Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego oraz kosztów utrzymania i korzystania z lokalu mieszkalnego (czynsz, energi... - Interpretacja - 0112-KDIL2-2.4011.642.2023.1.MC

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 20 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.642.2023.1.MC

Temat interpretacji

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego oraz kosztów utrzymania i korzystania z lokalu mieszkalnego (czynsz, energia, woda, inne media) przeliczonych zgodnie z proporcją.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 11 września 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca jest podatnikiem, który aktualnie jest zatrudniony w oparciu o umowę o pracę oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) na terytorium Rzeczypospolitej Polski.

Wnioskodawca jest wpisany na listę radców prawnych i zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie świadczenia pomocy prawnej, jednocześnie nie wykluczając szerszego spektrum prowadzenia działalności gospodarczej pozostającym z poszanowaniem dla przepisów powszechnie obowiązującego prawa oraz aktów podejmowanych przez samorząd radców prawnych – w szczególności przepisów ustawy o radcach prawnych, kodeksu etyki radcy prawnego oraz regulaminu wykonywania zawodu radcy prawnego.

Działalność gospodarcza (co najmniej w początkowym okresie) będzie prowadzona równolegle ze stosunkiem pracy, a dochody uzyskane z obu źródeł będą opodatkowane wg skali podatkowej zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT).

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w lokalu mieszkalnym stanowiącym jego własność, w którym obecnie zamieszkuje. Lokal jest sfinansowany kredytem hipotecznym, który otrzymał przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej.

Pomieszczenia, w których będzie prowadzona działalność gospodarcza, nie będą przeznaczone wyłącznie na wykorzystanie na cele działalności gospodarczej, stąd niemożliwe jest ustalenie dokładnej proporcji wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej w stosunku do powierzchni mieszkania (dalej: Proporcja).

Wnioskodawca zakłada, że szacunkowo Proporcja będzie wynosiła 30%. Pomieszczenia wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej to:

1)pomieszczenie, gdzie będzie znajdował się sprzęt biurowy,

2)toaleta,

3)kuchnia,

4)korytarz łączący wszystkie pomieszczenia.

Pomieszczenia te stanowią 43% powierzchni całego mieszkania.

Biorąc pod uwagę, że w/w pomieszczenia nie mają wydzielonej części wyłączenia do prowadzenia działalności ani wyposażenia, które może być wykorzystywane wyłączenia na jej cele, oraz uwzględniając ich mieszany charakter wykorzystywania na cele prywatne, jak i cele działalności gospodarczej, w ocenie Wnioskodawcy, racjonalne jest ustalenie Proporcji na poziomie 30%.

Pytania

1.Czy zapłacone przez Wnioskodawcę odsetki od kredytu hipotecznego przemnożone zgodnie z Proporcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2.Czy poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (m.in. czynsz, energia, woda, inne media) przeliczone zgodnie z proporcją będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – zapłacone przez Wnioskodawcę odsetki od kredytu hipotecznego przemnożone przez Proporcję będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT przez koszty uzyskania przychodów należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Art. 23 ust. 1 pkt 32 wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Powyższy przepis warunkuje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytów koniecznością zapłaty tych odsetek. Jednocześnie nie zawęża katalogu pożyczek (kredytów), wyłączając z tego katalogu kredytów hipotecznych.

Zważywszy na fakt, że choć zgodnie z definicją koszty uzyskania przychodów należy rozumieć szeroko, to jednocześnie muszą mieć one związek przyczynowo-skutkowy z osiąganym przychodem lub zabezpieczaniem/zachowaniem jego źródła. W związku z powyższym do kosztów uzyskania przychodów odsetki od tej części mieszkania, która może być wykorzystywana do prowadzenia działalności, z uwzględnieniem jej mieszanego charakteru (tj. wykorzystania również do celów prywatnych). Stąd Wnioskodawca wskazuje konieczność ustalenia szacunkowej Proporcji, która w racjonalny sposób odzwierciedli stopień użycia mieszkania na cele działalności gospodarczej, a następnie przemnożenie zapłaconych odsetek przez wartość Proporcji. Wynik tego działania pozwoli na ustalenie wartości odsetek poniesionych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto odsetki te nie są związane z realizacją inwestycji, tym samym nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji inwestycji.

Możliwość rozliczania proporcjonalnej części odsetek była już prezentowana w interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

-interpretacja indywidualna z dnia 03.04.2023 sygn.: 0115-KDIT1.4011.55.2023.2.MK;

-interpretacja indywidualna z dnia 07.10.2022 sygn.: 0112-KDIL2-2.4011.646.2022.1.AA.

W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – pozostałe koszty związane z utrzymaniem i wykorzystywaniem lokalu mieszkalnego, przemnożone przez Proporcję będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

W uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania pierwszego Wnioskodawca wskazał:

-definicję kosztu uzyskania przychodu,

-metodykę ustalenia proporcji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, oraz

-koniecznością przemnażania poniesionych wydatków przez Proporcję celem ustalenia wartości kosztów uzyskania przychodów,

to na zasadzie analogii zasadne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów innych wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

-pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-być właściwie udokumentowany.

Powołany przepis wskazuje, że przy ocenie danego wydatku przede wszystkim musi istnieć źródło przychodów. Z zasadą tą skorelowane są przepisy ustanawiające reguły potrącania wydatków w określonym czasie.

Stwierdzenie, że określone wydatki poniesione przez podatnika spełniają wszystkie wskazane przez ustawodawcę warunki podatkowego uznania ich za koszty uzyskania przychodów, stanowi bowiem niezbędną przesłankę odliczenia ich przez podatnika od osiągniętych przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym – związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast kosztami służącymi zabezpieczeniu źródła przychodów są koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości.

Zwracam przy tym uwagę, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tych przychodów – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże, że świadomie poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami a możliwością uzyskania przychodów trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodów podatnika.

Z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że jest Pan wpisany na listę radców prawnych i zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. Działalność ta będzie prowadzona w lokalu mieszkalnym stanowiącym Pana własność. Zakup lokalu mieszkalnego sfinansował Pan kredytem hipotecznym, który otrzymał Pan przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej. Pomieszczenia, w których będzie Pan prowadzić działalność gospodarczą, nie będą przeznaczone wyłącznie do jej prowadzenia. Pomieszczenia wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej nie mają wydzielonych części do prowadzenia jej ani nie mają wydzielonego wyposażenia, które również będzie wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.

W sytuacji wykorzystywania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej części nieruchomości (lokalu mieszkalnego) stwierdzam, że między wydatkami związanymi z jej utrzymaniem i korzystaniem (czynsz, energia, woda, inne media) a prowadzoną działalnością istnieje związek przyczynowo-skutkowy, o którym mowa wyżej. Wydatki te mogą zatem – pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania – stanowić koszty uzyskania przychodów w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystania lokalu mieszkalnego na cele działalności gospodarczej do całej powierzchni lokalu mieszkalnego.

Reasumując – poniesione koszty na utrzymanie i korzystanie z lokalu mieszkalnego (czynsz, energia, woda, inne media), proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni tego lokalu, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

W odniesieniu natomiast do kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na sfinansowanie nabycia lokalu mieszkalnego przeznaczonego w części na prowadzenie działalności gospodarczej wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

-pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

-pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Ponadto stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Na podstawie powołanych regulacji – dopiero zapłacenie odsetek od kredytu (pożyczki) daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o ile odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

W konsekwencji, odsetki są kosztem podatkowym, jeśli spełniają następujące przesłanki:

-są faktycznie zapłacone,

-pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami,

-nie zwiększają kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo rozliczyć koszty uzyskania przychodów, istotny jest moment poniesienia przez podatnika wydatków związanych ze spłatą odsetek od kredytu (pożyczki).

Skoro wskazany przez Pana lokal mieszkalny będzie w części wykorzystywany przez Pana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to odsetki od kredytu zaciągniętego na jego zakup w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię wykorzystywaną w działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Reasumując – zapłacone przez Pana odsetki od kredytu hipotecznego, proporcjonalnie do zajmowanej na działalność gospodarczą powierzchni lokalu mieszkalnego, będą stanowić koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do wyliczonej przez Pana Proporcji określającej stosunek wykorzystywania powierzchni lokalu mieszkalnego do prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej w odniesieniu do całej powierzchni tego lokalu wyjaśniam, że nie dokonuję weryfikacji i oceny prawidłowości tego wyliczenia, ponieważ interpretacji indywidualnej, w myśl art. 14b § 1 ustawy ‒ Ordynacja podatkowa, podlegają wyłącznie przepisy prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).