Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.03.2007, sygn. PDI/415-3/07, Pierwszy Urząd Skarbowy w Opolu

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 § 1 oraz art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 19 stycznia 2007 nr WF-0749/3/2007, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego stwierdza, że stanowisko przedstawione przez jednostkę w kwestii zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych wypłat ryczałtów pieniężnych na rzecz pracowników - strażaków na dojazdy do miejsca nauki lub przeszkolenia poza miejscem pełnienia służby lub stałego zamieszkania - jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 19 stycznia 2007 roku, jednostka zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, w kwestii zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych wypłat ryczałtów pieniężnych na rzecz pracowników - strażaków na dojazdy do miejsca nauki lub przeszkolenia poza miejscem pełnienia służby lub stałego zamieszkania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wątpliwość jednostki budzi ustalenie czy należy naliczać podatek dochodowy od osób fizycznych od ryczałtu finansowego na dojazdy (w ramach delegacji) strażakowi skierowanemu do szkoły, na przeszkolenie lub studia poza miejscem pełnienia służby lub stałego zamieszkania.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21.03.2003 roku w sprawie rodzaju placówek, do których może być skierowany strażak zostało wydane na podstawie ustawy z dnia 24.08.1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej i w istocie swej reguluje wyłącznie należności strażaków skierowanych do szkoły, na przeszkolenie lub studia. W § 3 wyżej cytowanego przez jednostkę rozporządzenia dopuszcza się wypłatę ryczałtu finansowego na dojazdy do miejsca nauki w wysokości ceny biletu II klasy pociągu pospiesznego. Zdaniem jednostki posługując się w sposób pomocniczy przepisami art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. ryczałt należy potraktować jako diety i inne należności za czas podróży służbowej wydanej przez właściwego ministra i w związku z tym należności te winny być zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 90 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm. ) wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Odrębnymi przepisami regulującymi zasady dokształcania i doskonalenia zawodowego strażaków Państwowej Straży Pożarnej jest ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej ( Dz.U. z 2006 roku Nr 96 poz. 667 ze zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 marca 2003 roku w sprawie rodzaju placówek, do których może być skierowany strażak Państwowej Straży Pożarnej, oraz należności pieniężnych przysługujących w przypadku skierowania strażaka do szkoły, na przeszkolenie lub na studia ( Dz. U. z 2003r. Nr 61, poz. 546).
Natomiast w myśl art. 106 ww. ustawy strażak może być skierowany do szkoły, na przeszkolenie lub na studia. Z kolei z § 3 ust. 1 wspomnianego Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji wynika, że strażakowi skierowanemu do szkoły, na przeszkolenie lub na studia poza miejscem pełnienia służby lub stałego zamieszkania przysługuje ryczałt finansowy na dojazdy do miejsca nauki lub programowej praktyki i z powrotem w wysokości cen biletu II klasy pociągu pośpiesznego, z uwzględnieniem posiadanego uprawnienia do ulgowych przejazdów, bez względu na to, z jakiego tytułu uprawnienie to przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2. Stosownie do ust. 2 w razie braku możliwości dotarcia do miejsca nauki lub programowej praktyki środkiem transportu, o którym mowa w ust. 1, ryczałt finansowy na dojazdy przysługuje w wysokości ceny biletu najtańszego środka transportu, który umożliwia to dotarcie.
W ocenie tutejszego organu podatkowego wymienione świadczenia pieniężne na rzecz pracowników udzielane są na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 cytowanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
A zatem świadczenia te korzystają ze zwolnienia, ale na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 a nie pkt 16 tego artykułu.

Zaznaczyć jednak należy, ze wymieniony w zapytaniu art. 21 ust. 1 pkt 16 wspomnianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się do sytuacji związanej z podróżą służbową pracownika lub osoby nie będącej pracownikiem i świadczeniami wypłacanymi przez pracodawcę w związku z podróżą tych osób. Tym samym, by ww. art. 21 ust. 1 pkt 16 miał zastosowanie, dana osoba musi wykonywać swoje czynności w ramach polecenia wyjazdu służbowego.

Biorąc pod uwagę powyższe tut. organ nie podziela stanowiska płatnika zawartego w ww. wniosku.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, że interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta a jest wiążąca dla organów podatkowych i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie przez organ odwoławczy. Jeżeli podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji , organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu.

Zażalenie winno odpowiadać warunkom określonym w art. 222 Ordynacji podatkowej czyli powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.