Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 27.02.2004, sygn. USIII-443/I15 3104/02/04/MS, Urząd Skarbowy w Opocznie

Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie działając zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na zapytanie z dnia 17 grudnia 2003 r. uzupełnione pismem z dnia 5 stycznia 2004 r. biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu uprzejmie informuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Artykuł 22 ust. 8 cyt. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o z uwzględnieniem art. 23. Amortyzacji zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zwane dalej środkami trwałymi.

W sytuacji, gdy podatnik buduje budynek użytkowo - mieszkalny, to uwzględniając, że "duża ulga budowlana" w ramach praw nabytych przysługuje jedynie z tytułu wydatków poniesionych na budowę części mieszkalnej budynku, w pozostałej zaś części (użytkowej) może podlegać amortyzacji w momencie oddania jej do użytku jako środek trwały i gdy wydatki ujmowane są łącznie, wydatki na cele mieszkaniowe oraz na cele związane z amortyzacją części użytkowej powinny być ustalone proporcjonalnie do udziału poszczególnych części w całej powierzchni budynku.
Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatki związane z instalacją urządzeń c. o. należy podzielić zgodnie z przedstawionymi wyżej zasadami.

Od ustalonej w powyższy sposób wartości początkowej środka trwałego, którym w przedmiotowej sytuacji jest lokal użytkowy (pawilon handlowo-usługowy) przysługuje zgodnie z zasadami określonymi w przytoczonych wyżej przepisach art. 22a - 22o prawo do amortyzacji.
Dodać należy, że do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe w tym między innymi instalacje sanitarne, grzewcze, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe itp. oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble.

Natomiast w sytuacji, gdy środek trwały został już oddany do użytkowania w celu amortyzacji i następnie podatnik dokonuje nakładów na jego ulepszenie wartość początkową tego środka, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1, 3 - 9, 11 - 15 zwiększa się o sumę wydatków na jego ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami eksploatacji (art. 22g ust. 17 ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr. 11, poz. 50 ze zm.) podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) określa, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Jednak ust. 2 pkt 1 tego artykułu wskazuje, że zakaz obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, które zaliczane są do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Zatem podatek naliczony przy zakupach inwestycyjnych podlega odliczeniu od podatku należnego.
Podatek naliczony z zakupów inwestycyjnych dotyczących budowy budynku, który składa się z części mieszkalnej (nie związanej ze sprzedażą opodatkowaną) oraz z części wykorzystywanej dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej (związanej ze sprzedażą opodatkowaną) podlega obniżeniu od podatku należnego z części związanej ze sprzedażą opodatkowaną, proporcjonalnie do podziału powierzchni użytkowej, wynikającego z projektu budowlanego - na część służącą prowadzonej działalności gospodarczej i część mieszkalną.

W odpowiedzi na Pani zapytanie czy podatek naliczony przy zakupach urządzeń c. o. i c. w., które w tej chwili pracują tylko na sklepy, ale w przyszłości będą również pracowały na mieszkanie można odliczyć od podatku należnego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opocznie wyjaśnia, że można odliczyć przedmiotowy podatek naliczony w w/w proporcji.

Powyższe wyjaśnienia oparte są na stanie prawnym obowiązującym w dniu udzielenia niniejszej odpowiedzi.