Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku Pana ... z 02.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie przysługującego limitu ulgi remontowej,

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 17.06.2003 r. podatnik z małżonką nabyli od gminy do majątku wspólnego lokal mieszkalny obejmujący trzy pokoje, kuchnię, łazienkę z wc, przedsionek i spiżarkę o łącznej powierzchni 75,3 m. wraz z przynależącą do tego lokalu piwnicą o powierzchni 3 m. oraz udziałem przysługującym lokalowi we wspólnych częściach budynku oraz we współwłasności gruntu. Lokal znajduje się na parterze dwukondygnacyjnego budynku mieszkalnego, wielorodzinnego, podpiwniczonego, murowanego, mieszczącego się na działce o powierzchni 0.05.90 ha. Z przedłożonego aktu notarialnego wynika, że właściwy starosta stwierdził w formie zaświadczenia, iż lokal mieszkalny będący przedmiotem sprzedaży jest samodzielnym lokalem mieszkalnym w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali. Strony ustanowiły odrębną własność lokalu opisanego wyżej wraz z przynależną do tego lokalu piwnicą, ustaliły iż lokalowi temu będzie przysługiwał udział we wspólnych częściach budynku oraz we współwłasności gruntu wynoszący 195/1000 części. Ustalono, że częściami wspólnymi budynku są schody i przedsionek na parterze, schody i hol na piętrze, kotłownia, skład opału i korytarze oraz wszelkie części wspólne budynku niesłużące do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali.

Dodatkowo z wniosku podatnika wynika, że zakupiony lokal zajmuje ok. ź powierzchni budynku i jest jedynym mieszkaniem w budynku, do którego wchodzi się z podwórka, wobec czego powstała wątpliwość odnośnie wysokości limitu przysługującej ulgi remontowej.

Przed dniem 01.01.2004 r. przepis art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) obowiązywał w następującym brzmieniu: "Podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację - zajmowanego na podstawie tytułu prawnego - budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów".

Natomiast kwota, o którą można było pomniejszyć podatek, została określona w art. 27a ust. 3 pkt 2 przywołanej wyżej ustawy i wynosiła w każdym okresie trzech kolejnych lat, poczynając od dnia 1 stycznia 2003 r. - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - 19% kwoty poniesionych wydatków, nie więcej jednak niż:

1. 3% kwoty, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 2a, obowiązującej w pierwszym roku każdego okresu trzyletniego - jeżeli wydatki dotyczą budynków mieszkalnych lub wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej,
2. 2,5% kwoty, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 2a, obowiązującej w pierwszym roku każdego okresu trzyletniego - jeżeli wydatki dotyczą lokali mieszkalnych.

W latach 2003-2005 kwoty te, przysługujące w przypadku remontu i modernizacji budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zajmowanych na podstawie tytułu prawnego, wynoszą:

1. 5.670,00 zł - jeżeli wydatki dotyczą remontu budynku mieszkalnego,
2. 4.725,00 zł - jeżeli wydatki dotyczą remontu lokalu mieszkalnego.

Możliwość pomniejszenia podatku w związku z ponoszeniem wydatków na remont i modernizację lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego została zniesiona od 01.01.2004 r. mocą przepisu art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 12 listopada 2003 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 202, poz. 1956 z późn. zm.), z tym że (zgodnie z art. 12 ust. 2 tej ustawy) wydatki, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1 (ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych), w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., poniesione w latach 2004-2005 podlegają odliczeniu od podatku, w wysokości i na zasadach określonych w art. 27a i art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r.

Kluczowe dla określenia wysokości limitu przysługującego podatnikowi, jest zakwalifikowanie poniesionych przez niego wydatków - należy rozstrzygnąć, czy dotyczą one remontu i modernizacji budynku, czy lokalu mieszkalnego. Przepisy podatkowe nie definiują tych pojęć, wobec czego zasadne jest odwołanie się do definicji zawartych w stosownych przepisach.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24czerwca 1994 roku o własności lokali (j. t. Dz. U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 z późn. zm.) samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis art. 3 ust. 1 tej ustawy przewiduje, iż w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2), zaś udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi (art. 3 ust. 3 ustawy o własności lokali).

Natomiast ilekroć w ustawie z 7 lipca 1994 roku - Prawo budowlane (j t. Dz. U. z 2003 r. nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) mowa jest o budynku, należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ustawy). Z kolei pod pojęciem: "budynek mieszkalny jednorodzinny" ustawa nakazuje rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy).

Oddzielne wej#339;cie (ze strony podwórka) do lokalu mieszkalnego nie może przesądzać o uznaniu go za budynek mieszkalny. Skoro właściwy w sprawie organ administracji publicznej potwierdził, w formie wymaganej ustawą, iż podatnik nabył samodzielny lokal mieszkalny, wydzielony z wielorodzinnego budynku, brak podstaw, by uznać, że przysługuje mu limit ulgi określony dla remontów budynków mieszkalnych. Niewątpliwie zatem podatnik może skorzystać jedynie z limitu (w kwocie 4.725,00 zł) właściwego dla remontu i modernizacji lokali mieszkalnych.

Pamiętać jednak należy o przepisie art. 27a ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2003 r. Stanowił on, iż: "Jeżeli podatnik, dokonując remontu lub modernizacji budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, ponosi wydatki na remont lub modernizację instalacji gazowej, urządzeń eksplozymetrycznych lub urządzeń gazowych i w związku z tymi wydatkami przekroczy limity odliczeń określone w ust. 3 pkt 2, wysokość odliczeń podwyższa się o 0,5% kwoty, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 2a". A zatem w przypadku ponoszenia wydatków na remont lub modernizację instalacji gazowej, urządzeń eksplozymetrycznych lub urządzeń gazowych w lokalu mieszkalnym, limit przysługującej ulgi można podnieść o 19 % tych wydatków, nie więcej jednak niż o 945,00 zł.