[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, jakie są szczegółowe warunki tej umowy?].

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, czy miejsce prowadzenia przez Pana działalności znajduje się poza miejscem świadczenia przez Pana usług?].

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, czy we wpisie do CEiDG podał Pan inny adres, niż miejsce wykonywania działalności gospodarczej?].

5)Są to usługi, które po części wypisał Pan w punkcie drugim, w szczególności:

–dbanie o bezpieczeństwo operacji lotniczych,

–obsługa pasażerów,

–przygotowanie dokumentów,

–sprzedaż na pokładzie samolotu,

–pozostawanie w dobrej kondycji oraz przygotowanie dokumentów do lotu (z bazy macierzystej oraz z portów z całego świata).

Inny kod PKD 51.10.Z jest odpowiedni dla pilotów lotniczych, którzy „operują statkiem powietrznym z jednego miejsca do drugiego”, jako członek załogi pokładowej nie ma Pan najmniejszego wpływu na trasę lotu, ani możliwość sterowania samolotem. Dlatego też Pan oraz inni zleceniobiorcy, zarejestrowani są pod kodem 52.23.Z, głównie ze względu na punkt: „obsługa naziemna statków powietrznych, itp.” Ponieważ ten punkt nie ogranicza innych usług wykonywanych na statkach powietrznych, tj. obsługi pasażerów.

We wniosku zaznaczył Pan z jednej strony, że:

Świadczy Pan usługi wspomagające transport przy wykorzystaniu różnego rodzaju samolotów zleceniodawcy,

- a z drugiej, że:

Jest Pan właścicielem firmy wspomagającej transport - przedsiębiorcą będącym stewardem (cabin crew). Wykonuje Pan usługi wspomagające transport, jako steward (…).

Ponadto, wskazana przez Pana podklasa Polskiej Klasyfikacji Działalności - 52.23.Z -obejmuje wyłącznie:

działalność usługową wspomagającą lotniczy transport pasażerów, zwierząt i towarów, taką jak:

–działalność terminali, takich jak: porty, dworce lotnicze itp.,

–kontrola ruchu lotniczego,

–obsługa naziemna statków powietrznych, itp.,

- usługi gaszenia pożarów i ochrony przeciwpożarowej w portach lotniczych].

6)Wszystkie czynności zostały wymienione powyżej.

7)Przez wylot do pracy rozumie Pan wykonanie usługi polegającej na obsłudze pasażerów i zapewnienie im bezpieczeństwa. Nie chodzi o wylot do miejsca pracy. Chodzi o sam przelot i wykonywane podczas przelotu czynności, a także wszystkie inne usługi przed i po locie.

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, jak należy rozumieć określenie „wylot do pracy”?].

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, czy wylot do pracy jest objęty: „zleceniem na wykonanie usługi transportowej”?].

9)Tak, chodzi o ten sam rodzaj zlecenia na usługę obsługi pasażerów, zapewnienie bezpieczeństwa, sprzedaż pokładowa, itp.

10) Nie, odbywa je Pan tylko z siedziby firmy do siedziby Zleceniodawcy oraz do innych portów lotniczych, innych krajów (włączając w to pobyty za granicą do paru dni).

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, na czym polega „podróż służbowa” i co ją charakteryzuje?].

12) Nie, wszystkie podróże związane z Pana działalnością odbywają się tylko w ramach umowy zawartej ze Zleceniodawcą.

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, czy w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej odbywa Pan również inne podróże, tzn. podróże niestanowiące podróży służbowych? Co je charakteryzuje?].

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, czy diety z tytułu podróży służbowych do miejsca będącego miejscem wykonywania przez Pana działalności gospodarczej również zamierza Pan uwzględniać w kosztach podatkowych?].

14) Pana firma została stworzona, aby świadczyć usługi dla Przewoźnika lotniczego, tylko w charakterze obsługi pasażerów podczas przewozu pasażerskiego. Nie jest Pan uprawniony, ani wykwalifikowany do przewozów towarowych. Stwierdzeniem „wyłączenie związanym z osiągnięciem przychodu” chciał Pan podkreślić fakt, że wszelkie czynności podejmowane przez Pana w ramach prowadzonej działalności i związane obsługą pasażerów oraz przebywanie poza miejscem prowadzenia działalności jest nastawione na uzyskanie przychodu i wywiązanie się z umowy. Nie są to przeloty turystyczne, albo rekreacyjne.

[Powyższe wskazanie stanowi Pana odpowiedź na pytanie, czy diety z tytułu podróży służbowych do miejsca będącego miejscem wykonywania przez Pana działalności gospodarczej również zamierza Pan uwzględniać w kosztach podatkowych?

Pytanie

Czy jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą (właściciel firmy), świadczący usługi wspomagające transport pasażerski osobiście na rzecz innego podmiotu, odbywając w związku z wykonywaniem tych usług krajowe i zagraniczne podróże służbowe, ma Pan prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej wartości diet z tytułu podróży służbowych, w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom?

Pana stanowisko w sprawie

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie, wskazał Pan, że jeżeli wydatki z tytułu diet za czas przebywania w podróży służbowej zarówno w Polsce, jak i za granicą (podróże krajowe i międzynarodowe), spełniają przesłanki zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tej działalności, to będzie Pan miał prawo zaliczyć poniesione z tego tytułu wydatki do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej - jednakże wyłącznie w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Wskazał Pan, że istotnym kryterium dla uznania wyżej wskazanych wyjazdów za podróż służbową jest bezpośredni ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uważa Pan, że odesłanie w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do pojęcia pracownika, może mieć zastosowanie jedynie w kontekście ograniczenia wysokości diety z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, nie zaś samej zasady dopuszczalności zastosowania tego przepisu do wymienionych w nim podmiotów.

W Pana opinii, z powyższej regulacji wynika konieczność wyłączenia z kosztów podatkowych wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, ale tylko w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom. Pana zdaniem, oznacza to, że osobom tym przysługuje prawo uwzględniania w kosztach uzyskania przychodu wartości diet za czas podróży służbowych w ramach określonego limitu, tj. do wysokości diet przysługujących pracownikom.

Zaznaczył Pan również, że powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmując swoją dyspozycją sytuację odbywania podróży służbowych przez osoby prowadzące działalność gospodarczą, nie przewidują do tej kategorii podatników żadnych wyłączeń o charakterze przedmiotowym lub podmiotowym, wobec tego uważa Pan, że nieuprawnione jest różnicowanie osób prowadzących działalność gospodarczą według rodzaju tej działalności. W szczególności przepisy te nie przewidują żadnych ograniczeń kręgu osób uprawnionych ze względu na rodzaj lub miejsce wykonywania czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie rozróżniają wyjazdu służbowego w celu zawarcia umowy o świadczenie usług, dokonania zakupu środka trwałego, czy świadczenia usług w wykonaniu zawartej umowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, twierdzi Pan, że przyszłe odliczanie diet za czas podróży służbowej od przychodu, dla Pana jako osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, jest zasadne, gdyż wszystkie przesłanki przepisów prawa nie wykluczają takiej możliwości, a co nie jest zabronione jest zgodnie z prawem dozwolone.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W świetle powyższego uznać więc należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

–został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

–jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

–poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

–został właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Ze złożonego przez Pana wniosku wynika m.in., że:

–jest Pan właścicielem firmy wspomagającej transport - przedsiębiorcą będącym stewardem (cabin crew),

–w związku ze zmianą formy opodatkowania w nadchodzącym roku 2024 i przejściem na zasady ogólne, chce Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowych, w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Zauważam, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej jest - obowiązujące od 1 marca 2013 r. - rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 167 ze zm.).

Z przepisu art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że osobom prowadzącym działalność gospodarczą przysługuje prawo uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodów wartości diet za czas podróży służbowych w ramach określonego limitu, tzn. do wysokości diet przysługujących pracownikom. Zakresem omawianego unormowania zostały zatem objęte osoby prowadzące działalność gospodarczą bez żadnych wyłączeń podmiotowych i przedmiotowych.

Podkreślam, że w przepisach prawa podatkowego pojęcie podróży służbowej nie zostało zdefiniowane. Stosownie natomiast do treści art. 77⁵ § 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 ze zm.):

Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Zauważam jednak, że pracownikowi cel podróży służbowej określa pracodawca w poleceniu odbycia podróży służbowej, natomiast w odniesieniu do przedsiębiorcy, istotnym kryterium dla uznania wyjazdu za podróż służbową powinno być ustalenie, czy wyjazd ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jest to zasadnicza przesłanka decydująca o kwalifikacji danego wyjazdu, jako podróży służbowej. Dlatego też za podróż służbową należy uznać bezpośrednie wykonywanie przez przedsiębiorcę zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poza siedzibą firmy, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami w celu osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Uznać zatem należy, że odesłanie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do pojęcia pracownika, może mieć zastosowanie jedynie w kontekście ograniczenia wysokości diety z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, nie zaś samej zasady dopuszczalności zastosowania tego przepisu do wymienionych w nim podmiotów.

Ze wskazanej regulacji wynika bowiem konieczność wyłączenia z kosztów podatkowych wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą, ale tylko w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom. Oznacza to, że osobom tym przysługuje prawo uwzględniania w kosztach uzyskania przychodu wartości diet za czas podróży służbowych w ramach określonego limitu, tj. do wysokości diet przysługujących pracownikom.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności, tj. informacji podanych przez Pana, wynika że:

–podróże służbowe związane są z wykonywaną działalnością gospodarczą - wspomaganie transportu pasażerskiego lotniczego,

–podróże służbowe służą osiągnięciu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu,

–podroż służbowa na celu wywiązanie się ze zlecenia na usługę zleconą przez zleceniodawcę, Jest to podróż w celu uzyskania przychodu zgodnie z umową.

–podróże służbowe odbywa Pan do siedziby zleceniodawcy, innych miejscowości w Polsce i zagranicą w ramach zlecenia na usługę,

–wszystkie podróże związane z Pana działalnością odbywają się tylko w ramach umowy zawartej ze zleceniodawcą,

–konkretnym celem wyjazdów służbowych jest wykorzystanie usług transportu pasażerskiego lotniczego. Przewóz pasażerski jest wyłącznie związany z osiągnięciem przychodu,

–wszelkie czynności podejmowane przez Pana w ramach prowadzonej działalności i związane obsługą pasażerów oraz przebywanie poza miejscem prowadzenia działalności jest nastawione na uzyskanie przychodu i wywiązanie się z umowy. Nie są to przeloty turystyczne, albo rekreacyjne.

Z powyższych względów, skoro - jak Pan wskazał - odbywa Pan podróże, które są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą, to stosownie do treści art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może Pan uwzględniać w kosztach podatkowych wartość diet za czas tych podróży, do wysokości wskazanej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Ze wskazanych wyżej przyczyn, uznaję więc Pana stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zaznaczam, że pytanie przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy wniosku. W związku z powyższym informuję, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana zapytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a,

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).