Opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.327.2023.2.KK

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.327.2023.2.KK

Temat interpretacji

Opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 26 czerwca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną i od 4 maja 2010 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą: (…) (NIP …), zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której podstawowym celem jest prowadzenie prac polegających na projektowaniu, wytwarzaniu i rozwoju oprogramowania (PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem). Działalność prowadzi Pan w miejscowości (…), gmina (…), powiat (…). Jest Pan obywatelem polskim oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Prowadzi Pan także ewidencję umożliwiającą wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do stworzonych przez Pana dzieł oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty), przypadających na każde z tych praw. W ramach prowadzonej działalności, nie nabywa Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i tym samym stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W 2019 r. posiadał Pan dwóch klientów:

-   A (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…), ul. (…), (…) (2 stycznia 2019 r. - 31 marca 2019 r.),

-   B (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…), ul. (…), (…) (1 kwietnia 2019 r. – 31 grudnia 2019 r.).

Świadczenie usług dla ww. podmiotów dobywały się na podstawie umów o współpracę dwóch firm, tzw. B2B (ang. Business-to-business). Prawa autorskie przenoszone były na klientów w momencie opłacenia przez nich wystawionej zgodnie z kontraktem faktury. Nie miał Pan wyznaczonego przełożonego, ustalonych godzin pracy, ani określonego miejsca wykonywania usług. Sam Pan ustalał czas pracy oraz wybierał miejsce wykonania usług oraz decydował o podejściu do wykonania usługi. Jako przedsiębiorca ponosił Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Dla A sp. z o.o. projektował Pan, tworzył, rozwijał i wdrażał wewnętrzny system do audytu bezpieczeństwa informatycznego banku. Oprogramowanie korzysta z wielu wewnętrznych źródeł danych banku oraz z danych audytowych dostarczanych przez firmy zewnętrzne. Szacowanie poziomu zabezpieczeń obliczane jest według ściśle określonych algorytmów oraz dostarczane do końcowych odbiorców wewnątrz banku za pośrednictwem zestawu raportów. Oprogramowanie jest rozwinięciem istniejącej aplikacji. Przy pracy nad oprogramowaniem prowadził Pan prace badawcze mające na celu znalezienie optymalnej metody nad oprogramowaniem, prowadził Pan prace badawcze mające na celu znalezienie optymalnej metody pozyskiwania, przetwarzania i prezentacji danych.

Dla B sp. z o.o. projektował Pan i tworzył system bankowy służący do zarządzania ryzykiem kredytowym. Oprogramowanie korzysta z wielu źródeł danych, będących własnością banku i prowadzi przeliczenia według określonego algorytmu. Algorytm dostosowany jest do potrzeb przeprowadzania symulacji na danych historycznych, jak i do przetwarzania danych bieżących. Podczas pracy nad projektem, prowadził Pan prace badawcze mające na celu znalezienie optymalnej i bezpiecznej metody przetwarzania i przechowywania bardzo dużej ilości danych. Oprogramowanie stworzone zostało od podstaw i nie stanowiło rozwinięcia, ani modyfikacji żadnej istniejącej aplikacji. W tworzeniu ww. oprogramowania istotną rolę odgrywają algorytmy służące do kalkulacji wyników. Zostały one w całości stworzone przez Pana, bądź przebudowane w celu uzyskania poprawy wydajności. W celu zaprojektowania najbardziej optymalnych algorytmów oraz zapewnienia ich skuteczności i bezpieczeństwa przetwarzanych danych prowadzi Pan prace badawcze w obszarze technik programistycznych, oprogramowania pośredniczącego, rozwiązań hardware'owych i software'owych. W tworzeniu oprogramowania wykorzystywał Pan technologie i języki: (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…), (…). Istotnym elementem projektów jest tworzenie dokumentacji budowy, użytkowania i funkcjonalności oprogramowania, dokumentacja jest dziełem całkowicie nowym i oryginalnym, stworzonym przez Pana.  

W ramach zawartych umów, przenosi Pan na klientów całość autorskich praw majątkowych do wszystkich dzieł (oprogramowania, algorytmów i dokumentacji), za co otrzymuje wynagrodzenie. Dochodem z wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Pana z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, opracowuje Pan nowe lub ulepszone produkty, procesy, algorytmy oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce lub na tyle odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących, że uznaje je za w znacznym stopniu innowacyjne. By zapewnić innowacyjność i najwyższą jakość prowadzonych działań oczekiwaną przez klientów, zdobywa Pan i poszerza swoją wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania, przetwarzania i bezpieczeństwa danych, zasad gromadzenia i przechowywania danych oraz sposobów prezentacji danych. Oprogramowanie tworzy Pan, rozwija i ulepsza w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy. Oprogramowanie tworzy Pan w taki sposób, że przyczynia się do znacznego usprawnienia procesów, redukcji kosztów oraz przyśpieszenia decyzji biznesowych po stronie klientów. Tworzone przez Pana oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny, a rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że w ramach swojej działalności samodzielnie prowadził badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - badania aplikacyjne – stosował Pan badania symulacyjne oraz oparte na eksperymentach. Badania przyniosły efekty, których zastosowanie pozwoliło na wprowadzenie znacznych usprawnień w oprogramowaniu Klienta, jego rozwój, optymalizację, a także wytworzenie nowego oprogramowania oraz algorytmów dostosowanych do wymogów Klienta. Pana dochody są całkowicie zależne od prowadzonych przez Niego badań i ich wyników, gdyż bezpośrednio rzutują na efekt Pana pracy dla Klientów. W ramach swojej działalności samodzielnie prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe, do których odnosi się Pan w tym wniosku, prowadził od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r. Rzeczone prace rozwojowe dotyczyły nabycia odpowiedniej wiedzy i umiejętności z zakresu języków i technik programowania, baz danych, optymalizacji, narzędzi i technik raportowych w celu wykonania usprawnień, rozwoju i optymalizacji oprogramowania Klienta, jak i wytworzenia nowego oprogramowania i algorytmów odpowiadających wymaganiom Klienta. Prace te polegały na nabywaniu nowej wiedzy i umiejętności oraz wykorzystywaniu i łączeniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności. Pana prace rozwojowe zakończyły się pozytywnymi wynikami, którymi są wykonane usprawnienia oprogramowania Klienta, jego optymalizacja i rozwinięcie funkcjonalności, a także wytworzenia nowego oprogramowania i algorytmów odpowiadających wymaganiom Klienta. W wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy produkt i proces, a także ulepszony produkt i proces. Rzeczony nowy produkt i proces jest rozwiązaniem bazodanowo-algorytmicznym pomagającym Klientowi w ocenie ryzyka kredytowego, według ściśle określonych przez Klienta kryteriów. Rzeczony ulepszony produkt i proces jest rozwiązaniem bazodanowo-raportowym umożliwiającym Klientowi ocenę bezpieczeństwa informatycznego przedsiębiorstwa Klienta. Nie będzie Pan oferował, ani nie oferuje rzeczonych produktów i procesów, będących wynikiem opisanych przez Pana prac rozwojowych w dalszej Pana działalności, ponieważ są one ściśle dostosowane do wymogów Klientów i projektów przez Pana dla nich tworzonych, których dotyczą opisywane czynności. W stosunku do Pana dotychczasowej działalności, te produkty i procesy mają nowy, bardziej innowacyjny i ulepszony charakter. Nie jest on wynikiem rutynowych i okresowych zmian produktów i procesów, a wynikiem usprawnień, optymalizacji, rozwinięcia funkcjonalności oraz wytworzenia nowego produktu i procesu. Pana dochody są całkowicie zależne od prowadzonych przez Pana prac rozwojowych i ich wyników, gdyż bezpośrednio rzutują na efekt Pana pracy dla Klientów. W ramach swojej działalności, nie prowadzi Pan prac o innym charakterze niż badania naukowe i prace rozwojowe. Prawa autorskie majątkowe do powstałego oprogramowania podczas wykonywania umów z Klientami, które przenosi Pan, zawsze są efektem podejmowanych przez Pana badań naukowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ww. ustawy. Prowadzi Pan odrębne badania naukowe i prace rozwojowe, dla celów każdego poszczególnego oprogramowania, które jest efektem Pana pracy, gdyż każde rzeczone oprogramowanie jest indywidualnym rozwiązaniem dla konkretnego Klienta.

Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty, da się z góry określić oraz przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów, ponieważ każdy efekt Pana pracy jest dostosowany do indywidualnych potrzeb Klienta, jego konkretnych wymagań projektowych i oparty jest na unikalnym zbiorze danych, w rozumieniu zarówno informacyjnym jak i objętościowym oraz jakościowym.

W świetle umów z Klientami, wynagrodzenie otrzymuje Pan wyłącznie z tytułu przenoszenia na Klientów majątkowych praw autorskich do oprogramowania w rozumieniu art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 880 ze zm.), a w szczególności w zakresie pól eksploatacji określonych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wynagrodzenie od Klientów jest łączną zapłatą za całość czynności, które wykonywał w ramach umowy. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do efektów Pana pracy, następuje każdorazowo z końcem okresu rozliczeniowego oraz na podstawie zaakceptowanej przez obie Strony ewidencji czasu pracy za dany okres rozliczeniowy. Moment wypłaty wynagrodzenia nie wpływa na przeniesienie majątkowych praw autorskich. Wartość wynagrodzenia wynika z umowy i jest iloczynem czasu spędzonego na czynnościach wykonywanych w ramach umowy oraz stawki godzinowej ustalonej między stronami. Wynagrodzenie wypłacane jest z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich i każdorazowo ustalane jest między stronami na podstawie ewidencji czasu pracy za dany okres rozliczeniowy. Wystawione przez Pana faktury na rzecz Klientów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na rzecz Klientów, gdyż w świetle umów z Klientami, wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich zawiera się w całości wynagrodzenia ze usługi. Prawa do stworzonych przez Pana programów komputerowych przenoszone są każdorazowo na podstawie obustronnie zaakceptowanych ewidencji czasu pracy za dany okres rozliczeniowy. Wyodrębnienie konkretnego oprogramowania i przeniesienie praw do efektu Pana pracy na Klientów następuje na podstawie ewidencji czasu pracy za dany okres rozliczeniowy. Potwierdzeniem przeniesienia tych praw jest akceptacja, przez strony, rzeczonej ewidencji oraz wystawionej przez Pana faktury.

Efekty prowadzonych przez Pana prac twórczych kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego. Wynika to z indywidualnego charakteru prac i rozwiązań opracowywanych przez Pana na rzecz poszczególnych Klientów.

Prowadził Pan odrębną ewidencję dotyczącą prowadzonych przez Niego prac programistycznych. Ewidencję tą prowadził Pan w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Odrębną ewidencję dotyczącą prowadzonych przez Pana prac programistycznych prowadził Pan od początku okresu, którego dotyczy wniosek, tj. od 1 stycznia 2019 r. Wniosek dotyczy dochodów za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2019 r. Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, obliczał Pan wskaźnik nexus, o którym mowa wart. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponoszone przez Pana koszty były wyłącznie kosztami na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (we wzorze nexus jedynie litera „a” jest niezerowa).

W związku z tworzeniem oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej, koszty i ich funkcjonalny związek z tą działalnością są następujące:

-księgowość, doradztwo podatkowe i prawne - istotne koszty powiązane z wytwarzanym przez Pana oprogramowaniem. Dzięki zleceniu prowadzenia księgowości osobom w tym wyspecjalizowanym, zyskuje Pan istotny czas oraz komfort psychiczny potrzebne do rzetelnego wykonywania zleconych Panu czynności,

-sprzęt komputerowy, telekomunikacyjny i inny sprzęt elektroniczny umożliwiający i ułatwiający prowadzenie przez Pana prac wymienionych we wniosku - podstawowe koszty powiązane z wytwarzanym przez Pana oprogramowaniem. Umożliwiają i ułatwiają prowadzenie przez Pana czynności związanych z wytwarzanym oprogramowaniem oraz swobodny kontakt z Klientem na odległość, bez względu na miejsce wykonywania czynności,

-usługi telekomunikacyjne - istotne koszty powiązane z wytwarzanym przez Pana oprogramowaniem. Umożliwiają swobodny kontakt z klientem, bez względu na miejsce wykonywania przez Pana czynności oraz zdalny dostęp do infrastruktury informatycznej Klienta i usług chmurowych,

-wyposażenie biura - koszty istotne ze względu na właściwe wykonywanie czynności związanych z wytwarzanym przez Pana oprogramowaniem. Umożliwiają m.in. organizację pracy biurowej, wydruk faktur i dokumentacji oraz ograniczenie negatywnego wpływu pracy siedzącej,

-koszty utrzymania samochodu prywatnego do celów służbowych oraz koszty komunikacyjne - istotne koszty powiązane wytwarzanym przez Pana oprogramowaniem. Pomimo możliwości kontaktu z Klientem, poprzez telekomunikacyjne urządzenia audio-wideo, niejednokrotnie najbardziej efektywnym jest kontakt bezpośredni wymagający przemieszczania się na znaczne odległości.

Pytania

1.Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej we wniosku sytuacji gospodarczej, może Pan opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy opisana w stanie faktycznym Pana działalność w zakresie prac B+R, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2019 r. poz. 29 ze zm.)?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że świadczone przez Niego usługi w zakresie wytwarzania oprogramowania w ramach świadczenia omówionych kontraktów, spełniają wymóg art. 30ca ust. 2 pkt 8  ww. ustawy. Zgodnie z art. 30cb ww. ustawy, prowadził Pan wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac programistycznych. Ewidencja tę prowadził Pan w sposób umożliwiający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na ww. prawa w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Na podstawie powyższego, stoi Pan na stanowisku, że przysługuje Jemu prawo stosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych do przychodów uzyskanych z przenoszenia praw autorskich do tworzonego oprogramowania.

Uważa Pan, że prowadzona przez Niego działalność gospodarcza spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Praca nad wymienionymi we wniosku projektami jest działalnością o charakterze twórczym, obejmującą badania naukowe i prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny. Ma ona na celu poszerzanie Pana wiedzy i kwalifikacji na potrzeby zastosowania w tworzonych i rozwijanych przez Pana projektach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pani działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć  – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia  się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace  badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że Pana działania przedstawione we wniosku polegające na projektowaniu, wytwarzaniu i rozwoju oprogramowania (programu komputerowego), spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazano w opisie stanu faktycznego –zdobywa Pan i poszerza swoją wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania, przetwarzania i bezpieczeństwa danych, zasad gromadzenia i przechowywania danych oraz sposobów prezentacji danych. Oprogramowanie tworzy Pan, rozwija i ulepsza w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy. W stosunku do Pana dotychczasowej działalności, te produkty i procesy mają nowy, bardziej innowacyjny i ulepszony charakter. Nie jest on wynikiem rutynowych i okresowych zmian produktów i procesów, a wynikiem usprawnień, optymalizacji, rozwinięcia funkcjonalności oraz wytworzenia nowego produktu i procesu.

Należy jednocześnie podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu, usługi.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

Natomiast uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ww. ustawy:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

-podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

-prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się dochód:

-z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że:

-Prowadzi Pan działalność, której podstawowym celem jest prowadzenie prac polegających na projektowaniu, wytwarzaniu i rozwoju oprogramowania.

-Efekty Pana pracy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty, da się z góry określić oraz przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów, ponieważ każdy efekt Pana pracy jest dostosowany do indywidualnych potrzeb Klienta, jego konkretnych wymagań projektowych i oparty jest na unikalnym zbiorze danych, w rozumieniu zarówno informacyjnym jak i objętościowym i jakościowym.

-Efekty prowadzonych przez Pana prac twórczych kwalifikują się jako prace prowadzące do powstania utworów, w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bądź poprzez stworzenie nowego programu komputerowego, bądź poprzez twórczą zmianę (opracowanie) istniejącego programu komputerowego.

-Pana prace polegały na nabywaniu nowej wiedzy i umiejętności oraz wykorzystywaniu i łączeniu aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe zakończyły się pozytywnymi wynikami, którymi są wykonane usprawnienia oprogramowania, jego optymalizacja i rozwinięcie funkcjonalności, a także wytworzenia nowego oprogramowania i algorytmów odpowiadających wymaganiom Klienta. W wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy produkt i proces, a także ulepszony produkt i proces. W ramach swojej działalności samodzielnie prowadził Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe prowadził Pan od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r.

-W ramach swojej działalności samodzielnie prowadził Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. badania aplikacyjne. Stosował Pan badania symulacyjne oraz oparte na eksperymentach.

-Sam Pan ustalał czas pracy oraz wybierał miejsce wykonania usług oraz decydował o podejściu do wykonania usługi. Jako przedsiębiorca ponosił Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

-W ramach zawartych umów, przenosi Pan na klientów całość autorskich praw majątkowych do wszystkich dzieł (oprogramowania, algorytmów i dokumentacji), za co otrzymuje wynagrodzenie. Dochodem z wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

-W ramach prowadzonej działalności, nie nabywa Pan wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, jest rezultatem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i tym samym stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

-Przedmiotem wniosku jest 2019 r. Prowadził Pan od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. odrębną ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Biorąc powyższe pod uwagę, opisana w stanie faktycznym Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro – w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wytwarza Pan i rozwija oprogramowania komputerowe stanowiące zawsze utwory podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – to stanowią one kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, uzyskiwane przez Pana dochody z tytułu przeniesienia praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego oprogramowania mieszczącego się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stanowiącego utwór prawnie chroniony wytworzony lub rozwinięty w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (prac rozwojowych i badań aplikacyjnych), o której mowa w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

Tym samym, w stanie faktycznym jest Pan uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania wobec dochodu uzyskanego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na zasadach określonych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym, którego wysokość stanowi iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego – dla tego konkretnego IP – według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionych pytań, zatem nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem zadanego pytania.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).