Odpowiedź na pytanie oznaczone w przedmiotowym wniosku nr 4 i nr 5 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 4

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 24 ust 3 ustawy o PIT, środki pieniężne będące w spółce osobowej i podlegające podziałowi pomiędzy wspólników na skutek likwidacji spółki osobowej, nie będą wchodzić do ustalania dochodu określonego w art. 24 ust 3 ustawy o PIT.

Na podstawie art. 24 ust 3 ustawy o PIT:

w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja.

W przypadku likwidacji spółki osobowej, jej wspólnicy, w tym, Wnioskodawca zawiadomią właściwy organ skarbowy o likwidacji przez każdego ze wspólników działalności gospodarczej w związku z likwidacją spółki osobowej.

Jednakże, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy, spółka osobowa będzie posiadała środki pieniężne, środki te nie będą brane pod uwagę w wyliczaniu dochodu podatkowego w związku z likwidacją przez każdego ze wspólników, w tym Wnioskodawcę, działalności gospodarczej (na skutek likwidacji spółki osobowej) podstawie tego artykułu ustawy o PIT.

Wynika to z faktu, iż powyżej powołany artykuł zawiera zamknięty katalog składników majątku, które należy uwzględnić przy wyliczeniu dochodu z likwidacji działalności gospodarczej. Środki pieniężne nie stanowią bowiem towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi.

Oznacza to, że podstawie art. 24 ust 3 ustawy o PIT, środki pieniężne będące w spółce osobowej i podlegające podziałowi pomiędzy wspólników na skutek likwidacji spółki osobowej, nie będą wchodzić do ustalania dochodu określonego w art. 24 ust 3 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 5

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o PIT, zwrot środków pieniężnych wspólnikom w tym Wnioskodawcy w związku z likwidacji spółki osobowej, nie będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychodu podatkowego do określonej w umowie spółki osobowej wartości udziałów spółki wniesionych do spółki osobowej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o PIT, nie stanowią przychodu podatkowego przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej.

W ocenie Wnioskodawcy, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę w wyniku likwidacji spółki osobowej, na podstawie literalnego brzmienia tego przepisu, nie będą stanowić przychodu podatkowego Wnioskodawcy, do wysokości wartości udziałów spółki wniesionych przez Wnioskodawcę do spółki osobowej, a których wartość będzie określona w umowie spółki osobowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm. określanego w dalszej części skrótem K.s.h.), spółka osobowa (w tym spółka jawna) może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe (...).

Art. 28 K.s.h. stanowi, iż majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Wyżej przytoczone przepisy przesądzają, iż majątek Spółki jawnej jest majątkiem odrębnym od majątku jej wspólników, zaś spółka jawna jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków. Jest jedynym właścicielem swojego majątku.

Stosownie do art. 50 § 1 K.s.h., udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. Każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu (art. 51 § 1 K.s.h.).

Z kolei art. 68 Kodeksu stanowi, iż w okresie likwidacji do spółki stosuje się przepisy dotyczące stosunków wewnętrznych i zewnętrznych spółki, chyba, że przepisy rozdziału 5 (Likwidacja) stanowią inaczej lub z celu likwidacji wynika co innego. W myśl art. 70 § 1 Kodeksu likwidatorami są wszyscy wspólnicy. Wspólnicy mogą powołać na likwidatorów tylko niektórych spośród siebie, jak również osoby spoza swego grona. Uchwała wymaga jednomyślności, chyba, że umowa spółki stanowi inaczej.

Z przepisu art. 81 § 1 Kodeksu wynika, iż likwidatorzy sporządzają bilans na dzień rozpoczęcia i zakończenia likwidacji. W przypadku likwidacji spółki jawnej, art. 82 § 1-3 K.s.h. precyzuje, iż z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze. W świetle powołanych powyżej przepisów, w przypadku likwidacji spółki jawnej wspólnikowi przysługuje prawo zwrotu udziału kapitałowego.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim.

Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.

Z powyższego przepisu wynika, że remanent likwidacyjny nie obejmuje środków pieniężnych istniejących w spółce, ponieważ nie zawiera się w zamkniętym katalogu składników majątku, które należy uwzględnić przy wyliczeniu dochodu z likwidacji działalności gospodarczej zawartego w ww. art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące wyłączenia środków pieniężnych istniejących w likwidowanej spółce jawnej z remanentu likwidacyjnego jest prawidłowe.

Ustosunkowując się natomiast do sposobu opodatkowania zwrotu wkładów wniesionych przez wspólników do spółki osobowej należy stwierdzić, iż ponieważ spółka jawna nie posiada zdolności podatkowej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

W konsekwencji każdy ze wspólników spółki jawnej oblicza odrębnie dochód z udziału w tejże spółce i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza podatek dochodowy.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej. A contrario, nadwyżka ponad wartość wniesionego wkładu stanowi przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, przychód ten zaliczyć należy do określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodów, jakim m.in. są kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Stosownie bowiem do treści tego przepisu źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Z kolei, w myśl przepisu art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Przepisy ustawy podatkowej mimo, iż posługują się terminem prawa majątkowe, nie definiują tego pojęcia, a zawarty w art. 18 katalog tych praw jest jedynie przykładowy, na co wskazuje użyte przez ustawodawcę sformułowanie w szczególności. Należy zatem przyjąć, iż do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa, nie wymienione w tym przepisie. Prawa związane z udziałem wspólnika w spółce osobowej są prawami majątkowymi, gdyż ich treść stanowią odpowiednio określone przez Kodeks spółek handlowych prawa i obowiązki o charakterze majątkowym.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy wspólnik spółki jawnej w związku z jej rozwiązaniem otrzyma składniki majątkowe spółki jawnej, będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu jedynie w części przekraczającej wartość wniesionego do tej spółki wkładu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w związku z rozwiązaniem spółki jawnej, majątek tej spółki stanowiący środki pieniężne zostanie podzielony między wspólników.

W świetle powołanych przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego przychód uzyskany przez wspólników w związku z likwidacją spółki jawnej (w formie pieniężnych, czy też niepieniężnych składników jej majątku), zaliczyć należy, jako przychód z praw majątkowych, do źródła określonego w ww. art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. Przy czym, mając na względzie cyt. wyżej art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, opodatkowaniu podlegać będzie jedynie nadwyżka wartości ustalonego udziału kapitałowego ponad wartość wniesionego wkładu.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, że środki pieniężne otrzymane w wyniku podziału majątku zlikwidowanej spółki jawnej do wysokości wartości wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu nie będzie skutkował powstaniem obowiązku podatkowego, należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, należy uznać, iż w przypadku likwidacji spółki osobowej, wartość środków pieniężnych istniejących w spółce osobowej i podlegających podziałowi między wspólników, nie będzie wchodziła do ustalenia dochodu z likwidacji w świetle art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot wartości wniesionego wkładu do spółki jawnej przez wspólnika jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. pkt 50 ustawy tylko do wysokości wniesionego do tej spółki wkładu. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega różnica pomiędzy wypłaconą wartością udziału kapitałowego, a wartością wkładu wniesionego przez wspólnika jako dochód z praw majątkowych.

W świetle natomiast art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody z praw majątkowych podlegają kumulacji z innymi dochodami i należy je wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do 30 kwietnia następnego roku i w tym samym terminie należy wpłacić z tego tytułu podatek, obliczony zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie