Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 20 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 czerwca 2023 r. (wpływ 16 czerwca 2023 r.) oraz o opłatę 14 czerwca 2023 r., a także – w odpowiedzi na wezwanie II – pismem sygnowanym datą 14 lipca 2023 r. (data wpływu 13 lipca 2023 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnień)

I. Dane Wnioskodawcy

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (Dalej: Wnioskodawca). Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej dnia 22.08.2018 r. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 Ustawy o PIT i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w Ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402 ze zm.).

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność usługowa związana z doradztwem w zakresie informatyki (dalej: Działalność dominująca). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca, oprócz Działalności Dominującej, prowadzi także działalność oznaczoną PKD: 62.02.Z,62.01.Z, 70.22.Z oraz 85.59.B.

Od początku działalności Wnioskodawca współpracował z kilkoma kontrahentami.

W kolejnych latach Wnioskodawca zamierza kontynuować tę współpracę, przy czym nie wyklucza podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, przy zachowaniu charakteru tej współpracy tożsamego z tym opisanym niniejszym wniosku, tj. działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki.

W okresie 1 stycznia 2019 do chwili złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca współpracował z dwoma kontrahentami.

W okresie od 14 stycznia 2019 r. do 31 stycznia 2022 r., w oparciu w warunki określone w porozumieniu (zwanym dalej: Umową 1),  Wnioskodawca współpracował ze spółką (…) (dalej: Kontrahent 1). Przedmiot umowy zawartej z Kontrahentem 1 stanowiły: usługi konsultingowe w obszarze (…), tworzenie dokumentacji projektowej, ścisła współpraca z zespołem wdrożeniowym oraz kierownikiem projektu.

W okresie od dnia 30 stycznia 2020 r. na podstawie umowy ramowej (dalej: Umowa 2) Wnioskodawca współpracuje ze spółką (…) (zwaną dalej: Kontrahent 2). Do umowy ramowej podpisywane są zamówienia dotyczące realizacji projektu u klienta końcowego.

Wszystkie zamówienia były podpisywane na czas określony z zachowaniem ciągłości realizacji prac. Aktualne zamówienie zawarte jest do dnia 30.06.2022 r.

Na podstawie powyższych umów, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności posiada obowiązki związane z obsługą Klienta w oparciu o wymagania Kontrahenta 2 oraz jego klientów. Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usług technicznych lub innych specjalistycznych usług w charakterze jako niezależna firma konsultingowa dla Klienta.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta oraz jego klientów, udzielając szeroko rozumianego wsparcia w zakresie utrzymania oraz wsparcia zarówno użytkowników Kontrahenta, jak i zespołów projektowych, w tym wsparcia mniej doświadczonych członków zespołu projektowego.

Szczegółowy zakres usług oraz miejsce i data ich świadczenia w poszczególnych przypadkach uzgadniane są między stronami, przy czym miejscem świadczenia usług może być miejsce prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy, siedziba lub biuro Kontrahenta lub inne uzgodnione miejsce (np. siedziba klienta Kontrahenta). Czas pracy określany jest w umowach z Kontrahentami.

W ramach Działalności dominującej Wnioskodawca może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, świadcząc ogólnie ujęte doradztwo w zakresie informatyki.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia na rzecz swoich Kontrahentów. Wnioskodawca zajmuje się badaniem potrzeb i wymagań klientów Kontrahenta, opracowuje opisy wymagań systemowych i możliwości ich wdrożenia, udziela konsultacji w zakresie rozwiązań informatycznych, wspomaga pracę zespołów, planowaniem aktualizacji, rozwojem i modyfikacją systemów informatycznych zgodnie z oczekiwaniami klienta oraz wdrażaniem rozwiązań dedykowanych danym klientom.

Jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą i profesjonalnie świadczący usługi IT, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko związane z prowadzoną działalnością. Ryzyko to obejmuje również skutki niewłaściwego wykonania umowy w stosunku do Kontrahentów.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

W praktyce gospodarczej Wnioskodawcy niezależnie od tematyki projektów, ilości Kontrahentów czy postanowień zawartych z nimi umów, zawsze działalność Wnioskodawcy będzie obarczona ryzykiem gospodarczym. Podobnie inne opisane w tej części elementy wskazujące na charakter prowadzonej działalności pozostaną niezmienne – Wnioskodawca świadcząc usługi konsultacji informatycznej, może współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klientami, może świadczyć usługi bezpośrednio na rzecz Kontrahentów, jak i na rzecz ich klientów, będących odbiorcami końcowymi.

Ponadto, Konsultanci (…) muszą umieć odnaleźć się na dynamicznie rozwijającym się rynku, odpowiadać na stale rosnące oczekiwania klientów i nieustannie aktualizować swoją wiedzę.

Praca Konsultanta (…) wiąże się też z prezentacjami wykonywanymi na potrzeby realizacji danego wdrożenia i w celu zademonstrowania klientowi proponowanych rozwiązań.

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”) są utworami.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje następujące czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania w zakresie wytwarzania dokumentacji przebiegu projektu, przykładowo w postaci planu oraz harmonogramu projektu, w zakresie koordynacji pracy nadzorowanego zespołu.

Wnioskodawca realizując zadania wynikające z Umów, współpracuje z innymi analitykami, projektantami, programistami i testerami wykonującymi usługi na rzecz Kontrahentów. W praktyce występują sytuacje, że nad jednym projektem z punktu widzenia Kontrahentów pracuje kilku projektantów, analityków, programistów i testerów, przy czym taki projekt standardowo dzielony jest na mniejsze zadania, za które każdy odpowiada osobno za poszczególne elementy tworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca ma wiedzę jakie zadania wykonują inni projektanci, analitycy, programiści i testerzy współpracujący, w zakresie w jakim jest to niezbędne dla zapewnienia prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań. Wnioskodawca oraz pozostałe osoby nie mają natomiast uprawnień, aby ingerować w daną część pracy innego projektanta, analityka, programisty czy testera.

Wnioskodawca wykonuje więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Kontrahent ma natomiast prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę i ewentualnie wniesienia do niej uwag.

Tworzone oprogramowanie służy zwiększeniu wydajności i sprawności klienta Kontrahenta.

Zadaniem tworzonego programu jest zwiększenie efektywności lub tempa pracy w przedsiębiorstwach klienta, a także redukcja kosztów ich działalności. Tworzony przez Wnioskodawcę element oprogramowania jest zwykle wykorzystywane do zbierania, utrwalania i przetwarzania informacji, jak również do wykorzystywania zebranych informacji w celu optymalizacji funkcjonowania przedsiębiorstw.

Wnioskodawca zobowiązany jest przedstawić Kontrahentom dowody wykonywania Usług.

Dowody te muszą zostać opisane zgodnie z przyjętymi przez Kontrahentów zasadami dokumentowania realizacji wykonanych prac. Kontrahent ma prawo do kontroli sposobu i przebiegu wykonywanych czynności oraz do żądania niezwłocznego udzielenia wszelkich wyjaśnień w ww. zakresie.

Proces realizacji zlecenia informatycznego (projektu), tj. tworzenia nowego produktu (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy) lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego), standardowo składa się z następujących etapów:

1. Etap wstępny – obejmuje on konsultacje z klientem Kontrahenta dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w projekcie. Podczas konsultacji klient przedstawia własne oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania, zasobów jakie może udostępnić Spółce w tym celu oraz czasu, w jakim projekt ma zostać zrealizowany. Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu przy użyciu określonych zasobów. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowymi analizami do stworzenia nowych kodów źródłowych, w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu.

2. Etap tworzenia oprogramowania – obejmuje on wszelkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zlecenia klienta Kontrahenta, tj. spełnienie wymogów funkcjonalnych, zaplanowanie prac nad analizą możliwości wprowadzenia nowych lub ulepszonych funkcjonalności, przeprowadzenie analizy, sporządzenie dokumentacji projektowej w zakresie wykonanych analiz.

3. Etap końcowy – obejmuje on zamknięcie projektu i podsumowanie wyników prac. W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy Wnioskodawcy przez klienta Kontrahenta lub zakomunikowanie klientowi, że przy danym stanie zasobów nie jest możliwe stworzenie produktu spełniającego oczekiwania klienta lub dokonanie ulepszeń tego produktu o nową funkcjonalność zgodnie z oczekiwaniami. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami klienta podczas tego etapu omawiane jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie analizowania możliwości zmiany lub wprowadzenia nowego kodu źródłowego nie ma charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowi systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego projektowania, poprzez analizę biznesową i systemową przeprowadzoną przez Wnioskodawcę). Systematyczność działania Wnioskodawcy w zakresie realizowanych usług na rzecz Kontrahenta przejawia się w tym, że Wnioskodawca planuje realizację projektów i prowadzi te projekty przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy realizacji i dostępne mu zasoby.

Działalność Wnioskodawcy ma ponadto określony cel – jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej.

Dodatkowo należy wskazać, że działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk jakie Wnioskodawca wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych.

Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Ponadto, w związku z nienależytym wykonaniem umowy, Zleceniodawcy mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym.

Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług. Przenosi on prawa autorskie odpłatnie na rzecz Zleceniodawcy. Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie usługi.

III. Charakterystyka prac programistycznych

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wnoszenie wkładu twórczego w tworzenie programów komputerowych. Wnioskodawca współpracuje przy realizacji projektów programistycznych począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez badanie potrzeb i wymagań klientów Kontrahenta, opracowanie opisy wymagań systemowych i możliwości ich wdrożenia, udzielanie konsultacji w zakresie rozwiązań informatycznych, wspomaganie pracy zespołów zajmujących się tworzeniem ofert handlowych, planowaniem aktualizacji, rozwojem i modyfikacją systemów informatycznych zgodnie z oczekiwaniami klienta oraz wdrażaniem rozwiązań dedykowanych danym klientom w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz z miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta.

W okresie od 1 stycznia 2019 r. do chwili obecnej Wnioskodawca podejmuje prace nad jednym projektem. Prace te pierwotnie podejmowane były na rzecz Kontrahenta 1, a następnie na rzecz Kontrahenta 2 (kontrahenci ulegli zmianie, natomiast projekt był kontynuowany).

Projekt polega na przygotowaniu kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Zlecenia obejmują wdrożenie w systemie procesów księgowych oraz zarządczych dla jednostek gospodarczych z różnych krajów z wykorzystaniem kodu (…) lub konfiguracji systemu, dostosowanie procesów do wymagań prawnych i biznesowych, analizę błędów lub nowych funkcjonalności, tworzenie projektu rozwiązań (m.in. analiza kodu (…), wskazanie koniecznych poprawek w kodzie lub opis techniczny nowej funkcjonalności), konfiguracja systemu, dokumentowanie zmian oraz testy.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Wytwarzane Oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenie dokumentacji projektowej oprogramowania) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Nie pisze fizycznie kodu źródłowego jako programista, ale jest jego twórcą na etapie poprzedzającym pracę programisty. Kod źródłowy danego oprogramowania powstaje na bazie stworzonej przez podatnika dokumentacji i przeprowadzonych analiz biznesowo-systemowych. Wnioskodawca ma zatem bezpośredni wkład w tworzeniu kodu.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX).

Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

Zgodnie z treścią Umowy 1, Kontrahent 1 w wyraźny sposób zastrzega sobie wszelkie prawa niematerialne, w szczególności prawa własności i prawa autorskie dotyczące wyniku prac oraz wszelkiej innej dokumentacji bądź oprogramowania opracowanego w ramach niniejszej umowy przez Kontrahenta 1 samodzielnie lub we współpracy z Wnioskodawcą.

Wnioskodawca udzieli Kontrahentowi zezwolenia na korzystanie z wszelkich praw własności w sposób nieograniczony pod względem treści, czasu lub obszaru.

Zgodnie z treścią Umowy 2 zawartej z Kontrahentem 2, wszelkie prawa własności do jakichkolwiek Materiałów lub Utworów przysługują wyłącznie Klientowi (ostatecznemu użytkownikowi), w tym wszelkie prawa autorskie, prawa patentowe lub wszelkie inne prawa własności intelektualnej. Na mocy zawartej umowy Wnioskodawca przyjmuje do wiadomości, że wynagrodzenie, które otrzymuje od Kontrahenta 2 obejmuje rekompensatę za przeniesienie wszelkich praw własności intelektualnej, które mogą powstać w trakcie świadczenia usług na podstawie zawartej Umowy. Wnioskodawca przeniósł na Kontrahenta 2  wszelkie prawa, tytuły i udziały, bez prawa do dodatkowego wynagrodzenia.

Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego ulepszania.

Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz Kontrahentów, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W z związku z tym, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich Kontrahentów. Działalność ta obejmuje m.in. szczegółową analizę indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.

Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że: „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74); „Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa” (wyr. Sądu Administracyjnego w Łodzi z 4 lutego 2010 r., sygn. akt I ACa 912/09, niepubl.; wyr. Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 lutego 2013 r., sygn. akt I ACa 1157/12).

Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku. Wykonując swoje obowiązki wynikające z umów z Kontrahentami Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w celu uczestnictwa w procesie wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji.

Sam charakter pracy Wnioskodawcy w swej naturze jest procesem twórczym. Każde zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wnioskodawca wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/aplikacji/systemów i przygotowuje do nich analizę wraz z potrzebną dokumentacją. Wskazać należy, iż programy komputerowe ze swojej natury rzadko są jednak tworzone przez jedną osobę. Częściej są one aktem współtworzenia przez dwie lub większą liczbę osób, np. zespołu projektowego. Tak też jest w tym wypadku, całość nowej funkcjonalności tworzy zespół projektowy, którego częścią jest Wnioskodawca.

Wnioskodawca współtworzy oprogramowanie lub części oprogramowania w zależności od potrzeb Kontrahentów (Klientów Kontrahentów), z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że współtworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi On prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy.

Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością. Element twórczy Wnioskodawcy w tworzeniu oprogramowania polega na dokładnej analizie systemowej i zebranie informacji celem możliwości utworzenia nowego lub poprawienia obecnego kodu źródłowego wprowadzając w nim zupełnie nową funkcjonalność. Podatnik w ramach swojej pracy przygotowuje również szczegółową dokumentacje, która zawiera analizy oraz informacje o możliwości wprowadzenia nowego lub ulepszonego kodu źródłowego.

Trzeba mieć jednak na uwadze, że oprogramowanie jako całość to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów.

W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest współtwórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłącznie proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

Wnioskodawca wykonuje więc swoje zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Kontrahent ma natomiast prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę i ewentualnie wniesienia do niej uwag.

IV. Przychody z działalności

W zamian za wykonane usługi w ramach Działalności dominującej Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Zgodnie z zawartą z Kontrahentem Umową, wysokość wynagrodzenia jest stała i obejmuje ustaloną stawkę dzienną lub godzinową z tytułu wykonywania Umowy. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Strony danej umowy współpracy uzgadniają że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem  wskazują że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do Oprogramowania bądź części Oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym.

V. Koszty uzyskania przychodu/Koszty ujmowane we wskaźniku Nexus

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, polegającej na doradztwie w zakresie informatyki, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

a)Księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego, koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, w tym Działalności dominującej, która polega na doradztwie w zakresie informatyki;

b)Leasing i użytkowanie samochodu – koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to w szczególności amortyzacja, rata leasingowa, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej i lepszej jakości świadczenia usług, tym samym przełożyło się to na wzmocnienie pozycji na rynku zleceń informatycznych;

c)Sprzęt elektroniczny (m.in. laptop, monitory, telefon) – jest niezbędny Wnioskodawcy do świadczenia usług na rzecz Kontrahenta, które obejmują m.in. wsparcie użytkowników końcowych klienta w zakresie systemu (…), analiza wymagań użytkowników, opracowywanie dokumentacji, jak również prowadzenie warsztatów z klientem bądź Kontrahentem. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosowanego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy;

d)Literatura branżowa – koszty zakupu specjalistycznej literatury są również bezpośrednio powiązane z prowadzoną działalnością. Należy bowiem podkreślić, że głównymi elementami, które pozwalają na wykonywanie obowiązków zawodowych są posiadane przez Wnioskodawcę doświadczenie i kompetencje. Poszerzanie wiedzy w oparciu o specjalistyczną literaturę jest niezbędne, aby efekty świadczenia usług przez Wnioskodawcę spełniały aktualne oczekiwania odbiorców.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z Działalności dominującej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do współutworzonego oprogramowania. Wobec powyższego, wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę, jako niezbędne do prowadzenia Działalności dominującej, uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30caq ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z współutworzonym oprogramowaniem.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania bądź części Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem określonego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac.

VI. Ustalenie dochodu z poszczególnych kwalifikowanych IP

W 2019, 2020, 2021 i 2022 roku Wnioskodawca wyodrębnił jedno kwalifikowane IP realizując na rzecz dwóch Kontrahentów, jeden projekt (kontrahent się zmienił, ale projekt był kontynuowany). W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów.

Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi.

W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu), każdą kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu.

Ustalenie przychodu:

W związku z faktem, iż Wnioskodawca realizuje na rzecz Kontrahentów jeden projekt, a w ramach tego projektu powstaje jedno kwalifikowane IP, przychód z Działalności dominującej kwalifikowany jest jak jako przychód z jednego kwalifikowanego IP.

Ustalenie kosztów:

a. W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności (Działalności dominującej i Działalności pozostałej) według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”.

Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

b. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym Oprogramowaniem alokowane są bezpośrednio do przychodów z Działalności dominującej z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca ustala dochód z projektu poprzez odjęcie od tak ustalonych przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu ustalonych zgodnie z powyższą metodyką.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych IP

Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Od dnia 1 stycznia 2019 r.  Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z tym, że przepisy Ustawy o PIT nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, Wnioskodawca sporządza techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięczne zestawienia dokumentów, które potwierdzają uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych projektów na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc).

Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji projektu w ramach którego wytwarzane jest Oprogramowanie do końca danego miesiąca kalendarzowego (narastająco). Wnioskodawca wyodrębnił kwalifikowane IP w prowadzonej ewidencji i ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z projektu. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala ponadto na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku

Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego schematu kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

X. Podsumowanie

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z doradztwa w zakresie informatyki na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od dnia 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r.

Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem 2 na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi klientami.

Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka obsługiwanych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej działalności pozostaje niezmieniony. Opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym (w latach 2019-2022 i 1 stycznia – 20 kwietnia 2023 r.), jak i zdarzeniem przyszłym (w dalszej części 2023 r. oraz w latach kolejnych).

Ponadto Wnioskodawca odpowiedział na następujące pytania zawarte w wezwaniu do uzupełnienia wniosku:

Aby uzupełnić wniosek, powinien Pan:

1)wyjaśnić, czego dotyczy Pana wniosek w zakresie pierwszego pytania w związku z przedstawionym przez Pana stanowiskiem do tego pytania, tj. wskazać:

a)czy w ramach pytania pierwszego oczekuje Pan oceny, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na doradztwie w zakresie informatyki” jest pracami rozwojowymi, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej nie daje możliwości takiego rozstrzygnięcia);

b)czy w ramach pytania pierwszego oczekuje Pan oceny, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na doradztwie w zakresie informatyki” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof) jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof?

Odpowiedź:

Wnioskodawca nie oczekuje oceny, czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność dominująca jest pracami rozwojowymi. W tym miejscu Wnioskodawca oświadcza, iż w ramach tej działalności samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca oczekuje natomiast oceny powołanej przez tut. Organ w punkcie 1 b), czyli wskazania, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof) jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof?

2)jeśli w ramach pierwszego pytania oczekuje Pan oceny, czy „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na doradztwie w zakresie informatyki” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 updof jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof – proszę doprecyzować opis sytuacji faktycznej, tj. wskazać:

a)czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadzić Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:

·Jakie to badania? Co było/jest/będzie ich przedmiotem i celem? W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

·Jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje/będzie stosować?

·Czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?

·Jaka jest zależność pomiędzy tymi pracami naukowymi (efektami tych prac) a Pana przychodami, których dotyczy wniosek?

Odpowiedź:

Doprecyzowując opis sytuacji faktycznej, Wnioskodawca wskazuje, że w ramach podejmowanej działalności nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych.

b)czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadzić Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:

Odpowiedź:

Tak, Wnioskodawca prowadził, prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

·W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź:

Wnioskodawca prowadził nieprzerwanie prace rozwojowe w okresie 1 stycznia 2019 do 31 grudnia 2021 r.

·Czego dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyć te prace rozwojowe? Co było/jest/będzie ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują/będą obejmowały te prace?

Odpowiedź:

W okresie od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r. prace rozwojowe Wnioskodawcy dotyczyły jednego projektu (zwanego dalej: Projektem 1). Prace te pierwotnie podejmowane były na rzecz Kontrahenta 1, a następnie na rzecz Kontrahenta 2 (kontrahenci ulegli zmianie, natomiast projekt był kontynuowany).

Celem podejmowanych prac rozwojowych było przygotowanie kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych w zakresie wdrożenia w systemie procesów księgowych oraz zarządczych dla jednostek gospodarczych z różnych krajów z wykorzystaniem kodu (…) lub konfiguracji systemu, dostosowanie procesów do wymagań prawnych i biznesowych, analiza błędów lub nowych funkcjonalności, tworzenie projektu rozwiązań (m.in. analiza kodu (…), wskazanie koniecznych poprawek w kodzie lub opis techniczny nowej funkcjonalności), konfiguracja systemu, dokumentowanie zmian oraz testy. Działania Wnioskodawcy miały na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od potrzeb klientów.

Prace obejmowały dobór najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które miały zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Nie sposób wymienić wszystkich czynności, które podjął Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac rozwojowych.

Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy przygotowywanie rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Wnioskodawca zajmował się badaniem potrzeb i wymagań klientów Kontrahenta, opracowywał opisy wymagań systemowych i możliwości ich wdrożenia, udzielał konsultacji w zakresie rozwiązań informatycznych, wspomagał pracę zespołów, planował aktualizację, rozwój i modyfikację systemów informatycznych zgodnie z oczekiwaniami klienta oraz wdrażanie rozwiązań dedykowanych danym klientom. Prace rozwojowe obejmowały czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania oraz stworzenia związanej z tym oprogramowaniem dokumentacji.

Wskazać przy tym należy, iż szczegółowe cele i przedmiot prac rozwojowych w przyszłości uzależnione będą od konkretnego projektu, nad którym będzie pracował Wnioskodawca.

·Czy Pana prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest/będzie tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają/będą miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki będą wykorzystane lub są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?

Odpowiedź:

Tak, prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzone programy komputerowe mają formę kodu źródłowego.

Wnioskodawca po wytworzeniu utworu przenosi prawa do tego utworu na kontrahenta. Wytworzony przez Wnioskodawcę utwór staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego. Z tego względu wskazać należy, iż wytworzone przez Wnioskodawcę utwory są wykorzystywane na potrzeby działalności odbiorcy docelowego, a nie na potrzeby działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Celem działalności Wnioskodawcy jest bowiem tworzenie utworów uwzględniających potrzeby odbiorcy docelowego, dla którego są one tworzone.

·Czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan lub będzie Pan oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?

Odpowiedź:

Tak, w wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowe produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę projektowane jest stosownie do indywidualnych i specyficznych potrzeb poszczególnych zamawiających, zatem każdy z Projektów odróżnia się od pozostałych, a w szczególności w efekcie każdego z nich powstaje nowy, niepowtarzalny kod źródłowy. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest/nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca wytworzył na rzecz Kontrahenta Oprogramowanie 1, które powstało w ramach Projektu 1, ukierunkowanego na przygotowanie kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych w zakresie wdrożenia w systemie procesów księgowych oraz zarządczych dla jednostek gospodarczych z różnych krajów z wykorzystaniem kodu (...) lub konfiguracji systemu, dostosowanie procesów do wymagań prawnych i biznesowych, analiza błędów lub nowych funkcjonalności, tworzenie projektu rozwiązań, konfiguracja systemu, dokumentowanie zmian oraz testy. Z uwagi na fakt, że tworzone oprogramowanie zawsze uwzględnia potrzeby konkretnego odbiorcy docelowego, Wnioskodawca nie będzie w ramach prowadzonej działalności po raz kolejny oferował oprogramowania, które zostało już przez Niego wytworzone na rzecz konkretnego odbiorcy.

·Czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług? Jaka jest zależność pomiędzy tymi pracami rozwojowymi (efektami tych prac) a Pana przychodami, których dotyczy wniosek?

Odpowiedź:

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty, procesy lub usługi mają  nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od indywidualnej inwencji Wnioskodawcy. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

·Jaka jest zależność pomiędzy tymi pracami rozwojowymi (efektami tych prac) a Pana przychodami, których dotyczy wniosek?

Odpowiedź:

Zawarte przez Wnioskodawcę umowy regulują wykonywanie przez Wnioskodawcę usług wypełniających znamiona prac rozwojowych. W wyniku prac rozwojowych powstają autorskie prawa do programów komputerowych. Na podstawie umów, autorskie prawa majątkowe  wytworzone przez Wnioskodawcę przechodzą na kontrahentów, w zamian za co Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi przychód z działalności gospodarczej.

c)czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził/prowadzi/będzie prowadzić Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?

Odpowiedź:

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie podejmował innych prac niż prace rozwojowe.

3)doprecyzować treść pierwszego pytania, tj. wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na doradztwie w zakresie informatyki”. W szczególności proszę wyjaśnić, czy chodzi o:

a)całość prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej;

Odpowiedź:

Nie chodzi o całość prowadzonej działalności gospodarczej. Może zdarzyć się, że oprócz opisanej we wniosku o wydanie interpretacji Działalności dominującej Wnioskodawca świadczył będzie na rzecz Kontrahentów także usługi dodatkowe, które nie są związane z tworzeniem oprogramowania, które Wnioskodawca określa mianem „Działalności pozostałej”. Dochody osiągane z Działalności pozostałej nie będą obejmowane przez Wnioskodawcę preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%.

b)wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (jeśli tak, proszę wskazać jakie to konkretnie zadania);

Odpowiedź:

Tak, chodzi o wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a dokładnie te, które są związane z prowadzaniem działalności dominującej.

Nie sposób wymienić wszystkich zadań, które podjął Wnioskodawca w ramach Działalności dominującej. Do czynności tych z pewnością zaliczyć należy z pewnością szczegółową analizę indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.

Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które uznać należy za produkty. Projekt, który jest współtworzony przez Wnioskodawcę polega na przygotowaniu kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych.

c)całość działań realizowanych przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami 1 i 2 (jeśli tak, proszę wskazać, o jakich konkretnych umowach mowa);

Odpowiedź:

Nie chodzi o całość zadań, ale o działania wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach działalności Dominującej, realizowanej w ramach umów z Kontrahentami Chodzi konkretnie o Umowę 1 zawartą z Kontrahentem 1, obowiązującą w okresie od 14 stycznia 2019 r. do 31 stycznia 2022 r. oraz umowę 2 zawartą z Kontrahentem 2, obowiązującą od dnia 30.01.2020 r. (Umowa 2).

d)wyodrębnione zadania realizowane przez Pana w ramach poszczególnych umów z Kontrahentem 1 lub 2 (jeśli tak, jakie to konkretnie zadania, w ramach jakich konkretnych umów)?

W opisie sytuacji faktycznej wskazuje Pan na szereg różnych realizowanych działań i w różny sposób je Pan określa, w tym posługuje się pojęciami, które mają szerokie znaczenie lub mogą być rozumiane w różny sposób (we wniosku pojawiły się m.in. takie opisy Pana działań: „prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą”, „zaprojektowanie algorytmu”, „czynność programowania (tworzenie dokumentacji projektowej oprogramowania)”, „weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych”, „tworzenie projektu rozwiązań”). W efekcie nie wiadomo, do których z opisanych działań/działalności odnosi się Pana pierwsze pytanie.

Odpowiedź:

Chodzi o wszystkie, a nie wyodrębnione działania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Działalności dominującej. Całość zadań realizowana jest w ramach współpracy z kontrahentami.

Możliwe jest, że w przyszłości Wnioskodawca będzie prowadził także działalność pozostałą. Jeśli tak się stanie, preferencyjną stawką podatkową zostaną jednak objęte wyłącznie te dochody, które pochodzą z Działalności Dominującej.

4)doprecyzować pytanie pierwsze i drugie, tj. wskazać:

a)co w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – należy rozumieć pod pojęciem „programy komputerowe (Oprogramowanie lub ich części)”; 

Odpowiedź:

Pod pojęciem programu komputerowego Wnioskodawca rozumie oprogramowanie oferujące bezpośredni kontakt człowieka z komputerem, czyli realizujące interakcję użytkownika z komputerem. Oprogramowanie to przeznaczone jest do wykonywania czynności oraz rozwiązywania problemów zadanych przez tego użytkownika i wymaga uprzedniego uruchomienia systemu operacyjnego, na którym to oprogramowanie zostanie uruchomione.

b)jakie konkretne programy komputerowe (Oprogramowanie lub ich części) Pan wytworzył/wytwarza albo będzie wytwarzać w ramach wykonywanych zleceń programistycznych?

W opisie używa Pan różnych pojęć, które określają efekty Pana pracy. Sposób, w jaki ich Pan używa nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić te same efekty Pana prac. W opisie pojawiają się m.in. takie określenia: „program komputerowy”, „Oprogramowanie”, „części Oprogramowania”, „nowe lub ulepszone programy”, „nowe lub ulepszone aplikacje”, „nowe lub ulepszone systemy”. W konsekwencji nie wiadomo, czego dotyczą Pana pytania.

Odpowiedź:

Wnioskodawca wytworzył Oprogramowanie 1, które powstało w ramach Projektu 1, realizowanego na rzecz najpierw Kontrahenta 1, a później Kontrahenta 2, którego celem jest wdrożenie w systemie procesów księgowych dla jednostek gospodarczych z różnych krajów z wykorzystaniem kodu (…) lub konfiguracji systemu, dostosowanie procesów do wymagań prawnych i biznesowych, analiza błędów lub nowych funkcjonalności, tworzenie projektu rozwiązań (m.in. analiza kodu (…), wskazanie koniecznych poprawek w kodzie lub opis techniczny nowej funkcjonalności), konfiguracja systemu, dokumentowanie zmian oraz testy.

„Program komputerowy” i „oprogramowanie” to pojęcia, których Wnioskodawca używa zamiennie, a których znaczenie zostało wyjaśnione powyżej.

W ramach projektu powstaje zestaw funkcjonalności/modułów. Co do zasady każdy zestaw traktowany jest jako jedno kwalifikowane IP, ponieważ̇ wszystkie programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę w ramach jednego projektu stanowią ostatecznie część głównego systemu udostępnianego ostatecznemu użytkownikowi. W praktyce, mając na uwadze definicję programu komputerowego (zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągniecia określonego rezultatu), każdą  kompletną aplikację można dzielić na poszczególne elementy/fragmenty spełniające powyższą definicję. Oprogramowanie realizujące poszczególne funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę w ramach przedmiotowego projektu tworzy pewną funkcjonalnie powiązaną ze sobą całość i nie jest wprowadzane do obrotu jako programy niezależne od siebie, czy od głównego systemu.

5)doprecyzować opis sytuacji faktycznej, tj. wskazać:

a)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem lub jego częścią” zawsze są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

·zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

·nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

·nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?

Odpowiedź:

Tak, efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. spełniają wymienione powyżej przesłanki.

b)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem lub jego częścią” zawsze są i będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”?

Odpowiedź:

Tak, efekty pracy Wnioskodawcy, które są przez Niego określane jako „Oprogramowanie” („Program komputerowy”), zawsze są̨ odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają̨ ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tak, Wnioskodawcy przysługują̨ osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahenta. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego.

c)czy w każdym przypadku tworzenie/ulepszanie/modyfikowanie przez Pana „Oprogramowania lub jego części” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „Oprogramowania lub jego części”, który jest efektem Pana pracy?

Odpowiedź:

W każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę Oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytwarzania każdego poszczególnego efektu pracy Wnioskodawcy.

d)czy „Oprogramowanie lub jego część” zawsze jest i będzie efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź:

Programy komputerowe zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

e)czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent)?

Odpowiedź:

Tak.

f)w jaki sposób umowy z Kontrahentami 1 i 2 regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:

·wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania lub jego części” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);

·także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich)?

Odpowiedź:

Na mocy zawartej umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. Do chwili obecnej,  całość wynagrodzenia jest wynagrodzeniem z tytułu przenoszenia praw autorskich do efektów prac Wnioskodawcy, realizowanych w wyniku prac rozwojowych.

g)jak na gruncie poszczególnych umów z Kontrahentami 1 i 2 wygląda relacja pomiędzy przeniesieniem przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnego efektu Pana pracy a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia?

Odpowiedź:

Wnioskodawca przenosi, w ramach otrzymanego Wynagrodzenia, z chwilą wytworzenia Utworu majątkowe prawa autorskie do Utworu (w tym poszczególnych jego elementów) na określonych polach eksploatacji, odnoszących się do całego Utworu oraz do poszczególnych jego części.

Zgodnie z treścią zawartej Umowy, wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę w oparciu o ilość przepracowanych godzin. Rozliczenie następuje po upływie okresu rozliczeniowego i obejmuje całość świadczonych usług za dany okres.

h)czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów 1 i 2 wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.

Odpowiedź:

Wnioskodawca nie umieszcza na fakturze informacji/odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do programów komputerowych. Faktury są wystawiane na łączne wynagrodzenie, które przysługiwało Wnioskodawcy od klienta w danym miesiącu na podstawie ewidencji godzinowej. Aktualnie całość wynagrodzenia Wnioskodawcy jest wynagrodzeniem za tworzenie programów komputerowych i przekazanie (sprzedaż) majątkowych praw autorskich do tych programów komputerowych.

Wynagrodzenie miesięczne zostało określone na podstawie sumy zryczałtowanej stawki godzinowej. Kwota należna Wnioskodawcy obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie. Na mocy umów z Kontrahentami Wnioskodawca przenosi na Kontrahentów wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne do projektów, oprogramowania, raportów i dokumentacji powstałych w wyniku realizacji usługi, co następuje w ramach wynagrodzenia za wykonanie tej usługi określonego kwotą wymienioną na fakturze. Opłata z tytułu przeniesienia tych praw zawarta jest w kwocie z tytułu świadczenia danej usługi informatycznej. W związku z tym, że Wnioskodawca nie świadczy na rzecz Kontrahenta usług innych niż polegających na tworzeniu Oprogramowania, całość́ wynagrodzenia ze współpracy z tym kontrahentem rozpoznaje jako przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów.

i)w jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami 1 i 2 regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „Oprogramowania lub jego części” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź:

Wnioskodawca nie wystawia odrębnych faktur za przeniesienie wymienionych praw i z tytułu świadczenia usług. Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahenta w każdym miesiącu jedną fakturę za świadczone usługi. Jak już była o tym mowa powyżej, Wnioskodawca nie świadczy na rzecz Kontrahenta  innych usług, niż te, które polegają na tworzeniu oprogramowania. Z tego względu, całość wynagrodzenia ze współpracy z Kontrahentem, wynikająca z wystawianych przez Wnioskodawcę faktur rozpoznawana jest jako przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do powstałych w wyniku realizacji umowy utworów.

j)czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem lub jego częścią” w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku ulepszania/modyfikowania utworów – są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „Oprogramowań lub ich części”?

Odpowiedź:

Tak, efekty pracy Wnioskodawcy, które są przez Niego określane jako Oprogramowanie, w każdym przypadku - tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania/modyfikowania utworów, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Tak, Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wnioskodawca po wytworzeniu oprogramowania przenosi prawa do tego oprogramowania na kontrahentów.

k)czy w przypadku, gdy Pan ulepsza lub modyfikuje „Oprogramowanie lub jego część” Pana działania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wprowadza ulepszenia i modyfikacje w już istniejącym oprogramowaniu, w celu dopasowania go do aktualnych potrzeb oraz według określonych przez klienta wytycznych dotyczących pożądanego efektu w szczególności w zakresie funkcjonalności, jakie powinien mieć program.

W ramach podejmowanych przez Wnioskodawcę prac, program ulepszany/modyfikowany uzyskuje nowe funkcjonalności i możliwości, co oznacza, że działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu/modyfikowaniu oprogramowania w sposób wskazany powyżej zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania.

l)czy w sytuacji, gdy oprogramowanie jest wytwarzane w zespole, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź:

W przypadku, gdy Wnioskodawca współpracuje z innymi programistami, każda poszczególna część oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawcę (po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

m)czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana będzie powstawać część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz zleceniodawcy (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Pan z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie?

Odpowiedź:

Każda poszczególna część oprogramowania wytworzona przez Wnioskodawcę (po połączeniu stanowi całość oprogramowania) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do tych utworów na mocy zawartych z Kontrahentami umów o współpracę, otrzymując w zamian stosowne wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Nigdy nie została zawarta odrębna umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a innymi współtwórcami całości oprogramowania, mająca za przedmiot przeniesienie razem (łącznie) na rzecz danego klienta (jako współwłaściciele) prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tytułem uzupełnienia Wnioskodawca wskazuje, iż Kontrahent, z którym współpracuje, realizuje Projekty polegające w szczególności na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego. Kontrahent Wnioskodawcy realizując Projekt może zlecić wykonanie całego Projektu jednemu usługodawcy (np. Wnioskodawcy), lub jeśli specyfika Projektu tego wymaga może zlecić wykonanie poszczególnych części Projektu kilku, kilkunastu czy też kilkudziesięciu usługodawcom (w tym m.in. Wnioskodawcy). Zdarza się tak w szczególności w sytuacji gdy termin realizacji Projektu wymaga zaangażowania w prace nad nim większej liczby programistów, lub gdy zakres Projektu jest tak szeroki, że wymaga specjalistycznej wiedzy z różnych dziedzin lub różnych języków programowania czy technologii informatycznych i konieczne jest zlecenie poszczególnych prac specjalistom z różnych obszarów. Wówczas każdy z usługodawców podejmuje się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania, a wszyscy łącznie tworzą pewnego rodzaju (wspomniany we wniosku) „zespół programistów”. Nie oznacza to jednak, że zespół ten wspólnie tworzy te same części oprogramowania. Powyższe oznacza, że każdy z członków zespołu projektowego samodzielnie tworzy uzgodnioną część kodu. Wnioskodawca samodzielnie i bezpośrednio prowadzi działalność w zakresie tworzenia oprogramowania, w wyniku której powstają nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca podejmując się stworzenia uzgodnionej części oprogramowania z obszaru, w którym jest specjalistą (oprogramowanie to następnie może zostać przez Kontrahenta połączone z innymi fragmentami kodu stworzonymi przez innych usługodawców) każdorazowo prowadzi projekt wewnątrz własnego przedsiębiorstwa. Przystępując do realizacji zlecenia Wnioskodawca każdorazowo ustala jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez Kontrahenta lub jego klienta, przyjmuje harmonogram według którego świadczył będzie usługę oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne. Działalność Wnioskodawcy jest zatem bezpośrednio związana z wytworzeniem oprogramowania, które następnie zbywa na rzecz Kontrahentów.

Fakt, iż z perspektywy Kontrahenta lub Jego klienta produktem końcowym będzie oprogramowanie składające się z większej liczy programów komputerowych wytwarzanych przez niezależnych od siebie programistów nie ma wpływu na charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

n)o jakich konkretnie wydatkach mowa jeśli wskazuje Pan, że ponosi koszty leasingu i użytkowania samochodu? W treści wniosku pisze Pan: „w szczególności amortyzacja, rata leasingowa, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne” co wskazuje na ich przykładowe wyliczenie. Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. wydatki zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź:

Poniżej Wnioskodawca przedstawia wszystkie dotychczas poniesione wydatki z tej kategorii:

(…)	04.01.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	04.01.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	07.01.2021	(...)	Paliwo
(…)	29.01.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	31.01.2021	(...)	Polisa (…)
(…)	31.01.2021	(...)	Polisa (…)
(…)	01.02.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	02.02.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	22.02.2021	(...)	Paliwo
(…)	26.02.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	28.02.2021	(...)	Polisa (…)
(…)	01.03.2021	(...)	Paliwo
(…)	01.03.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	02.03.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	31.03.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	01.04.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	01.04.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	30.04.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	04.05.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	05.05.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	31.05.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	01.06.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	02.06.2021	(...)	Paliwo
(…)	02.06.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	06.06.2021	(...)	Paliwo
(…)	12.06.2021	(...)	Paliwo
(…)	22.06.2021	(...)	Paliwo
(…)	30.06.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	01.07.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	01.07.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	30.07.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	03.08.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	04.08.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	21.08.2021	(...)	Usługa motoryzacyjna (…)
(…)	29.08.2021	(...)	Paliwo
(…)	31.08.2021	(...)	Paliwo
(…)	01.09.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	02.09.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	01.10.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	01.10.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	04.10.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	04.10.2021	(...)	Usługa motoryzacyjna
(…)	10.10.2021	(...)	Paliwo
(…)	29.10.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami
(…)	02.11.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	03.11.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	07.11.2021	(...)	Paliwo
(…)	07.11.2021	(...)	Paliwo
(…)	10.11.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	12.11.2021	(...)	Usługa motoryzacyjna
(…)	02.12.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	02.12.2021	(...)	Opłata leasingowa (…)
(…)	08.12.2021	(...)	Paliwo
(…)	09.12.2021	(...)	Paliwo
(…)	10.12.2021	(...)	Usługa motoryzacyjna
(…)	18.12.2021	(...)	Kalkulacja wartości wykupowej (…)
(…)	31.12.2021	(...)	Polisa (…)
(…)	31.12.2021	(...)	Usługi zarządzania pojazdami

W pierwszej kolumnie został wskazany numer faktury, w drugiej kolumnie została wskazana data poniesienia kosztów. Kwoty w kolumnie trzeciej podane są w złotych polskich i są kwotami brutto.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych – opisanych szczegółowo we wniosku oraz niniejszym piśmie.

o)kosztów zakupu jakiego konkretnego sprzętu elektronicznego dotyczy Pana wniosek? W treści wniosku pisze Pan: „m.in. laptop, monitory, telefon” co wskazuje na ich przykładowe wyliczenie. Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. wydatki zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź:

Poniżej Wnioskodawca przedstawia wszystkie wydatki z tej kategorii:

(…)	04.01.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	01.02.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (...)
(…)	01.03.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (...)
(…)	01.04.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	04.05.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	01.06.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	01.07.2021	667,95	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	02.08.2021	667,43	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	10.08.2021	430,04	Opłata leasingowa (…)
(…)	01.09.2021	149,86	Opłata leasingowa Laptop (…)
(…)	01.09.2021	31,99	(…)
(…)	10.09.2021	430,04	Opłata leasingowa (…)
(…)	10.10.2021	430,04	Opłata leasingowa (…)
(…)	20.11.2021	1129	Monitor LED (…)
(...)	10.12.2021	430,04	Opłata leasingowa (…)

W pierwszej kolumnie został wskazany numer faktury, w drugiej kolumnie została wskazana data poniesienia kosztów. Kwoty w kolumnie trzeciej podane są w złotych polskich i są kwotami brutto.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych – opisanych szczegółowo we wniosku oraz niniejszym piśmie.

p)jakich konkretnie kosztów literatury branżowej dotyczy Pana wniosek? Prosimy o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków. Kiedy poniósł Pan te koszty? Czy ww. wydatki zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych lub badań naukowych?

Odpowiedź:

Poniżej Wnioskodawca przedstawia wszystkie wydatki z tej kategorii:

03.01.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.02.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.03.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.04.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.05.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.06.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.07.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.08.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.09.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.10.2021	(...)	Subskrypcja (...)
03.11.2021	(...)	Subskrypcja (...)

W pierwszej kolumnie została wskazana data poniesienia kosztów. Kwoty w kolumnie drugiej podane są w złotych polskich i są kwotami brutto.

Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych – opisanych szczegółowo we wniosku i uzupełnieniu.

q)jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe (nie wyjaśnił Pan we wniosku kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe)?

Odpowiedź:

Funkcjonalny związek poniesionych kosztów z poszczególnymi działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe jest następujący:

a)księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;

b)leasing i użytkowanie samochodu – potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia;

c)sprzęt elektroniczny –wykorzystywany był i jest do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania, a więc programów komputerowych opisanych we wniosku, powstałych w wyniku działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

d)literatura branżowa – koszt ten związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych Wnioskodawcy, zdobywania wiedzy w zakresie nowych, dostępnych na rynku technologii. Wiedzę tę Wnioskodawca wykorzystuje następnie w prowadzonej działalności.

r)czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie pytanie były/są lub będą ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?

Odpowiedź:

Żaden z opisanych wydatków, których dotyczy trzecie pytanie nie był ani nie jest ponoszony wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych. Koszty te zostały poniesione w okresie, którego dotyczy wniosek.

s)w jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady).

Odpowiedź:

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki z trzeciego pytania do działań, które traktuje jako konkretne prace rozwojowe według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów danego rodzaju działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wnioskodawca nie zawsze zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem Oprogramowania. Wnioskodawca nie stosuje innych zasad przyporządkowania wydatków do wskaźnika nexus.

Ponadto Wnioskodawca odpowiedział na następujące pytania zawarte w wezwaniu II do uzupełnienia wniosku:

1.Wobec powyższego, w odniesieniu do kosztów opisanych jako: „Usługa zarządzania pojazdami”, „Usługa motoryzacyjna (…)”, „Usługa motoryzacyjna”, należy przedstawić opis tych usług i wymienić czynności jakie w ich zakresie wykonywane są na rzecz Wnioskodawcy. Opis usług powinien być na tyle szczegółowy, aby możliwe było określenie ich charakteru i związku z działalnością Wnioskodawcy opisaną we wniosku.

Odpowiedź:

Wnioskodawca przedstawia opis usług wskazanych w wezwaniu tut. Organu i wymienia czynności, jakie w ich zakresie wykonywane są na rzecz Wnioskodawcy:

a)Usługa zarządzania pojazdami – jest to usługa skutkująca naliczaniem opłaty przez leasingodawcę samochodu marki (…) (…) na podstawie umowy zarządzania pojazdami, którą Wnioskodawca zawarł z leasingodawcą dniu 29 stycznia 2020 r. Przedmiotem umowy jest odpłatne świadczenie przez leasingodawcę usług polegających na obsłudze technicznej pojazdu marki (…). Zawarcie przedmiotowej umowy jest niezbędne, aby leasingodawca zawarł z Wnioskodawcą umowę leasingu;

b)Usługa motoryzacyjna (…) – usługa serwisowa wykonana w (…) w dniu 21 sierpnia 2021 r. Przedmiotem usługi był samochód marki (…);

c)Usługa motoryzacyjna – usługa z dnia 4.10.2021 r. dotycząca naprawy koła, koniecznej w wyniku przebicia opony w samochodzie marki (…); usługa z dnia 12.11.2021 r. dotycząca wymiany opon oraz ich przechowania w hotelu opon w samochodzie marki (…); usługa z dnia 10.12.2021 r. dotycząca wymiany opon oraz ich przechowania w hotelu opon w samochodzie marki (…).

2.Proszę wyjaśnić i opisać związek ww. wydatków z konkretnymi pracami rozwojowymi.

Odpowiedź:

Opisując związek ww. wydatków z konkretnymi pracami rozwojowymi Wnioskodawca wskazuje, co następuje. Wskazane powyżej usługi motoryzacyjne oraz usługa motoryzacyjna marki (…) są konieczne dla prawidłowego funkcjonowania pojazdów, które są wykorzystywane przez Wnioskodawcę w celu dojazdu do Kontrahenta oraz finalnego odbiorcy oprogramowania. Wnioskodawca korzysta z samochodów udostępnianych mu w ramach leasingu. Aby zawarcie umów leasingu było możliwe, należało spełnić szereg wymogów postawionych przez leasingodawcę. Jednym z takich wymogów, postawionych przez leasingodawcę samochodu marki (…), było zawarcie umowy na usługę zarządzania pojazdami. Z tego względu wydatek ten był konieczny, aby Wnioskodawca mógł zawrzeć umowę leasingu, by finalnie, korzystać z samochodu w celu dojazdów do Kontrahenta oraz klienta docelowego. Korzystanie z samochodu w celu wskazanym powyżej, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, wymaga zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Pozostały zakres ubezpieczenia, w tym ubezpieczenie AC, był natomiast dla Wnioskodawcy obowiązkowy ze względu na wymagania wynikające z umowy leasingu. Spowodowało to zawarcie przez Wnioskodawcę umów ubezpieczenia potwierdzonych polisami numer (…). Pozycja oznaczona jako (…) z dnia 28 lutego 2021 r. na kwotę (...) zł ma charakter korygujący i wynika z omyłki księgowej.

3.Jakiego rodzaju ubezpieczeń dotyczą ww. polisy? Jaki jest zakres tych polis i w jakim celu poniósł Pan te wydatki? Czy koszty te zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych?

Odpowiedź:

Wnioskodawca wskazuje, że polisa (…), Polisa (…), Polisa (…) są polisami dotyczącymi ubezpieczeń AC i OC. Zakres każdej z tych polis jest następujący: OC, AC serwisowy, NNW kierowcy i pasażera, Car Assistance, Stała suma ubezpieczeniowa, Ochrona utraty zniżki. Polisa OC została zawarta przez Wnioskodawcę, ponieważ jest to ubezpieczenie obowiązkowe w świetle obowiązujących przepisów prawa, a jego brak naraziłby Wnioskodawcę na negatywne konsekwencje majątkowe. Pozostałe umowy ubezpieczenia zostały zawarta przez Wnioskodawcę, ponieważ zarówno pojazd marki (…), jak i pojazd marki (…) były nowe i tego rodzaju ubezpieczenie było wymagane przez leasingodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, iż pozycja oznaczona jako (…) z dnia 28 lutego 2021 r. na kwotę (...) zł (polisa (…)) ma charakter korygujący i wynika z omyłki księgowej.

Tak, wymienione powyżej koszty zostały poniesione dla potrzeb konkretnych prac rozwojowych opisanych szczegółowo we wniosku oraz niniejszym piśmie.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na doradztwie w zakresie informatyki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

3.Czy wydatki na:

a)księgowość;

b)użytkowanie samochodu (opłaty eksploatacyjne i leasing);

c)sprzęt elektroniczny (m.in. laptop, monitory, telefon);

d)literaturę branżową;

uznać można za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe.

Twórczość działalności Wnioskodawcy wynika z współpracy przy wytwarzaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, Jego działalność spełnia cechy takowej: a. nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca współtworzy oprogramowanie lub części oprogramowania w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Wnioskodawca jest w stanie stwierdzić, że współtworzenie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi On prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.

Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX). Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca Wnioskodawcy polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności. Wnioskodawca współtworzy programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła.

Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie podkreślić należy, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Wnioskodawca ma powody do twierdzenia, że jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Dodatkowo aby uniknąć wątpliwości Wnioskodawca wskazuje, że nie odnosi swojego pytania oznaczonego we wniosku nr 1 do abstrakcyjnych przepisów, które nie korelują z jego zobowiązaniami podatkowymi. Zgodnie z orzeczeniami NSA zapadającymi w ostatnich latach – „Nie może być powodem odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji to, że sprawa wymaga ponadto dokonania oceny prawnej na gruncie przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego (uregulowań wynikających z Kodeksu cywilnego, czy też z Prawa budowlanego). Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie jego wysokości. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, to jest podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych”. (Wyrok NSA z 16 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 358/18. LEX nr 2798599). „O ile ustawy z 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych nie można generalnie zaliczyć do ustaw podatkowych, to jednak jej Rozdział 3 zatytułowany „Zarządzanie strefą i zwolnienia podatkowe” zawiera przepisy podatkowe regulujące możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy (art. 12), jak i obowiązek prowadzenia ksiąg podatkowych i termin ich przechowywania (art. 12a w zw. z art. 12c). Zatem organ podatkowy błędnie uznał, że brak jest zagadnienia sensu stricto związanego z przedmiotem opodatkowania, czyli przepisu prawa podatkowego normującego zagadnienie przedstawione przez skarżącą spółkę. Zgodnie z art. 165a § 1 w zw. z art. 14h o.p. Dyrektor Izby Skarbowej nie miał zatem podstaw aby odmówić wszczęcia postępowania interpretacyjnego w sytuacji, gdy istniał przepis prawa podatkowego, którego wykładni może dokonać w odniesieniu do stanu faktycznego opisanego we wniosku o interpretację indywidualną”. (Wyrok NSA z 10 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 196/17. LEX nr 2616438). „Nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Wiele przepisów podatkowych uzależnia powstanie zobowiązań podatkowych, a zazwyczaj także wysokość tych zobowiązań od zdarzeń czy czynności prawnych uregulowanych bądź zdefiniowanych w przepisach nie będących przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 1 o.p. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych. (...) Należy opowiedzieć się za szerokim rozumieniem pojęcia „przepisy prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p. Jednak z tym zastrzeżeniem, że przedmiotem indywidualnej interpretacji podatkowej mogą być tylko takie przepisy, które współkształtują daną instytucję podatkowego prawa materialnego”. (Wyrok NSA z 15 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 345/18. LEX nr 2798786). „Pojęcie „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p., nie można ograniczać się wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

Przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie - wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. (Wyrok NSA z 18 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1392/16. LEX nr 2502295).

Istotne w tym miejscu jest wskazanie, że przed 1 października 2018 r. definicja badań naukowych i prac rozwojowych brzmiała nieco inaczej, a co istotne znajdowała się ona w samej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obecna treść przepisów ustawy podatkowej odsyła do przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, jednakże podstawa ich interpretacji pozostaje niezmieniona. Nowelizacja tych przepisów nie miała na celu wskazania, że organ podatkowy nie jest kompetentnym do definiowania działalności badawczo-rozwojowej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe (czyli utraty cech przepisu podatkowego poszczególnych definicji), ale wynikała z faktu konieczności uporządkowania systemu prawa. Ówczesny stan prawny w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normował działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W samej tej ustawie natomiast znajdowała się definicja badań naukowych i prac rozwojowych.

Przed 1 października 2018 roku badania naukowe obejmowały:

a)badania podstawowe, czyli oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

b)badania stosowane, czyli prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

c)badania przemysłowe, czyli badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.

Z kolei art. 5a pkt 40 tejże ustawy brzmiał następująco: Ilekroć w ustawie jest mowa o (…) pracach rozwojowych, oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

a)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

b)opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Z powyższego zatem wynika, że definicja działalności badawczo-rozwojowej rozumiana była w sposób dużo bardziej szczegółowy. Ustawodawca posłużył się dodatkowo wyliczeniem otwartym poprzez użycie sformułowania „w szczególności” przy określaniu znaczenia prac rozwojowych, a tym samym wskazane w nim „opracowania prototypów i projektów pilotażowych” nie musiały być spełnione, by działalność została uznana za działalność badawczo-rozwojową. Ponadto, wykluczenie tych definicji z ustawy podatkowej miało na celu uporządkowanie systemu prawnego, a skrócenie doprowadzić powinno do poszerzenia sytuacji, które upoważniają podatników do zakwalifikowania przedsiębranych przez nich prac w kontekście działalności badawczo-rozwojowej.

Ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowości, który Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. Ponadto, warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu.

Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX: „wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa (...) nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” oraz „(...) Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego przedsiębiorstwa opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale nie tworzy innowacyjnych rozwiązań w skali światowej.

Ponadto, przesłanką działalności badawczo-rozwojowej jest "systematyczność". Zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: „(…) spełnienie kryterium «systematyczności» danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. W doktrynie podkreśla się, że „działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany” (R. Kowalski (w:) PTT. Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020, art. 5 (a)). Należy jednoznacznie wskazać, że Wnioskodawca podejmuje pracę, nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, w postaci wytworzenia oprogramowania.

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał powyżej w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów.

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że współtworzenie przez Niego programów komputerowych spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; Jednocześnie Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Krajowa Informacja Skarbowa, wydała dotychczas interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie przedstawionej przez innego zainteresowanego wątpliwości, czy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, a tym samym czy może skorzystać z preferencji jaką jest IP Box, m. in. pod sygnaturą 0114-KDWP.4011.26.2021.2.PP, 0112-KDIL2-1.4011.604.2021.2.MKA, 0112-KDIL2-2.4011.527.2021.2.MB.

Jednocześnie w razie wystąpienia odmiennej interpretacji tych samych przepisów, Wnioskodawca prosi, o odniesienie się do ww. interpretacji, wskazanie znaczących różnic w stanie faktycznym lub prawnym oraz uzasadnienie odmiennego traktowania jego przypadku, od utrwalonej już linii interpretacyjnej przywołanych przepisów. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że odstąpienie od wydania indywidualnej interpretacji naruszy zasadę równości podmiotów. Należy zwrócić uwagę, że interpretacje te - poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny - odnosiły się do takiego samego stanu prawnego jak Wnioskodawca, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. W ocenie Wnioskodawcy, takie postępowanie będzie stanowić jednoznacznie naruszenie zasady legalizmu oraz równości podmiotów, bowiem różnicowanie wydawanych postanowień i interpretacji bez konkretnej przyczyny w stosunku do wnioskodawców wskazujących bardzo podobne informacje, jest niezrozumiałe.

Wnioskodawca podkreśla, że zdaje sobie sprawę, iż wydane przez Organ interpretacje indywidualne opierają się na ściśle określonym stanie faktycznym i odnoszone mogą być tylko w odniesieniu do konkretnego wnioskodawcy, jednakże nie o wydanie identycznej interpretacji, jak w przypadku innych wniosków, Wnioskodawcy chodzi. Ma on bowiem prawo oczekiwać pewnej powtarzalności w wydawaniu interpretacji indywidualnych, jeśli dotyczą one analogicznych sytuacji i zawierają podobne - jak nie częściowo takie same - informacje, stanowiące podstawę wydanych rozstrzygnięć. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, niewydanie przez organ indywidualnej interpretacji w przedmiotowej sprawie stanowić będzie nienależyte rozpatrzenie zadanych pytań i naruszy zasadę postępowania oraz podstawowe zasady Konstytucji.

Wnioskodawca pragnie też zwrócić uwagę, iż w danych okolicznościach rzeczone przepisy, mogą być uznane nawet za ustawę podatkową, ze względu na bezpośrednie odwołanie się do niej w ustawie o PIT i wyraźne wskazanie Prawodawcy, że definicje te należy rozumieć w ściśle określony sposób, tj. jako definicje zawarte w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do których odwołuje się ustawa o PIT. Zatem są one elementem systemu prawa podatkowego, więc nie może ulegać wątpliwości, iż powinny być rozpatrywane przez Organ, w kontekście prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo- rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej, m.in. nowatorskość i twórczość: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces współtworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań; metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem; możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Wobec powyższego Wnioskodawca wnosi, aby Organ ocenił rozważania prawne dokonane przez Niego, które dotyczą wyłącznie materii przepisów podatkowych i wynikających z nich konsekwencji na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego aktualnie stanu prawnego.

W ocenie Wnioskodawcy, podejmowana przez Wnioskodawcę Działalność dominująca polegająca na tworzeniu Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym wniosek z 16 czerwca 2023 r.).

Za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a)księgowość,

b)użytkowanie samochodu (opłaty eksploatacyjne i leasing),

c)sprzęt elektroniczny,

d)literaturę branżową.

Wydatki te, jeśli dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Dochodem z kwalifikowanego IP zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

a)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

c)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Wnioskodawca osiąga przychód z autorskiego prawa majątkowego uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

·przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz;

·należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

·podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ramach pierwszego tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, co zostało wykazane w zakresie pytania nr 1.

Jak wskazano w Objaśnieniach wydanych przez Ministra Finansów:

77. Przede wszystkim, podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. To oznacza, że wyeliminowanie lub ograniczenie swobody twórczej (eliminacja lub ograniczenie własnego/indywidualnego działania twórczego) wyłącza lub ogranicza prawnoautorską ochronę programu komputerowego, tym samym także eliminuje możliwość skorzystania z preferencji IP Box.

78. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. W konsekwencji, decydujące jest autentyczne podejście transakcyjne, gdzie należy brać faktyczne (autentyczne) działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo- rozwojowej, skutkującej wdrożeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego. Formalne postanowienia umowne, które nie znajdują odzwierciedlenia w rzeczywistych działaniach podatnika, nie zapewniają zatem akceptowalnej ochrony prawnopodatkowej podatnikowi w zakresie preferencji IP Box.

79. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejście do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w postaci kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy.

Należy uznać, że Oprogramowanie, stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 - 1.05.01 program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo- informatycznego, Warszawa 2014, s. 178).

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r„ C-393/09, Bezpećnostni soflwarora asociace, ECLI:EU:C:2010:816).

Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest Oprogramowanie, wytwarzane przez Niego w ramach zawartej umowy współpracy pomiędzy nim a danym Kontrahentem.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Niniejsza należność obejmuje honorarium za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonego Oprogramowania bądź części Oprogramowania, należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym wniosek z 16 czerwca 2023 r.).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.”

Wnioskodawca ponosi między innymi wydatki na:

a)Księgowość,

b)Leasing i użytkowanie samochodu,

c)Sprzęt elektroniczny (m.in. laptop, monitory, telefon).

Wydatki te dotyczą zarówno Działalności dominującej, jak i Działalności pozostałej, prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przyporządkowuje koszty do przychodów z poszczególnych rodzajów działalności według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z danej działalności do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

W odniesieniu do kosztów użytkowania samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, w tym koszty wskazane przez Wnioskodawcę.

Wobec powyższego wydatki, które ponosi Wnioskodawca, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów; które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie, gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy na rzecz określonego Kontrahenta.

Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone honorarium, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów - tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na współtworzenie danego oprogramowania, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji opisanej we wniosku, należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 (ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym wniosek z 16 czerwca 2023 r.).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

W przedmiotowym wypadku Wnioskodawca:

a)Prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT,

b)W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej współpracuje przy wytwarzaniu oprogramowania,

c)Prawa te sprzedaje na rzecz Kontrahentów, z tytułu czego uzyskuje On przychody,

d)Ustala dochód oraz kwalifikowany dochód z kwalifikowanych IP w ramach odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego zarówno w odniesieniu do dochodów uzyskanych 2019, 2020, jak i 2021 oraz w latach kolejnych, przy czym w kolejnych latach będzie On prowadził (kontynuował) tożsamą działalność i osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, jak miało to miejsce do chwili obecnej.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, opisana sytuacja jest zarówno stanem faktycznym, jak i zdarzeniem przyszłym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w  praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnień wynika m.in., że prowadzi Pan działalność usługową związaną z doradztwem w zakresie informatyki (dalej: Działalność dominująca). Przedmiotowa działalność dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. W ramach tej działalności samodzielnie prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wskazał Pan, że w ramach tej działalności współpracował Pan z kilkoma kontrahentami. W kolejnych latach zamierza Pan kontynuować tę współpracę, przy czym nie wyklucza podjęcia współpracy z innymi kontrahentami, przy zachowaniu charakteru tej współpracy tożsamego z tym opisanym niniejszej sprawie, tj. działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki. W okresie 1 stycznia 2019 r. do chwili obecnej Wnioskodawca współpracował z dwoma kontrahentami. W ramach Działalności dominującej może Pan współpracować z zespołami Kontrahenta lub jego klienta, świadcząc ogólnie ujęte doradztwo w zakresie informatyki. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje Pan zlecenia na rzecz swoich Kontrahentów. Zajmuje się Pan badaniem potrzeb i wymagań klientów Kontrahenta, opracowuje opisy wymagań systemowych i możliwości ich wdrożenia, udziela konsultacji w zakresie rozwiązań informatycznych, wspomaga pracę zespołów, planowaniem aktualizacji , rozwojem i modyfikacją systemów informatycznych zgodnie z oczekiwaniami klienta oraz wdrażaniem rozwiązań dedykowanych danym klientom. Ponosi Pan wszelkie ryzyko związane z prowadzaną działalnością. W ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje Pan czynności zmierzające do wytworzenia oprogramowania w zakresie wytwarzania dokumentacji przebiegu projektu, przykładowo w postaci planu oraz harmonogramu projektu, w zakresie koordynacji pracy nadzorowanego zespołu. Wykonuje Pan zadania od początku do końca samodzielnie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Kontrahent ma natomiast prawo do weryfikacji jakości pracy wykonywanej przez Pana i ewentualnie wniesienia do niej uwag. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Pana działalność prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, wg pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Efekty Pana pracy, które są przez Pana określane jako „Oprogramowanie” („Program komputerowy”), zawsze są̨ odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają̨ ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Panu przysługują̨ się osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych. Wytwarzane przez Pana Oprogramowania lub ich części opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenie dokumentacji projektowej oprogramowania) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Nie pisze Pan fizycznie kodu źródłowego jako programista, ale jest jego twórcą na etapie poprzedzającym pracę programisty. Kod źródłowy danego oprogramowania powstaje na bazie stworzonej przez Pana dokumentacji i przeprowadzonych analiz biznesowo-systemowych. Ma Pan zatem bezpośredni wkład w tworzeniu kodu. W ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. Po wytworzeniu utworu przenosi Pan prawa do tego utworu na kontrahenta. Wytworzony przez Pana utwór staje się częścią systemu oprogramowania funkcjonującego u odbiorcy docelowego. Na mocy zawartej umowy, przysługuje Panu wynagrodzenie z tytułu świadczonych usług. Całość wynagrodzenia jest wynagrodzeniem z tytułu przenoszenia praw autorskich do efektów Pana prac, realizowanych w wyniku prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana Działalność dominująca polegająca na doradztwie w zakresie informatyki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku oraz jego uzupełnieniach wynika, że:

-prowadzi Pan Działalność dominującą polegającą na doradztwie w zakresie informatyki od 1 stycznia 2019 r.; cechą wspólną wszystkich projektów realizowanych przez Pana jest twórcze działanie polegające na tworzeniu Oprogramowania lub jego części, w oparciu o wiedzę i doświadczenie wypracowane i zdobyte w branży IT;

-w ramach działalności samodzielnie prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

-działalność w zakresie tworzenia i modyfikacji oprogramowania ma charakter ciągły i zorganizowany. W swoich projektach rozwija Pan fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów do tworzenia nowych rozwiązań w postaci innowacyjnych programów komputerowych;

-tworzone oprogramowanie ma charakter indywidualny, innowacyjny i oryginalny oraz rezultat działalności jest odpowiednio utrwalony;

-w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawyo prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-efekty Pana pracy, które są przez Pana określane jako Oprogramowanie, w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i ulepszania/modyfikowania utworów, są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

-po wytworzeniu oprogramowania przenosi Pan prawa do tego oprogramowania na kontrahentów;

-opłata z tytułu przeniesienia na rzecz każdego kontrahenta praw autorskich stanowi całość umówionego wynagrodzenia za usługi tworzenia Oprogramowania lub jego części;

-otrzymywane przez Pana od Kontrahenta należności za usługi świadczone w ramach Działalności dominującej są w całości przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;

-od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Autorskie prawo do programów komputerowych wytwarzanych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do oprogramowania w ramach wykonywanych przez Pana usług stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe – odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Pana w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Pan osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Tym samym może Pan zastosować stawkę w wysokości 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągniętego w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych za lata 2019-2022 r. oraz w zeznaniu rocznym za rok 2023 (w odniesieniu do dochodu uzyskanego od 1 stycznia 2023 r. do 20 kwietnia 2023 r.). Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także dla dochodu uzyskanego w dalszej części 2023 r. oraz w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 4 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia zaliczenia kosztów:

-księgowości;

-użytkowania samochodu;

-sprzętu elektronicznego;

-literatury branżowej;

do wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), koszt zakupu takich środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus, jednakże uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym korzysta Pan z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus (…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5).

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień Ministerstwa Finansów wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W opisie sprawy wymienił Pan wydatki, które ponosi Pan w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, wykazując jednocześnie bezpośredni związek ich poniesienia z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. wydatki na:

a)księgowość – koszt mający na celu zapewnienie prawidłowości prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz Ewidencji IP BOX;

b)leasing i użytkowanie samochodu (amortyzacja, rata leasingowa, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne, polisy, koszty usługi zarządzania pojazdami, kalkulacja wartości wykupowej, koszty usługi motoryzacyjnej) potrzebne do dojazdów do siedziby Zleceniodawcy celem omówienia wyników świadczenia;

c)sprzęt elektroniczny (laptop, monitory, telefon, opłata leasingowa laptopa, opłata leasingowa telefonu) – wykorzystywany był i jest do bezpośredniego tworzenia i rozwijania Oprogramowania, a więc programów komputerowych opisanych we wniosku, powstałych w wyniku działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

d)literatura branżowa (subskrypcja (…) – koszt ten związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych Pana, zdobywania wiedzy w zakresie nowych, dostępnych na rynku technologii. Wiedzę tę Pan wykorzystuje następnie w prowadzonej działalności.

Zatem, wyżej wymienione przez Pana wydatki – mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy i mogą zostać ujęte pod literą „a” wzoru.

Jednocześnie w odniesieniu do kosztów eksploatacji samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w przypadku poniesienia wydatku na zakup środków trwałych, które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

a)księgowość;

b)leasing i użytkowanie samochodu (amortyzacja, rata leasingowa, koszt ubezpieczenia, paliwo, wydatki eksploatacyjne, polisy, koszty usługi zarządzania pojazdami, kalkulacja wartości wykupowej, koszty usługi motoryzacyjnej);

c)sprzęt elektroniczny (laptop, monitory, telefon, opłata leasingowa laptopa, opłata leasingowa telefonu);

d)literaturę branżową (subskrypcja (…)),

stanowiące koszty faktycznie poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan we wniosku oraz uzupełnieniach.

Dodatkowe informacje

·Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

·Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

-zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

6)z zastosowaniem art. 119a;

7)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

8)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).