
Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie: art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pani z dnia 14 grudnia 2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
uznaję za prawidłowe
stanowisko Podatnika:
- iż w przypadku, gdy usługobiorca nie żąda wystawienia rachunku przychód, ze świadczenia usług może być udokumentowany dokumentem wewnętrznym,
- iż koszty utrzymania gabinetu mieszczącego się w wydzielonej części budynku jednorodzinnego należy rozliczać procentem wg zajmowanej jego powierzchni do ogólnej powierzchni mieszkalnej budynku.
UZASADNIENIE
Z treści złożonego w dniu 14 grudnia 2006 r. wniosku wynika, że od 11 maja 1998 r. prowadzi Pani gabinet masażu i bioenergoterapii w wydzielonej części budynku mieszkalnego, stanowiący 11,43% ogólnej powierzchni, opodatkowany do 2006 roku zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej.
Od 1 stycznia 2007 r. planuje Pani zmienić formę opodatkowania na zasady ogólne.
Wnioskodawca stwierdza, iż
- w przypadku świadczenia ww. usług, gdy usługobiorca nie żąda wystawienia rachunku, przychód z tego tytułu może być udokumentowany dowodem wewnętrznym,
- koszty utrzymania gabinetu tj. zużycie energii elektrycznej, gazu, ogrzewania należy rozliczyć procentem wg zajmowanej powierzchni do ogólnej powierzchni.
Tut. organ podatkowy rozstrzygając powyższą kwestię wziął po uwagę, co następuje.
Zgodnie z § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Dokonana wykładnia gramatyczna powołanego wyżej art. 22 ust. 1 koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów wskazuje, że podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich racjonalnie i gospodarczo uzasadnionych wydatków z zastrzeżeniem postanowień art. 23, jednakże pod warunkiem wykazania ich bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu tj. istnieje przyczynowo-skutkowa relacja pomiędzy tymi wielkościami.
Zatem dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu wystarczy, aby podatnik wykazał związek przyczynowy pomiędzy wydatkiem a racjonalnie spodziewanym przychodem oraz sprawdził czy dany wydatek nie znajduje się wśród wydatków nieuznanych za koszty.
Ciężar udowodnienia faktu, iż dany wydatek miał związek z przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów ciąży na podatniku.
Zatem koszty utrzymania gabinetu w budynku mieszkalnym mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w takim stosunku, a jakim pozostaje jego powierzchnia w stosunku do ogólnej powierzchni budynku.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.
Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.
W myśl art. 14b § 1 i § 2 powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.
