Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26.03.2007, sygn. 1417/PG/415/07/07/ID, Urząd Skarbowy w Otwocku

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.(t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Otwocku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 07 lutego 2007 r. (data wpływu do organu) uzupełnionego w dniu 16 marca 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu zaciągniętego na zakup samochodu osobowego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej potwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w listopadzie 2005 r. zakupił Pan na kredyt samochód marki DOOGE CARAWAN o wartości 20.000 zł. Ponieważ od 1 lutego 2006 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej, samochód wprowadzony został do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany.

W opisanym stanie faktycznym wnosi Pan o interpretację przepisów prawa podatkowego, czy zapłacone od dnia 1 lutego 2006 r. odsetki od udzielonego kredytu na zakup wyżej wymienionego samochodu stanowią koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Pana, odsetki te na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 ze zm.) można zaliczyć w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny i prawny stwierdza się, iż powyższe stanowisko jest prawidłowe. Po rozpatrzeniu wniosku, organ podatkowy wyjaśnia jak niżej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. kosztami z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, przy czym jak stanowi art. 22 ust. 8 tej ustawy kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jak wynika z powyższego, decydującym dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek: aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego, oraz nie może to być koszt wymienionyw zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych art. 23 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten musi być widoczny, a poniesione wydatki powinny go bezpośrednio realizować lub co najmniej zakładać go jako realny. Warunkiem zaliczenia wydatku w poczet kosztów uzyskania przychodu jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a uzyskanym przychodem. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, ze kredyt został zaciągnięty na zakup samochodu, który wykorzystywany jest w prowadzonej działalności gospodarczej. Dowodem tego jest wprowadzenie go do ewidencji środków trwałych. Zatem wydatek (odsetki) związany z zaciągniętym kredytem wiąże się z osiągnięciem przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl postanowień art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,- maszyny, urządzenia i środki transportu,- inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu, zwane środkami trwałymi.

Za wartość początkową środków trwałych uważa się w myśl art. 22g ust. 1 wyżej przytoczonej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie ich nabycia w formie kupna cenę ich nabycia. Za cenę nabycia zgodnie z art. 22g ust. 3 uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług. Zatem wprowadzając do ewidencji środków trwałych samochód nabyty w drodze kupna powinien Pan podwyższyć wartość początkową środka trwałego o odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup samochodu. Kosztami uzyskania przychodu będą dopiero odsetki zapłacone od momentu wprowadzenia przedmiotowego samochodu do ewidencji środków trwałych. Odsetki, które zostały zapłacone do tego momentu będą zwiększały wartość początkową środka trwałego jeżeli wartość ta została ustalona na podstawie ceny nabycia zgodnie z art. 22g ust. 1 i ust. 3 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast zgodnie z przepisami art. 23 ust. 1 pkt 32 wyżej wymienionej ustawy nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek ( kredytów).

Reasumując należy uznać, że odsetki zapłacone przez Pana od zaciągniętego kredytu na zakup samochodu, który jest obecnie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej będą stanowiły koszty uzyskania przychodów od momentu uznania go za środek trwały ( według przedstawionego stanu faktycznego).

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Otwocku informuje, że powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez osobę prowadzącą samodzielnie działalność gospodarczą we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia. Ponadto w myśl przepisu art. 14b § 1 i § 2 ww. Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest dla Pana wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla osoby występującej z wnioskiem i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji przez organ odwoławczy z ww. artykułu w trybie określonym w § 5.