Dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości i samochodów osobowych ze spółki cywilnej. - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.516.2023.2.MR

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.516.2023.2.MR

Temat interpretacji

Dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości i samochodów osobowych ze spółki cywilnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2023 r. wpłynął Państwa wspólny wniosek z dnia 16 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości i samochodów osobowych ze spółki cywilnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lipca 2023 r. (wpływ 17 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Z. R.

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

W. R.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Umowa spółki cywilnej na dzień składania wniosku jest prowadzona pomiędzy Z. R. (NIP: (…)) oraz W. R. (NIP:( …)) i jest prowadzona pod firmą X spółka cywilna (dalej: Spółka).

Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wspólnikami Spółki są te same wyżej wskazane osoby, tj. Z. R. i W. R. (dalej: wspólnicy).

Wspólnicy są w związku małżeńskim, w którym panuje ustawowa wspólność majątkowa.

Spółka została zawiązana w trakcie trwania małżeństwa. Nigdy nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa.

Wspólnicy posiadają po 50% wniesionych wkładów (prawo do udziału w zysku proporcjonalnie do posiadanych wkładów).

Każdy ze wspólników prowadzi działalność wyłącznie w formie tej spółki cywilnej. Każdy ze wspólników przychody z działalności spółki opodatkowuje podatkiem, o którym mowa w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w formie podatku liniowego.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Spółce został nadany numer NIP oraz REGON.

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i wykonuje czynności wyłącznie opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Głównym i przeważającym przedmiotem Państwa działalności gospodarczej jest sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych (46.75.Z), naprawa i konserwacja maszyn (33.12.Z), naprawa i konserwacja statków i łodzi (33.15.Z), naprawa i konserwacja statków powietrznych i statków kosmicznych (33.16.Z), naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego (33.17.Z), naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu i wyposażenia (33.19.Z), instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (33.20.Z), sprzedaż hurtowa paliw i produktów pochodnych (46.71.Z), sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów (46.76.Z), sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana (46.90.Z), pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona poza siecią sklepową, straganami i targowiskami (47.99.Z).

W dniu 8 października 2014 r. wspólnicy zawarli z Y Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (NIP: (…)) umowę sprzedaży oraz oświadczenie o ustanowieniu hipoteki. Umowa została zawarta w formie aktu notarialnego, Repertorium A nr (…). W wyniku zawarcia tejże umowy wspólnicy nabyli prawo użytkowania wieczystego (dalej: Prawo Użytkowania Wieczystego) działki gruntu oznaczonej numerem A/22 o powierzchni 1299 m2 (jeden tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dziewięć metrów kwadratowych) oraz własność usytuowanego na tymże gruncie murowanego budynku, hotelowego, parterowego, częściowo podpiwniczonego, o powierzchni użytkowej 287,44 m2 (dwieście osiemdziesiąt siedem i czterdzieści cztery setne metra kwadratowego) (dalej: Budynek) (dalej łącznie zwane: Nieruchomość).

Oświadczeniem zawartym w tym akcie, wspólnicy wskazali, że zarówno prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własność budynku kupili na prawie wspólności i współwłasności łącznej jako wspólnicy Spółki z przeznaczeniem na prowadzoną działalność gospodarczą (w szczególności na prowadzenie biura i magazynu). W skutek powyższego, od dnia nabycia do dnia obecnego, nieruchomość stanowi współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej.

Spółka nabyła nieruchomość za kwotę 1.476.000,00 zł, w tym podatek od towarów i usług. Na kwotę tę składa się cena za budynek w kwocie 1.353.000,00 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 253.000,00 zł oraz cena za prawo użytkowania wieczystego działki gruntu w kwocie 123.000,00 zł, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 23.000,00 zł. Spółka odliczyła VAT naliczony od tej transakcji w pełnej wysokości.

Spółka w dacie 8 października 2014 r. przyjęła budynek do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje stawką 10%. Wspólnicy nie ponosili nakładów na ulepszenie w okresie ostatnich 10 lat.

Nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę do czynności opodatkowanych. Nieruchomość nie jest wykorzystywana na cele działalności zwolnionej. Nieruchomość jest trwale związana z gruntem.

Spółka w dacie 8 października 2014 r. przyjęła prawo wieczyste użytkowania gruntu do ewidencji środków trwałych.

Spółka w trakcie swojej działalności, nabyła następujące samochody osobowe, (zwane dalej każde z osobna „Samochodem osobowym”, a łącznie „Samochodami osobowymi”):

1)W dniu 2 grudnia 2019 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 120.458,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 22.524,67 zł. Spółka w dacie 31 grudnia 2019 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

2)W dniu 12 lutego 2020 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 208.900,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 39.062,60 zł. Spółka w dacie 12 lutego 2020 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

3)W dniu 25 sierpnia 2020 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 104.000,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 19.447,15 zł. Spółka w dacie 28 sierpnia 2020 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

4)W dniu 29 grudnia 2020 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 116.830,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 21.846,26 zł. Spółka w dacie 29 grudnia 2020 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

5)W dniu 2 lutego 2021 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 123.580,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 23.108,46 zł. Spółka w dacie 2 lutego 2021 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

6)W dniu 3 marca 2022 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 206.000,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 38.520,33 zł. Spółka w dacie 3 marca 2022 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

7)W dniu 23 września 2022 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 147.300,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27.543,90 zł. Spółka w dacie 23 września 2022 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

8)W dniu 23 września 2022 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 147.300,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27.543,00 zł. Spółka w dacie 23 września 2022 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

9)W dniu 25 października 2022 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 145.800,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27.263,41 zł. Spółka w dacie 25 października 2022 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

10)W dniu 25 października 2022 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 145.800,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27.263,41 zł. Spółka w dacie 25 października 2022 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

11)W dniu 5 kwietnia 2023 r. nabyła na podstawie faktury samochód osobowy (...) za kwotę 150.000,00 zł brutto, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 28.048,78 zł. Spółka w dacie 5 kwietnia 2023 r. przyjęła samochód osobowy do ewidencji środków trwałych i go amortyzuje.

Skutek powyższego, od dnia nabycia danego samochodu osobowego do dnia obecnego, każdy samochód osobowy stanowi współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej.

Spółka odliczyła 50% VAT-u naliczonego od każdej z transakcji nabycia samochodu osobowego. Wartością początkową każdego samochodu osobowego przyjętą do amortyzacji jest kwota netto powiększona o 50% kwoty nieodliczonego podatku od towarów i usług.

Wspólnicy zamierzają na mocy uchwały nieruchomość oraz wszystkie samochody osobowe, wycofać ze Spółki, przekazując je na cele osobiste tychże wspólników, którzy są współwłaścicielami nieruchomości i samochodów osobowych, w części odpowiadającej posiadanym udziałom w Spółce.

Wycofanie ma nastąpić w przyszłości, w drodze przekazania nieruchomości oraz wszystkich samochodów osobowych na cele osobiste, tj. majątku niezwiązanego z prowadzeniem działalności w formie spółki. Następnie, nieruchomość i samochody osobowe mają być przeznaczone na najem prywatny. Wycofanie nieruchomości oraz wszystkich samochodów osobowych ze Spółki będzie stanowić czynność nieodpłatną. Wycofanie to nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Wspólnicy planują dokonać wycofania nieruchomości i samochodów w terminie najpóźniej do 30 czerwca 2024 roku.

Wspólnicy planują podjąć uzasadnioną ekonomicznie decyzję, której celem będzie zmiana rodzaju własności nieruchomości i samochodów z prawa wspólności łącznej wspólników spółki cywilnej na prawo wspólności ustawowej małżeńskiej. Dodatkowo obecni wspólnicy i jednocześnie małżonkowie późniejsze osiągane przez nich w przyszłości przychody z tytułu czynszu najmu chcą opodatkować poza pozarolniczą działalnością gospodarczą na podstawie umów najmu jakie planują zawrzeć. Na dzień sporządzania odpowiedzi na wezwanie nieruchomość i samochody są objęte współwłasnością łączną wspólników spółki cywilnej, co powoduje że dochody (przychody z czynszu najmu pomniejszone o przysługujące koszty uzyskania przychodu) z tytułu czynszu wynikające z umów najmu rozpoznawać należy w pozarolniczej działalności gospodarczej wspólników w ramach prowadzonej spółki cywilnej zgodnie z wybraną formą opodatkowania na 2023 rok podatkowy, tj. opodatkowanie tzw. podatkiem liniowym zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych stosownie do uczestnictwa w dochodzie spółki cywilnej. Zamiarem wspólników jest opodatkowanie całości przychodów z umów najmu zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne poza prowadzoną działalnością gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej. Nadto z uwagi na wiek celem jest doprowadzenie stanu prawnego, który spowoduje przy ewentualnym dziedziczeniu po zgonie, któregoś z Państwa dziedziczeniu ustawowemu lub testamentowemu podlegać będą składniki majątkowe, tj. nieruchomość i samochody znajdujące się w Państwa majątku małżeńskim, a nie w majątku spółki cywilnej, którą Państwo prowadzą.

Wycofanie nie będzie się wiązać z wycofaniem lub obniżeniem wartości wkładów jakie Wspólnicy wnieśli do spółki cywilnej.

Wycofanie nie będzie miało wpływu na bieżące uprawnienia wspólników spółki cywilnej.

Wycofanie nie będzie miało wpływu na rozliczenia wspólników w przypadku ewentualnego wystąpienia jednego ze wspólników ze spółki cywilne bądź jej likwidacji.

Wycofanie nie będzie związane z uregulowaniem jakichkolwiek zobowiązań względem drugiego wspólnika spółki cywilnej.

Wycofanie nie będzie wynikało z posiadania wspólników ogółu praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w spółce cywilnej.

Wycofanie nie będzie dokonywane w żadnym z trybów przewidzianych w ustawie - Kodeks spółek handlowych, bowiem do spółki cywilnej i wspólników spółki cywilnej nie stosuje się przepisów zawartych w tej ustawie.

Wspólnicy spółki cywilnej planują zawrzeć umowę nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości i samochodów mocą, której nastąpi zmiana rodzaju własności nieruchomości i samochodów z prawa wspólności łącznej wspólników spółki cywilnej na prawo wspólności ustawowej małżeńskiej.

Opisane przekazanie wspólnikom udziału w nieruchomości oraz samochodów nie będzie jakimkolwiek rodzajem świadczenia dla wspólników spółki cywilnej. Zmieni się rodzaj prawa wspólności łącznej wspólników spółki cywilnej na prawo wspólności ustawowej małżeńskiej na podstawie umowy jaką zawrą.

Wspólnicy spółki cywilnej planują zawrzeć nienazwaną w Kodeksie cywilnym umowę, która będzie miała tytuł „Umowa nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości i samochodów”. Umowa zawarta zostanie na zasadzie swobody umów zgodnie z art. 353(1) Kodeksu cywilnego, która w zakresie nieruchomości dla swej ważności i skuteczności wymagać będzie zachowania formy aktu notarialnego zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego. W zakresie funkcjonowania spółki cywilnej zastosowanie mieć będą przepisy od art. 860 do art. 875 Kodeksu cywilnego. Powyższa umowa zostanie poprzedzona uchwałą wspólników spółki cywilnej, w której wyrażą zgodę na wycofanie nieruchomości i samochodów z majątku spółki cywilnej i przeniesienie własności na wspólników na prawie wspólności ustawowej małżeńskiej.

Wspólnicy nie planują likwidacji spółki cywilnej bezpośrednio po wycofaniu nieruchomości i samochodów, bowiem w przedsiębiorstwie spółki prócz nieruchomości i samochodów są jeszcze między innymi towary handlowe, jednakże w niedługim okresie czasu po wycofaniu planują zlikwidować (rozwiązać) spółkę cywilną. Dodatkowo wspólnicy planują prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą na własne nazwiska, a nie jak na chwilę obecną tylko jako wspólnicy spółki cywilnej.

Pytanie

Jakie skutki na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podatku spowoduje zdarzenie przyszłe w postaci wycofania nieruchomości oraz wszystkich samochodów osobowych ze środków trwałych spółki cywilnej i przekazanie ich do majątków prywatnych wspólników?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 t. j. z dnia 29 czerwca 2022 r.) (dalej: k.c.), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Jak stanowi wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 13 lipca 2018 r., sygn. akt V ACa 31/18, Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej, nie może być również uznana za jednostkę organizacyjną określoną w art. 331 k.c. Nie ma także zdolności sądowej, jest wielostronnym stosunkiem zobowiązaniowym łączącym wspólników, ukształtowanym dla osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego (art. 860 k.c.). Ten cel jest realizowany za pomocą majątku, który jest wspólnym majątkiem wspólników. Cechy tego majątku - niemożność rozporządzania udziałem i zaspakajania z udziału oraz niemożność podziału majątku w czasie trwania spółki - nadaje charakter współwłasności łącznej, wyróżniającej także majątek objęty małżeńską wspólnością ustawową (art. 35 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy). Na podstawie wyraźnego przepisu ustawy (art. 864 k.c.) za zobowiązania spółki wspólnicy odpowiedzialni są solidarnie. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 r., sygn. akt V CSK 132/07, w przypadku zawiązania spółki prawa cywilnego funkcjonują równolegle obok siebie odrębne masy majątkowe należące do poszczególnych wspólników oraz spółki (wspólność łączna wspólników), przy czym ustawa nie wyklucza przesunięć majątkowych pomiędzy tymi masami. Zakazu takich przesunięć nie można też wyprowadzić z istoty spółki cywilnej, czy też szerzej z istoty stosunku zobowiązaniowego. Dokonanie nakładów z majątku spółki cywilnej na majątek stanowiący współwłasność ułamkową wspólników tejże spółki nie jest sprzeczne z naturą tego stosunku zobowiązaniowego.

Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe wynika z faktu, że spółka cywilna - na podstawie definicji zawartej w art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) - stanowi spółkę niebędącą osobą prawną.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawa PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy PIT. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy PIT).

Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce stanowi dla jej wspólnika -osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy PIT, źródłami przychodów są:

1)pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

2)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

a)  nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)  prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)  prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)  innych rzeczy,

 - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy -przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT, przepis ust. 1 pkt 8, nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT -nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy PIT, stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

We wniosku wskazali Państwo, że planowane jest wycofanie ze spółki cywilnej środków trwałych - nieruchomości oraz samochodów osobowych -i przekazanie ich wspólnikom. Wycofanie to nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce.

Z treści przywoływanych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy PIT), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Zatem, wycofanie nieruchomości oraz samochodów osobowych ze spółki cywilnej na rzecz wspólników nie spowoduje dla nich powstania przychodu, brak jest bowiem odpłatności tego przesunięcia.

Jednakże sprzedaż nieruchomości lub samochodu osobowego, będzie stanowić dla wspólnika przychód z działalności gospodarczej, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik ten został wycofany z działalności spółki i dniem jego odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat, co wynika z treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy PIT.

Reasumując, wycofanie nieruchomości oraz wszystkich samochodów osobowych ze środków trwałych spółki cywilnej i przekazanie ich do majątków prywatnych wspólników nie spowoduje u wspólników powstania przychodu w rozumieniu ustawy PIT, a tym samym będzie neutralne podatkowo na gruncie ustawy PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

W myśl art. 861 § 1 ww. Kodeksu:

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Podkreślić zatem należy, że spółka cywilna nie jest odrębnym podmiotem prawa i stanowi wyłącznie stosunek zobowiązaniowy pomiędzy wspólnikami będącymi stronami umowy spółki cywilnej. Wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony w umowie spółki. Z uwagi na to, że spółka cywilna nie jest podmiotem prawa, nie przysługuje jej w związku z tym również zdolność do czynności prawnych, zdolność sądowa ani procesowa.

Spółka cywilna nie jest również podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w myśl art. 862 Kodeksu cywilnego:

Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży.

Przywołany przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny.

Zgodnie z art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego:

Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tej spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

Przepisy prawa nie zabraniają przeniesienia przez wspólników spółki cywilnej własności składników majątkowych wchodzących w skład ich majątku wspólnego do majątku odrębnego wspólników. Potwierdzeniem powyższego jest orzecznictwo Sądu Najwyższego: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2007 r., sygn. akt V CSK 132/07 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2004 r., sygn. akt II CK 267/03.

Przesunięcia takie podlegają jednak wszystkim regułom odnoszącym się do przenoszenia praw podmiotowych, zarówno gdy chodzi o treść, jak i formę dokonywanych czynności. Zatem wycofanie składnika ze spółki cywilnej sprowadza się do „przekształcenia” współwłasności łącznej tego składnika we współwłasność w częściach ułamkowych. W sytuacji, gdy wolą wspólników jest, aby określone prawo przestało być składnikiem majątku wspólnego, a stało się składnikiem majątku odrębnego lub majątków odrębnych, niezbędne jest dokonanie stosownej czynności prawnej.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) należy wskazać, że zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 8 tego przepisu:

  • pozarolnicza działalność gospodarcza,
  • odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)  nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)  spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)  prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)  innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy:

Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)  środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)  składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)  składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)  składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

a)  pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,

b)  otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia,

- jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki albo zmniejszenie udziału kapitałowego w takiej spółce, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

a)  pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,

b)  otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną, wystąpieniem wspólnika z takiej spółki lub zmniejszeniem udziału kapitałowego w takiej spółce, z wyjątkiem składników majątku stanowiących udziały (akcje), papiery wartościowe, tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, pochodne instrumenty finansowe oraz składników majątku, w wyniku otrzymania których Rzeczpospolita Polska traci prawo do opodatkowania dochodów z ich odpłatnego zbycia.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że przychód może powstać w określonych przepisami prawa sytuacjach. Stanowiąc o przychodzie ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji przychodu, a jedynie w art. 14 przykładowo przedstawił otwarty katalog przychodów. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że przychodem jest każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym i bezzwrotnym.

Sama czynność przesunięcia składników majątku z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej do majątków odrębnych tych wspólników – bez dokonania przysporzenia przez wspólników na rzecz spółki – nie powoduje skutków w postaci przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dopiero ewentualne kolejne czynności mogą za sobą pociągać skutki podatkowe. Jednak uzależnione one są od rodzaju i charakteru tych kolejnych czynności.

Przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się ww. art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c tej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z opisu zdarzenia wynika, że nie uzyskają Państwo przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością wycofania nieruchomości i samochodów osobowych z majątku spółki cywilnej do Państwa majątku prywatnego.

Mając zatem na uwadze, że planowana operacja wycofania wskazanych we wniosku nieruchomości i samochodów osobowych z majątku spółki cywilnej do majątku prywatnego wspólników nie będzie nosić cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania po ich stronie przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, wycofanie nieruchomości oraz wszystkich samochodów osobowych ze środków trwałych spółki cywilnej i przekazanie ich do majątków prywatnych wspólników nie spowoduje powstania z tego tytułu obowiązku podatkowego w podatku dochodwym od osób fizycznych.

Stanowisko Państwa należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).