Wnioskiem z 03. 2006r. zwrócili się Państwo o zajęcie stanowiska w kwestii sposobu naliczania podatku od świadczeń wypłacanych z Zakładowego Funduszu... - Interpretacja - 1417PD/415/312/06/SM

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 05.06.2006, sygn. 1417PD/415/312/06/SM, Urząd Skarbowy w Otwocku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Wnioskiem z 03. 2006r. zwrócili się Państwo o zajęcie stanowiska w kwestii sposobu naliczania podatku od świadczeń wypłacanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Państwa zdaniem świadczenie urlopowe dla nauczycieli wypłacane wg zasad określonych w ustawie Karta Nauczyciela w wysokości brutto 764,25 zł w 2006r., należy traktować jako 119%, a kwotę którą powinien otrzymać pracownik w wysokości 642,23 zł jako 100%. Natomiast przyjęcie w programie komputerowym stosowanym do rozliczeń finansowych, jako 100% kwoty brutto w wysokości 764,25 zł, a kwoty do wypłaty pracownikowi w wysokości 642,23 zł jako 81%, jest ewidentnym nadużyciem i błędem.

Zaprezentowany we wniosku sposób przyjmowania kwot jako 100% czy 107 i 122% jest właściwy dla podatku od towaru i usług, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 z późn. zmian.). Zgodnie z art. 29 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Natomiast w związku z wprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych, zapisem art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991r. Nr 80, poz. 350) zakłady pracy zostały zobowiązane do podwyższenia pracownikom wynagrodzeń należnych za styczeń 1992r. przeliczając je w taki sposób, aby po potrąceniu podatku dochodowego od tego wynagrodzenia , nie było ono niższe niż wynagrodzenie za ten miesiąc przed przeliczeniem. W przypadku gdy wynagrodzenie należne za styczeń 1992r. zostało wypłacone przed dniem 1 stycznia tego roku, zakład pracy podwyższał wynagrodzenie należne za luty 1992r. Sposób dokonania powyższego przeliczenia został określany zarządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 11 grudnia 1991r. w sprawie sposobu przeliczania wynagrodzeń i zasiłków z ubezpieczenia społecznego w związku z wprowadzeniem podatku dochodowego od osób fizycznych (M.P. z 1991r. Nr 45, poz. 320). W zarządzeniu zostało zdefiniowane m.in. "wynagrodzenie netto" jako łączne wynagrodzenie należne pracownikowi za dany miesiąc przed podwyższeniem i "wynagrodzenie brutto" rozumiane jako łączne wynagrodzenie należne pracownikowi za dany miesiąc po podwyższeniu. .

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2004r., opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W ust. 2 ww. art. 9 zdefiniowany został dochód jako nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej.

Z zapisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że źródłem przychodu są m.in. stosunek służbowy i stosunek pracy.Natomiast przychodami są jak stanowi art. 11 ust. 1 powyższej ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust.1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów pracy przychody m.in. ze stosunku służbowego i stosunku pracy. Zasady obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zostały określone w art. 32 ww. ustawy jako 19,30 lub 40% dochodu uzyskanego od początku roku z uwzględnieniem ust. 1a- 5.

Z wyżej przytoczonych unormowań prawnych wynika, że wynagrodzenia pracowników ustalane są w kwocie brutto i odpowiadającej kwocie przychodów z poszczególnych źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 powyższej ustawy. Od przychodu pomniejszonego o koszty uzyskania czyli dochodu, naliczane są zaliczki na podatek dochodowy. W rozpatrywanym przypadku od kwoty przychodu równej kwocie dochodu naliczana, pobierana i odprowadzana jest zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zatem wyjściową kwotą jest kwota przychodu (dochodu), od której nalicza się i pobiera zaliczkę, przeciwnie niż w podatku od towarów i usług, gdzie podstawę opodatkowania stanowi obrót czyli kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Zatem założenia programu komputerowego są prawidłowe. W rozpatrywanym przypadku, przychód ze stosunku pracy odpowiada wynagrodzeniu brutto stanowiącemu 100% świadczenia, a kwota do wypłaty dla pracownika, przy 19% zaliczce na podatek, będzie stanowiła 81% świadczenia. Powyższe zasady mają zastosowanie w przypadku wszystkich świadczeń przyznawanych pracownikom z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.

Urząd Skarbowy w Otwocku