Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.08.2006, sygn. OG/005/130/PD I/415-19/2006, Pierwszy Urząd Skarbowy w Kielcach

Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 216, art. 140 § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. Nr 8 z 2005 roku, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dn. 01.06.2006 roku (data wpływu 05.06.2006 r.) uzupełnionego pismem z dnia 27.06.2006 roku (data wpływu 30.06.2006) o interpretację z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości diet związanych z wyjazdami służbowymi na terenie kraju i za granicą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jednoosobowych podmiotów gospodarczych polegającej na świadczeniu usługi kierowcy, zaliczanych do grupy 7450B PKD - stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

Podatnik osiąga przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej- zakwalifikowanej jako ?działalność jednoosobowa podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu? - kod PKD -74.SOB. Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi jako kierowca na rzecz jednego podmiotu gospodarczego, który zajmuje się transportem krajowym i zagranicznym.

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Podatnik może zaliczyć w ciężar kosztów pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług kierowania samochodem wartość diet krajowych i zagranicznych w związku z wykonywaniem zadań poza miejscowością, w której znajduje się siedziba firmy?

Zdaniem strony wartość diet krajowych i zagranicznych z tytułu świadczonych usług kierowania samochodem może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. Nr 14 z 2000 roku poz. 17 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jednocześnie stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 52 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nim współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach. Takimi ?odrębnymi przepisami? są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.). Z powyższego przepisu wynika, że wartość diet do wysokości określonej przez właściwego ministra stanowi koszt uzyskania przychodu.

Tak, więc z art. 23 ust. 1 pkt 52 wymienionej na wstępie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na którym strona opiera swoje stanowisko wynika, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi oraz osób współpracujących, w wysokości nieprzekraczającej wysokość diet określonych dla pracowników w odrębnych przepisach. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku ustalenie, czy osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą odbywa podróż służbową.

Definicje podróży służbowej zawiera art. 77 § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 21 ze zm.). Wynika z niego, że podróżą służbową jest wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy pracownika. W związku z powyższym należy stwierdzić, że o podróży służbowej decyduje m.in. to, że zadanie wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizowane jest poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy (właściciela) lub poza stałym miejscem wykonywania zadań zleconych.

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w zakresie usług kierowania samochodem brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, iż wykonywanie przez te osoby zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wiąże się z odbyciem podróży służbowej. Należy, bowiem przyjąć, że świadczenie tych usług w ramach wykonywanej przez takiego przedsiębiorcę działalności gospodarczej stanowi istoty tej działalności i nie może być utożsamiane z podróżą służbową. Działalność gospodarcza w zakresie usług świadczonych przez Pana ze swej istoty nie jest wykonywana w stałym miejscu. Wyjazdy poza siedzibę przedsiębiorcy, związane ze świadczeniem tego rodzaju usług są czynnościami stanowiącymi przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi kierowania samochodem na terenie kraju i za granicą, a zatem stanowią one przedmiot Pana działalności gospodarczej. Przemieszczanie się w celu realizacji tychże usług i wiążące się z nimi podróże krajowe i zagraniczne nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową

W konsekwencji przedsiębiorcy świadczącemu tego rodzaju usługi nie przysługuje prawo zaliczania w kosztu uzyskania przychodów wartości diet z tyłu podróży służbowych.

Kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości będą natomiast inne poniesione w podróży i prawidłowo udokumentowane przez przedsiębiorcę wydatki (np. rachunki za pobyty w hotelu, opłaty za przejazd płatną autostradą, opłaty parkingowe, zakup paliwa do samochodu zaliczonego do środków trwałych itp.)

Uwzględniając powyższe stanowisko przedstawione przez stronę we wniosku jest nieprawidłowe.