Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.08.2007, sygn. RO-XV/415/PDOF-329/293/MK/07, Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28.06.2007 r. stwierdza, że wypłacone pracownikowi kwoty stanowiące zwrot kosztów za używanie własnego samochodu w jazdach lokalnych dla potrzeb zakładu pracy, na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu, stanowią przychód ze stosunku pracy i podlegają łącznie z wynagrodzeniem za pracę opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 28.06.2007 r., (uzupełnionym pismem z dnia 06.08.2007 r.) zwróciła się Pani z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Jest Pani zatrudniona na umowę o pracę w Banku. Dodatkowo co roku zakład pracy podpisuje z Panią umowę najmu Pani samochodu osobowego, który wykorzystuje tylko Pani do celów służbowych wynikających z umowy o pracę. Samochód wykorzystywany jest w jazdach lokalnych. W umowie nie ma ustalonej kwoty czynszu, zaś zwracany jest jedynie koszt używania samochodu na podstawie oświadczenia o liczbie przejechanych w danym miesiącu kilometrów do celów służbowych. Prowadzi Pani ewidencję, która zawiera informację: o liczbie przejechanych kilometrów, na jakich trasach był używany oraz w jakim celu. Na tej podstawie ustalany jest przychód miesięczny do opodatkowania (mnożona jest liczba przejechanych kilometrów w celach służbowych przez stawkę przysługującą za 1 kilometr przejechany przy uwzględnieniu pojemności silnika).

Sformułowała Pani też następujące pytanie: jaką stawkę podatku powinna Pani opłacać za wynajem samochodu na cele służbowe: 8,5% czy 17%?.

Sformułowała Pani też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, że uzyskane przychody z tytułu zawartej umowy najmu podlegają opodatkowaniu stawką 8,5 % zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Natomiast opodatkowaniu stawką 17% podlegają przychody ze świadczenia usług wynajmu samochodów osobowych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. g. Określenie działalności usługowej jako pozarolniczej działalności gospodarczej sprecyzowane zostało w art. 4 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy. Podkreśla Pani, iż nie prowadząc działalności gospodarczej, powinna Pani płacić od przychodów podatek w wysokości 8,5%.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) odrębnymi źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze.

Sposób opodatkowania zależy od źródła przychodów, dlatego ustawa w sposób szczegółowy definiuje co jest przychodem z poszczególnych źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 659 §1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93Ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania na czas oznaczony lub nieoznaczony.

Najem zatem jest umową wzajemną świadczenie wzajemne polega na oddaniu rzeczy do używania czasowego, a świadczenie wzajemne najemcy polega na uiszczeniu czynszu, który może być oznaczony nie tylko w pieniądzu ale także w świadczeniach innego rodzaju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż zawarta z pracodawcą umowa nazwana umową najmu nie spełnia cech umowy najmu zawartych w w/w przepisie, zatem otrzymany przez Panią zwrot kosztów z tytułu używania samochodu osobowego do celów służbowych nie stanowi przychodu z najmu.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wpłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszystkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego wynika, że do przychodów ze stosunku pracy zaliczyć należy wszelkie świadczenia (w tym wszelkiego rodzaju wypłaty kwot pieniężnych) przekazywane pracownikom przez pracodawcę, jeżeli związane są z potrzebami pracodawcy i wykonywaną przez pracownika pracą (istniejącym stosunkiem pracy).

Za pracownika, zgodnie z art. 12 ust. 4 w/w ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Pracownik może wykorzystywać prywatny samochód do celów służbowych, co wynika z art. 34 a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. nr 125, poz. 1371 ze zm.) który stanowi, iż na podstawie umowy cywilnoprawnej mogą być używane samochody osobowe, motocykle i motorowery nie będące własnością pracodawcy.

Warunki ustalania oraz sposób dokonywania zwrotu kosztów używania przez pracownika samochodu do celów służbowych reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. nr 27, poz. 271 ze zm.).

Zgodnie z §1 ust. 1 rozporządzenia zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do jazd lokalnych samochodów osobowych , motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy, zwanych dalej pojazdami do celów służbowych, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

W myśl wyżej powołanych przepisów, kwoty otrzymane przez pracowników na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej między pracownikiem a pracodawcą tytułem zwrotu kosztów używania własnego samochodu osobowego dla potrzeb zakładu pracy, stanową przychód ze stosunku pracy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23 b ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wolny od podatku jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu , z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Z treści powołanego przepisu jednoznacznie wynika, że wolny od podatku jest jedynie zwrot w/w kosztów poniesionych przez pracownika, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw.

Z przedstawionego stanu prawnego wynika, że jako pracownik banku używa Pani do celów służbowych w jazdach lokalnych własny samochód osobowy rozliczając się w każdym miesiącu z przejechanych kilometrów (na podstawie ewidencji przebiegu pojazdu). Zgodnie z zawartą umową najmu pracodawca, po złożeniu przez Panią po zakończeniu miesiąca oświadczenia o liczbie przejechanych kilometrów do celów służbowych, dokonuje zwrotu poniesionych z tego tytułu kosztów w wysokości iloczynu przejechanych kilometrów i stawki za 1kilometr.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, że kwoty otrzymane przez Panią na podstawie umowy zawartej z pracodawcą zwanej umową najmu z tytułu zwrotu kosztów używania samochodu osobowego w jazdach lokalnych dla potrzeb zakładu pracy stanowią przychód ze stosunku pracy, od którego Bank jako płatnik ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości określonej w art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 28.06.2007 r. jest nieprawidłowe.