
Temat interpretacji
Czy umorzone przez Bank odsetki z tytułu korzystania z karty kredytowej, których termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale nie wymagalnych) będą przychodem z innych źródeł opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2009 r. (data wpływu 03 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2009 r. (data wypływu 17 czerwca 2009 r.) oraz pismem z dnia 15 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania umorzonych przez bank odsetek windykacyjnych jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 03 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania umorzonych przez bank odsetek windykacyjnych.
W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 05 czerwca 2009 r. nr ILPB2/415-354/09-2/AJ, na podstawie art. 169 § 1 ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłano w dniu 05 czerwca 2009 r. (skutecznie doręczono 09 czerwca 2009 r.), zaś w dniu 17 czerwca 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 15 czerwca 2009 r.).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
W roku 2001, jako stały klient banku klient wzorowy Wnioskodawca otrzymał kartę z propozycją limitu kredytowego 5. 000,00 zł. Była to oferta banku dla Zainteresowanego, którą przyjął i korzystał z niej przez kilka miesięcy. Dnia 11 maja 2002 r. Wnioskodawca został pozbawiony pracy stałej. Sprawa zwolnienia Wnioskodawcy jako skarga przeciwko Skarbowi Państwa, reprezentowanego przez Prezesa Sądu Okręgowego, jest na etapie skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego. Prezes banku dnia 08 marca 2007 r. warunkowo umorzył Wnioskodawcy odsetki windykacyjne w kwocie 12. 937,76 zł.
Pismo prezesa banku spotkało się z aprobatą Wnioskodawcy, bo nie było w nim nic o zapłacie.
Wnioskodawca wskazuje, iż podczas rozmowy telefonicznej z pracownikiem banku nie potrafiono Mu wyjaśnić, czy umorzona kwota jest dla Niego nieodpłatnym świadczeniem, ale mają obowiązek wystawić Mu informację PIT-8C. Umorzona kwota odsetek miała być formą pomocy dla wzorowego klienta, który nie ze swojej winy znalazł się w szczególnie niekorzystnej sytuacji. Wnioskodawca za 2008 r. rozliczył się wspólnie z żoną. Zainteresowany zwrócił uwagę, że w Jego przypadku chodzi o odsetki windykacyjne, które pojawiły się nie z Jego winy. Z uzupełnienia wniosku wynika, że odsetki powstały z tytułu korzystania przez Zainteresowanego z karty kredytowej. Wnioskodawca wskazuje, iż umorzenie dotyczy odsetek, które są opłatą za korzystanie ze środków finansowych kredytodawcy. Wysokość odsetek, w sposób niebudzący wątpliwości, zasady i terminy spłaty kredytu z odsetkami, zostały określone w umowie kredytowej. Zmiana wysokości odsetek od kredytów (w odniesieniu do umowy pierwotnej), mieści się w zasadzie swobody kształtowania umów kredytowych. Dotyczy to odsetek od kredytu za okres przypadający po zmianie naliczania odsetek, jak również za okres przed zmianą warunków umowy, ale takich, których w dniu zmiany wysokości odsetek termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale nie wymagalnych). Po otrzymaniu informacji PIT-8C Wnioskodawca udał się do urzędu skarbowego, gdzie został poinformowany, że może wystąpić do banku o unieważnienie PIT-8C lub do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie o wydanie interpretacji indywidualnej.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jeżeli u Wnioskodawcy jako podatnika, nie wystąpiły realne korzyści majątkowe, to czy kwota z PIT-8C, też stanowi przychód z innych źródeł...
Zdaniem Wnioskodawcy, kwota wykazana w informacji PIT-8C nie stanowi przychodu z innych źródeł. W przedmiotowej sprawie według Zainteresowanego brak jest realnych korzyści majątkowych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są inne źródła. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Natomiast stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.
Sformułowanie "w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Odsetki od kredytu są opłatą za korzystanie ze środków finansowych kredytodawcy. Wysokość odsetek (w sposób niebudzący wątpliwości, co do wysokości), jak i zasady oraz terminy spłaty kredytu wraz z odsetkami określone są w umowie kredytowej. Zmiana wysokości odsetek od kredytów w stosunku do pierwotnej umowy kredytowej mieści się w zasadzie swobody kształtowania umów kredytowych i nie wywołuje skutków podatkowych. Dotyczy to zarówno odsetek od kredytu za okres przypadający po zmianie warunków naliczania odsetek, jak również za okres przed zmianą warunków umowy, ale takich, których w dniu zmiany wysokości odsetek termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetek należnych, ale niewymagalnych).
Natomiast umorzenie kwot niezapłaconych odsetek od kredytu, których termin płatności upłynął jest przysporzeniem, skutkującym powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dotyczy to zarówno odsetek skapitalizowanych (które faktycznie po skapitalizowaniu stają się kwotą długu), jak i odsetek wymagalnych, czyli takich, których w myśl postanowień umowy kredytowej termin płatności upłynął.
Z kolei tzw. odsetki karne, czyli przypadające od nieterminowo regulowanych zobowiązań wynikających z umowy, należy rozpatrywać w zależności od treści umowy i szczegółowego określenia sposobu ich naliczania. Jeżeli umowa kredytowa jednoznacznie określa zasady naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat rat kredytu i wiąże nimi strony umowy, wówczas odsetki te należy traktować w sposób analogiczny jak odsetki wymagalne. Jeżeli zaś umowa kredytowa daje wierzycielowi jednostronne prawo, z którego może skorzystać lub nie, do naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat kredytów - wówczas odstąpienie przez wierzyciela od naliczania takich odsetek nie stanowi przysporzenia dla kredytobiorcy.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że bank umorzył Wnioskodawcy odsetki windykacyjne z tytułu korzystania z karty kredytowej. W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazuje, że są to odsetki należne, ale nie wymagalne.
Mając na uwadze ww. uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że w związku z umorzeniem przez bank przedmiotowych odsetek u Wnioskodawcy nie powstanie przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto tyt. organ informuje, że jeżeli stan faktyczny przedstawiony we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
