Opodatkowania świadczenia uzyskiwanego z USA.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 15 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia uzyskiwanego z USA. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 28 czerwca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni, występująca z wnioskiem o stwierdzenie czy świadczenie rodzinne otrzymywane z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Były mąż Wnioskodawczyni wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki w listopadzie 1980 r. Po prawie dwuletnim pobycie w USA wrócił do Polski w lipcu 1982 r. Następnie, powtórnie wyjechał do USA w listopadzie 1986 r., tym razem na stałe. W Stanach Zjednoczonych Ameryki uzyskał obywatelstwo amerykańskie (nie zrzekając się polskiego obywatelstwa), podjął pracę, opłacał podatki i składki na ubezpieczenie Social Security. Zerwał kontakty z rodziną. Po 35 latach małżeństwa w 2002 r. otrzymał rozwód, następnie ożenił się po raz drugi. Wnioskodawczyni natomiast nie wyszła już powtórnie za mąż.

Wnioskodawczyni zdecydowała się na osobisty kontakt z Ambasadą Stanów Zjednoczonych Ameryki, w celu uzyskania jednoznacznych informacji czy i jakie świadczenie rodzinne Jej przysługuje w zaistniałej sytuacji. Według obowiązującego w Stanach Zjednoczonych Ameryki prawa stwierdzono, że Wnioskodawczyni kwalifikuje się do świadczenia rodzinnego, ponieważ z byłym mężem, de facto obywatelem Stanów Zjednoczonych, była w związku małżeńskim 35 lat, a były mąż pracując w Stanach Zjednoczonych płacił wszystkie wymagane podatki i składki Social Security. Po złożeniu wymaganych dokumentów w Ambasadzie USA Wnioskodawczyni otrzymała świadczenie rodzinne Social Security wraz z kartą i numerem przypisanym Jej świadczeniu.

W sierpniu 2018 r., po śmierci byłego męża, Social Security Administration przyznało Wnioskodawczyni świadczenie wdowie, które również jest świadczeniem rodzinnym i zastępuje wcześniejsze świadczenie, które otrzymywała Ona od 2011 r.

Ponieważ Wnioskodawczyni nigdy nie była ani nie pracowała w USA, nie posiada też obywatelstwa amerykańskiego, dlatego też od świadczenia przyznanego jej przez Social Security potrącany jest automatycznie 30% podatek w USA. Każdego roku Wnioskodawczyni otrzymuje z Social Security Administration rozliczenie roczne, przedstawiające Jej roczny przychód z tytułu świadczeń rodzinnych w USA, podatek pobrany od tego przychodu w USA oraz kwotę netto przekazaną Wnioskodawczyni po ww. potrąceniach na konto bankowe w Polsce. W sierpniu 2018 r. zostało Wnioskodawczyni przyznane po Jej byłym zmarłym mężu, posiadającym podwójne obywatelstwo polskie i amerykańskie, świadczenie wdowie wypłacane z ubezpieczenia społecznego Social Security Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Świadczenie to jest uznane w Stanach za świadczenie rodzinne i jest odpowiednikiem rodzinnego świadczenia w Polsce. Jest ono przekazywane dla Wnioskodawczyni za pośrednictwem banku. Ponieważ Wnioskodawczyni nie posiada obywatelstwa amerykańskiego, Jej świadczenie wdowie opodatkowane jest w USA w wysokości 30%.

Wnioskodawczyni nie jest pewna, czy otrzymywane świadczenie rodzinne dla rozwiedzionych współmałżonków, otrzymywane z USA, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Wnioskodawczyni zdecydowała się złożyć wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wraz z poniższym pytaniem.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

a)złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy 2018 r. wraz z kolejnymi latami, w których  otrzymywała i będzie otrzymywała w kolejnych latach świadczenie rodzinne dla rozwiedzionych współmałżonków otrzymywane z USA;

b)Wnioskodawczyni podlegała/podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W Polsce znajdowało/znajduje się Jej centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych);

c)Wnioskodawczyni jest obywatelką Polski, na stałe zamieszkałą w Polsce, otrzymującą emeryturę z ZUS. W USA Wnioskodawczyni nigdy nie pracowała i tam nie była.

Pytanie

Czy świadczenie rodzinne otrzymywane przez Wnioskodawczynię z USA, podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która (art. 3 ust. 1a ustawy o PIT):

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Ponadto, przepisy art 3 ust. 1, 1a ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o PIT).

Jak wynika z informacji przekazanych przez Ambasadę Stanów Zjednoczonych Ameryki w Polsce, amerykański system ubezpieczeń socjalnych przewiduje następujące rodzaje świadczeń, których wypłata jest możliwa poza terytorium Stanów Zjednoczonych.

1)emerytura – świadczenie przysługujące osobom w wieku emerytalnym, które mają przewidziany prawem staż pracy;

2)renta inwalidzka – świadczenie przysługujące osobie ubezpieczonej z tytułu pełnej niezdolności do pracy;

3)świadczenie małżeńskie – świadczenie przysługujące współmałżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16;

4)świadczenie dla byłej żony/męża – świadczenie przysługujące byłemu małżonkowi osoby uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego;

5)renta wdowia – świadczenie przysługujące wdowie lub wdowcowi po osobie uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16;

6)renta dla byłej żony/męża po śmierci osoby ubezpieczonej – świadczenie przysługujące byłemu współmałżonkowi osoby zmarłej uprawnionej do emerytury lub renty inwalidzkiej z chwilą osiągnięcia wieku emerytalnego lub mającemu pod opieką dziecko do lat 16;

7)renta dziecięca – świadczenie przysługujące nieletnim lub niepełnosprawnym dzieciom osoby uprawnionej do otrzymywania emerytury lub renty, zarówno za jej życia jak i po śmierci;

8)renta rodzicielska – świadczenie przysługujące rodzicowi w przypadku śmierci osoby ubezpieczonej z chwilą osiągnięcia przez niego wieku emerytalnego;

9)zasiłek pośmiertny – jednorazowa wypłata w przypadku zgonu osoby ubezpieczonej należna wdowie.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń wypłacanych z ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, iż świadczenie dla rozwiedzionego małżonka wypłacane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 tejże Umowy, postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączenia, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub

b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy polsko-amerykańskiej, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z powyższych przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia dla rozwiedzionych małżonków wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych, osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 umowy, zgodnie, z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia dla rozwiedzionych małżonków, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast, z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 kwietnia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL3-2.4011.148.2019.2.DJ) potwierdził, że świadczenie rodzinne z USA jest w Polsce zwolnione z PIT i nie powinno się go wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym. Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 grudnia 2015 r. (sygn. IPPB4/4511-1317/15-2/AK), oraz z dnia 9 marca 2023 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.43.2023.2.KP).

W świetle powyższych przepisów, świadczenie, które otrzymuje Wnioskodawczyni z USA jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki, to w Polsce jest zwolniona od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT. Świadczenia tego nie trzeba także wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT.

Uzupełniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni wyjaśniła, że otrzymywane z USA świadczenie małżeńskie nie jest ani rentą ani emeryturą, według obowiązujących przepisów w USA jest świadczeniem rodzinnym podlegającym opodatkowaniu. Bank Polski nie potrąca zaliczki na podatek dochodowy, nie wystawia PIT-11 i nie potrąca składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm., t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm., t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Z przedstawionego opisu wynika, że w sierpniu 2018 r., po śmierci byłego męża, Social Security Administration przyznało Pani świadczenie wdowie, wypłacane z ubezpieczenia społecznego Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ponieważ nigdy nie była Pani ani nie pracowała w USA, nie posiada też obywatelstwa amerykańskiego, dlatego też od ww. świadczenia potrącany jest 30% podatek w USA. Każdego roku otrzymuje Pani z Social Security Administration rozliczenie roczne, przedstawiające Jej roczny przychód z tytułu świadczeń rodzinnych w USA, podatek pobrany od tego przychodu w USA oraz kwotę netto przekazaną po ww. potrąceniach na konto bankowe w Polsce. Świadczenie to jest uznane w USA za świadczenie rodzinne i jest odpowiednikiem rodzinnego świadczenia w Polsce. Jest ono przekazywane Pani za pośrednictwem banku.

W Polsce podlegała/podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest Pani obywatelką Polski, na stałe zamieszkałą w Polsce, otrzymującą emeryturę z ZUS.

W związku z otrzymywaniem przez Panią świadczenia ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Umowa z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Powyższa Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń małżeńskich – wypłacanych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Oznacza to, że tego rodzaju dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 ww. Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. Umowy:

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. Umowy:

W myśl art. 5 ust. 3 ww. Umowy:

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia dla byłego współmałżonka wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym, państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, w tym m.in. świadczenia dla byłego współmałżonka, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

W myśl ogólnej zasady sformułowanej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do końca 2018 r.:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.: