Wydatkowanie przez Panią przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w darowiźnie na spłatę męża w wyniku podziału majątku wspólnego w zamian za udział w budynku mieszkalnym stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 31 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaliczenia do celów mieszkaniowych spłaty dokonanej na rzecz męża w wyniku podziału majątku wspólnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 października 2023 r. (wpływ 10 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie stanu faktycznego

W 2016 roku nabyła Pani w drodze darowizny lokal mieszkalny, który następnie Pani sprzedała w 2020 roku za kwotę 210.000 zł. Złożyła Pani do Urzędu Skarbowego PIT-39 za 2020 rok deklarację, że przeznaczy Pani uzyskany przychód na cele mieszkaniowe. Obecnie Pani sytuacja się skomplikowała. Rozstała się Pani z mężem i nie mieszkają Państwo razem. Posiadała Pani pieniądze uzyskane ze sprzedaży mieszkania otrzymanego w darowiźnie. Ustaliła Pani z mężem, że Pani go spłaci, a mąż wyprowadzi się z domu. Nie mają Państwo rozwodu. Mieszkanie pod wspólnym dachem nie wchodziło w grę z uwagi na Państwa podeszły wiek i Pani stan zdrowia (nowotwór złośliwy (…)). W stanie, w którym obecnie się Pani znajduje, nie ma Pani siły na rozprawy sądowe i stres z tym związany.

W związku z powyższym (…) 2023 r. zawarła Pani z mężem umowę o rozdzielności majątkowej. W tym samym dniu dokonali Państwo częściowego podziału majątku wspólnego obejmującego nieruchomość zabudowaną domem mieszkalnym (umowa w formie aktu notarialnego ze spłatą). W wyniku podziału majątku Pani otrzymała całą nieruchomość z obowiązkiem spłaty męża kwotą 270.000 zł. W akcie notarialnym zwieraliście Państwo zapis, że kwota 210.000 zł pochodzi z Pani majątku osobistego ze sprzedaży mieszkania w 2020 r.

Jednoznacznie stwierdziła Pani, że w obecnej chwili zamieszkuje Pani sama. Nie wyobraża sobie Pani, aby musiała zmieniać coś, bo odnalazła Pani spokój, a tym bardziej w trakcie leczenia onkologicznego jest to Pani azyl bezpieczeństwa i spokoju. Nie ma Pani zamiaru sprzedawać domu, bo jak Pani wskazała „starych drzew się nie przesadza”. Jest Pani wielką optymistką i ma Pani chęć do życia, ale tylko w tym domu, bo mieszka już tam Pani od 25 lat i będzie realizowała tam Pani własne cele mieszkaniowe. Obecnie zamieszkuje Pani w ww. domu i będzie tam Pani mieszkać do końca życia. Wskazała Pani, że: nie jest to wiek do zmian, jest Pani w tym domu szczęśliwa, a to jest najważniejsze, odnalazła Pani spokój, życie samotne też jest piękne.

Grunty pod budowę domu, w którym obecnie Pani mieszka, zakupiła Pani wraz z mężem (…) 1992 roku aktem notarialnym za sumę (…) zł z oszczędności oraz z pomocą Pani mamy. Budowa domu trwała 7 lat. (…) 1999 r. zamieszkali Państwo z meldunkiem w tym domu. Pozwolenie na budowę otrzymali Państwo (…) 1992 r. z Wydziału Geodezji i Architektury z dnia (…) 1992 r. Nr (…).

Pytanie

Czy spłata dokonana na rzecz męża, w wyniku podziału majątku wspólnego stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Możliwe jest uznanie za wydatek na własne cele mieszkaniowe, uprawniający do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. dochodu uzyskanego ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a tej ustawy, wydatek na nabycie od męża, z którym została zawarta umowa o rozdzielności majątkowej i częściowego podziału majątku wspólnego, udziału w nieruchomości nabytym w czasie trwania małżeństwa do majątku wspólnego małżonków (objętej podziałem majątku wspólnego). Wydatek taki jest wydatkiem na własne cele mieszkaniowe. Wskazała Pani, że zbliżony problem prawny, aczkolwiek dotyczący już byłych małżonków, był przedmiotem analizy i wypowiedzi Naczelnego Sądu Administracyjnego w szeregu wyroków, m.in. z dnia 8 lutego 2023 r., II FSK 1613/20, (LEX nr 3537543) z dnia: 6 sierpnia 2018 r. sygn. akt II FSK 2080/17, 10 marca 2022 r. sygn. akt II FSK 1723/19, 24 listopada 2022 r. sygn. akt 724/20. Wszystkie te wyroki wydane zostały już po podjęciu przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17.

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 lit. a u.p.d.o.f.) oraz wydatki poniesione na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie (art. 21 ust. 25 lit. b u.p.d.o.f.).

Ustawodawca uznaje zatem za realizację celu mieszkaniowego także zakup udziału budynku, lokalu mieszkalnym lub prawie do lokalu. Wynika to wprost, bez konieczności dokonywania wykładni, z treści przywołanych przepisów.

Współwłasność może być zniesiona albo przez podział rzeczy wspólnej, jej sprzedaż albo przez przyznanie rzeczy jednemu współwłaścicielowi z obowiązkiem spłaty pozostałych (art. 211 i art. 212 k.c.). Przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli oznacza, że staje się on jedynym właścicielem rzeczy, a dotychczasowi współwłaściciele otrzymują spłatę z tytułu ich udziału w rzeczy. Można zatem uznać, że spłacając współwłaścicieli w ramach zniesienia współwłasności właściciel nabywa pozostałe udziały w rzeczy. Przyjmuje się bowiem, że dopłata lub spłata powinna odpowiadać realnej rynkowej wartości udziału we współwłasności, ponieważ w świetle konstytucyjnej zasady ochrony mienia, w tym własności, zniesienie współwłasności nie może prowadzić do uszczuplenia majątku dotychczasowego współwłaściciela (por. postanowienie SN z dnia 14 maja 2021 r. sygn. akt II CSKP 39/21, LEX nr3181449.).

Z powyższego wynika, że wydatkiem na cele mieszkaniowe jest także nabycie udziału w nieruchomości lub prawie do lokalu. W ustawie podatkowej nie zdefiniowano pojęcia nabycia. W języku potocznym "nabyć” oznacza otrzymać coś na własność, zyskać coś lub zdobyć (por. Słownik języka polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/nabycie.html). Zniesienie współwłasności poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych stanowi zatem uzyskanie udziału dotychczasowego współwłaściciela, a zatem jego nabycie.

W wyniku zawarcia umowy rozdzielności majątkowej w dniu 4 lipca 2023 roku, własność łączna nieruchomości stała się współwłasnością w częściach ułamkowych małżonków. Po spłacie męża z dochodu uzyskanego ze zbycia darowanego mieszkania, czyli zapłacie na rzecz męża równowartości udziału męża w nieruchomości, stała się Pani jedyną właścicielką domu i jedyną osobą uprawnioną do korzystania z tej nieruchomości, która będzie służyła Pani do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych — Pani mąż wyprowadził się z nieruchomości w momencie spłaty. Tym samym zniesienie współwłasności poprzez spłatę męża z którym została zawarta umowa rozdzielności majątkowej - współwłaściciela nieruchomości (spłata równowartości udziału męża, uzyskanie udziału męża) będzie miała na celu własny cel mieszkaniowy. Spłata ta (równoważna z nabyciem udziału) nastąpiła już po uzyskaniu dochodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f. i właśnie z tego dochodu spłaciła Pani męża. Spełnione zatem zostały warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 lit. a) i b) u.p.d.o.f.

Zwróciła Pani uwagę na fakt, że zwolnienie z art. 21 ust.1 pkt 131 u.p.d.o.f. jest normą celu społecznego, mającą ułatwić zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych. Także wykładnia celowościowa przemawia zatem za przedstawionym powyżej rozumieniem użytego art. 21 ust. 1 pkt 25 lit. a) i b) u.p.d.o.f. pojęcia nabycia udziału w nieruchomości lub prawie do lokalu. W przypadku małżonków zniesienie współwłasności nieruchomości mieszkalnej, nabytej w czasie trwania związku małżeńskiego, za spłatą jednego z nich powoduje, że małżonek, który dokonuje spłaty może zaspokoić swoje własne potrzeby mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Źródła przychodów

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że nabyła Pani lokal mieszkalny w darowiźnie w 2016 r., który Pani sprzedała w 2020 r. (majątek osobisty). Przychód z tej sprzedaży przeznaczyła Pani w całości na spłatę męża w wyniku podziału majątku wspólnego. W wyniku ww. spłaty stała się Pani jedyną właścicielką domu, w którym będzie Pani realizuje od 25 lat i nadal będzie realizować własne cele mieszkaniowe.

Pani wątpliwość budzi kwestia możliwości zaliczenia do celów mieszkaniowych spłaty dokonanej na rzecz męża w wyniku podziału majątku wspólnego.

Nabycie domu w darowiźnie

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 326):

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego.

Tym samym zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.

W związku z powyższym odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego w 2020 r., który otrzymała Pani w 2016 r. w drodze darowizny, stanowi źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu, bowiem zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Skutki podatkowe zbycia domu w części nabytego w drodze darowizny

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Przy czym, w myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 19 ust. 3 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6d tej ustawy:

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

W świetle art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 30e ust. 7 ww. ustawy stanowi, że:

Zwolnienie przedmiotowe

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania wymienione zostały w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, i tak:

W myśl art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Na mocy art. 21 ust. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Podkreślenia wymaga, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, prawo do przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest zatem fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją, jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy – zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych.

Podatnik może skorzystać z omawianego zwolnienia w sytuacji, gdy faktycznie realizuje i będzie realizował w nabytej nieruchomości (lub jej części) własne potrzeby mieszkaniowe.

Wydatkowanie środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego darowizną na spłatę męża w wyniku podziału majątku wspólnego w zamian za udział w budynku mieszkalnym

Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Z wykładni językowej przytoczonych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe - wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie w określonym czasie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku.

Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na nabycie nieruchomości (udziałów w nieruchomościach) w osiągniętych przychodach (udziale) z odpłatnego zbycia.

Powzięła Pani wątpliwość, czy spłata dokonana na rzecz męża, w wyniku podziału majątku wspólnego stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne zbycie w 2020 r. przez Panią lokalu mieszkalnego nabytego w 2016 r. w darowiźnie stanowi dla Pani źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym, że nie upłynął okres pięciu lat liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Panią tej nieruchomości.

Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych spłata dokonana na rzecz byłego współmałżonka – w związku z przyznaniem podatnikowi w wyniku rozwodu na własność nieruchomości, która znajdowała się we wspólności małżeńskiej – może być uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 24 listopada 2022 r. sygn. akt II FSK 724/20 wskazał bowiem, że:

Zatem, wydatkowanie przez Panią przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w darowiźnie na spłatę męża w wyniku podziału majątku wspólnego w zamian za udział w budynku mieszkalnym stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe i uprawnia Panią do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Należy podkreślić, że w odniesieniu do powołanych przez Panią wyroków sądów administracyjnych wskazać należy, że jakkolwiek wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).