Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko N. Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2007r. (data wpływu do tut. Biura 01 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń za pracę w Chinach w sytuacji pobytu pracownika za granicą w związku z odbywaniem podróży służbowej i oddelegowaniem do pracy w Chinach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 października 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzeń za pracę w Chinach w sytuacji pobytu pracownika za granicą w związku z odbywaniem podróży służbowej i oddelegowaniem do pracy w Chinach.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 27 lutego 2007r. z przerwami do dnia 19 sierpnia 2007r. pracownik przebywał w podróży służbowej w Chinach w celu założenia tam przedstawicielstwa oraz poszukiwania kontrahentów, dostawców i producentów dla Spółki. Do kraju wrócił w dniu 28 sierpnia 2007r. (19-25 sierpnia delegacja do Tajlandii, 26-28 sierpnia do Frankfurtu). Od 14 września 2007r. pracownik został oddelegowany do pracy w Przedstawicielstwie Spółki w Chinach, jako dyrektor. W czasie podróży służbowych otrzymywał diety i świadczenia z tytułu podróży służbowej według postanowień rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.) oraz według art. 21 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od dnia 14 września 2007r., tj. od kiedy został oddelegowany do pracy w Przedstawicielstwie Spółki w Chinach, pracownik ten otrzymuje wynagrodzenie za pracę od Spółki w polskiej walucie. Okres jego wykonywania pracy w Chinach został określony do dnia 08 marca 2008r. Spółka nie ma w Chinach ani placówki ani zakładu, który wypłacałby pracownikowi wynagrodzenie, a okres świadczenia pracy na podstawie umowy o pracę z miejscem wykonywania w Chinach licząc od 14 września 2007r. będzie wynosić w 2007r. mniej niż 183 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy okres przebywania w podróżach służbowych od 27 lutego 2007r. do 19 sierpnia 2007r. nie podlega zsumowaniu z okresem wykonywania pracy w Chinach od 14 września 2007r. Do opodatkowania dochodu z tej pracy właściwe jest prawo polskie do 183 dni w roku kalendarzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 4a tej ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy z dnia 7 czerwca 1988 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1989r. Nr 13, poz. 65) z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 18, 19, 20 i 21 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Natomiast art. 15 ust. 2 umowy stanowi, iż bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie przez okres lub okresy nie dłuższe niż 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w jego imieniu, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, oraz
3. wynagrodzenia nie są wypłacane przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.
   
   

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, wynagrodzenia pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Chin.Natomiast art. 15 ust 2 umowy określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Chinach) oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce).

Należy zaznaczyć, iż warunek określony w art. 15 ust. 2 lit. a) umowy odnoszący się do okresu 183 dni podczas danego roku kalendarzowego należy interpretować zgodnie z Komentarzem do art. 15 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku. Pkt 5 Komentarza do art. 15 ust. 2 stwierdza, iż przy obliczaniu 183 dni stosuje się metodę określającą dni fizycznej obecności. W ramach tej metody do rachunku brane są następujące elementy: część dnia, dzień przybycia, dzień wyjazdu i wszystkie inne dni spędzone w danym państwie, takie jak soboty i niedziele, święta narodowe, urlopy przed, w czasie i po zakończeniu działalności, krótkie przerwy (szkolenia, strajki, zamknięcie przedsiębiorstwa, opóźnienia dostaw), dni choroby oraz dni zajęte z powodu śmierci lub choroby w rodzinie. Nie bierze się pod uwagę dni spędzonych w tym państwie w czasie przejazdu między dwoma miejscami położonymi poza tym państwem.

Z powyższego wynika, iż każdy pełny dzień spędzony poza danym państwem czy to w celach wakacyjnych, służbowych, czy z innej przyczyny nie może być brany pod uwagę. Natomiast każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez pracownika w danym państwie, liczy się jako dzień obecności w tym państwie przy obliczaniu okresu 183 dni.

Stosownie do treści art. 15 ww. umowy kryterium podlegania opodatkowaniu wynagrodzeń za pracę w Chinach jest okres przebywania w tym kraju.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego od dnia 27 lutego 2007r. z przerwami do dnia 19 sierpnia 2007r. pracownik przebywał w podróży służbowej w Chinach, a od 14 września 2007r. pracownik ten został oddelegowany do pracy w Przedstawicielstwie Spółki w Chinach. W niniejszej sprawie pobyt pracownika za granicą (w Chinach) wiąże się zatem z dwoma sytuacjami:

1. z odbywaniem podróży służbowej,
2. z oddelegowaniem do pracy.
   
   

Stosownie do postanowień art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) podróżą służbową jest każde udanie się pracownika na polecenie pracodawcy poza miejscowość, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałe miejsce pracy w celu wykonania zadania służbowego.

W przypadku pracownika odbywającego podróż służbową w znaczeniu powołanego wyżej art. 775 § 1 Kodeksu pracy, stałe miejsce wykonywania jego pracy zgodnie z umową o pracę znajduje się w Polsce, a poza miejscowością, w której znajduje się stałe miejsce pracy wykonuje on jedynie zadania służbowe na polecenie swego pracodawcy. W sytuacji natomiast oddelegowania pracownika do pracy za granicę stałe miejsce wykonywania pracy zgodnie z umową o pracę znajduje się za granicą. Zatem przebywanie pracownika w podróży służbowej za granicą nie może stanowić pobytu za granicą w rozumieniu art. 15 ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe okres, w którym pracownik odbywał podróż służbową w Chinach od dnia 27 lutego 2007r. do dnia 19 sierpnia 2007r. (z przerwami) i otrzymywał przysługujące mu z tytułu podróży służbowej diety i inne należności, nie może być wliczany do okresu jego pracy w Chinach od 14 września 2007r., tj. od dnia oddelegowania do pracy w Przedstawicielstwie Spółki w Chinach.

Skoro, pobyt pracownika na terytorium Chin w związku ze świadczeniem pracy na podstawie umowy o pracę z miejscem wykonywania w Chinach licząc od 14 września 2007r. będzie wynosić w 2007r. mniej niż 183 dni i wynagrodzenie tego pracownika jest wypłacane przez pracodawcę mającego siedzibę w Polsce i pracodawca ten nie ma w Chinach ani placówki ani zakładu, który wypłacałby pracownikowi wynagrodzenie, dochód pracownika będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Zatem, stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe o ile wysyłanie pracownika w tym samym roku podatkowym w podróż służbową do Chin, a następnie oddelegowanie go do pracy w Chinach nie ma na celu obejścia przepisów prawa podatkowego, tj. ominięcia regulacji umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mówiących o 183 dniach pobytu w jednym z krajów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.