Dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 27 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 31 sierpnia 2023 r. (wpływ 4 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.Pana Profil.

Od 1 lutego 2019 r. prowadzi jako osoba fizyczna działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której podstawowym przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (PKD 62.01 .Z). Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: „u.p.d.o.f”) i rozlicza się Pan według stawki liniowej 19% na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 u.p.d.o.f. W szczególności nie posiada Pan za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w jego imieniu i na jego rzecz za granicą. Wszystkie przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskuje Pan w Polsce.

Nie posiada Pan statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.).

2.Kontrakty, kontrahenci i model współpracy.

W okresie obowiązywania przepisów dot. ulgi IP Box (regulowanej przepisami art. 30ca i 30cb ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) świadczy Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi programistyczne dla spółki kapitałowej prawa amerykańskiego pod nazwą A.. z siedzibą w (…), Stany Zjednoczone, na mocy umowy z dnia (…) 2022 r.

W dalszej części niniejszego wniosku ww. umowa będzie nazywana również w skrócie: „Kontraktem”. Podmiot, z którym zawarł Pan Kontrakt, tj. A. będzie dalej nazywany w skrócie zamiennie: „Spółką” lub „Kontrahentem”. Niniejszy wniosek dotyczy zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego. W tym kontekście, wyjaśnia Pan, iż przewiduje współpracę ze Spółką na przestawionych warunkach w dłuższej perspektywie, co najmniej do końca 2023 roku, zatem w tym zakresie niniejszy opis dotyczy również zdarzenia przyszłego.

Zakres przedmiotowy Kontraktu obejmuje tworzenie oprogramowania komputerowego. Umowa określa ramowe zasady i warunki świadczenia przez Pana usług programistycznych, natomiast ich dokładny zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych zleceń cząstkowych, czyli powierzonych w jakiejkolwiek formie (np. za pośrednictwem platformy do zarządzania projektem, ustnie lub poprzez e-mail) prac programistycznych do wykonania. Precyzując, zamówienia cząstkowe przedstawiają specyfikację wymagań, definiując potrzeby biznesowe, które oprogramowanie (lub jego komponent, funkcjonalność) ma zaspokajać. Specyfikacja obejmuje zarówno wymagania funkcjonalne, opisujące wizję programu, modułu, jego funkcje, sposoby korzystania itp. jak również wymagania techniczne, zawierające przykładowo opis środowiska, w którym system będzie pracował (np. system operacyjny stacji roboczych przyszłych użytkowników).

Spółka jest właścicielem popularnego narzędzia (…). Jest to darmowy system zarządzania treścią strony (…), oferowany jako oprogramowanie (...). Początkowo miał służyć jako platforma blogowa, ale z czasem został rozwinięty na tyle, iż aktualnie jest w stanie obsługiwać nawet bardzo zaawansowane strony internetowe. Architektura (…) zorganizowana jest modułowo, co pozwala na dodawanie (instalowanie) nowych funkcjonalności jako tzw. wtyczek (...).

Trzeba zaznaczyć, że Pan, jako programista wysoce wyspecjalizowany w konkretnej dziedzinie, nie tworzy programów komputerowych, aplikacji w potocznym rozumieniu. Nie komercjalizuje ich również na masową skalę. Efektem Pana prac są zindywidualizowane programy komputerowe dedykowane wyłącznie rozbudowanemu narzędziu (…), nad którym stale pracuje wielu innych podwykonawców. Nie może jednak umknąć uwadze, że (…), jako program nadrzędny, nad którym od lat pracują wieloosobowe zespoły developerskie nie ma budowy monolitycznej. Każda funkcjonalność, moduł czy inny, mniejszy element składający się na finalny produkt może być badany pod kątem uznania go za odrębny program komputerowy.

Zatem z perspektywy Kontrahenta, prace wykonywane przez Pana prowadzą od pewnego etapu do rozwijania istniejącego już oprogramowania nadrzędnego, np. o nowe lub ulepszone funkcjonalności. W tym miejscu zaznacza Pan jednak, że rozwijanie programu nadrzędnego polega na tworzeniu przez Pana od zera utworów (wyrażonych w postaci kodu napisanego w języku programowania) podlegających ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowiących programy komputerowe, a następnie implementowaniu tych utworów do istniejącego już kodu programu nadrzędnego. Implementacja utworu polega przede wszystkim na dodawaniu lub nadpisywania części (linijek) kodu źródłowego do oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Pana utworów rozwijane oprogramowanie nadrzędne jest optymalizowane lub wyposażane w nowe, ulepszone, bądź też kolejne funkcjonalności. Trzeba również wyjaśnić, że oprogramowanie nadrzędne nad którym Pan pracuje, tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Finalny produkt, jest zatem połączeniem wielu podprogramów, w tym m.in. wytwarzanych przez Pana, z których każdy wykonuje określoną funkcję.

Tworząc oprogramowanie nie pracuje Pan pod kierownictwem Spółki, tudzież jej klienta lub innej osoby trzeciej, ani w wyznaczonym przez nich czasie i miejscu, chyba że specyfika usług wyjątkowo wymaga ich wykonania w siedzibie firmy. Wykonuje Pan prace programistyczne zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, nie jest Pan związany sztywnymi godzinami pracy. Ponosi Pan pełną odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonanie umowy. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są Pana wyborem. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, druga strona ma prawo wystąpić do Pana z roszczeniem regresowym. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością ponosi Pan ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją Pana działalność jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

3.Charakterystyka oprogramowania tworzonego przez Pana.

Pana działalność gospodarcza związana jest z szeroko rozumianym programowaniem. Jej fundamentem jest rozwiązywanie problemów algorytmicznych, co polega na systematycznej pracy nad komputerowym rozwiązaniem problemu i obejmuje cały proces projektowania i otrzymania rozwiązania. Rozwiązania mają postać programów napisanych w wybranym języku programowania. Innymi słowy, oprogramowanie napisane przez Pana jest realizacją algorytmu. Algorytm programu komputerowego to element konstrukcyjny programu stanowiący zapis logicznie uporządkowanych działań (instrukcji), prowadzących do rozwiązania konkretnych problemów na podstawie ustalonej funkcjonalności programu, wypracowanej przy pomocy funkcjonujących w teorii pojęć i reguł ogólnych. Powszechnie przyjmuje się, że algorytm jest opisem krok po kroku rozwiązania postawionego problemu lub sposobu osiągnięcia jakiegoś celu. Celem nadrzędnym tej metodologii jest otrzymanie „dobrego” rozwiązania, czyli takiego, które jest:

• zrozumiałe dla każdego, kto zna dziedzinę rozwiązywanego problemu i użyte narzędzia komputerowe,
• poprawne, czyli spełnia specyfikację problemu, a więc dokładny opis problemu,
• efektywne, czyli niepotrzebnie nie marnuje zasobów komputerowych, czasu i pamięci.

Ta metoda składa się z następujących sześciu etapów:

1)Opis i analiza sytuacji problemowej. Na podstawie opisu i analizy sytuacji problemowej należy w pełni zrozumieć, na czym polega problem, jakie są dane dla problemu i jakich oczekujemy wyników, oraz jakie są możliwe ograniczenia.

2)Sporządzenie specyfikacji problemu, czyli dokładnego opisu problemu na podstawie rezultatów etapu 1. Specyfikacja problemu zawiera:

• opis danych,
• opis wyników,
• opis relacji (powiązań, zależności) między danymi i wynikami.

Specyfikacja jest wykorzystana w następnym etapie jako specyfikacja tworzonego rozwiązania (np. programu).

3)Zaprojektowanie rozwiązania. Dla sporządzonej na poprzednim etapie specyfikacji problemu, jest projektowane rozwiązanie komputerowe (np. program), czyli wybierany odpowiedni algorytm i dobierane do niego struktury danych. Wybierane jest także środowisko komputerowe (np. język programowania), w którym będzie realizowane rozwiązanie na komputerze.

4)Komputerowa realizacja rozwiązania. Dla projektu rozwiązania, opracowanego na poprzednim etapie, buduje się kompletne rozwiązanie komputerowe, np. w postaci programu w wybranym języku programowania. Następnie testowana jest poprawność rozwiązania komputerowego i badana jego efektywność działania na różnych danych.

5)Testowanie rozwiązania. Ten etap jest poświęcony na systematyczną weryfikację poprawności rozwiązania i testowanie jego własności, w tym zgodności ze specyfikacją.

6)Prezentacja rozwiązania.

Współpracując z przedstawionym Kontrahentem, opierając się na wyżej opisanym podejściu algorytmicznym, dotychczas projektował i wytwarzał (programował) Pan kolejne elementy (…) - programu nadrzędnego. Rozwój programu nadrzędnego Spółki odbywa się według nowoczesnych metodyk, opartych na modelu przyrostowo-iteracyjnym. Cykliczne wydawanie przyrostów można porównać do układanki z klocków. Dokładane są kolejne elementy, które z czasem tworzą finalny produkt - np. aplikację w wersji, którą widzi w oknie przeglądarki internetowej ostateczny użytkownik. Jednak każde wykonane przez Pana zlecenie cząstkowe skutkowało wytworzeniem jakiegoś elementu programu nadrzędnego - fragmentu kodu o określonej funkcjonalności, który również stanowi program komputerowy podlegający ochronie prawno-autorskiej (jako podprogram). W ten sposób partie kodu wytwarzanego przez Pana, w zależności od powierzonego zadania, składają się na pewne komponenty, moduły, dodające określone funkcjonalności w końcowym produkcie informatycznym.

Tworzy Pan przede wszystkim podprogramy dedykowane (…) o nazwie (…), tj. narzędziu ułatwiającemu tworzenie i publikowanie treści, a także ich optymalizację pod kątem wyszukiwarek internetowych i monitorowanie wyników. (…) składa się z wielu modułów (które można również uznać za wtyczki), stanowiących programy komputerowe. Tytułem przykładu do tej pory stworzył i dostarczył Pan Kontrahentowi następujące moduły:

1)Moduł dostosowujący działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do nowszych wersji (…) (elastyczny silnik wyszukiwania i wysyłania zapytań dla (…))

2)Optymalizacje generowania spersonalizowanego (...) społecznościowego. (...) określa się ułożenie wszystkich treści (zdjęć, grafik i filmów), opublikowanych na danym profilu.

3)Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.

4)Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Ilekroć w dalszej części niniejszego wniosku będzie mowa o oprogramowaniu komputerowym, programach komputerowych, należy przez to rozumieć opisane wyżej efekty Pana prac. Stanowią one koncepcyjne dobra niematerialne - oprogramowanie komputerowe uzewnętrznione w postaci kodu napisanego w określonych językach programowania. Posługuje się Pan głównie skryptowym językiem programowania (…) - tworząc warstwę (...) programów oraz (…) z wykorzystaniem (…) - programując warstwę (…). (…) jest to część aplikacji odpowiadająca za interakcję z użytkownikiem, natomiast (...) to warstwa odpowiedzialna za wewnętrzne funkcjonowanie aplikacji. Kody wytworzone przez Pana i implementowane do istniejącego oprogramowania nadrzędnego stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania za pośrednictwem sprzętu komputerowego wyniku pożądanego przez zleceniodawcę. Pana praca przy pisaniu kodu nie miała charakteru odtwórczego i nie polegała na powielaniu w jego linijkach standardowych rozwiązań problemów. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm., dalej zwana "ustawa o PAIPP").

W zakresie zdarzenia przyszłego, wyjaśnia Pan, iż planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem - spółką A. na dotychczasowych zasadach, według analogicznego procesu twórczego (opisanego w dalszej części wniosku), a efektem jego prac również będą programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

4.Proces twórczy

Wytwarzane przez Pana oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Na potrzeby stworzenie autorskich programów komputerowych, dedykowanych programom nadrzędnym oferowanym przez firmę A. inicjuje i realizuje Pan w ramach prowadzonej bezpośrednio przez siebie działalności gospodarczej prace o charakterze rozwojowym. Działania te prowadzone są każdorazowo w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

W tym miejscu podkreślić trzeba, że rozwija Pan swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie. Tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywa się według przedstawionego wyżej podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo w najszerszym zakresie składa się z niżej przedstawionych etapów.

Etap wstępny - obejmuje konsultacje z Kontrahentem w formie zespołowych spotkań, dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie, poznanie wizji produktu (lub jego komponentu, modułu). Podczas konsultacji przedstawiane są oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania (tzw. specyfikacja biznesowa), zasobów jakie mogą zostać Panu udostępnione, w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, wstępnie analizuje Pan możliwość zrealizowania projektu, czyli stworzenia nowego oprogramowania, przy użyciu określonych zasobów. Nie dysponował Pan standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację zamówienia. Nie dysponował np. gotowym algorytmem wyrażonym w postaci kodu, spełniającym oczekiwania ostatecznego odbiorcy (kod źródłowy musi zostać napisany od samego początku). Uzyskanie produktu informatycznego o pożądanych właściwościach uzależnione było od szeregu czynników. W trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji zamówienia przy użyciu określonych zasobów, tj. oceniał Pan jakie jest ryzyko niepowodzenia zamówienia;

Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje wszelkie czynności faktyczne podejmowane przez Pana w celu realizacji zamówienia, tj. zaprojektowanie i napisanie algorytmu w języku programowania, co prowadzi do stworzenia nowego produktu lub ulepszenia, rozwinięcia jego dotychczasowej wersji o nowe zastosowania (nową funkcjonalność). Proces tworzenia na tym etapie najczęściej dzieli się na mniejsze cykle wydawnicze, po których następuje prezentacja wytworzonej części oprogramowania. Nie są to w żadnym wypadku czynności odtwórcze. Staje Pan na tym etapie wobec konieczności wyboru jednego spośród alternatywnych algorytmów, określania wartości różnorodnych parametrów lub samodzielnego precyzowania pewnych szczegółów implementowanych operacji. Ten etap wymaga od Pana podjęcia największego wysiłku intelektualnego.

Etap końcowy - obejmuje zamknięcie zamówienia i podsumowanie wyników prac danego cyklu wydawniczego lub całego projektu. W trakcie tego etapu dochodzi do akceptacji bądź odrzucenia wyników Pana pracy lub ogłoszenie, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie programu odpowiadającego specyfikacji biznesowej lub dokonanie ulepszeń, czy rozbudowy systemu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku niemożności zrealizowania zamówienia zgodnie z oczekiwaniami, rozpatrywane jest ewentualne zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań w stosunku do oprogramowania, które ma zostać wytworzone.

Wytwarzanie oprogramowania to złożony proces, który ma na celu dostarczenie produktu w pełni zgodnego z oczekiwaniami danego Kontrahenta. Pana działalność, w zależności od realizowanych projektów, mogła i może pokrywać wszystkie etapy tego procesu, począwszy od analizy i zdefiniowania wymagań, przez zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie, szkolenia oraz dalszy rozwój. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego użytkownika programu, a więc określenie celu jaki ma spełniać np. dedykowana funkcjonalność/moduł. Dopiero w oparciu o tę wiedzę ustala Pan sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie. Na potrzeby niniejszego wniosku, oświadcza Pan, że tworzenie przez niego oprogramowania opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie (tj. w momencie realizacji zlecenia Kontrahenta) wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o Pana umiejętności jako programisty. Z kolei projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas przez Pana tworzonych. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie ma być wykorzystywane. Niejednokrotnie w tym celu sięga Pan do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji.

Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych - programów komputerowych).

W każdym przypadku wnosi Pan swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania.

5.Ustalenie przychodu z potencjalnie rozpatrywanych jako „kwalifikowane" praw własności intelektualnej.

Przedmiotem umowy, o której mowa w niniejszym wniosku jest tworzenie oprogramowania komputerowego - usługi programistyczne. Z uwagi na fakt, iż oprogramowanie powstaje według metodyk zwinnych, nie są to typowe umowy o dzieło. Metodyki zwinne skupiają się na elastycznym podejściu i iteracyjnej realizacji projektu. Zakładają, że nie wszystko można przewidzieć i zaplanować, dla stron umowy istotniejsze jest reagowanie na zmiany niż trzymanie się z góry ustalonego, sztywnego planu. Na etapie zawierania umowy znana jest co najwyżej wizja programów, których dostarczenia oczekuje Pana Kontrahent. Wizja ewoluuje w trakcie wszystkich etapów realizacji. W praktyce często polega to na tym, że Kontrahent zmienia zdanie co do swoich oczekiwań, a Pan musi jak najszybciej dopasować się do nowych wymagań w zakresie tworzonego oprogramowania. W związku z powyższym, w momencie podpisywania ramowej umowy nie jest możliwe precyzyjne określenie rezultatu, opisanie w szczegółowy sposób, do stworzenia jakiego/jakich dzieł Pan się zobowiązuje. Dzieła, czyli powstałe programy komputerowe identyfikowane są w toku realizacji danej umowy. Niemniej, ramowa umowa każdorazowo zobowiązuje Pana do przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na wskazanych polach eksploatacji w ramach należnego wynagrodzenia. Wynagrodzenie wypłacane jest w cyklach miesięcznych, na podstawie wystawianej przez Pana faktury VAT. Kalkuluje Pan dokładaną kwotę wynagrodzenia za przeniesienia autorskich praw majątkowych do danego programu komputerowego, wyodrębniając ją od pozostałych składników wynagrodzenia i tę wartość przenosi Pan do prowadzonej odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. - jako przychód z prawa autorskiego do danego programu (który w ocenie Wnioskodawcy zyskuje przymiot „kwalifikowanego" prawa własności intelektualnej).

6.Ewidencja.

Dla celów ewidencyjnych, począwszy od kwietnia 2022 r. monitoruje Pan efekty prowadzonej przez siebie działalności rozwojowej i wyodrębnia prawa autorskie do programów komputerowych, wytworzonych i zbytych w ramach umów zawartych ze wskazanymi Kontrahentami. Prowadzi Pan na bieżąco ewidencję, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zapewniającą ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu z praw autorskich do tego oprogramowania. Ewidencja zawiera wszystkie informacje, o których mowa w art. 30cb u.p.d.o.f., w tym również wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4. podkreśla Pan, że analizuje również wydatki ponoszone przez siebie w ramach podjętych projektów badawczo-rozwojowych i alokuje je pod odpowiednie litery tzw. wskaźnika nexus.

7.Podsumowanie

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, chciałby Pan skorzystać z przewidzianej w art. 30ca u.p.d.o.f. preferencji IP Box w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za rok podatkowy 2022 i najprawdopodobniej również w kolejnych latach w zakresie dochodów, na które składa się wynagrodzenie uzyskiwane w wyniku wykonywania umów zawartych z przedstawionymi Kontrahentami.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Efekty prac, do których autorskie prawa majątkowe są i będą (dot. zdarzeni przyszłego) przez Pana przenoszone na Kontrahenta (spółkę A.) za wynagrodzeniem składającym się na dochód potencjalnie objęty - zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. - 5% stawką opodatkowania stanowią programy komputerowe podlegające ochronie prawno-autorskiej na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak należy rozumieć użyte w opisie sytuacji faktycznej pojęcia „oprogramowanie”. Wyjaśnia Pan przy tym, że programy komputerowe jego autorstwa wyrażone są w postaci kodu źródłowego i dedykowane są innemu programowi komputerowemu, tj. narzędzia (…). Jest to darmowy system zarządzania treścią strony (…), oferowany jako oprogramowanie (...). (…) nie ma budowy monolitycznej. Każda funkcjonalność, moduł czy inny, mniejszy element składający się na finalny produkt może być badany pod kątem uznania go za odrębny program komputerowy. W tym kontekście programy komputerowe wytworzone przez Pana, składające się na (…) można nazwać „podprogramami", a samo narzędzie (…) „programem nadrzędnym”.

Z kolei algorytm programu komputerowego to element konstrukcyjny programu stanowiący zapis logicznie uporządkowanych działań (instrukcji), prowadzących do rozwiązania konkretnych problemów na podstawie ustalonej funkcjonalności programu, wypracowanej przy pomocy funkcjonujących w teorii pojęć i reguł ogólnych. Powszechnie przyjmuje się, że algorytm jest opisem krok po kroku rozwiązania postawionego problemu lub sposobu osiągnięcia jakiegoś celu.

W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej pod pojęciami „utwór/oprogramowanie/program komputerowy/aplikacja” należy rozumieć taki Pana efekt twórczy, który jest programem komputerowym i podlega ochronie prawno-autorskiej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Algorytm jest elementem konstrukcyjnym programu komputerowego. Produktem nadrzędnym, jak wyjaśniono wyżej jest (…).

Na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wytworzył Pan:

• Moduły dostosowujące działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do nowszych wersji (…) i (…) (elastyczny silnik wyszukiwania i wysyłania zapytań dla (…))
• Optymalizacje generowania spersonalizowanego (...) społecznościowego. (...) określa się ułożenie wszystkich treści (zdjęć, grafik i filmów), opublikowanych na danym profilu.
• Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.
• Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Pracował Pan do tej pory nad rozwinięciem i ulepszeniem programów komputerowych. Rozwój i ulepszenie odbywa się poprzez koncepcyjną pracę umysłową, polegającą na pisaniu kodu źródłowego, głównie skryptowym językiem programowania (…) - tworząc warstwę (...) programów oraz (…) z wykorzystaniem (…) - programując warstwę (…). (…) jest to część aplikacji odpowiadająca za interakcję z użytkownikiem, natomiast (...) to warstwa odpowiedzialna za wewnętrzne funkcjonowanie aplikacji.

Prowadzi Pan samodzielnie prace nad własnymi programami komputerowymi. Jednak z perspektywy Kontrahenta, nabywającego odpłatnie prawa autorskie do tych programów komputerowych bierze Pan jednocześnie udział w rozwijaniu/ulepszaniu narzędzia (…). Wynika to z faktu, że programy komputerowe napisane przez Pana, po zaimplementowaniu do (…) wzbogacają ten system np. o nowe funkcjonalności.

Największą przeszkodą w stosowaniu modułów wytworzonych już wcześniej jest skala projektów podejmowanych przez Kontrahenta – A.. Większość liczb nie jest dostępna publicznie, ale z informacji jawnych wynika, że obsługiwanych jest 425 milionów odsłon stron dziennie. Ta liczba i tak nie uwzględnia żądań generowanych przez oferowany do (…). Istniejące rozwiązania albo w ogóle nie są wstanie dostarczyć wystarczającej wydajności, albo wymagają zbyt dużych kosztów utrzymania przy takim ruchu.

Drugim aspektem z tym związanym jest mnogość sposobów wykorzystania usług Kontrahenta przez klientów końcowych, których dostarczone moduły nie mogą zakłócać. A. jest jednym ze światowych liderów na rynku dostawców systemów (…) na świecie. Istniejące rozwiązania nie uwzględniają wszystkich wymaganych funkcjonalności.

Każdorazowo tworzenie modułu - programu komputerowego - jest poprzedzone wprowadzaniem zmian mających na celu usprawnienie zbieranie informacji nt. wydajności i sposobów użytkowania istniejących rozwiązań. Następnie przy dostarczaniu nowego modułu testuje Pan wzorcowo (...) oraz nanosi poprawki uwzględniające pożądaną wydajność wykorzystując swoją wiedzę algorytmiczną oraz o skalowalności systemów informatycznych. Z reguły pierwsza wersja nie jest wystarczająco wydajna, stąd wdrożenia odbywają się etapami - każdorazowo monitoruje Pan efekty na systemy i wdraża kolejne usprawnienia w miejscach tego wymagających. Każdy dostarczony moduł poddaje Pan audytowi bezpieczeństwa, aby upewnić się, że nie wprowadzi żadnych luk bezpieczeństwa.

Dostarczył Pan na moment składnia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej następujące programy komputerowe:

1.Moduły dostosowujące działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do wersji (…) i (…).

2.Moduł optymalizujący generowanie spersonalizowanego (...) społecznościowego.

3.Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.

4.Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Moduły te zostały napisane głównie w języku (…), ponieważ muszą współpracować z (…) - systemem zarządzania treścią którego hosting oferuje A.. Wszystkie moduły współpracowały z (…), czyli oprogramowaniem-silnikiem służącym do wyszukiwania informacji. Był wykorzystywany w celu wspierania pełnotekstowego wyszukiwania wpisów.

Oryginalność rozwiązań polega na:

• Dostosowaniu do zastanych rozwiązań stosowanych przez A.,
• Optymalizowaniu wydajności zapytań w celu dostarczenia zadowalających czasów odpowiedzi pomimo skali wykorzystania przez A.,
• Dopasowaniu rozwiązania wyszukującego do wielu języków stosowanych przez klientów końcowych A.,
• Dopasowaniu do centrów danych A., w tym do geograficznego rozproszenia serwerów po kontynentach świata.

Rozwiązania już funkcjonujące nie spełniłyby wszystkich założeń postawionych przez Kontrahenta – A. zarówno na poziomie wydajnościowym i bezpieczeństwa, jak i z powodu braku dopasowania do pozostałych rozwiązań stosowanych przez A. Posługuje się Pan głównie skryptowym językiem programowania (…) - tworząc warstwę (...) programów oraz (…) z wykorzystaniem (…) - programując warstwę (…). (…) jest to część aplikacji odpowiadająca za interakcję z użytkownikiem, natomiast (...) to warstwa odpowiedzialna za wewnętrzne funkcjonowanie aplikacji. Kody wytworzone przez Pana i implementowane do istniejącego oprogramowania nadrzędnego stanowią logicznie uporządkowany ciąg instrukcji, przeznaczony do uzyskania za pośrednictwem sprzętu komputerowego wyniku pożądanego przez Kontrahenta – A. Zatem wytwarzanie przez Pana kolejnych programów komputerowych opiera się każdorazowo na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie nowego modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Celem było stworzenie programów komputerowych odpowiadających oczekiwaniom Kontrahenta – A., tj. wymienionych w treści opisu stanu faktycznego wniosku oraz odpowiedzi na ww. pytania modułów. Prace były finansowane z Pana własnych środków, tj. uzyskanych w ramach działalności gospodarczej.

Osiągnięte cele to wytworzenie programów komputerowych:

1.Moduły dostosowujące działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do wersji (…) i (…).

2.  Moduł optymalizujący generowanie spersonalizowanego (...) społecznościowego.

3.  Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.

4.  Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Moduły te zostały napisane głównie w języku (…), ponieważ muszą współpracować z (…) - systemem zarządzania treścią którego hosting oferuje A. Wszystkie moduły współpracowały z (…), czyli oprogramowaniem-silnikiem służącym do wyszukiwania informacji. Był wykorzystywany w celu wspierania pełnotekstowego wyszukiwania wpisów.

Cele zostały zrealizowane w ramach posiadanego przez Pana zaplecza sprzętowego (komputery, monitory, peryferia - klawiatura, mysz itp.) i jak wyżej wyjaśniono poprzez indywidulną Pana pracę umysłową oraz Pana własne środki finansowe.

Wszystkie prace nad programami komputerowymi prowadzone były począwszy od zawarcia umowy z Kontrahentem – A., tj. od 14 kwietnia 2022 r., bowiem od tego momentu przedstawiono Panu wymogi funkcjonalne, oczekiwania wobec zlecanych do wytworzenie programów. Jak wyjaśniono, oprogramowanie nadrzędne, na potrzeby którego wytwarza Pan swoje programy komputerowe tworzone jest na zasadach i wzorcach programowania obiektowego oraz na praktykach zwinnego wytwarzania oprogramowania. Oznacza to, że wymagania odbiorcy A. często ewoluują podczas trwania procesu produkcyjnego, co przekłada się również na pierwotnie przyjęty przez Pana harmonogram. Niemniej, przyjął Pan roczny horyzont czasowy na wytworzenie wymienionych programów:

1.Moduły dostosowujące działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do wersji (…) i (…)

2.Moduł optymalizujący generowanie spersonalizowanego (...) społecznościowego.

3.Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.

4.Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Ten harmonogram został zrealizowany. Wyjaśnia Pan, że prace nad ww. modułami pokrywały się, w związku z czym nie wyznaczono ścisłego harmonogramu pod jeden konkretny moduł.

Rozpoczął Pan swój rozwój w dziedzinie programowania w roku 2009. Od tego czasu stale poszerza Pan swoją wiedzę, zarówno praktycznie, poprzez pracę nad nowymi rozwiązaniami dopasowanymi do zleceń, jak i teoretycznie, poprzez udział w konferencjach oraz czytaniu książek i artykułów dostępnych w Internecie. Przeważająca liczba rozwiązań nad którymi pracuje była napisana w języku programowania (…), ale część powstała również przy użyciu języków (…), (…), (…), (…) i (…). Posiada Pan również wiedzę z zakresu infrastruktury tzw. rozwiązań chmurowych i systemów rozproszonych, oraz doświadczenie w pracy nad kodem działających na takiej infrastrukturze. Dodatkowo ma Pan doświadczenie w pracy z replikowanymi bazami danymi (…) oraz rozproszonymi instalacjami (…). W roku 2016 został Pan wyłoniony w trakcie współpracy z (…) jako podwykonawca do wykonania prac związanych z realizacją projektu (…) w ramach działania (…), (…): (…). Pozwoliło to Panu dalej rozwinąć i wykorzystać w praktyce wiedzę na temat skalowania rozwiązań webowych o światowym zasięgu i dużym ruchu.

W ramach obecnej działalności stosuje i rozwija Pan umiejętności związane z tworzeniem wysokowydajnych modułów stworzonych w języku (…), zabezpieczaniem publicznych (…), tworzeniu rozproszonych rozwiązań opartych o bazy danych, z tzw. lingwistyką komputerową (wsparcie wielu języków w przechowywaniu i wyszukiwaniu informacji), oraz ostatnio z algorytmami uczenia maszynowego.

Wymagania wyspecyfikowane przez Kontrhenta – A. do danego modułu każdorazowo są dość ogólne. Swoją wiedzę o systemach rozproszonych i tworzeniu wydajnego kodu (...) wykorzystuje Pan już w celu zrozumienia zagrożeń związanych z ich realizacją. Musi Pan poznać istniejącą infrastrukturę oraz ocenić realność uzyskania zadowalającej wydajności. W wyszukiwaniu często trzeba znajdować kompromis między precyzją wyników, ich kompletnością, czasem oczekiwania na wynik, a kosztem potrzebnej infrastruktury serwerowej. Znajdowanie proporcji zadowalającej zamawiającego wymaga każdorazowo działań badawczo-rozwojowych, ponieważ nigdy nie ma jednoznacznej, idealnej odpowiedzi. Dziedzina wyszukiwania informacji obecnie bardzo dynamicznie się rozwija, tak więc ciągle rosną wymagania odnośnie precyzji i kompletności wyników, co sprawia że musi Pan cały czas rozwijać swoją wiedzę. Dodatkowo, każdy dostarczony moduł musi zapewniać bezpieczeństwo danych, tak więc konieczne jest przeprowadzenie audytu bezpieczeństwa każdego dostarczonego modułu.

Zdecydowana większość dostarczonych przez Pana usług w obszarze programowania dotyczyła rozwiązań webowych. W przeszłości były to często rozwiązania intranetowe (do systemów wewnętrznych korporacji), obecnie są to rozwiązania internetowe, do systemów rozproszonych po świecie.

Stworzone przez Pana produkty, usługi i procesy opierają się na szerokim zakresie rozwiązań wiedzowych, technicznych, technologicznych i programistycznych. Oto niektóre z kluczowych obszarów, na których Pan się opiera:

• Lingwistyka informatyczna: wykorzystuje Pan techniki przetwarzania języka naturalnego (…) do analizy tekstu. Wykorzystanie narzędzi (…) pozwala na tworzenie zaawansowanych systemów analizy i rozumienia tekstu.
• Algorytmy uczenia maszynowego: Pana produkty informatyczne wykorzystują algorytmy uczenia maszynowego do różnych celów, takich jak personalizacja doświadczenia użytkownika, klasyfikacja treści, rekomendacje, predykcje oraz analiza danych. Modele uczenia maszynowego są szkolone na dużych zbiorach danych, co pozwala na uzyskanie bardziej trafnych wyników.
• Systemy rozproszone: aby obsłużyć skalowalność i wydajność, opiera się Pan na architekturach rozproszonych, które pozwalają na równomierne obciążenie i rozproszenie zadań. Wykorzystuję narzędzia do zarządzania stanem i komunikacji między różnymi komponentami systemu.
• Bazy danych: bazy danych odgrywają kluczową rolę w moich rozwiązaniach, przechowując i zarządzając danymi. Wybór konkretnego systemu zarządzania bazą danych (…) zależy od wymagań projektu, ale często korzystam z relacyjnych baz danych (…).
• Język programowania (…): język (…) stanowi podstawę Pana projektów webowych. Wykorzystuje go Pan do tworzenia (…), interakcji z bazami danych oraz integracji z innymi technologiami.
• (…) i interfejs użytkownika: tworzy Pan interfejsy użytkownika przy użyciu (…), (…) (…), a także wykorzystuje (...), takie jak (…). Dbałość o intuicyjny i responsywny interfejs jest kluczowa dla zadowolenia użytkowników.
• Bezpieczeństwo aplikacji: wprowadza Pan zabezpieczenia na różnych poziomach, w tym autentykację, autoryzację, ochronę przed atakami typu (…) (…) (…) oraz inne zagrożenia. Wykorzystuje Pan również praktyki (…), aby zapewnić ciągłe monitorowanie i aktualizacje związane z bezpieczeństwem.
• Narzędzia i środowiska programistyczne: korzysta Pan z różnych narzędzi programistycznych, takich jak (…) (…), edytory kodu, systemy kontroli wersji (…) oraz narzędzia do testowania i wdrażania aplikacji.
• Kontrola jakości i testowanie: stawia Pan na praktyki testowania, w tym testy jednostkowe, integracyjne i end-to-end, aby zapewnić, że jego moduły działają zgodnie z oczekiwaniami i są wolne od błędów.

Kombinacja tych technologii i praktyk umożliwia tworzenie zaawansowanych, skalowalnych i innowacyjnych modułów.

Każde zapotrzebowanie na oprogramowanie od Kontrahenta - A. jest bardzo ogólne, i wymaga szeregu prac zanim można przystąpić do realizacji modułu. W początkowej fazie trzeba wdrożyć ulepszenia w monitorowaniu obecnych systemów i przeanalizować obecną infrastrukturą. Następnie, należy dokonać researchu możliwych rozwiązań i ich wydajności i czasu wprowadzania, oraz wynalezienie zagrożeń pod kątem bezpieczeństwa rozwiązania.

Później należy napisać kod nowego modułu oraz opracować wymagania dla klienta jeśli konieczne są również zmiany w jego istniejącym niezależnym kodzie nieobjętym modułem. Następnie należy przeprowadzić audyt bezpieczeństwa oraz opracować automatyczne testy które potwierdzą skuteczność działania nowego modułu. Na koniec należy dostarczyć dany moduł do wdrożenia, monitorować jego efekty, oraz wdrażać dalsze zmiany w kodzie konieczne do zapewnienia odpowiedniej wydajności. Te działania każdorazowo muszą zostać przez Pana zaplanowane, a szacowane terminy przedstawione klientowi.

Każdorazowo celem jest dostarczenie modułu, który może zostać przez klienta łatwo zweryfikowany oraz wdrożony na jego serwerach, a działania modułu ma spełniać założone wymagania bez negatywnego wpływu na wydajność innych rozwiązań oraz bez negatywnego wpływu na precyzję i kompletność wyników wyszukiwania.

Każde przedsięwzięcie realizuje Pan poprzez pisanie kodu źródłowego, które musi zostać poprzedzone odpowiednimi badaniami nad różnymi możliwymi sposobami rozwiązania danego problemu, a potem potwierdzone testami jakościowymi i przeprowadzaniem audytu bezpieczeństwa.

Jak dotąd dostarczone moduły dodały następujące nowe zastosowania:

1.  Moduły dostosowujące działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do wersji (…) i (…). Takich modułów było kilka, z różnymi zakresami wewnętrznych systemów

     klienta których dotyczyły.

2.  Moduł optymalizujący generowanie spersonalizowanego (...) społecznościowego.

3.  Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.

4.  Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa Pan „utworem /oprogramowaniem /programem komputerowym /aplikacją /modułem /algorytmem /produktem nadrzędnym/ kodem źródłowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

• zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
• nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
• nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów?

Efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa Pan „utworem /oprogramowaniem /programem komputerowym /aplikacją /modułem /algorytmem /produktem nadrzędnym/ kodem źródłowym”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego „utworu /oprogramowania /programu komputerowego /aplikacji /modułu /algorytmu /produktu nadrzędnego/ kodu źródłowego”

Umowa przewiduje, że Pana wynagrodzenie składa się z wynagrodzenia przysługującego za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego oraz wynagrodzenia za czynności subsydiarne wykonywane w związku z tworzeniem programów komputerowych. Planuje Pan zastosować ulgę IP BOX tylko wobec dochodów, na które składa się wyłącznie wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Miesięcznie wystawia Pan fakturę VAT obejmującą jedną łączną pozycję z tytułu świadczenia usług programistycznych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Kwota ta jest jedynie kwotą łączną, która sumuje cenę usługi oraz cenę przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Z kwoty łącznej wykazanej na fakturze można wyodrębnić część przypadającą na przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Wynagrodzenie zawarte na fakturze nie jest jednorodne i nie jest niepodzielne. Wynagrodzenie otrzymywane przez Pana każdorazowo jest odpowiednio dzielone na część przypadającą na przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz na część przypadającą na świadczenie usług rutynowych, a stosunek tych części względem siebie zależy m.in. od nakładu Pana pracy na poszczególne programy komputerowe oraz czynności techniczne, a także skomplikowania danego projektu. Każdorazowo zatem wynagrodzenie ustalane jest według czynników warunkujących wielkość wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawo do programu komputerowego oraz czynności techniczne i rutynowe.

Wynagrodzenie przypadające na przeniesienie praw autorskich majątkowych do programu komputerowego nie jest kwotowo wyodrębniane na fakturze. Faktury wystawiane przez Pana obejmują jedną pozycję wobec faktu, iż umowa zawarta z Kontrahentem przewiduje, iż wynagrodzenie wypłacane jest za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego i usługi świadczone w ramach wykonywania umowy. Przeniesienie praw autorskich do programów komputerowych oraz wypłata wynagrodzenia następują w ramach jednego stosunku zobowiązaniowego łączącego strony. Umowa dla wypłaty wynagrodzenia stosuje zatem koniunkcję, która warunkuje wypłatę wynagrodzenia od świadczenia usług i przeniesienia majątkowych praw autorskich. Zwrócić uwagę należy, iż świadczenie usług i przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego są ze sobą nierozerwalnie sprzężone. Usługi świadczone przez Pana są bowiem czynnościami pomocniczymi zmierzającymi do prawidłowego wdrożenia nowo napisanych programów komputerowych, ich testowania, sporządzenia analiz i dokumentacji a także poprawy ewentualnych błędów, a zatem czynności technicznych, mających charakter rutynowy. Czynności świadczenia usług są zatem czynnościami subsydiarnymi wobec wytworzenia programów komputerowych i przeniesienia do nich majątkowych praw autorskich na Kontrahenta. Stąd nie ma Pan podstaw do wyodrębniania drugiej pozycji na fakturze, niemniej jednak nie chce do wynagrodzenia za te czynności zastosować preferencyjnej stawki opodatkowania. W ramach okresu rozliczeniowego przenosi Pan prawa autorskie majątkowe do tych programów komputerowych, które zostały przez Pana wytworzone i ustalone w ramach okresu rozliczeniowego.

Sposób „przeniesienia” przez Pana każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następował/następuje i będzie następować zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Autorskie prawa majątkowe przenoszone są na Kontrahenta z chwilą ustalenia programu komputerowego, co pokrywa się z momentem przesłania kodu źródłowego do repozytorium. Przesyła Pan kod do repozytorium znajdującego się na serwerze odbiorcy. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest umowa oraz zapis w repozytorium.

Ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent) na zasadzie regresu.

Oblicza Pan wskaźnik nexus, alokując odpowiednio ponoszone przez siebie w ramach działalności gospodarczej i prowadzonych prac rozwojowych wydatki do wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f. Alokacja polega na przypisaniu ponoszonych wydatków pod właściwe litery wzoru, z podziałem na faktycznie poniesione przez Pana koszty na:

a.prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c.nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d.nabycie przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie  

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego ma Pan prawo, zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych począwszy od 2022 roku w ramach przedstawionej umowy, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Pana oprogramowania?

Pana stanowisko w sprawie

Stoi Pan na stanowisku, że zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. ma prawo zastosować 5% stawkę opodatkowania wobec dochodów uzyskanych począwszy od 2022 r. w ramach przedstawionego Kontraktu, w zakresie w jakim dochód ten został osiągnięty z tytułu odpłatnego przeniesienia na wskazanego Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Pana oprogramowania.

Powyższa ocena wynika z faktu, iż prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Pana (oprogramowanie) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. Jak natomiast wynika z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f. podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowanych IP) wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjną stawką opodatkowania. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8. Przy czym, by można było mówić o "kwalifikowanym" prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm., dalej w skrócie: ustawa o PAIPP). Zgodnie z art. 74 ust. 1 powołanej ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, z kolei ust. 2 stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, zatem w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny i orzecznictwa. W piśmiennictwie podnosi się, że przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników. Podkreśla się przy tym, że nawet dokumentacja projektowa, sporządzona w języku naturalnym, może stanowić formę wyrażenia programu komputerowego, tak samo jak jego kod źródłowy (ang. source codę), czy kod wynikowy (ang. object codę) (D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015).

Program podlegający ochronie prawnoautorskiej musi cechować się indywidualnością i stanowić utwór oryginalny, będący wytworem procesu intelektualnego programisty i jego zdolności kreacyjnych, wynikać z działalności twórczej. Oryginalność najczęściej jest utożsamiana z cechą działalności twórczej. Działalność twórcza stanowi przejaw takiego działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień jednakże nie ma znaczenia. Powinna to jednak być nowość obiektywna, z którą mamy do czynienia, gdy utwór różni się od dóbr niematerialnych, będących częścią dorobku kulturalnego, nie zaś nowość w sensie subiektywnym, zasadzająca się na przekonaniu autora o nowości własnego dzieła (A. Niewęgłowski, M. Póżniak-Niedzielska, w: System prawa prywatnego, red. Z. Radwański, t. 13: Prawo autorskie, red. J. Barta, Warszawa 2013, s. 9-11). Treść programu komputerowego nie może mieć jedynie charakteru pracy odtwórczej, polegającej na powielaniu w linijkach programu standardowych rozwiązań problemów. Ponadto, program komputerowy, aby spełniać cechy utworu chronionego prawem autorskim, powinien być również ustalony. Ustalenie programu komputerowego polega na jego uzewnętrznieniu w jakiejkolwiek postaci umożliwiającej jego percepcję przez osoby inne niż twórca (J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Trapie, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2001, s. 74; J. Sieńczyło-Chlabicz, Prawo własności intelektualnej, Warszawa 2013, s. 46)

Jak wskazano w pkt 89 Objaśnień podatkowych Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (dalej Objaśnienia): pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko (...) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Z kolei w pkt 82 Objaśnień wyjaśniono, iż: „ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska, w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD.

Z związku z powyższym oraz z uwagi na harmonizację przesłanek ochrony programów komputerowych w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (dalej: Dyrektywa 2009/24/WE) i nakaz proeuropejskiej interpretacji polskiego prawa trzeba w tym miejscu uwzględniać wnioski wynikające z prawa unijnego oraz dorobek Trybunału Sprawiedliwości UE. Zgodnie z punktem 7 preambuły Dyrektywy 2009/24/WE pojęcie „program komputerowy” obejmuje program w jakiejkolwiek formie, a także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, iż program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Jak natomiast stanowi przytoczony wyżej art. 74 ust. 2 polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona programów komputerowych „obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia”. Zwrot „forma wyrażenia” odzwierciedla terminologię przyjętą w polskiej wersji językowej dyrektywy 2009/24/WE. Przez „formę wyrażenia” programu należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera. Jak wyjaśnił TSUE na gruncie dyrektywy 2009/24/WE, „formą wyrażenia” może być wyłącznie taka postać programu, która umożliwia albo reprodukcję „działającego" programu, albo uzyskanie tego programu w przyszłości. Przykładowo w wyroku z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie C-393/09 Bezpećnostni softwarovó asociace - Svaz softwarove ochrany v. Ministerstvo kultury, TSUE wyjaśnił, iż termin „program komputerowy" obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych musi pozwalać na stworzenie programu komputerowego na późniejszym etapie (zob. pkt 36 wyroku).

W orzecznictwie polskich sądów powszechnych podkreśla się, że ochrona prawno-autorska uaktywnia się od momentu ustalenia czy dany produkt jest utworem w rozumieniu ustawy o PAIPP. Konsekwencją powyższych założeń jest fakt, iż cech utworu, a co za tym idzie ochrony prawno-autorskiej nie zostanie pozbawiony nawet taki program komputerowy, który nie stanowi produktu odrębnego i nie może być sprzedany oddzielnie od programów, którym służy. Specyfika dziedziny informatyki, jej dynamika rozwoju oraz złożoność poszczególnych elementów składających się na całość nie pozwala gratyfikować jedynie sztywno określonych, widocznych efektów pracy programisty bez wyraźnego polecenia takiego ich traktowania (por. wyrok Sąd Okręgowy w Łodzi z 26 marca 2014 r., sygn. I C 566/12).

W świetle powyższych konstrukcji prawnych, przewidzianych w polskiej ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, unijnej Dyrektywie 2009/24/WE oraz na gruncie doktryny i orzecznictwa, należy uznać, że efekty Pana prac, obejmujące algorytmy i kody źródłowe spełniają wszelkie przesłanki definicyjne programów komputerowych podlegających ochronie prawno- autorskiej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że pisząc kod każdorazowo wytwarzał Pan dobra niematerialne charakteryzujące się oryginalnością i indywidualnością. Podejmował Pan wysiłek umysłowy o charakterze kreacyjnym. Ponadto, efekty Pana prac są uzewnętrzniane w postaci kodu napisanego w danym języku programowania.

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest więc w niniejszym przypadku oprogramowanie komputerowe, które zostało wytworzone przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności. Pana zdaniem, Pana działalność można zakwalifikować do działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., badaniami naukowymi są:

1.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Przytoczone wyżej przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową. Kryteria te powinny być spełnione łącznie, by konkretna działalność została zakwalifikowana do działalności badawczo- rozwojowej.

Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:

1.obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

2.mieć twórczy charakter,

3.być podejmowana w sposób systematyczny oraz

4.być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność podejmowana przez Pana polega na tworzeniu i rozwoju nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie Pana Kontrahenta, tj. spółkę A. Sprostanie wymogom zleceniodawcy wymaga nieustannego pogłębiania wiedzy, rozwijania umiejętności w dziedzinie programowania oraz wykorzystania nowoczesnych narzędzi informatycznych. Wykorzystując te zasoby w praktyce podejmuje Pan kreacyjny wysiłek intelektualny, którego efektem jest każdorazowo nowe lub ulepszone w skali jego przedsiębiorstwa, a nierzadko również w skali światowej, oprogramowanie komputerowe dedykowane innemu oprogramowaniu nadrzędnemu - platformie (…). Trzeba podkreślić, że nie były i nie będą to prace rutynowe, schematyczne. Nie podejmował i nie będzie podejmować Pan prac odtwórczych, polegających na powielaniu w linijkach kodu standardowych rozwiązań problemów. Miał i będzie mieć Pan swobodę w wyborze określonych koncepcji.

Dlatego działania polegające na tworzeniu opisanego oprogramowania komputerowego stanowią prace rozwojowe w rozumieniu cytowanych wyżej przepisów prawa podatkowego i powiązanych z nim regulacji ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, ekonometrycznych, matematycznych i statystycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie jego uczestników. Charakter Pana pracy w obszarze rozwoju i ulepszania algorytmów w swej naturze jest procesem twórczym, gdyż każde jego zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów, przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. 

Działał/działa Pan w sposób systematyczny, rozwiązując problemy algorytmiczne. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego odpowiadał/odpowiada m.in. za analizę wymagań (cele), zaprojektowanie rozwiązania oraz jego zbudowanie. Pracując każdorazowo nad danym modułem rozwijał/rozwija Pan specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności w zaawansowanej dziedzinie algorytmiki, programowania, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego oprogramowania. Pana działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzały do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.

Wobec powyższego, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzanego i rozwijanego (ulepszane) przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie stanu faktycznego wskazano, iż realizując zobowiązania wynikające z zawartego Kontraktu otrzymuje Pan wynagrodzenie, na podstawie wystawianych przez siebie faktur VAT. Jednocześnie przenosił/przenosi Pan na swojego Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego w toku świadczonych usług oprogramowania. Niewątpliwie otrzymywał i będzie otrzymywać Pan wynagrodzenie, którym jest honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania. Skoro przeniesienie własności tych praw następowało odpłatnie, to tym samym osiągał i będzie osiągać Pan dochód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Reasumując:

1.W ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej wytwarzał/wytwarza Pan kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie według przepisów prawa polskiego,

2.Osiągał/osiąga Pan dochód ze sprzedaży tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

3.Prowadzi Pan ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.

Mając powyższe na uwadze, Pana zdaniem, dochód uzyskiwany z odpłatnego zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do programów komputerowych tworzonych przez Pana w odpowiedzi na zapotrzebowanie Kontrahenta, z którym zawarł Pan przedstawioną umowę, należy uznać za dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. To oznacza, że ma Pan prawo wobec tych dochodów zastosować preferencyjną 5-proc. stawką opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja prac rozwojowych

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan działalność związaną z wytwarzaniem i rozwojem oprogramowania od 1 lutego 2019 r. W okresie obowiązywania przepisów dot. ulgi IP Box świadczy Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi programistyczne dla spółki kapitałowej prawa amerykańskiego pod nazwą A. z siedzibą w (…), Stany Zjednoczone, na mocy umowy z dnia (…) 2022 r. Na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wytworzył Pan:

• Moduły dostosowujące działanie wewnętrznych zapytań wyszukujących do nowszych wersji (…) i (…) (elastyczny silnik wyszukiwania i wysyłania zapytań dla (…))
• Optymalizacje generowania spersonalizowanego (...) społecznościowego. (...) określa się ułożenie wszystkich treści (zdjęć, grafik i filmów), opublikowanych na danym profilu.
• Moduł umożliwiający dostosowanie ceny subskrypcji rozszerzenia na podstawie liczby zapytań do (…) wygenerowanych przez danego klienta.
• Moduł umożliwiający limitowanie darmowego planu na podstawie wykorzystania funkcji rozszerzenia i liczby zapytań wygenerowanych do (…).

Pracował Pan do tej pory nad rozwinięciem i ulepszeniem programów komputerowych. Rozwój i ulepszenie odbywa się poprzez koncepcyjną pracę umysłową, polegającą na pisaniu kodu źródłowego, głównie skryptowym językiem programowania (…) - tworząc warstwę (...) programów oraz (…) z wykorzystaniem (…) - programując warstwę (…). (…) jest to część aplikacji odpowiadająca za interakcję z użytkownikiem, natomiast (...) to warstwa odpowiedzialna za wewnętrzne funkcjonowanie aplikacji. Prowadzi Pan samodzielnie prace nad własnymi programami komputerowymi. Jednak z perspektywy Kontrahenta, nabywającego odpłatnie prawa autorskie do tych programów komputerowych bierze Pan jednocześnie udział w rozwijaniu/ulepszaniu narzędzia (…). Wynika to z faktu, że programy komputerowe napisane przez Pana, po zaimplementowaniu do (…) wzbogacają ten system np. o nowe funkcjonalności.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).

Kryteria działalności badawczo-rozwojowej

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wytwarzane przez Pana oprogramowanie opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zbudowanie modelu i zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego, będącego realizacją algorytmu) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Na potrzeby stworzenie autorskich programów komputerowych, dedykowanych programom nadrzędnym oferowanym przez firmę A. inicjuje i realizuje Pan w ramach prowadzonej bezpośrednio przez siebie działalności gospodarczej prace o charakterze rozwojowym. Działania te prowadzone są każdorazowo w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych - programów komputerowych). W każdym przypadku wnosi Pan swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Ponadto Pana praca przy pisaniu kodu nie miała charakteru odtwórczego i nie polegała na powielaniu w jego linijkach standardowych rozwiązań problemów. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa Pan „utworem /oprogramowaniem /programem komputerowym /aplikacją /modułem /algorytmem /produktem nadrzędnym/ kodem źródłowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

• zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
• nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
• nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów?

Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). Na potrzeby stworzenie autorskich programów komputerowych, dedykowanych programom nadrzędnym oferowanym przez firmę A. inicjuje i realizuje Pan w ramach prowadzonej bezpośrednio przez siebie działalności gospodarczej prace o charakterze rozwojowym. Działania te prowadzone są każdorazowo w sposób ułożony, metodyczny, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Rozwija Pan swoją wiedzę i umiejętności w zakresie programowania, poznając i wykorzystując najnowsze technologie. Tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego) odbywa się według przedstawionego wyżej podejścia do rozwiązywania problemów algorytmicznych i standardowo w najszerszym zakresie składa się z niżej przedstawionych etapów:

• Etap wstępny - obejmuje konsultacje z Kontrahentem w formie zespołowych spotkań, dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie, poznanie wizji produktu (lub jego komponentu, modułu).
• Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje wszelkie czynności faktyczne podejmowane przez Pana w celu realizacji zamówienia, tj. zaprojektowanie i napisanie algorytmu w języku programowania, co prowadzi do stworzenia nowego produktu lub ulepszenia, rozwinięcia jego dotychczasowej wersji o nowe zastosowania (nową funkcjonalność).
• Etap końcowy - obejmuje zamknięcie zamówienia i podsumowanie wyników prac danego cyklu wydawniczego lub całego projektu.

Wytwarzanie oprogramowania to złożony proces, który ma na celu dostarczenie produktu w pełni zgodnego z oczekiwaniami danego Kontrahenta. Pana działalność, w zależności od realizowanych projektów, mogła i może pokrywać wszystkie etapy tego procesu, począwszy od analizy i zdefiniowania wymagań, przez zaprojektowanie rozwiązania, jego wykonanie, testowanie, wdrożenie, szkolenia oraz dalszy rozwój. Podstawowym wyzwaniem jest zrozumienie potrzeb ostatecznego użytkownika programu, a więc określenie celu jaki ma spełniać np. dedykowana funkcjonalność/moduł. Dopiero w oparciu o tę wiedzę ustala Pan sposób dojścia do zdefiniowanego celu, dobierając odpowiednie rozwiązania programistyczne oraz technologie. Na potrzeby niniejszego wniosku, oświadcza Pan, że tworzenie przez niego oprogramowania opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie (tj. w momencie realizacji zlecenia Kontrahenta) wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o Pana umiejętności jako programisty. Z kolei projektowane i tworzone produkty (oprogramowanie komputerowe) stanowiły/stanowią produkty nowe lub ulepszone funkcjonalnie w stosunku do tych dotychczas przez Pana tworzonych. Proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłego rozwoju, poszerzenia i aktualizowania wiedzy programistycznej, jak również z dziedziny, w której to oprogramowanie ma być wykorzystywane. Niejednokrotnie w tym celu sięga Pan do fachowej literatury, szkoleń oraz fachowych publikacji.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych - programów komputerowych). W każdym przypadku wnosi Pan swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

(i)badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

(ii)prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. 

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego tworzenia). W ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym zwłaszcza z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, technologii w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów cyfrowych - programów komputerowych). W każdym przypadku wnosi Pan swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania. Produkty informatyczne stworzone przez Pana mają charakter indywidualny i są utrwalone w postaci kodu w języku programowania. Przeważająca liczba rozwiązań nad którymi Pan pracuje była napisana w języku programowania (…), ale część powstała również przy użyciu języków (…), (…), (…), (…) i (…). Posiada Pan również wiedzę z zakresu infrastruktury tzw. rozwiązań chmurowych i systemów rozproszonych, oraz doświadczenie w pracy nad kodem działających na takiej infrastrukturze. Dodatkowo ma Pan doświadczenie w pracy z replikowanymi bazami danymi (…) oraz rozproszonymi instalacjami (…).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu przez Pana Oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak to, które zostało wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

Reasumując, na podstawie przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzam, że tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana Oprogramowania opisanego we wniosku wyczerpuje definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

• podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
• prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

• dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
• dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509):

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1.wytwarza Pan, rozwija oraz ulepsza oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2.tworzy, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3.wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

4.przenosi Pan ogół praw autorskich na rzecz Klienta na mocy umowy łączącej Strony,

5.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programów komputerowych,

6.od kwietnia 2022 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Autorskie prawo do oprogramowania wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanej przez Pana działalności związanej z wytwarzaniem oprogramowania stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych od 2022 r. (dla dochodu uzyskanego od 14 kwietnia 2022 r.) oraz w kolejnych latach podatkowych, jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie ulegną zmianie.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie zadanego pytania jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).