Temat interpretacji

Czy odsetki od kredytu zaciągniętego przez spółkę jawną na spłatę występujących ze spółki wspólników stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów spółki?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 03 stycznia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu zaciągniętego na spłatę występujących ze spółki wspólników jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03 stycznia 2012r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, odsetek od kredytu zaciągniętego na spłatę występujących ze spółki wspólników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka powstała w 1997r., jako spółka cywilna, z czasem uległa przekształceniu w spółkę jawną. Po wielu transformacjach spółka na dzień 31 grudnia 2011r. miała czterech wspólników. Z biegiem czasu pogarszały się relacje między wspólnikami, co zagroziło istnieniu spółki. Ponieważ spółka miała ugruntowaną pozycję na rynku i dawała w tym czasie miejsca pracy 12 osobom, wspólnicy rozpoczęli dyskusję nad możliwością, uregulowania swojej sytuacji tak, aby nie zagrozić istnieniu spółki. Po negocjacjach, dwóch z czterech wspólników podjęło decyzję o wystąpieniu ze spółki w zamian za określoną kwotę pieniędzy. Wystąpienie nastąpiło z dniem 30 czerwca 2011r. na mocy porozumienia. Wszyscy wspólnicy byli zgodni co do tego, ze dalsze funkcjonowanie spółki w pierwotnym składzie jest niemożliwe, a w przypadku braku porozumienia co do wysokości wypłaconych kwot, spółka miała być likwidowana. Ze względu na fakt, że wymagania finansowe byłych wspólników przekraczały bieżące możliwości płatnicze spółki, spółka zaciągnęła na ten cel kredyt. Umowa kredytowa została spisana w dniu 07 września 2011r., kredytobiorcą jest spółka jawna, która po wystąpieniu wspólników kontynuowała swoją działalność. Cel kredytu określony w umowie to spłata występujących ze spółki wspólników. Spłata rat kredytowych wraz z odsetkami odbywa się z rachunku bankowego spółki jawnej. Majątek spółki oraz poziom sprzedaży gwarantują terminową spłatę kredytu oraz jej normalne funkcjonowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki od kredytu zaciągniętego przez spółkę jawną na spłatę występujących ze spółki wspólników stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki od kredytu zaciągniętego przez spółkę jawną na spłatę występujących ze spółki wspólników stanowią koszt podatkowy spółki w momencie ich zapłaty. Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W tym przypadku kredyt został zaciągnięty przez spółkę jawną na spłatę występujących wspólników. Na podkreślenie zasługuje fakt, że brak możliwości spłaty wspólników wiązał się bezpośrednio z rozwiązaniem spółki i podziałem jej majątku, tym samym z likwidacją źródła przychodów spółki. Niemożliwa była kontynuacja działalności w składzie wspólników sprzed wystąpienia. Stanowisko byłych wspólników w tej sprawie było zdecydowane.

Spółka zaciągnęła kredyt w celu zachowania swojego źródła przychodów, co jest zgodne z ww. przepisem ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji, to spółka stanowi stronę kredytu i spółka dokonuje spłat rat kredytowych. Z tej też przyczyny, odsetki stanowią dla spółki koszty uzyskania przychodu. Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy, w myśl obowiązujących przepisów, zapłacone odsetki od kredytu zaciągniętego przez spółkę jawną, na spłatę występujących wspólników stanowią dla spółki koszt uzyskania przychodów w momencie zapłaty.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lutego 2009r. Znak: IPPB1/415-1330/08-2/AG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 września 2009r. Znak: IBPBI/1/415-568/09/BK.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Natomiast zasady zwrotu wartości udziału wspólnika występującego ze spółki jawnej wynikają z art. 65 Kodeksu spółek handlowych, przewidującego obowiązek rozliczenia poprzez sporządzenie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą (rynkową) majątku spółki, czyli wartość jej majątku w obrocie prawnym i gospodarczym. W przypadku, gdy wartość majątku spółki osobowej, a więc i jej wartość zbywcza, uległa zmianie w stosunku do momentu, kiedy wspólnik przystępował do spółki wnosząc stosowny wkład, udział wypłacany takiemu wspólnikowi powinien poza wniesionym wkładem, zawierać także procentową część nadwyżki majątkowej wynikającą z wypracowanego z lat ubiegłych zysku spółki oraz wzrostu wartości składników jej majątku. Udział kapitałowy obliczony zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 65 Kodeksu spółek handlowych, winien być wypłacony wspólnikowi w pieniądzu, rzeczy wniesione przez niego do spółki tylko do używania zwraca się w naturze.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań, braku nadzoru lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić przy tym należy, iż ciężar wykazania związku przyczynowo-skutkowego z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów) (). W myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka powstała w 1997r., jako spółka cywilna, z czasem uległa przekształceniu w spółkę jawną. Z uwagi na pogarszające się relacje między wspólnikami, dwóch z czterech wspólników podjęło decyzję o wystąpieniu ze spółki w zamian za określoną kwotę pieniędzy, co nastąpiło z dniem 30 czerwca 2011r. na mocy porozumienia. Wszyscy wspólnicy byli zgodni co do tego, ze dalsze funkcjonowanie spółki w pierwotnym składzie było niemożliwe, a w przypadku braku porozumienia co do wysokości wypłaconych kwot, spółka miała być likwidowana. Ze względu na fakt, że wymagania finansowe byłych wspólników przekraczały bieżące możliwości płatnicze spółki, spółka zaciągnęła na ten cel kredyt. Umowa kredytowa została spisana w dniu 07 września 2011r., kredytobiorcą jest spółka jawna, która po wystąpieniu wspólników kontynuowała swoją działalność. Zgodnie z umową, kredyt został zaciągnięty na spłatę występujących ze spółki wspólników. Spłata rat kredytowych wraz z odsetkami odbywa się z rachunku bankowego spółki jawnej.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedstawionej we wniosku sprawie, kredyt zgodnie z umową udzielony został na spłatę zobowiązania Spółki wobec byłych wspólników z tytułu przysługującego im udziału w majątku Spółki i zwrotu wkładu. Obowiązek wypłacenia stosownej kwoty wystąpił w wyniku wzajemnych rozliczeń pomiędzy wspólnikami spółki będących następstwem wystąpienia ze spółki przez dwóch z jej wspólników. Jest to więc realizacja zobowiązania spółki wobec występujących ze spółki wspólników wynikająca z zawartych umów oraz z uregulowań kodeksu spółek handlowych. Wzajemne rozliczenia pomiędzy wspólnikami, są obojętne podatkowo w zakresie dotyczącym kosztów uzyskania przychodów dla poszczególnych wspólników stosownie do posiadanego udziału w zyskach spółki, albowiem nie wpływają w żaden sposób na uzyskiwane przychody, bądź na zabezpieczenie czy zachowanie tego źródła przychodu. Co do zasady wartość udziałów przysługujących występującym ze spółki wspólnikom powinna zostać pokryta z majątku spółki (składników majątkowych, czy też środków obrotowych). Zatem zaciągnięcie kredytu stanowi tylko jedną z form uzyskania środków finansowych niezbędnych dla zaspokojenia roszczeń występujących ze spółki wspólników.

Fakt, iż podmiot działający w obrocie gospodarczym ponosi różne wydatki, nie oznacza jednakże, że wszystkie z nich na gruncie ustawy podatkowej wywołują skutki prawne, a tym samym dają prawo do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Należy mieć na uwadze, że prawo podatkowe zawiera unormowania szczególne w relacji do prawa handlowego. Oznacza to zatem, że skutki prawno podatkowe oceniane są w świetle przepisów prawa podatkowego, które w ramach swej autonomii przewiduje inne unormowania niż prawo handlowe. W przedmiotowej sprawie wydatek poniesiony przez spółkę na spłatę wspólników służył zakończeniu (ustaniu) ich bytu prawnego w spółce, a co za tym idzie nie poniesiono go w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Bezpośrednim celem poniesienia wydatku w postaci odsetek od kredytu jest w takim przypadku uregulowanie i przebudowa struktury własnościowej i osobowej spółki. Nie można, więc uznać, że wydatek ten został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Dla możliwości zakwalifikowania takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów obojętne są również argumenty o konflikcie między wspólnikami. Niewątpliwie pozyskanie kredytu w dalszej perspektywie może służyć zabezpieczeniu płynności finansowej spółki i umożliwić jej dalsze funkcjonowanie, jednak rzeczywistym jego celem było rozliczenie wspólników. W takiej sytuacji kredyt finansujący spłatę udziałów występujących ze spółki osobowej wspólników nie ma związku z przychodem spółki, względnie zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Tym samym również odsetki od takiego kredytu nie pozostają w związku z przychodem spółki. W świetle postanowień art. 22 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów mogłyby być jedynie odsetki od kredytów wykorzystywanych w działalności spółki, jako podmiotu gospodarczego.

Mając na uwadze powyższe brak jest podstaw prawnych do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytów, których celem było pozyskanie środków na spłatę wspólników.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie wiążą Organu wydającego niniejszą interpretację indywidualną. Co więcej, powołana interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, dotyczy odmiennego, niż będący przedmiotem niniejszego wniosku stanu faktycznego.

Zauważyć także należy, iż stanowisko prezentowane w przedmiotowej sprawie potwierdzają:

• uchwała NSA z dnia 12 grudnia 2011r. sygn. akt II FPS 2/11,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 26 października 2011r. sygn. akt I SA/Bk 358/11.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach