana z wytworzonym kodem źródłowym i jako całość, tj. program komputerowy stanowi/będzie stanowiło autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ww. kwalifikowane prawo własności intelektualnej?

Odpowiedź na pkt 18-19: Wnioskodawca wskazuje, że z uwagi na szeroką definicję pojęcia programu komputerowego, dokumentacja techniczna, która umożliwia programiście odtworzenie oprogramowania komputerowego może zostać uznana za program komputerowy. Jednakże w opisywanym przypadku Wnioskodawca przenosi łącznie autorskie prawa majątkowe na Spółkę R – dokumentacja techniczna jest immamentnie związana z tworzonym przez niego oprogramowaniem komputerowym.

20)w jaki sposób umowa ze Spółką R regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje/będzie otrzymywał Pan wynagrodzenie:

-wyłącznie z tytułu przenoszenia na Spółkę R praw do programu komputerowego lub jego części (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

-także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich i czy ulgą IP Box zamierza Pan objąć również dochód z tego tytułu)?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, iż co prawda umowa ze Spółką R nie wyodrębnia wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich, jednakże Zleceniodawca uiszcza wynagrodzenie za konkretny wynik prac w postaci odrębnego i podlegającego ochronie programu komputerowego.

W związku z powyższym całość wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy z tytułu realizacji określonego projektu programistycznego stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

21)czy faktury, które Pan wystawia na rzecz Spółki R, wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Spółkę R? Jeśli nie, proszę by Pan wskazał dlaczego i w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich?

Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że faktury wystawiane na rzecz Spółki nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, ponieważ zgodnie z zawartą umową z chwilą powstania utworu w ramach wynagrodzenia Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe. W związku z tym przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania komputerowego odbywa się w całości za wynagrodzeniem określonym przez strony w umowie.

W konsekwencji nie ma potrzeby wyodrębniać wynagrodzenia z tego tytułu na fakturze, ponieważ całość wynagrodzenia przysługującego Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych.

Umowa zawarta ze Spółką R wskazuje konkretnie, że wszelkie autorskie prawa majątkowe związane z realizacją usług stanowiących przedmiot zamówienia przechodzą na Spółkę R w ramach wynagrodzenia, które otrzymuje Wnioskodawca.

22)w jaki sposób umowa ze Spółką R reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Spółkę R praw do konkretnego stworzonego przez Pana programu komputerowego lub jego części? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego lub jego części i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Spółkę R (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Spółka R)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Umowa zawarta ze Spółką reguluje również kwestię przekazania autorskich praw majątkowych do wyników prac Wnioskodawcy. Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe do praw własności intelektualnej (programów komputerowych) każdorazowo w momencie powstania utworu. Przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się za wynagrodzeniem, wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych Wnioskodawca przenosi również na Spółkę R prawo do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę R, w sposób nieograniczony co do miejsca i czasu, autorskie prawa majątkowe na następujących polach eksploatacji:

a)utwory nie będące programami komputerowymi, w szczególności dokumentacja oraz wszelkie utwory wchodzące w skład dokumentacji i oznaczenia stosowane w odniesieniu do programów komputerowych lub dokumentacji:

i.w zakresie wykorzystywania utworu w pełnym zakresie na potrzeby Spółki R oraz na potrzeby jej klientów i podmiotów z nią współpracujących, w tym m.in. do korzystania z utworu w dowolny sposób, dokonywania zmian i modyfikacji utworu, włączania go w całości lub w części do innych utworów, wykorzystywania jako wzorca do opracowywania innych utworów;

ii.w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie dowolną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

iii.           w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

iv.w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i remitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym,

b)utwory będące programami komputerowymi – w zakresie:

i.trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;

ii.tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym;

iii.rozpowszechniania, w tym licencjonowania, użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Ponadto, gdy utworem jest program komputerowy Wnioskodawca zobowiązuje się do przeniesienia oraz wydania Spółce R egzemplarzy programu komputerowego, w tym jego wersji instalacyjnych, zarówno w postaci kodu wynikowego (w formie elektronicznej), jak i kodu źródłowego (w formie elektronicznej).

Wnioskodawca wskazuje, że wyodrębnianie konkretnego programu komputerowego i przeniesienie praw do tego efektu następuje poprzez akceptację efektów prac przez Spółkę, czego potwierdzeniem jest wypłata wynagrodzenia. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy ze wskazaniem czynności, które wykonał (np. zaprojektowanie i wykonanie danego modułu), a więc Spółka wie za jakie konkretnie prawa następuje zapłata wynagrodzenia – wypłata i akceptacja potwierdza przeniesienie praw.

Zgodnie z zapisami umowy prawidłowe wykonanie usług jest potwierdzane poprzez potwierdzenie na tzw. (…), ilości przepracowanych godzin przez Managera od klienta (klient końcowy). Wynagrodzenie Wnioskodawcy jest należne po potwierdzeniu przez Spółkę R pracochłonności usług oraz prawidłowości ich wykonania (lub rezultatów) przez Spółkę R (w tym w ramach procedur odbiorców uzgodnionych z klientem końcowym).

23)czy sposób przenoszenia na Spółkę R praw do programu komputerowego lub jego części każdorazowo spełniał/spełnia/będzie spełniał warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następował/następuje/ będzie następował z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Tak, sposób przenoszenia praw autorskich każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

Zgodnie ze stanem faktycznym opisanym we wniosku umowa zwarta ze Spółką R ma formę pisemną, a także w sposób szczegółowy reguluje moment przejścia praw autorskich, pola eksploatacji, a także, że przeniesienie autorskich praw majątkowych odbywa się odpłatnie w ramach wynagrodzenia.

24)czy w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębniał/wyodrębnia/będzie Pan wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębniał, wyodrębnia oraz będzie wyodrębniał koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Z kolei w piśmie z 11 marca 2024 r. Wnioskodawca doprecyzował, że wniosek dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz uiścił opłatę uzupełniającą. Złożył także prawidłowe oświadczenie o treści wskazanej w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

Pytania

1.Czy zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym, działalność Wnioskodawcy spełnia przesłankę uznania jej za działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy prawo autorskie do utworu szczegółowo opisanego w złożonym wniosku stanowi kwalifikowane IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy w przedstawionym stanie faktycznym wynagrodzenie otrzymane przez Wnioskodawcę stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca jest uprawniony do opodatkowania dochodu uzyskanego z tego tytułu z zastosowaniem 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca wyżej wskazanej ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 1

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” oznacza, że dla uznania działalności gospodarczej podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczające jest prowadzenie przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 u.p.d.o.f.

W myśl art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe z kolei w myśl art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. należy odczytywać poprzez definicję zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do treści art. 4 ust. 3 omawianej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Według podręcznika Frascati działalność badawczo-rozwojowa musi być nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

W opinii Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność związana z oprogramowaniem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Wnioskodawca nabywa, łączy oraz kształtuje i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności z zakresu technologii programistycznych do projektowania i tworzenia nowych bądź ulepszonych programów komputerowych (oprogramowania), które w efekcie przyczynia się do zwiększenia jego zasobów wiedzy oraz umiejętności.

Zdobytą wiedzę i umiejętności Wnioskodawca może wykorzystać oraz wykorzystuje w ramach realizacji bieżących bądź przyszłych projektów. Tworzenie dedykowanych rozwiązań informatycznych w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. Wskazać należy, że z uwagi na stopień skomplikowania technicznego rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach dotychczas realizowanych projektów, Wnioskodawca musi zlokalizować oraz zidentyfikować aktualnie dostępną wiedzę z zakresu technologii programistycznych. Jednak z uwagi na dynamiczny rozwój szeroko rozumianego IT Wnioskodawca musi odpowiednio tą wiedzę wyselekcjonować według kryterium przydatności na potrzeby realizacji danego projektu.

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę nie jest wynikiem mechanicznych działań – tworzenie dedykowanych rozwiązań w postaci oprogramowania komputerowego wymaga od Wnioskodawcy podjęcia określonego wysiłku intelektualnego. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca świadczy również usługi polegające na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian w oprogramowaniu, jednak Wnioskodawca nie zamierza objąć ulgą IP BOX wynagrodzenia przypadającego na wykonywanie tych usług.

Rozwojowy charakter działalności Wnioskodawca objawia się przede wszystkim przy tworzeniu kodu źródłowego oprogramowania, który stanowi wyraz jego kreatywności, a tak wytworzony program komputerowy stanowi nowy wytwór intelektu. Wnioskodawca realizując dany projekt programistyczny musi w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Wnioskodawcy nie jest narzucony żaden konkretny sposób stworzenia oprogramowania, wobec czego korzysta ze swobody w tym zakresie.

Aby daną działalność można było uznać za działalność badawczo-rozwojową, musi ona łącznie spełniać następujące kryteria:

a)twórczości;

b)systematyczności; oraz

c)zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

Prace wykonywane są w sposób twórczy, tj. prowadzą do powstania nowych utworów podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich. Tworzone lub ulepszane oprogramowanie stanowi nowy wytwór intelektu oraz posiada cechę nowości. Wnioskodawca realizując dany projekt określa dla niego cele, zasoby, a także wyznacza odpowiedni harmonogram. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie są wynikiem mechanicznych działań, a także nie są to czynności o charakterze rutynowym. Realizacja każdego projektu wymaga indywidualnego podejścia do problemu, a także zgromadzenia i wyselekcjonowania wiedzy oraz dobrania odpowiednich narzędzi informatycznych za pomocą, którego zostanie osiągnięty cel jakim jest wytworzenie oprogramowania komputerowego.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza robiący coś regularnie i starannie, o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu: też o efektach takich działań: planowy, metodyczny.

W opinii Wnioskodawcy prowadzi on działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Minister Finansów w punkcie 40 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX wskazuje, że „wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.

Wnioskodawca z uwagi na przedmiot swojej działalności gospodarczej regularnie realizuje określone projekty programistyczne, które nakierowane są na tworzenie nowych rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej, ani w praktyce gospodarczej Kontrahentów. Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz prowadzone są w sposób ciągły i zorganizowany zgodnie z profesjonalnymi standardami.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Systematyczność działań Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług programistycznych na rzecz Spółki przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby. Działalność ta ma zawsze określony cel, a mianowicie dąży do zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei kryterium zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań należy odnosić do wewnętrznej działalności danego podmiotu.

Jak wskazano w objaśnieniach podatkowych IP BOX „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowych jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowszych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu”.

Realizacja zleconych projektów programistycznych z uwagi na ich charakter oraz stopień skomplikowania każdorazowo wymaga od Wnioskodawcy zlokalizowania obecnie istniejącej wiedzy i zasobów w celu ustalenia i zaimplementowania najbardziej optymalnego rozwiązania. Jednocześnie Wnioskodawca z uwagi na obszerność informacji musi zdobytą wiedzę odpowiednio wyselekcjonować pod względem jej przydatności na potrzeby realizacji danego zlecenia. Wnioskodawca z każdym projektem rozwija swoją specjalistyczną wiedzę i umiejętności, a następnie wykorzystuje oraz będzie wykorzystywał do bieżących bądź przyszłych projektów.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza z zakresu świadczenia usług programistycznych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w części dotyczącej prowadzenia prac rozwojowych.

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 2

Zdaniem Wnioskodawcy, autorskie prawa majątkowe do utworu wytworzonego przez Wnioskodawcę oraz opisanego w złożonym wniosku spełniają przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualne zgodnie z treścią art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.

W świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Katalog kwalifikowanych IP zawartych w wyżej omawianym przepisie jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że tylko i wyłącznie dochód uzyskiwany z tych praw może zostać opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego.

W świetle art. 74 ust. 1-2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W polskim porządku prawnym ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „programu komputerowego”, co zdaniem większości doktryny prawa autorskiego należy zaaprobować (przykładowo: E. Ferenc-Szydełko, komentarz do art. 74 [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2021). Wobec tego przy próbie jego definicji należy odwołać się do literatury branżowej, doktryny prawa autorskiego, dyrektyw unijnych, a także orzecznictwa.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996-1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Poprawne zastosowanie preferencji IP BOX wymaga także uwzględnienia zapisów zawartych w Raporcie OECD BEPS Plan działania nr 5, zgodnie z którym dla autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać znaczenie funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające. Zgodnie z akapitem 34 wspomnianego raportu „copyrighted software”, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu.

W Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ono ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym należy podkreślić, że zgodnie z omawianą ustawą przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych podatnika.

Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej jako: „Objaśnienia podatkowe”) wskazuje, że mając na uwadze akapit 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych „należy uznać, że pojęcie »program komputerowy« utożsamiane jest z pojęciem »oprogramowanie«. Synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć »program komputerowy« oraz »oprogramowanie« wynika również z orzecznictwa Europejskiego Urzędu Patentowego (sprawy o sygnaturach: T 0424/93, T 0761/11, T 2263/11, T 0204/93, T 1173/97, T 1541/16). Europejski Urząd Patentowy zwraca uwagę na ścisły, często nierozerwalny związek pomiędzy pojęciem programu komputerowego a oprogramowania. W szczególności, z decyzji Europejskiego Urzędu Patentowego wynika, że program komputerowy to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne”.

W świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych synonimiczność pojęć „program komputerowy” oraz „oprogramowanie” wynika również z publikacji doktryny prawa autorskiego (J. Pisuliński, Licencja na oprogramowanie a rozporządzanie rzeczą, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 2018, nr 2, s. 74-84.).

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy zindywidualizowane rozwiązania informatyczne na potrzeby Spółki R oraz tzw. „klientów końcowych” tworząc przy tym kod źródłowy oprogramowania. W związku z tym stoi na stanowisku, że autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów stanowią kwalifikowane IP.

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania zawartego w punkcie 3 (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu z 28 lutego 2024 r.)

Rozważając działalność Wnioskodawcy oraz definicję działalności badawczo-rozwojowej należy uznać, że dochód otrzymany przez niego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, podlegający preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5%.

Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, charakteryzuje się tworzeniem innowacyjnych rozwiązań w dziedzinie oprogramowania, co często wiąże się z powstaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca wykazuje innowacyjność w projektowaniu architektury oprogramowania, co prowadzi do powstawania nowych funkcjonalności lub znaczących usprawnień w istniejących.

Wnioskodawca, jako (…), pełni istotną rolę w opisanym projekcie, praca Wnioskodawcy nad asynchronicznym przetwarzaniem analiz (…) w projekcie może być traktowana jako działalność badawczo-rozwojowa, co potwierdza charakter jego działań jako innowacyjnych i twórczych. Wnioskodawca wykorzystuje zaawansowane technologie, takie jak (…), co wskazuje na wysoki poziom zaawansowania jego działań. W efekcie prac tworzone są programy komputerowe, które stanowią kwalifikowane IP.

Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na potrzeby rozliczenia ulgi, a także co roku przeprowadza kalkulację wskaźnika nexus.

Wobec tego Wnioskodawca spełnia warunki określone w przepisach podatkowych, co pozwala mu korzystać z preferencyjnej stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającąna poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEiDG). Prowadzi Pan działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z tym posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Głównym przedmiotem Pana działalności jest wytwarzanie programów komputerowych. Realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystowanie przy uruchomieniach testowych. W ramach współpracy ze Spółką R uczestniczył Pan w jednym projekcie (…), choć był to jedyny projekt to był on bardzo rozbudowanym przedsięwzięciem. Polegał na rozbudowie istniejącego systemu oraz na stworzeniu zupełnie nowych funkcjonalności. W ramach tego projektu pracował Pan w zespole projektowym, gdzie współpracował z innymi specjalistami z dziedziny (…). Pana rola polegała na współtworzeniu i opracowywaniu różnych części projektu. Projekt ten obejmował wiele działań, w tym: (…).

Dzięki temu projektowi możliwe było rozwinięcie i ulepszenie istniejącego programu oraz stworzenie nowych narzędzi wspierających badania w dziedzinie (…). Praca w zespole projektowym pozwoliła na efektywną współpracę i osiągnięcie zamierzonych celów projektowych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach pracy we wskazanym projekcie zaprojektował Pan innowacyjną architekturę umożliwiającą asynchroniczne przetwarzanie analiz (…). Projekt ten skupiał się szczególnie na efektywności i łatwiejszej rozszerzalności kodu źródłowego. Wdrożenie tej architektury odbyło się przy użyciu frameworka (…). Podczas projektowania architektury zwrócił Pan szczególną uwagę na kreatywne i niestandardowe podejście do istniejących frameworków, co przyczyniło się do stworzenia rozwiązania, które nie tylko spełniało, ale również przewyższało oczekiwania Spółki R oraz klienta końcowego. Wykorzystanie technologii takich jak (…) umożliwiło efektywne zarządzanie procesem asynchronicznego przetwarzania, gwarantując jednocześnie wysoką wydajność i elastyczność kodu. W trakcie pracy nad projektem nie tylko dostosowywał Pan istniejące technologie do specyficznych wymagań, ale także wprowadzał innowacyjne elementy, które znacząco poprawiły całą architekturę. Ponadto, jako (…) był Pan odpowiedzialny za skomplikowane zadanie wdrażania funkcji (…) w projekcie badawczym. Pracując nad tym projektem badał Pan zastosowanie (…) w porównaniu z językiem (…), aby dostarczyć efektywne rozwiązania w chmurze obliczeniowej.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że innowacyjność programów komputerowych, które Pan tworzy opiera się na przemyślanym podejściu do rozwiązywania problemów i wprowadzeniu nowatorskich funkcjonalności, które przynoszą wartość dla użytkowników i organizacji. Pana podejście innowacyjne obejmuje: efektywne wykorzystanie nowych technologii, kreatywne podejście do projektowania, optymalizację wydajności i skalowalności, dbałość o jakość i bezpieczeństwo. W rezultacie rozwiązania tworzone przez Pana nie tylko spełniają oczekiwania klientów, ale także przynoszą im dodatkową wartość poprzez zwiększenie efektywności, poprawę jakości usług oraz dostarczenie nowych możliwości rozwoju. W uzupełnieniu przedstawił Pan również przykłady innowacyjnego podejścia w projekcie. Dzięki tym projektom mógł Pan wykorzystać innowacyjne podejścia i technologie w praktyce, przynosząc wartość dla firm i organizacji, dla których tworzył Pan oprogramowanie. W ramach usprawnienia programu komputerowego, który wcześniej Pan tworzył oraz kontynuacji realizacji zleconych zadań podjął Pan konkretne działania. Poprzez te działania dążył Pan do dalszej optymalizacji, zwiększenia wydajności oraz poprawy jakości i niezawodności systemu, co przyczyniło się do lepszej obsługi zleconych zadań oraz zwiększenia satysfakcji użytkowników. Wyjaśnił Pan także, że oryginalność tego programu komputerowego lub jego części polega na zastosowaniu innowacyjnych podejść i rozwiązań technologicznych, które przynoszą wartość dodaną dla użytkowników oraz stanowią przewagę konkurencyjną. Wymienił Pan kilka przykładów, w jaki sposób program ten jest, był lub będzie oryginalny oraz wskazał, że przez te oryginalne działania i podejścia, program komputerowy staje się unikalny i dostarcza użytkownikom nowoczesne, efektywne i bezpieczne rozwiązania, które spełniają ich potrzeby i oczekiwania.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania/ulepszania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że zgodnie z przedmiotem zawartej umowy jest Pan zobowiązany do realizacji usług informatycznych i analitycznych w ramach realizacji projektów wykonanych na rzecz klientów Spółki R tzw. klientów końcowych. Zakres i szczegółowe warunki poszczególnych usług, w szczególności czas trwania i harmonogram ich realizacji, określone są w uzgadnianych zgodnie z zawartą umową pisemnych zamówieniach. Zamówienia stanowią odrębne umowy wykonawcze, do których stosować się będą postanowienia umowy w zakresie nieuregulowanym inaczej w pisemnych zamówieniach. Każdorazowo szczegółowy zakres usług jest i będzie definiowany w pisemnych zamówieniach, a Pan jest zobowiązany do przedstawiania Spółce R zestawienia wykonanych usług w celu ich potwierdzenia. Proces wytwarzania przez Pana oprogramowania, a także nowych funkcjonalności można podzielić na kilka etapów, które szczegółowo opisał Pan we wniosku.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że Pana działalność jest prowadzona w sposób systematyczny co oznacza, że proces tworzenia oprogramowania odbywa się według określonych procedur, harmonogramów i celów. Systematyczność obejmuje zarówno etapy planowania, projektowania, implementacji, testowania, jak i wdrażania oprogramowania. Wyznacza Pan konkretne kroki do wykonania, a każdy z etapów jest zaplanowany i uporządkowany wynika to chociażby z pracy w metodologii (…). Metodologia (…) ma inne podejście do planowania niż tradycyjne metody. Zamiast tworzyć długoterminowe, sztywne plany, (…) promuje elastyczne podejście, które pozwala na reakcję na zmieniające się warunki. Choć planowanie jest istotne, to w (…) skupia się raczej na planowaniu na krótkie okresy, zwykle 2-4 tygodnie, tzw. sprinty. W trakcie sprintów zespół koncentruje się na konkretnych celach, co pozwala na szybsze dostarczanie wartościowych produktów. Procedury i harmonogramy w (…) nie są narzucane z góry, ale wypracowywane w trakcie pracy. Wskazuje Pan, że celem postawionym w realizowanym projekcie było zmodyfikowanie już istniejącego oprogramowania w taki sposób, aby dostosować je do oczekiwań klienta końcowego. Cele osiągnięte lub planowane obejmują m.in. stworzenie nowych funkcjonalności, zwiększenie wydajności, poprawę jakości lub rozszerzenie zakresu działania istniejącego oprogramowania. Harmonogramy prac są opracowywane na podstawie potrzeb projektu oraz wymagań klienta. Określają one kolejność i terminy wykonania poszczególnych zadań, co umożliwia efektywne zarządzanie czasem i zasobami. Harmonogramy obejmują zazwyczaj różne fazy projektu, takie jak analiza wymagań, projektowanie, implementacja, testowanie i wdrożenie oraz są dostosowywane w miarę postępu prac i zmian w zakresie projektu.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, realizując dany projekt programistyczny musi Pan w sposób twórczy przełożyć oczekiwania Kontrahenta na określoną strukturę kodu źródłowego, dokumentacji technicznej lub algorytmów, a przy tym procesie nieodzowne jest wykorzystywanie własnej wiedzy, doświadczenia oraz kreatywności przy obsłudze narzędzi programistycznych, aby móc dane założenie wdrożyć jako sprawnie działający program komputerowy. Przed rozpoczęciem realizacji opisanego projektu dysponował Pan szeroką wiedzą i doświadczeniem w dziedzinie programowania oraz inżynierii oprogramowania. Posiadał Pan również solidne umiejętności analityczne, zdolność do projektowania efektywnych i skalowalnych rozwiązań oraz doświadczenie w pracy z różnymi technologiami. W ramach pracy nad projektem wykorzystywał Pan zaawansowane technologie programistyczne, takie jak (…). Wytwarzane przez Pana rozwiązania są oparte na nowoczesnych podejściach architektonicznych, a także wykorzystują innowacyjne technologie, co pozwala na stworzenie efektywnych, skalowalnych i nowatorskich rozwiązań. Dotychczas oferował Pan szeroki zakres usług programistycznych, w tym projektowanie, rozwój i wdrażanie aplikacji, czy testowanie oprogramowania. W ramach współpracy z Spółką R, oferuje Pan usługi informatyczne i analityczne w ramach realizacji projektów dla klientów końcowych Spółki R. Produkty i usługi oferowane przez Pana oparte są na zaawansowanych technologiach programistycznych, architektonicznych i chmurowych. Wykorzystuje Pan nowoczesne narzędzia i platformy do tworzenia, testowania i wdrażania oprogramowania, co pozwala na efektywne i innowacyjne rozwiązania. Zaplanował Pan rozwój swojej działalności poprzez kontynuację świadczenia wysokiej jakości usług programistycznych dla klientów, dążąc do ciągłego doskonalenia i wprowadzania innowacji. Pana cele obejmują dalszy rozwój umiejętności technicznych, zwiększenie efektywności pracy oraz dostarczanie wartościowych rozwiązań dla klientów. Efektem Pana działań było jest i będzie tworzenie rozwiązań programistycznych, które cechowały/cechują oraz będą cechować się wysoką wydajnością, elastycznością i skalowalnością. Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych technologii i kreatywnemu podejściu, tworzone produkty spełniają oczekiwania klientów oraz są w stanie konkurować na rynku. Realizuje Pan zaplanowane przedsięwzięcie poprzez ścisłą współpracę z zespołem programistów, analizę wymagań klienta, projektowanie i implementację rozwiązań oraz wdrażanie aplikacji na różne środowiska. Dzięki zastosowaniu metodologii (…) oraz wykorzystaniu nowoczesnych narzędzi programistycznych i chmurowych, efektywnie i skutecznie wdraża Pan swoje projekty, zapewniając wysoką jakość i satysfakcję klientów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan w opisie sprawy, realizuje Pan projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystowanie przy uruchomieniach testowych. W ramach pracy we wskazanym projekcie zaprojektował Pan innowacyjną architekturę umożliwiającą asynchroniczne przetwarzanie analiz (…). Projekt ten skupiał się szczególnie na efektywności i łatwiejszej rozszerzalności kodu źródłowego. Wdrożenie tej architektury odbyło się przy użyciu frameworka (…). Przez realizację projektu zdobył Pan cenne doświadczenie w obszarze (…), a także w efektywnym wykorzystywaniu (…) do kompleksowych zastosowań badawczych. Stara się Pan śledzić najnowsze trendy w dziedzinie technologii informatycznych i wykorzystywać je w projektach, w których uczestniczy. Dzięki temu może Pan korzystać z nowoczesnych narzędzi, frameworków i bibliotek, które umożliwiają szybsze i bardziej wydajne rozwijanie oprogramowania (…).

W uzupełnieniu przedstawił Pan przykłady innowacyjnego podejścia w projekcie, tj.: (…).

Dzięki tym projektom mógł Pan wykorzystać innowacyjne podejścia i technologie w praktyce, przynosząc wartość dla firm i organizacji, dla których tworzył Pan oprogramowanie. Rozwiązania tworzone przez Pana nie tylko spełniają oczekiwania klientów, ale także przynoszą im dodatkową wartość poprzez zwiększenie efektywności, poprawę jakości usług oraz dostarczenie nowych możliwości rozwoju. Przed rozpoczęciem realizacji opisanego projektu dysponował Pan szeroką wiedzą i doświadczeniem w dziedzinie programowania oraz inżynierii oprogramowania. Posiadał również solidne umiejętności analityczne, zdolność do projektowania efektywnych i skalowalnych rozwiązań oraz doświadczenie w pracy z różnymi technologiami. Produkty i usługi oferowane przez Pana oparte są na zaawansowanych technologiach programistycznych, architektonicznych i chmurowych. Wykorzystuje Pan nowoczesne narzędzia i platformy do tworzenia, testowania i wdrażania oprogramowania, co pozwala na efektywne i innowacyjne rozwiązania. Zaplanował Pan rozwój swojej działalności poprzez kontynuację świadczenia wysokiej jakości usług programistycznych dla klientów, dążąc do ciągłego doskonalenia i wprowadzania innowacji. Pana cele obejmują dalszy rozwój umiejętności technicznych, zwiększenie efektywności pracy oraz dostarczanie wartościowych rozwiązań dla klientów. Efektem Pana działań było, jest i będzie tworzenie rozwiązań programistycznych, które cechowały/cechują oraz będą cechować się wysoką wydajnością, elastycznością i skalowalnością. Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych technologii i kreatywnemu podejściu, tworzone produkty spełniają oczekiwania klientów oraz są w stanie konkurować na rynku. Realizuje Pan zaplanowane przedsięwzięcie poprzez ścisłą współpracę z zespołem programistów, analizę wymagań klienta, projektowanie i implementację rozwiązań oraz wdrażanie aplikacji na różne środowiska. Dzięki zastosowaniu metodologii (…) oraz wykorzystaniu nowoczesnych narzędzi programistycznych i chmurowych, efektywnie i skutecznie wdraża Pan swoje projekty, zapewniając wysoką jakość i satysfakcję klientów. W ramach projektowania oraz tworzenia oprogramowania nie świadczy Pan usług o rutynowym, a twórczym charakterze.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania/ulepszania wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu, rozwijaniu/ulepszaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana, ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.

Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że ulga IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:

-tworzy, rozwija/ulepsza Pan wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-każdorazowo efektem prac prowadzonych przez Pana są odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do wytworzonych programów komputerowych;

-przenosi Pan za wynagrodzeniem na Spółkę R wszelkie autorskie prawa majątkowe do praw własności intelektualnej (programów komputerowych) łącznie z dokumentacją techniczną;

-od 1 września 2021 r. prowadzi i będzie Pan prowadzić na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając powyższe na uwadze stwierdzam, że prawo do oprogramowania tworzonego, rozwijanego/ulepszanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniach podatkowych za rok 2023 oraz lata kolejne, jeżeli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).