Interpretacja indywidualna z dnia 12.01.2009, sygn. IBPB1/415-835/08/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat interpretacji
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania wypłaconego przez wnioskodawczynię w związku z błędnie wystawioną przez nią umową ubezpieczenia samochodu.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani H. przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura 20 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania wypłaconego przez wnioskodawczynię w związku z błędnie wystawioną przez nią umową ubezpieczenia samochodu - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 października 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania wypłaconego przez wnioskodawczynię w związku z błędnie wystawioną przez nią umową ubezpieczenia samochodu.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawczyni jest agentem ubezpieczeniowym. W zakres prowadzonej działalności gospodarczej wchodzi pośrednictwo ubezpieczeniowe majątkowe, komunikacyjne itp. Działalność gospodarczą rozlicza na zasadach ogólnych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przy wznawianiu polisy komunikacyjnej ubezpieczenie samochodu OC i AC, wnioskodawczyni mylnie wpisała okres ubezpieczenia AC i w związku z tym wystąpiła przerwa w odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia AC. W okresie przerwy w odpowiedzialności AC wystąpiła szkoda i Towarzystwo Ubezpieczeniowe odmówiło wypłaty odszkodowania. W związku z powyższym poszkodowany wystąpił do wnioskodawczyni z żądaniem zapłaty za wyżej wymienioną szkodę w kwocie 1.800,00 zł. Wnioskodawczyni stwierdziła, że była to jej ewidentna wina i niezwłocznie wpłaciła żądaną kwotę a tym samym zachowała dobre imię swojej firmy.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy zapłacone odszkodowanie na rzecz poszkodowanego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...
Zdaniem wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zapłacone odszkodowanie jest kosztem uzyskania przychodów, gdyż dzięki temu nie straciła klienta jak i wielu innych, zachowała dobre imię firmy, co w znacznym stopniu ma wpływ na uzyskanie przychodów.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.
Na wstępie zauważyć należy, iż uregulowania dotyczące kar umownych oraz odszkodowań zawarte są w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Przepis art. 483 § 1 tego Kodeksu stanowi, że można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).
Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów musi spełniać łącznie następujące przesłanki:
- musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
- nie może być wymieniony w art. 23 w/w ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
- musi być należycie udokumentowany.
Z kolei w myśl art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
Istotą tego przepisu jest niezaliczanie do kosztów uzyskania przychodów odszkodowań (kar umownych) z tytułu:
- wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,
- zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
- zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
W świetle cytowanego przepisu, za koszty uzyskania przychodu nie uznaje się m.in. odszkodowań zapłaconych z tytułu wadliwego wykonania usługi. Celem tego przepisu jest zatem uniemożliwienie pomniejszenia podstawy opodatkowania o koszty poniesione w związku z wadliwym wykonaniem usługi.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w ramach której, jako agent ubezpieczeniowy, zawiera umowy ubezpieczenia m.in. komunikacyjnego. W związku z błędnie wypisaną umową ubezpieczenia, jej klient nie otrzymał od Towarzystwa Ubezpieczeniowego odszkodowania.
Z tak przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni wypłaciła swojemu klientowi odszkodowanie w związku z wadliwym wykonaniem usługi, poprzez błędne wypisanie umowy ubezpieczenia samochodu AC.
Zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny wyczerpuje znamiona normy prawnej określonej w art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wypłacone przez wnioskodawczynię odszkodowanie nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów.
Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez wnioskodawczynię we wniosku z dnia 6 października 2008r. jest nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach