Czy datą uzyskania przychodu w drugiej z wymienionych sytuacji będzie miesiąc, w którym bank podpisał umowę kredytu, czy też miesiąc kolejny, tzn. ten... - Interpretacja - ITPB1/415-237/12/DP

shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 22.05.2012, sygn. ITPB1/415-237/12/DP, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy datą uzyskania przychodu w drugiej z wymienionych sytuacji będzie miesiąc, w którym bank podpisał umowę kredytu, czy też miesiąc kolejny, tzn. ten, w którym Wnioskodawca otrzymuje po weryfikacji od banku wykaz umów, od których przysługuje prowizja, gdyż formalny odbiór usługi następuje dopiero po tej weryfikacji, czy też miesiącem uzyskania przychodu będzie miesiąc wystawienia rachunku i otrzymania zapłaty?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 2 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą m.in. na usługach pośrednictwa finansowego (66.19.Z). Dochody uzyskiwane z działalności gospodarczej opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są za pomocą podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawarł umowy z różnymi bankami oraz instytucjami finansowymi na rzecz, których pozyskuje klientów poszukujących kredytów.

Od kredytów, które zostają finalnie udzielone przez zleceniodawców, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji. Procedury ustalania należnej prowizji w różnych instytucjach czy bankach są diametralnie różne - od sytuacji, kiedy na koniec danego miesiąca na rzecz zleceniodawcy wystawiany jest rachunek, do którego załączony zostaje wykaz, których uruchomionych kredytów dotyczy prowizja, do skrajnej sytuacji, gdzie zleceniodawca po zakończonym miesiącu weryfikuje dane oraz oczekuje, czy klient nie skorzysta z prawa do wypowiedzenia umowy kredytu, następnie przygotowuje dopiero wykaz kredytów, które były uruchomione i nie zostały wypowiedziane na podstawie, którego to wykazu Wnioskodawca sporządza rachunek i w terminie 7 dni od daty dostarczenia zleceniodawcy prawidłowo sporządzonego rachunku otrzymuje prowizję.

W pierwszej sytuacji procedura jest nieskomplikowana - okresy podpisania umowy kredytowej, rozliczenia i wystawienia rachunku pokrywają się - za kredyty uruchomione w styczniu Wnioskodawca wystawia rachunek na koniec stycznia. Druga sytuacja jest znacznie bardziej złożona - w praktyce wygląda to w ten sposób, że np. w styczniu bank podpisuje umowę kredytu z klientem, którego Wnioskodawca znalazł. Następnie na koniec stycznia sporządzany jest wykaz takich klientów, który wysyłany jest do banku, bank weryfikuje dane i czeka, czy klient nie wypowie umowy i na koniec lutego przekazuje wykaz umów, od których przysługuje Wnioskodawcy prowizja (dokonując tym samym jakoby odbioru zakończonej usługi). Na początku marca Wnioskodawca wystawia rachunek. W marcu otrzymuje też należną prowizję. Powyższa procedura określona jest poprzez umowę, która łączy Wnioskodawcę ze zleceniodawcą. W każdym przypadku okresem rozliczeniowym jest miesiąc.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy datą uzyskania przychodu w drugiej z wymienionych sytuacji będzie miesiąc, w którym bank podpisał umowę kredytu, czy też miesiąc kolejny, tzn. ten, w którym Wnioskodawca otrzymuje po weryfikacji od banku wykaz umów, od których przysługuje prowizja, gdyż formalny odbiór usługi następuje dopiero po tej weryfikacji, czy też miesiącem uzyskania przychodu będzie miesiąc wystawienia rachunku i otrzymania zapłaty...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji za datę uzyskania przychodu należy uznać ostatni dzień miesiąca, w którym bank podpisał umowę z kredytobiorcą. Stanowisko to oparte jest na zapisach art. 14 ust. 1c oraz art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 14 ust. 1e określa, że jeżeli usługi wykonywane są na podstawie umów stałych i rozliczenia przeprowadzane są okresowo, to za datę uzyskania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu, którego usługa dotyczyła. W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę bank podpisuje umowę np. w styczniu i tego też miesiąca dotyczy wykonana przez Wnioskodawcę usługa, natomiast sama przewlekła procedura weryfikacji i ustalania należnej prowizji nie powoduje przesunięcia daty uzyskania przychodu na kolejne miesiące.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w oparciu o przepis art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

W myśl ww. przepisu przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

  • wystawienie faktury przed datą wydania towaru, zbycia prawa lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,
  • uregulowanie należności przed wydaniem towaru, zbyciem prawa lub wykonania usługi albo częściowym wykonaniem usługi datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1h oraz 1i powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis ten stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 14 ust. 1h ustawy).

Jak stanowi art. 14 ust. 1i ustawy, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zatem w sytuacji, gdy postanowienia umowy, która będzie wykonywana stale, w dłuższym określonym bądź nieokreślonym czasie - przewidują, iż wynagrodzenie wypłacane będzie w okresach rozliczeniowych, to przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach takiej umowy powstanie zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze) jako okres rozliczeniowy.

Istotną okolicznością w tym wypadku, świadczącą o momencie powstania przychodu będzie określenie w łączącej strony umowie lub na wystawionej fakturze, jakiego okresu dotyczyć będzie czynność będąca jej przedmiotem. Wynika z tego, że określenie okresu rozliczeniowego pozostaje wyłącznie w gestii stron, które będzie łączył stosunek cywilnoprawny.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą m.in. na usługach pośrednictwa finansowego. Od kredytów, które zostają finalnie udzielone przez zleceniodawców, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji. Zawierając umowę strony ustaliły, iż okresem rozliczeniowym jest miesiąc.

Zatem znajduje w tej sprawie zastosowanie powołany wyżej art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, za datę powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy uznać ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie, tj. ostatni dzień każdego miesiąca, bez względu na ustalony termin dokonania rozliczenia wykonanej usługi.

Jednocześnie zaznacza się, iż procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego, które umożliwiłoby pełną ocenę okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku związanych z momentem uzyskania przychodu z tytułu wykonania usługi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy