Temat interpretacji

Czy przedstawione stanowisko dot. zaksięgowania kosztów prowadzenia rachunku w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności jest słuszne?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzeniem firmowego rachunku bankowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzeniem firmowego rachunku bankowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 grudnia 2011 r., znak ILPB1/415-1175/11-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 grudnia 2011 r., i w dniu 21 grudnia 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą zastanawia się nad zmianą rachunku bankowego tejże działalności. Wybranym przez Zainteresowanego rachunkiem jest A prowadzony przez X. W ramach rachunku otrzymuje możliwość składania dyspozycji drogą telefoniczną, za pośrednictwem Internetu oraz w formie pisemnej w oddziale banku do wszystkich dopuszczalnych regulaminem transakcji. Rachunek oferuje dokonywanie przelewów do US i ZUS bez dodatkowych opłat. Wraz z rachunkiem Wnioskodawca otrzymuje również darmowe ubezpieczenie B w Y. Zainteresowany jako posiadacz rachunku może wybrać jeden z 4 wariantów dostępnych w ramach umowy A.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż darmowe ubezpieczenia zawarte w koncie są przypisane do właściciela rachunku, czyli właściciela działalności gospodarczej (w tym przypadku do Zainteresowanego, ponieważ jest to działalność jednoosobowa).

Ponadto Wnioskodawca podaje, że zgodnie z regulaminem i tabelą opłat i prowizji występuje jedna opłata za prowadzenie rachunku, nie są wyróżnione żadne części składowe tejże opłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedstawione poniżej stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zaksięgowania kosztów prowadzenia ww. rachunku A w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności jest słuszne...

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w przepisie art. 23 ww. ustawy.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodu nie jest równoznaczne z wydatkami (kosztami) w sensie ekonomicznym. Swoim zakresem obejmuje ono zarówno wszelkie, faktycznie poniesione wydatki w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła, również straty, składki, odpisy, rezerwy, opłaty i inne wartości.

Ww. ustawa wprowadza zasadę specyfiki przychodów i związaną z nią specyfiką kosztów uzyskania przychodów, gdzie kosztem uzyskania przychodu jest każdy wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Wydatki ponoszone przez osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. między wydatkiem a osiągnięciem przychodu istnieje związek przyczynowo-skutkowy (bezpośredni lub pośredni),
2. wydatek nie jest wymieniony w katalogu określonym w art. 23, zawierającym wydatki, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Oznacza to, że koszty ponoszone w związku z zawartą umową rachunku bankowego osoba prowadząca pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą będzie mogła zaliczyć jako koszty uzyskania przychodów, jeżeli wykaże, że ich poniesienie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania.

Wnioskodawca wskazuje, że w załączeniu przesyła:

• regulamin rachunków,
• tabela prowizji i opłat,
• Ogólne Warunki Ubezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak wynika z powyższego przepisu, aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• musi być właściwie udokumentowany.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.

Ponadto przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), ustawodawca nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

W świetle powyższego koszty związane z prowadzeniem rachunku bankowego utrzymywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej mogą być co do zasady zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i zamierza zmienić rachunek bankowy dla tejże działalności. Wybranym rachunkiem przez Zainteresowanego jest A. W ramach tego rachunku Wnioskodawca otrzymuje możliwość składania dyspozycji drogą elektroniczną, za pośrednictwem Internetu oraz w formie pisemnej w oddziale banku do wszystkich dopuszczalnych regulaminem transakcji. Wraz z rachunkiem Zainteresowany otrzymuje również darmowe ubezpieczenie B. Jako posiadacz rachunku Wnioskodawca może wybrać jeden z wariantów dostępnych w ramach umowy A.

Zainteresowany podaje, że darmowe ubezpieczenia zawarte w koncie są przypisane do właściciela rachunku, czyli właściciela działalności gospodarczej, natomiast zgodnie z regulaminem i tabelą opłat i prowizji występuje jedna opłata za prowadzenie rachunku, nie są wyróżnione żadne części składowe tejże opłaty.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że opłaty za prowadzenie rachunku bankowego, związanego z działalnością gospodarczą są płatnością za pakiet darmowych ubezpieczeń, które mają charakter osobisty. Stąd też opłaty ponoszone za te usługi, nie są bezpośrednio związane z prowadzeniem rachunku, lecz są również odpłatnością za polisę ubezpieczeniową.

Z uwagi na brak określenia opłat za poszczególne produkty bankowe (w tym opłat związanych stricte z prowadzeniem rachunku bankowego), opłata za wszystkie oferowane w ramach pakietu produkty bankowe, nie może być uznana jako koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu