Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r., Nr 7, poz. 20),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku. dotyczącym obowiązku podatkowego w Polsce w 2005 r. w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Zjednoczonego Królestwa.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik od sierpnia 2004 r. przebywa na terytorium Zjednoczonego Królestwa, gdzie uzyskuje dochód z tytułu wykonywanej pracy. W okresie od dnia 01.09.2004 r. do maja 2005 r. Podatnik uzyskał od polskiego pracodawcy urlop bezpłatny. Z dochodu uzyskanego w 2004 r. Podatnik rozliczył się w Polsce zgodnie z obowiązującymi przepisami. Zgodnie z oświadczeniem Podatnika traktowany jest zgodnie z brytyjskim prawem, jako tamtejszy rezydent podatkowy.

W dniu 01.07.2005 r. do Podatnika przyjechała żona wraz z dziećmi. Jednocześnie Podatnik nie posiada na terytorium Polski żadnego majątku oraz nie uzyskuje żadnych dochodów ze źródeł położonych na terytorium Polski. Jedynym dochodem Podatnika uzyskanym w 2005 r. na terytorium Polski była trzynasta pensja za 2004 r.

Ponadto w 2005 r. Podatnik podjął decyzję o pozostaniu w Zjednoczonym Królestwie na stałe oraz rozwiązał umowę o pracę z polskim pracodawcą.

Podatnik zapytuje, czy z dochodów osiągniętych w 2005 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa może rozliczyć się wyłącznie w Zjednoczonym Królestwie.

Zdaniem Podatnika dochody uzyskane w 2005 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa może rozliczyć wyłącznie w Zjednoczonym Królestwie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy te zgodnie z art. 4a ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Z powyższego wynika, iż definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

W świetle powyżej przedstawionych przepisów prawa oraz stanu faktycznego należy uznać, iż do 01.07.2005 r. Podatnik posiadał ściślejsze powiązania osobiste z Polską, gdzie przebywała żona oraz dzieci Podatnika. Ponadto do czasu przyjazdu rodziny Podatnika do Zjednoczonego Królestwa Podatnik nie deklarował w tym państwie zamiaru stałego pobytu.

Jednocześnie zgodnie z oświadczeniem Podatnika w świetle brytyjskiego prawa traktowany jest jako tamtejszy rezydent.

W przypadku kiedy podatnik może zostać uznany za posiadającego miejsce zamieszkania jednocześnie w dwóch państwach postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania obligują do zbadania reguł kolizyjnych określonych w art. 4 ust. 2 umowy, w celu ustalenia jednego państwa rezydencji podatnika.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli stosownie do postanowień art. 4 ust. 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Dokonując analizy stopnia powiązań osobistych i gospodarczych Podatnika należy uznać, iż stosownie do art. 4 ust. 2 lit. a umowy w okresie do dnia 01.07.2005 r. pomimo przebywania i wykonywania pracy na terytorium Zjednoczonego Królestwa Podatnik posiadał ściślejsze powiązania z Polską, gdzie przebywała żona oraz dzieci Podatnika.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż do dnia 01.07.2005 r. Podatnik podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Zgodnie z art. art. 15 ust. 1 polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynagrodzenia za pracę i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Oznacza to, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy dochód uzyskany przez Podatnika do dnia 01.07.2005 r. z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa może podlegać opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie a także w Polsce. Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 23 ust. 2 polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (metoda proporcjonalnego odliczenia).

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Minister Finansów