Interpretacja indywidualna z dnia 07.10.2008, sygn. IPPB1/415-827/08-2/AŻ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2008 r. (data wpływu 21 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prowadzenia księgi przychodów i rozchodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prowadzenia księgi przychodów i rozchodów .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta M. pod numerem ..., pod nazwą X oraz Y (jednostka lokalna). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W związku z utworzeniem jednostki lokalnej Y powstała wątpliwość dotycząca kwestii prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, rejestru VAT (ewidencja sprzedaży i zakupu dla potrzeb podatku VAT) oraz składania deklaracji dla podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana z zakresu pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z utworzeniem jednostki lokalnej jest on zobowiązany do prowadzenia dwóch ksiąg przychodów i rozchodów dla X jak również dla jednostki lokalnej Y zgodnie z zasadą prowadzenia ksiąg rzetelnie i w sposób niewadliwy. Zapisy w księdze nie mogą budzić wątpliwości i powinny odzwierciedlać stan rzeczywisty, w związku z tym prowadzenie odrębnej księgi przychodów i rozchodów dla jednostki lokalnej jest niezbędne dla realizacji tego postulatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwanej dalej księgą, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględnić w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r., Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.

Zapis § 9 ust. 2 rozporządzenia stanowi, iż księga oraz dowody, na których podstawie są dokonywane w niej zapisy, musi znajdować się na stałe w miejscu wykonywania działalności lub miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, z zastrzeżeniem ust. 6, a jeżeli prowadzenie księgi zostało zlecone biuru rachunkowemu w miejscu wskazanym przez podatnika stosownie do § 8 ust. 1 pkt 1.

Natomiast zgodnie z § 9 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku prowadzenia przedsiębiorstwa wielozakładowego księgi muszą znajdować się w każdym zakładzie. Podatnik może prowadzić jedną księgę w miejscu wskazanym jako jego siedziba, pod warunkiem, że w poszczególnych zakładach jest prowadzona co najmniej ewidencja sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia.

W świetle definicji zawartej w § 3 pkt 10 ww. rozporządzenia, z przedsiębiorstwem wielozakładowym mamy do czynienia, jeżeli działalność prowadzona jest w oparciu o kilka zespołów składników materialnych i niematerialnych, jakimi są w szczególności punkty usługowe, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Jeśli zatem pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona jest w dwu siedzibach, należy uznać, iż prowadzi Pan przedsiębiorstwo wielozakładowe.

Stosownie do cytowanego wyżej § 9 ust. 3 powołanego rozporządzenia, co do zasady przy prowadzeniu przedsiębiorstwa wielozakładowego podatkowe księgi muszą być prowadzone w każdym zakładzie osobno. Przepisy jednak dopuszczają możliwość prowadzenia jednej podatkowej księgi, która musi się znajdować w miejscu wskazanym jako siedziba przedsiębiorstwa, pod warunkiem, że w poszczególnych zakładach będzie prowadzona ewidencja sprzedaży.

Należy zatem stwierdzić, iż wnioskodawca postępuje prawidłowo prowadząc dwie księgi przychodów i rozchodów w związku z utworzeniem jednostki lokalnej.

Zaznaczyć jednak należy, że przepisy dopuszczają pod pewnymi warunkami możliwość prowadzenia jednej księgi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.