Skutki podatkowego odpłatnego zbycia nieruchomości dziedziczonej w drodze spadku po matce i ojczymie.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek (datowany przez Pana na 1 marca 2023 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 7 sierpnia 2023 r. (wpływ 11 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pana matka (Pani A. A.) 10 maja 1999 r., wraz ze swoim mężem (niebędącym Pana ojcem), na zasadzie współwłasności [powinno być: wspólności - przypis organu] majątkowej małżeńskiej, nabyła nieruchomość, dla której prowadzona jest księga wieczysta o numerze: (...).

W 2019 r. zmarł mąż Pana matki. Na podstawie testamentu, Pana matka, jako jedyny spadkobierca, nabyła przypadający zmarłemu małżonkowi udział w prawie własności wyżej wskazanej nieruchomości (w wysokości ½).

21 listopada 2022 r. zmarła Pana matka, która w chwili śmierci była jedynym właścicielem nieruchomości.

Na podstawie testamentu odziedziczył Pan wyżej wskazaną nieruchomość w całości. Akt poświadczenia dziedziczenia został sporządzony 1 grudnia 2022 r. (…), przed notariuszem Panią N.N. (kancelaria notarialna w … ).

W 2023 r. (w miesiącu styczniu) dokonał Pan sprzedaży wyżej wskazanej nieruchomości.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan, że:

1)Wniosek dotyczy lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność.

2)Nie prowadzi Pan działalność gospodarczej.

3)Nie wykorzystywał Pan przedmiotowej nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej.

4)Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Pytania

1)Czy, w związku ze sprzedażą wyżej wskazanej nieruchomości przed upływem pięciu lat od dnia nabycia, będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

2)Czy będzie Pan zobowiązany do złożenia PIT-39 , w przypadku, w którym nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Przedstawiając własne stanowisko w zakresie pierwszego z pytań wskazał Pan, że - w Pana ocenie - nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, z następujących przyczyn (przyczyn, o których mowa poniżej).

Podał Pan, że zgodnie z przepisami ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, początek pięcioletniego terminu, po upływie którego można sprzedać odziedziczoną nieruchomość bez podatku, począwszy od 1 stycznia 2019 r., liczy się nie jak przed tą datą, od daty nabycia spadku, lecz od daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę.

Zaznaczył Pan, że powyższe wynika z aktualnego brzmienia przepisu art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Pana zdaniem, z uwagi na fakt, że Pana matka - na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej - nabyła wyżej wskazaną nieruchomość w 1999 r. (23 lata przed zbyciem przez Pana tej nieruchomości), należy przyjąć, że będzie Pan zwolniony z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślił Pan, że matka spadkodawcy [powinno być: matka spadkobiercy, czyli Pana matka - przypis organu], w związku z tym, że między małżonkami obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, nabyła prawo do całości nieruchomości 10 maja 1999 r. (data zawarcia przez małżonków umowy sprzedaży wyżej wskazanej nieruchomości) w całości.

`Uważa Pan, że takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. Tytułem przykładu wskazał Pan na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 kwietnia 2018 r., (...), gdzie - w Pana ocenie - w uzasadnieniu zwrócono uwagę, że w orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym nie ma możliwości określenia w jakiej części nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej.

Zauważył Pan, że podobne stanowisko zostało przytoczone w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/1, gdzie stwierdzono, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest więc możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej.

W Pana ocenie, uzasadnieniem takiego stanowiska jest fakt, że wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest więc wspólnością masy majątkowej, to znaczy obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich, jak własność i inne prawa rzeczowe lub obligacyjne, w tym wierzytelności. Pomimo tego, że w małżeństwie, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej ustawowej, występują trzy masy majątkowe: majątek wspólny małżonków oraz dwa majątki osobiste każdego z małżonków, to majątki te stanowią jedną całość gospodarczą. Ich podział następuje jednak dopiero po ustaniu wspólności. Wskazał Pan, że w wyżej wskazanym wyroku, Naczelny Sąd Administracyjny krytycznie odniósł się do stanowiska Sądu I instancji, wskazując jednocześnie, że nie do przyjęcia jest założenie, zgodnie z którym, do nabycia przez małżonka nieruchomości doszło w chwili ustania wspólności majątkowej, albowiem powyższe doprowadziłoby do sytuacji, w której obowiązek podatkowy wobec podatnika powstał dwukrotnie. Ponownie powstać by miał w momencie nabycia nieruchomości, w której z uwagi na ustrój majątkowy, niemożliwe było wcześniej określenie jego udziału. Obowiązek podatkowy nie mógł zatem powstać. Pierwszy raz w chwili zakupu nieruchomości wraz żoną, z którą łączyła go wspólność majątkowa oraz drugi raz w wyniku podziału majątku. Niewłaściwe zatem jest wskazanie przez sąd administracyjny pierwszej instancji, że datą nabycia nieruchomości jest data wydania orzeczenia o podziale majątku, a nie data rzeczywistego jej nabycia przez małżonków.

Podał Pan, że podobne rozstrzygnięcie Naczelny Sąd Administracyjny podjął m.in. w wyrokach z:

–19 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 3541/16,

–12 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 1615/16, oraz

–24 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 2012/15.

W świetle wyżej powołanego orzecznictwa sądowego, uważa Pan, że przyjąć należy, że na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 31 stawy kodeks rodzinny i opiekuńczy, jest Pan zwolniony z podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości w całości. Wskazał Pan, że Pana matka nabyła prawo do całości wyżej wskazanej nieruchomości 10 maja 1999 r., a nie w chwilą ustania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Przedstawiając własne stanowisko w zakresie drugiego z pytań (w uzupełnieniu wniosku) wskazał Pan, że nie będzie Pan zobowiązany do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-39, w przypadku, w którym dokonanie sprzedaży nie będzie powodowało konieczności zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Formularz PIT-39, którego podstawa prawna wynika z wyżej wskazanego przepisu 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przeznaczony dla podatników, którzy w roku podatkowym uzyskali przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się z kolei do dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c wyżej wskazanej ustawy, a więc nie obejmuje swoim zakresem przedmiotowym przepisu art. 10 ust. 5, który stanowi podstawę zwolnienia z podatku w stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem. Uważa Pan, że obowiązek złożenia PIT-39 jest skorelowany z obowiązkiem zapłaty podatku w przypadkach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tych względów, nie będzie Pan miał obowiązku złożenia wyżej wskazanego zeznania w przypadku, w którym dokonanie sprzedaży nie będzie powodowało konieczności zapłaty podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub wskazanych wyżej praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z podanych przez Pana informacji wynika m.in., że:

–Pana matka wraz ze swoim mężem - na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej - nabyła nieruchomość (lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność),

–mąż Pana matki zmarł w 2019 r.,

–Pana matka była jedyną spadkobierczynią i nabyła przypadający zmarłemu małżonkowi udział w prawie własności tej nieruchomości,

–21 listopada 2022 r. zmarła Pana matka,

–odziedziczył Pan wskazaną nieruchomość w całości,

–w 2023 r. sprzedał Pan tę nieruchomość.

Zauważam, że przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesądza, że:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Istotne jest również to, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.):

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

 Wspólność ustawowa obejmuje więc wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że:

Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Innymi słowy, w przypadku nabycia nieruchomości (praw majątkowych) przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości (praw majątkowych), o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości (praw majątkowych) w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości (praw majątkowych) w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli nieruchomość (prawo majątkowe) wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia - określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od daty ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej.

Stwierdzam więc, że w związku ze sprzedażą wskazanej przez Pana nieruchomości (lokalu mieszkalnego), pięcioletni okres - o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - już upłynął, gdyż przy jego obliczaniu należy uwzględnić moment nabycia prawa własności tego lokalu przez Pana matkę i Jej męża - do Ich majątku wspólnego.

W konsekwencji, wskazana we wniosku sprzedaż nie stanowi dla Pana źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest Pan zatem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia tego lokalu.

Przedstawione przez Pana stanowisko w zakresie pierwszego z pytań jest więc prawidłowe.

W zakresie pytania numer 2 wskazuję, że w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Na podstawie art. 30e ust. 2 tej ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Stosownie natomiast do treści art. 45 ust. 1a pkt 3 cytowanej ustawy:

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Jak już wyżej ustalono, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, po Pana stronie nie powstał przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Nie jest więc Pan zobowiązany do zapłaty (z tego tytułu) podatku w wysokości 19%, a więc nie dotyczy Pana również obowiązek złożenia zeznania PIT-39, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 w związku z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze wskazanych wyżej względów Pana stanowisko w zakresie drugiego z pytań również uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a,

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).