W jaki sposób umowa z Kontrahentem reguluje kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnego stworzonego przez Pana oprogramowania; w jaki sposób odbywa się wyodrębnienie oprogramowania i przeniesienie praw do tego oprogramowania na Kontrahenta; jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent; co potwierdza przeniesienie tych praw?

Przeniesienie praw autorskich zgodnie z treścią umowy z dnia 28 lutego 2023 r. odbywa się na podstawie protokołu odbioru oraz faktury dotyczących prac wykonanych w danym miesiącu, z chwilą uiszczenia wynagrodzenia na rachunek Wnioskodawcy. Przeniesienie praw autorskich każdorazowo dotyczy jednego, samodzielnego, uniwersalnego modułu oprogramowania.

Jakie konkretnie koszty ponosi Pan w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową?

Wnioskodawca ponosi następujące koszty związane z działalnością badawczo- rozwojową:

-składka ZUS ,

-samochód osobowy (amortyzacja) – (…) zł,

-koszty usług telekomunikacyjnych

-koszty zakupu paliwa i myjni – ok. (…) zł miesięcznie, w zależności od miesiąca,

-koszty obsługi księgowej – (…) zł miesięcznie,

-koszty serwisu rowerowego i części rowerowych – nieregularne, kilkaset złotych,

-koszty naprawy, badań technicznych i części samochodu osobowego – nieregularne, kilkaset złotych;

Czy koszty ponoszone w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową były/są:

-odliczone przez Pana od podstawy obliczenia podatku,

-zwrócone Panu w jakiekolwiek formie?

Koszty wskazane powyżej były przez Wnioskodawcę odliczane od podstawy podatku, jednak nie jako koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Czy koszty te były/są zaliczane, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana; w tym przez odpisy amortyzacyjne?

Koszty wskazane powyżej były przez Wnioskodawcę zaliczane, w myśl przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, w tym przez odpisy amortyzacyjne.

W jaki sposób koszty te były/są wykorzystywane bezpośrednio do prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej?

Wszystkie wskazane powyżej koszty są bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca planuje w przyszłości kupić nowy komputer, gdyż sprzęt, którego używa, kupił jeszcze przed rozpoczęciem wykonywania działalności na podstawie umowy z 28 lutego 2023 r. Jednym z obowiązków Wnioskodawcy, niezbędnym dla efektywnego wykonywania oprogramowania, jest uczestnictwo w spotkaniach projektowych. Aby brać w nich udział, Wnioskodawca musi korzystać ze środków transportu. Wnioskodawca pozostaje z kontrahentem również w kontakcie telefonicznym oraz potrzebuje stałego dostępu do Internetu, stąd do kosztów zaliczone zostały również opłaty za usługi telekomunikacyjne. Wnioskodawca stale korzysta z usług księgowych na potrzeby rozliczania prowadzonej działalności.

Z jakich tytułów wskazanych w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zamierza Pan odliczyć poszczególne koszty?

Wnioskodawca zamierza odliczyć ww. koszty na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2).

Czy korzysta Pan ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy prowadzi Pan księgi rachunkowe, czy podatkową księgę przychodów i rozchodów?

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Czy księgi rachunkowe lub – w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów – odrębna ewidencja są prowadzone zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona jest zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czy w księgach rachunkowych lub w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyodrębnia Pan koszty działalności badawczo-rozwojowej (koszty kwalifikowane)?

Wnioskodawca w księdze przychodów i rozchodów wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej, jednak jak dotąd żadne koszty nie zostały ujawnione w tej rubryce.

Pytania

1.Czy stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód pochodzący z kwalifikowanego IP (przychód ze sprzedaży kwalifikowana prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) i będzie mógł zostać opodatkowany preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych w stawce 5%, jest prawidłowe?

2.Czy stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym ponoszone przez niego koszty uzyskania przychodu stanowią koszty kwalifikowane poniesione na działalność badawczo-rozwojową i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej stanowi przychód pochodzący z kwalifikowanego IP (przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) i będzie mógł zostać opodatkowany preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych w stawce 5%. Przychód uzyskiwany przez Wnioskodawcę pochodzi z autorskiego prawa do programu komputerowego.

W ocenie Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty kwalifikowane poniesione na działalność badawczo-rozwojową i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ponosi koszty na działalność badawczo-rozwojową wskazane w art. 26e ust. 2 pkt 2) ww. ustawy.

Ocena stanowiska

-w części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane poniesionych wydatków – jest nieprawidłowe

-prawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Prace rozwojowe

Wskazał Pan, że każdorazowo musi wzbogacać swoją wiedzę, wyszukuje informacje w dostępnych źródłach (Internet, publikacje), aby móc je w twórczy sposób zaadaptować na potrzeby tworzonego oprogramowania. Tworzy Pan moduły, które wcześniej nie były dostępne na rynku lub ulepsza swoje własne, adaptując je do nowych zastosowań. Każdorazowo musi Pan reagować na wymagania klienta, proponować nowe rozwiązania, ulepszać już przyjęte, przykładowo, zastosowanie danego języka w programowaniu nie jest jeszcze powszechne i wymaga stałego rozwijania wiedzy i poszerzania doświadczenia. Zdobywa Pan wiedzę samodzielnie, w sposób kreatywny, traktując istniejące rozwiązania i adaptując je do nowych potrzeb dzięki doświadczeniu. Poszerza Pan swoją bazę narzędzi, z których korzysta w pracy, czego przykładem jest zdobycie umiejętności posługiwania się językiem (…), którą uzyskał Pan dzięki doświadczeniu. Tworzenie oprogramowania nie ma jedynie waloru technicznego, jest działalnością twórczą, wymaga kreatywnego podejścia do rozwiązywania problemów, wykorzystywania narzędzi programistycznych w nowy sposób, stałego ulepszania przyjętych rozwiązań. Konkretne moduły tworzone przez Pana mają charakter innowacyjny, nie są dostępne na rynku. Wykonując prace programistyczne doskonalił Pan umiejętności posługiwania się ww. narzędziami oraz zdobył wiedzę dotyczącą korzystania z języka (…), wdrożył ten język do realizowanych projektów. Język ten bardzo szybko się rozwija, pojawiają się nowe aktualizacje i biblioteki danych, Pana rolą jest znalezienie sposobu, w jaki sposób te innowacje mogą zostać zaadaptowane do potrzeb kontrahenta.

Twórczość

Twórczy charakter Pana działalności przejawia się w tym, że za każdym razem rozwija Pan tworzone oprogramowanie, każdorazowo są tworzone nowe moduły, które mają lepiej odpowiadać na potrzeby kontrahenta i klientów kontrahenta. Każdorazowo musi Pan wzbogacać swoją wiedzę, wyszukuje informacje w dostępnych źródłach (Internet, publikacje), aby móc je w twórczy sposób zaadaptować na potrzeby tworzonego oprogramowania. Kontrahent przekazuje swoje oczekiwania co do rezultatu, jaki ma być możliwy do osiągnięcia dzięki tworzonemu oprogramowaniu, a Pana rolą jest samodzielne znalezienie, zaprojektowanie i wykonanie rozwiązania, tak, aby nie tylko było poprawne technicznie, ale również przyjazne dla użytkownika. Tworzy Pan moduły, które wcześniej nie były dostępne na rynku lub ulepsza swoje własne, adaptując je do nowych zastosowań. Za każdym razem tworzy Pan inne moduły oprogramowania, stanowiące odpowiedź na inne problemy kontrahenta. Twórczość działań przejawia się w tym, że każdorazowo musi Pan reagować na wymagania klienta, proponować nowe rozwiązania, ulepszać już przyjęte, przykładowo, jeśli kontrahent twierdzi, że potrzebuje nowej funkcjonalności modułu służącego do zarządzania zleceniami transportowymi w postaci harmonogramu, należy stworzyć bardziej rozbudowaną warstwę graficzną oprogramowania. Wskazał Pan także, że wszystkie elementy przesądzają o tym, że oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie każdorazowo jest tworzone przez Pana od podstaw. Kod użyty do jego wytworzenia jest niepowtarzalny, składa się z elementów wytworzonych za pomocą różnych narzędzi (języków) programowania. Sam proponuje Pan rozwiązania problemów przedstawianych przez kontrahenta, nadaje oprogramowaniu formę graficzną. Tworzenie oprogramowania nie ma jedynie waloru technicznego, jest działalnością twórczą, wymaga kreatywnego podejścia do rozwiązywania problemów, wykorzystywania narzędzi programistycznych w nowy sposób, stałego ulepszania przyjętych rozwiązań.

Systematyczność

Prace są podejmowane przez Pana w sposób systematyczny, co przejawia się przede wszystkim faktem, że kolejne moduły powstają w ok. miesięcznych okresach. Plan podejmowanych działań wynika z planu biznesowego kontrahenta, który zakłada, że w określonych terminach będzie mógł zaproponować konkretne oprogramowanie stworzone przez Pana swoim klientom. Krótkoterminowe plany działań powstają na bieżąco podczas spotkań z kontrahentem. Na początku każdego miesiąca ustalane są terminy i zakresy prac, a Pan jest zobowiązany do przestrzegania tych ustaleń.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Działalność prowadzona przez Pana jest prowadzona w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przed rozpoczęciem prac nad oprogramowaniem od wielu lat prowadził Pan działalność z zakresu programowania, ukończył studia, w tym studia podyplomowe oraz specjalistyczne kursy, potrafił używać języka programistycznego (…). Wykonując prace programistyczne, doskonalił Pan umiejętności posługiwania się ww. narzędziami oraz zdobył wiedzę dotyczącą korzystania z języka (…), wdrożył ten język do realizowanych projektów. Ściśle współpracuje Pan z pracownikami innych działów, dzieli się swoim doświadczeniem, sam korzysta z ich wskazówek tak, aby tworzyć jak najbardziej funkcjonalne oprogramowanie. Powstanie każdego z modułów należy traktować jak osobne przedsięwzięcie. Podczas spotkań z kontrahentem otrzymywał Pan wytyczne co do tego, jaki problem ma rozwiązywać oprogramowanie i w ciągu miesiąca musiał znaleźć właściwe rozwiązanie.

Ocena charakteru Pana działalności

Z opisu sprawy wynika zatem, że Pana działalność w zakresie tworzenia oprogramowania jest w opisanym zakresie działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są spełnione następujące cechy:

-działalność ta ma charakter twórczy,

-obejmuje prace rozwojowe rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, co wyartykułował Pan w opisie sprawy,

-jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań,

-nie obejmuje również okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak to, które zostało wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, zauważam, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto wskazuję, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania tej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych

Ustawodawca określił w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jaki rodzaj dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnych. Katalog tych tytułów jest zamknięty. Sprzedaż kwalifikowanych prawa własności intelektualnych został w tym katalogu wskazany w pkt 2.

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP Box, musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy zaprezentowanego we wniosku wynika, że:

1)tworzy Pan oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)wytwarzane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)przenosi Pan za wynagrodzeniem całość praw autorskich do oprogramowania;

5)ewidencja prowadzona jest przez Pana zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazuję też, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie powyższego stwierdzam, że dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Pana oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5% z tego tytułu.

Reasumując – kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej działalności stanowią dochody zgodnie z art. 30ca. ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może Pan je opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca tej ustawy.

Pana wątpliwości dotyczą również uznania ponoszonych przez Pana kosztów uzyskania przychodów za koszty kwalifikowane.

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie powyższych przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

4)podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyodrębniono koszty działalności badawczo-rozwojowej,

6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Odnosząc się do Pana wątpliwości co do uznania za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poniesionych wydatków, stwierdzam, co następuje.

Z opisu sprawy wynika, że ponosi Pan następujące koszty, które zamierza Pan odliczyć od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26e ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

-składka ZUS,

-samochód osobowy (odpisy amortyzacyjne),

-koszty usług telekomunikacyjnych,

-koszty zakupu paliwa i myjni,

-koszty obsługi księgowej,

-koszty serwisu rowerowego i części rowerowych,

-koszty naprawy, badań technicznych i części samochodu osobowego.

Zwracam uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach omawianej ustawy podatkowej, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującego na gruncie przepisów ustawy z dnia z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług, czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.

Konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z poczynionymi powyżej uwagami, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców, których definicje słownikowe przytoczono powyżej, stanowiących koszty uzyskania przychodów, niezbędnych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto wyjaśniam, że kosztami kwalifikowanymi mogą być – zgodnie z cytowanym już wyżej art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem m.in. samochodów osobowych.

Choć ustawodawca nie użył w tym przepisie sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Jednak odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej samochodu osobowego są wprost wyłączone z zakresu ulgi i nie stanowią kosztu kwalifikowanego, o którym mowa w art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca nie przewidział w tym zakresie żadnych wyjątków.

Zatem katalog kosztów kwalifikowanych, poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, określony przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zamknięty. To oznacza, że do kosztów kwalifikowanych można zaliczyć tylko wymienione w tych przepisach poniesione koszty, natomiast koszty, które nie zostały tam uwzględnione nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych.

Zauważam, że żaden z poniesionych przez Pana wydatków, tj. składka ZUS, samochód osobowy (odpisy amortyzacyjne), koszty usług telekomunikacyjnych, koszty zakupu paliwa i myjni, koszty obsługi księgowej, koszty serwisu rowerowego i części rowerowych, koszty naprawy, badań technicznych i części samochodu osobowego nie mieści się w katalogu zamkniętym, o którym mowa w przepisach art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem wydatków tych nie może Pan odliczyć od podstawy opodatkowania na podstawie art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – ponoszone przez Pana koszty na składkę ZUS, samochód osobowy (odpisy amortyzacyjne), usługi telekomunikacyjne, zakup paliwa i myjni, obsługę księgową, serwis rowerowy i części rowerowe, naprawy, badania techniczne i części samochodu osobowego nie stanowią kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową i nie mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2651 ze zm.).