Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa ( t. jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005r. z poźn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 05.01.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów i rozchodów

stwierdzam, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego .

U Z A S A D N I E N I E

Przedmiotem prowadzonej przez spółkę cywilną działalności ( w której podatnik jest wspólnikiem ) jest prowadzenie ...........Działalność tą spółka prowadzi od 1 grudnia 2005r..Wszystkie koszty związane z działalnością ewidencjonowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 14 jako pozostałe koszty.. Koszty te ewidencjonowane są w dniu , w którym spółka wchodzi w posiadanie dowodu stwierdzającego zdarzenie gospodarcze , np. faktura zgodnie z art. 22, ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pytanie podatnika: ?Czy sposób ewidencjonowania pozostałych kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów przyjęty przez spółkę jest prawidłowy? Stanowisko podatnika: uważam, że stosowana przez spółkę metoda ewidencjonowania kosztów jest prawidłowa. Zgodnie z art. 22, ust.4 wyżej wym. ustawy , koszty są potrącane w roku w którym je poniesiono. Według naszej oceny określenie ? koszt poniesiony? oznacza wystąpienie określonego zdarzenia gospodarczego albo powstanie zobowiązania , z którym nie musi się wiązać faktyczny wydatek . Stanowisko to potwierdzają niektóre przepisy przytoczonej ustawy , wprost wskazujące sytuacje, gdy intencją ustawodawcy było zaliczenie do kosztów tylko wydatków faktycznie zapłaconych przez podatnika ( np. odsetki , różnice kursowe, wynagrodzenia itp.). Podobne stanowisko zajął Urząd skarbowy w Zamościu w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 27 kwietnia 2005 ( sygn. PO I-415/14/2005).Stosownie do treści art. 22, ust.1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. O momencie zaliczenia konkretnego wydatku do kosztów danego roku podatkowego decyduje dzień zapłaty , a więc moment faktycznego dokonania tego wydatku .Zasada ta określona jest jako tzw. metoda ?kasowa?. Odstępstwo od tej zasady , polegające na możliwości potrącania kosztów w tym roku podatkowym , którego dotyczą , ma zastosowanie do podatników , którzy prowadzą księgi rachunkowe ( art. 22, ust.5 wym. ustawy), oraz do tych podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów , którzy prowadzą je w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów odnoszących się do danego roku podatkowego ( art. 22 ust.6 ustawy).Z pisma Pana wynika , że ewidencjonujecie ( jako spółka cywilna) wydatki w dniu , w którym spółka wchodzi w posiadanie dowodu stwierdzającego zdarzenie gospodarcze np. faktury w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol. 14. Zgodnie z generalną zasadą określającą moment potrącania kosztów uzyskania przychodów - art. 22, ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty są potrącalne w roku podatkowym , w którym zostały poniesione. Wyjątkiem od stosowania tej zasady jest spełnienie przez podatnika prowadzącego księgę przychodów i rozchodów warunku określonego w art. 22, ust. 6 ustawy. Oznacza to, że - pomimo tego jak się czasami sądzi - podatnik nie ma pełnej dowolności w wyborze zasady potrącania kosztów . Ma on na wybór tej zasady pośredni wpływ - poprzez ustalenie we własnym zakresie sposobu ewidencji księgowej kosztów w księdze przychodów i rozchodów - jednak raz podjęta decyzja o sposobie potrącania kosztów w księdze , jest w myśl omawianych przepisów ostateczna. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w orzecznictwie NSA. w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowane jest również stanowisko , że nie ma możliwości przy księgowaniu kosztów stosowania jednocześnie zasady kasowej ? dotyczącej poniesienia kosztów i zasady memoriałowej ? dotyczącej zarachowania kosztów. Podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona jest w celu prawidłowego ustalenia dochodu, jako różnicy osiągniętych przychodów i poniesionych kosztów uzyskania - czyli podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosowanie zasady potrącania kosztów w momencie ich poniesienia , łączy sie w praktyce z koniecznością zdefiniowania pojęcia momentu poniesienia kosztu. Potocznie zrozumiałe pojęcie kosztów poniesionych może nastręczać trudności interpretacyjne. W potocznym zrozumieniu ? koszt poniesiony? oznacza koszt połączony z wydatkiem , czyli rozchodem środków pieniężnych. Niewątpliwie koszt będący jednocześnie wydatkiem można określić mianem poniesionego , jednak zawężenie zakresu kosztów poniesionych w każdym przypadku jedynie do wydatków , nie wydaje się słuszne. Poniesiony to także taki koszt, z którym jeszcze nie wiązał się wydatek , ale za to wiązało się powstanie zobowiązania. Z pisma Pana wynika, że ewidencjonowanie kosztów odbywa się w dniu, w którym spółka Wasza wchodzi w posiadanie dowodu stwierdzającego zdarzenie gospodarcze , np. faktury w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kol.14 przeznaczonej do wpisywania pozostałych kosztów ( poza wym. w kol 10-13 tj. poza zakupem materiałów podstawowych i towarów handlowych)? tak więc w świetle powołanych przepisów podatnik jest obowiązany zdecydować się na jedną z przytoczonych metod , tzn? kasową ? ewidencjonowanie w dniu zapłaty( moment faktycznego dokonania tego wydatku), lub ?memoriałową ?- czyli potrącanie kosztów uzyskania przychodów tylko w tym roku podatkowym , którego dotyczą .Jednakże w ocenie tut. organu podatkowego wydatki inne niż zakup materiałów podstawowych , towarów handlowych dokumentowane fakturami czy też rachunkami księguje się w księdze podatkowej - pod datą ich otrzymania , innym dowodem ? pod datą ich zapłaty.