Od kiedy Spółka komandytowa może stosować stawkę 9% podatku CIT

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia od kiedy Spółka może stosować stawkę 9% podatku CIT. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

We wniosku przez „Wnioskodawcę” lub „Spółkę” rozumie się spółkę komandytową z siedzibą w (…).

Przez „ustawę o CIT” rozumie się ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka powstała w wyniku zawarcia umowy w systemie S-24. Zgodnie z umową Spółki z dnia (…) 2023 r. wspólnikami Spółki byli (i są nadal): P.Z. (PESEL: …) oraz spółka z o.o. z siedzibą w (…) (NIP …).

Wspólnicy wnieśli wkłady gotówkowe, tj. Pan P.Z. wniósł wkład o wartości (…) zł, zaś spółka z o.o. wniosła wkład w wysokości (…) zł.

Komplementariuszem spółki jest Pan P.Z., spółka z o.o. jest komandytariuszem.

Jako przedmiot Spółki określono m.in. (PKD 41.10.Z) - realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (…).

Spółka została zarejestrowana w KRS w dniu (…) 2023 r. pod firmą (…) spółka komandytowa.

Zgodnie z umową Spółki, pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2023 r.

W dniu (…) 2023 r. doszło do zmiany umowy Spółki, w wyniku której między innymi Pan P.Z. wniósł do Spółki wkład niepieniężny o wartości (…) zł w postaci przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, związanego z działalnością gospodarczą prowadzoną pod firmą P.Z. (…) (NIP …, REGON …).

W ramach zmian w umowie Spółki, dokonanych w dniu (…) 2023 r., nie uległ zmianie zapis w umowie Spółki, że pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2023 r.

Spółka obecnie stosuje stawkę 19% CIT.

Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym.

Pytanie

Od kiedy Spółka może stosować stawkę 9% podatku CIT.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, może ona stosować stawkę 9% podatku CIT już od początku swojej działalności (od chwili rejestracji w KRS), tj. również w 2023 r.

Stawkę 9% może stosować mały podatnik lub podatnik rozpoczynający działalność.

Zdaniem Spółki można ją uznać za podatnika rozpoczynającego działalność, gdyż w dniu (…) 2023 r. Spółka została zarejestrowana w KRS i rozpoczęła działalność. W tym dniu Spółka stała się podatnikiem CIT.

Z kolei małym podatnikiem jest taki podatnik, u którego przychody ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyły w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro. Ponieważ w przypadku Spółki przed dniem rejestracji w KRS nie istniał „poprzedni rok podatkowy”, należy uznać, że w przypadku Spółki nie jest istotne sprawdzanie tej okoliczności.

Z tego względu ustawodawca przewidział możliwość stosowania stawki 9% przez małych podatników lub przez podatników rozpoczynających działalność. W przypadku podatników rozpoczynających działalność nie jest bowiem możliwe stwierdzenie, że są oni małym podatnikiem – jest to niepotrzebne, gdyż wystarczy uznanie, że są podatnikiem rozpoczynającym działalność.

Zdaniem Spółki, do Spółki nie mają zastosowania regulacje z art. 19a ust. 1a ustawy o CIT:

  1) Punkt 1 – gdyż Spółka nie została utworzona w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników;

  2) Punkt 2 – gdyż Spółka nie została utworzona w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną;

  3) Punkt 3 – gdyż Spółka nie została utworzona przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Co prawda, Pan P.Z. wniósł do Spółki w dniu (…) 2023 r. aport (wkład niepieniężny) o wartości (…) zł w postaci przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, związanego z działalnością gospodarczą prowadzoną pod firmą P.Z. (…) (NIP …, REGON …), jednak sama Spółka nie powstała w wyniku wniesienia tego aportu. Tymczasem art. 19a ust. 1 pkt 3 dotyczy podatnika, który został „utworzony” w  związku z wniesieniem aportu.

  4) Punkt 4 – gdyż Spółka nie została utworzona przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników;

  5) Punkt 5 – gdyż Spółka nie została utworzona przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Co prawda, Pan P.Z. wniósł do Spółki w dniu (…) 2023 r. aport (wkład niepieniężny) o wartości (…) zł w postaci przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, związanego z działalnością gospodarczą prowadzoną pod firmą P.Z. (…) (NIP …, REGON …), jednak przepis art. 19a ust. 1 pkt 5 dotyczy sytuacji, w której aport został wniesiony na poczet kapitału, tymczasem w spółce komandytowej nie występują kapitały (zgodnie z kodeksem spółek handlowych).

W przypadku Spółki nie ma również zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 19a ust. 1c pkt 2, gdyż dotyczy ono podatnika CIT, który wniósłby tytułem wkładu do Spółki, w tym na poczet kapitału uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł. Taka sytuacja w niniejszej sprawie nie wystąpiła, gdyż podmiotem wnoszącym wkład nie był podatnik CIT, do której ten przepis (a nie do Spółki) miałby zastosowanie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „ustawa zmieniająca”):

W ustawie  z dnia  15 lutego 1992 r.  o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r.  poz. 1406, 1492, 1565 i 2122) wprowadza się następujące zmiany w art. 1 w ust. 3, - pkt 1 otrzymuje brzmienie: „spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie zatem ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przepisy ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce - oznacza to spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Według art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W myśl art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Stosownie do art. 19 ust. 1e ustawy o CIT:

Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Konsekwencją objęcia spółki komandytowej zakresem działania ustawy o CIT jest m.in. to, że jest ona uprawniona do stosowania 9% stawki podatku na zasadach określonych w tej ustawie. Jak wynika z regulacji zawartych w art. 19 ustawy o CIT, w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty, stawka podatku dochodowego od osób prawnych wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych, pod warunkiem że podatnicy stosujący tę stawkę posiadają status małego podatnika, z wyjątkiem podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednocześnie ustawodawca w art. 19 ust. 1a-1c ustawy o CIT zawarł regulacje wyłączające możliwość korzystania z preferencyjnej – 9% stawki podatkowej.

W świetle art. 19 ust. 1a ustawy o CIT:

Podatnik, który został utworzony:

 1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

 2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

 3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

 4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

 5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

            - nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest spółką komandytową zarejestrowaną w KRS (…) 2023 r. Zgodnie z umową Spółki, pierwszy rok obrotowy kończy się w dniu 31 grudnia 2023 r. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. W dniu (…) 2023 r. doszło do zmiany umowy Spółki, w wyniku której między innymi Komplementariusz wniósł do spółki wkład niepieniężny w postaci prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia od kiedy może on stosować stawkę 9% podatku CIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie do Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie ograniczenie wynikające z przepisu art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT, bowiem do spółki komandytowej zostało wniesione przedsiębiorstwo.

Nie można podzielić Państwa poglądu, że przepis ten nie znajduje w sprawie zastosowania, ponieważ w spółce komandytowej nie występują kapitały zgodnie z Kodeksem spółek handlowych.

Należy podkreślić, że spółki komandytowe są objęte opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych pomimo okoliczności, iż na gruncie przepisów Kodeksu spółek handlowych są uznawane za spółki osobowe.

Konsekwencją objęcia spółek komandytowych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych jest okoliczność, że mają do nich zastosowanie przepisy wynikające z tej ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na art. 4a pkt 18, 19, 20 ustawy o CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

18) kapitale zakładowym - oznacza to również kapitał akcyjny prostej spółki akcyjnej oraz kapitał podstawowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3;

19) udziale w zyskach osób prawnych - oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3;

20) objęciu udziału (akcji) - oznacza to również uzyskanie przez wspólnika spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, ogółu praw i obowiązków wspólnika w tej spółce.

Skoro ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza swoje własne definicje i sposoby rozumienia pojęć m.in. kapitału w spółce komandytowej to dla celów podatkowych one mają zastosowanie, a nie regulacje wynikające z Kodeksu spółek handlowych.

W konsekwencji, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie kapitału obejmuje także spółki komandytowe, a skoro ustawodawca w art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT wyklucza z preferencyjnej stawki podatku podmioty, do których zostało wniesione m.in. przedsiębiorstwo, to również ta regulacja ma zastosowanie do spółek komandytowych. 

Mając na uwadze powyższe, spółka komandytowa nie będzie uprawniona do stosowania 9% stawki podatku w pierwszym oraz w drugim roku podatkowym, bowiem ma do niej zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 19 ust. 1a pkt 5 ustawy o CIT. Spółka komandytowa będzie mogła stosować preferencyjną stawkę podatku od trzeciego roku podatkowego pod warunkiem, że będzie spełniała warunki (będzie posiadała status małego podatnika oraz jej przychody nie przekroczą limitu wynikającego z art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT).

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Na marginesie tut. Organ zauważa, że we własnym stanowisku Wnioskodawca powołał się na art. 19a ustawy o CIT, natomiast biorąc pod uwagę treść wniosku należy uznać, że dotyczy on art. 19 ustawy o CIT, zatem wskazanie przez Wnioskodawcę art. 19a potraktowano jako oczywistą omyłkę pisarską.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

  - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).