Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 09.06.2004, sygn. PP/443-17/04, Urząd Skarbowy w Strzelcach Opolskich

Temat interpretacji

W związku z pismem z dnia 17.05.2004 r. w sprawie udzielenia informacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Strzelcach Opolskich, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) i n f o r m u j e, co następuje:

W swoim piśmie oraz piśmie uzupełniającym z dnia 24.05.2004r. podnosi Pan, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie Agencji Artystycznej, sklasyfikowaną jako "pozostałą działalność rozrywkową gdzie indziej nie sklasyfikowaną". Podaje Pan jednocześnie, iż nie jest podatnikiem podatku VAT.

Jak wynika z pisma, będzie Pan dokonywał nabycia sprzętu nagłośnieniowego z kraju Wspólnoty. W swoim piśmie pyta Pan o zasady rozliczania rachunków i faktur otrzymanych od kontrahentów, a mianowicie czy faktury i rachunki winny być rozliczane na dotychczas obowiązujących zasadach tzn. przez Urząd Celny i dokumenty SAD?; czy dokumenty otrzymywane od kontrahentów winny być ujmowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na tych samych zasadach co dokumenty otrzymane od kontrahentów krajowych?; czy kwoty rachunków w euro przeliczać według kursu NBP?Tutejszy organ podatkowy wyjaśnia:

1. W zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art.9, ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz.535) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednocześnie w art.10 ust.1 cyt. ustawy o VAT wymienia się przypadki, w których wewnątrzwspólnotowe nabycie nie występuje.I tak, zgodnie z powyższym przepisem, wewnątrzwspólnotowe nabycie nie występuje m.in. w przypadku gdy dotyczy towarów nabywanych przez podatników zwolnionych od podatku na podstawie art.113, ust.1 i 9 ustawy o VAT (zwolnienie podmiotowe) - jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 tys. euro (obliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do 100 zł.).W przypadku gdy, wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczy 10 tys. euro, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty, zgodnie z art.10, ust.5 ustawy o VAT.

Od 1 maja 2004 r., z chwilą przystąpienia do Unii Europejskiej zlikwidowano obowiązek składania w urzędzie celnym informacji (dokumentu SAD) w momencie, gdy towar przekracza granicę państwa i przemieszcza się na terytorium innego państwa członkowskiego. Przystąpienie bowiem Polski do Unii Europejskiej oznacza, iż granice celno-podatkowe z krajami członkowskimi UE zostały zniesione, a transakcje handlowe towarami z tymi krajami nie sa już określone dla potrzeb VAT jako transakcje eksportowe czy importowe. Pojęcie eksportu i importu zarezerwowane jest dla transakcji z podmiotami z krajów trzecich tzn. z krajów nie należących do Unii Europejskiej.

Dlatego też dokonując nabycia towaru z kraju Wspólnoty będzie Pan w posiadaniu rachunku czy też faktury wystawionej przez kontrahenta zagranicznego.

Zgodnie z § 37, ust.3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 97, poz.970) kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust.2 i 3.

2. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dokumenty otrzymywane od kontrahentów czy to krajowych czy zagranicznych księgowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z § 17 ust.1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U.Nr 152, poz.1475). Zgodnie z § 17 ust.1 powyższego przepisu rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Natomiast zgodnie z § 17 ust.2 zapisów dot. pozostałych wydatków dokonuje się, z zastrzeżeniem § 20 i § 30, jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z uwzględnieniem zasad określonych w art.22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn.zm.). Zgodnie z §12 ust.4 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.Jednocześnie informuje się, że w myśl z art. 22 ust.1 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cyt. ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.