Będzie Pani uprawniona do skorzystania ze zwolnienia – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT – od opodatkowania kwoty uzyskanej z odpłatneg... - Interpretacja - 0114-KDIP3-1.4011.637.2018.2023.9.S.JM

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.637.2018.2023.9.S.JM

Temat interpretacji

Będzie Pani uprawniona do skorzystania ze zwolnienia – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT – od opodatkowania kwoty uzyskanej z odpłatnego zbycia nieruchomości po rodzicach, która zostanie przeznaczona na spłatę męża w związku z podziałem majątku wspólnego i przejęciem udziałów w nieruchomości – lokalu mieszkalnym.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 31 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 stycznia 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 1233/19 i

2)stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 grudnia 2018 r. wpłynął Pani wniosek z 31 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Uzupełniła Pani wniosek – na wezwanie – pismem z 20 lutego 2019 r. (data wpływu 20 lutego 2019 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sąd Okręgowy orzekł rozwód pomiędzy małżonkami M.K. a Panią. W skład majątku wspólnego małżonków wchodzi jedynie lokal mieszkalny położony w (…), powiat (…), przy ul. (…), o łącznej powierzchni 45,72 m2, dla którego Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą, składający się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki z WC i przedpokoju, o wartości 150.000 zł. Na dzień złożenia niniejszego wniosku toczy się postępowanie o podział majątku wspólnego przed Sądem Rejonowym w (…). W postępowaniu ustalono zgodnie, że sposobem podziału jest podział majątku poprzez przyznanie na Pani wyłączną własność ww. lokalu mieszkalnego, z jednoczesnym zasądzeniem obowiązku spłaty na rzecz M.K. z tytułu udziałów w lokalu mieszkalnym. 11 stycznia 2018 r. na podstawie testamentu, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w (…) odziedziczyła Pani po rodzicach lokal mieszkalny położony w (…) ul. (…). 18 września 2018 r. dokonała Pani sprzedaży odziedziczonego lokalu mieszkalnego za kwotę 120.000 zł. W okresie kiedy była Pani właścicielem przedmiotowego lokalu w związku jego utrzymaniem poniosła Pani koszty w kwocie 5.183 zł (woda, prąd, czynsz). Obecnie jest Pani w posiadaniu jedynie lokalu mieszkalnego położony w (…), powiat (…), przy ul. (…), o łącznej powierzchni 45,72 m2. Lokal ten został nabyty przez małżonków od miasta w 2000 r. Od tamtego czasu na stałe Pani w nim zamieszkuje, a po zakończeniu postępowania w opisanym przyszłym stanie faktycznym będzie Pani figurowała jako jedyna właścicielka, a przedmiotowy lokal będzie stanowił dalej Pani miejsce zamieszkania.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Pani rodzice zmarli:

a)matka zmarła 1 września 2008 r.

b)ojciec zmarł 17 stycznia 2017 r.

Rodzice dziedziczyli po sobie na podstawie testamentu tzn. ojciec dziedziczył w całości spadek po matce na podstawie testamentu.

Dziedziczy Pani po zmarłym ojcu na podstawie testamentu w całości.

W skład majątku spadkowego wchodził jedynie lokal mieszkalny.

W postępowaniu spadkowym po matce jak i po ojcu brała udział Pani siostra, jednak z uwagi na sporządzone testamenty całość udziałów w spadku przypadło Pani.

Z uwagi na dziedziczenie testamentowe dla jednej osoby nie było potrzeby prowadzenia postępowania o dział spadku, całość spadku przypadła Pani.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym będzie Pani uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania kwoty uzyskanej z odpłatnego zbycia nieruchomości po rodzicach, która zostanie przeznaczona na spłatę męża w związku z podziałem majątku wspólnego i przejęciem udziałów w nieruchomości – lokalu mieszkalnym położonym przy ul. (…) w (…) – zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Mając na uwadze powołane wyżej opisany stan faktyczny stoi Pani na stanowisku, że przychód uzyskany w 2018 roku ze zbycia lokalu mieszkalnego odziedziczonego po rodzicach na podstawie postanowienia o nabyciu spadku z 11 stycznia 2018 r. przeznaczony na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na spłatę udziałów męża w majątku wspólnym powinien być uwzględniony przy obliczeniu dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wykazywanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-39 składanym za rok, w którym doszło do odpłatnego zbycia lub nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, gdyż przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. W konsekwencji spłata (dokonana w wyżej określonym terminie tj. do końca 2019 r.) na rzecz męża, związana z nabyciem lokalu mieszkalnego w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, dokonana ze środków uzyskanych z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego odziedziczonego po rodzicach, stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pani wniosek – 5 marca 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP3-1.4011.637.2018.2.MG, w której uznałem Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację Pani doręczono 18 marca 2019 r.

Skarga na interpretację indywidualną

17 kwietnia 2019 r. wniosła Pani skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 24 kwietnia 2019 r.

Wniosła Pani o uchylenie interpretacji uznającej Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację – wyrokiem z 14 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1233/19.

Pismem z 17 kwietnia 2020 r. wniosłem skargę kasacyjną na powyższy wyrok do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z 8 lutego 2023 r. sygn. akt II FSK 1613/20 NSA oddalił wniesioną skargę kasacyjną.

W związku z powyższym, wyrok z 14 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1233/19 stał się prawomocny od 8 lutego 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

  • uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
  • ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis cytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego upłynęło 5 lat, sprzedaż tej nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Jak z powyższego wynika, dla opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data i sposób nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Stosownie do art. 922 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.):

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Jak wynika z art. 941 Kodeksu cywilnego:

Rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament.

Przy czym dziedziczenie z testamentu ma pierwszeństwo przed dziedziczeniem ustawowym.

Zgodnie z obowiązującym prawem polskim, pierwszeństwo będzie miała wola spadkodawcy. Jeśli pozostawił on po sobie ważny testament to dziedziczenie nastąpi w oparciu o ten dokument.

Na mocy art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W konsekwencji za datę nabycia lokalu mieszkalnego w drodze testamentu należy uznać datę śmierci Pani ojca, tj. 17 stycznia 2017 r. Sprzedaż lokalu mieszkalnego 18 września 2018 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Przepis art. 30e ust. 2 ww. ustawy stanowi, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Według art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1.dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W rozpatrywanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d, gdyż zbywana nieruchomość została nabyta przez Panią nieodpłatnie. Na podstawie art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są natomiast dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z kolei na mocy art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Jednakże, w świetle art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Należy podkreślić, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

W ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

„Własne cele mieszkaniowe” w takim przypadku należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych powinna polegać więc na tym, że w przypadku zakupu lokalu mieszkalnego podatnik powinien faktycznie takie cele w nim realizować. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu przedmiotowym.

Z treści zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że w wyniku rozwodu oraz podziału majątku wspólnego nabyła Pani na wyłączną własność lokal mieszkalny, który należał uprzednio do majątku wspólnego małżonków. Jednocześnie, Sąd zasądził Pani obowiązek spłaty na rzecz byłego męża udziałów w lokalu mieszkalnym. 17 stycznia 2017 r. zmarł Pani ojciec. W wyniku dziedziczenia testamentowego nabyła Pani w spadku lokal mieszkalny. 18 września 2018 r. dokonała Pani sprzedaży odziedziczonego lokalu mieszkalnego. Przychód ze sprzedaży odziedziczonego lokalu mieszkalnego zamierza Pani wydatkować na spłatę byłego męża. Nabyty w wyniku podziału majątku wspólnego lokal mieszkalny stanowi Pani miejsce zamieszkania.

Tym samym, przeznaczając przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego odziedziczonego po ojcu na spłatę męża w zamian za nabycie udziału w lokalu mieszkalnym należącym uprzednio do majątku wspólnego małżonków spełni Pani przesłanki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód zostanie bowiem przeznaczony na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym, stanowiącym Pani miejsce zamieszkania. W następstwie postępowania o podział majątku wspólnego przed Sądem „(…) ustalono, zgodnie, że sposobem podziału jest przyznanie na Pani wyłączną własność lokalu mieszkalnego, z jednoczesnym zasądzeniem obowiązku spłaty na rzecz M.K. z tytułu udziałów w lokalu mieszkalnym” Spłata udziału byłego męża, do którego udziału przed dokonaniem spłaty, nie mogła sobie Pani rościć prawa, nastąpi ze środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, nabytego w drodze spadku po rodzicach. Nadto ze stanu faktycznego wynika, że obecnie jest Pani w posiadaniu jedynie lokalu (…) przy ul. (…) (…), lokal ten został nabyty przez małżonków (…), Pani na stałe w nim zamieszkuje, po zakończeniu postępowania w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie figurowała jako jedyna właścicielka”, lokal ten będzie zaspokajał Pani potrzeby mieszkaniowe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, obowiązujące uregulowania prawne oraz wskazania zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1233/19 stwierdzam, że w opisanym przyszłym stanie faktycznym będzie Pani uprawniona do skorzystania ze zwolnienia – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od opodatkowania kwoty uzyskanej z odpłatnego zbycia nieruchomości po rodzicach, która zostanie przeznaczona na spłatę męża w związku z podziałem majątku wspólnego i przejęciem udziałów w nieruchomości – lokalu mieszkalnym położonym przy ul. (…) w (…).

Dodatkowe informacje

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 14 stycznia 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 1233/19.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania pierwotnej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).