![](https://g.infor.pl/p/_files/37868000/cit-prawo-podatkowe-1-37867771.jpg)
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.02.2006, sygn. ZD/415-07/06, Urząd Skarbowy w Złotowie
Temat interpretacji
Z pisma skierowanego do tut. Organu dnia 24-01-2006 roku, uzupełnionego pismem z dnia 07.02.2006 roku wynika, że z dniem 31. 12. 2005 roku rozwiązano z pracownikiem umowę o pracę, z tytułu grupowego zwolnienia, z przyczyn niedotyczących pracownika. Z tego tytułu pracownikowi przysługiwało prawo do wypłaty odprawy pieniężnej:
- na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. art. 8 ust. 1 pkt 3 o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników1) (Dz. U. z dnia 22 maja 2003 r. Nr 90, poz. 844, ze zm.),
- oraz na podstawie § 3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku , z przyczyn niedotyczących pracownika,
Z dalszej części tego wniosku wynika, że Wasza jednostka jako płatnik ( zakład pracy), z uwagi na fakt, iż dzień 31.12.2005 roku był dniem wolnym od pracy, dzień wcześniej, tj. dnia 30.12.2005 roku, zrealizowała przelew kwoty należnej pracownikowi tytułem ww. odprawy w systemie Home Banking. Przed dokonaniem przelewu Wasza jednostka, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, z ww. kwoty brutto tego świadczenia potrąciła zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 30 % tego świadczenia ponieważ, zdaniem Waszej jednostki, dochody zwolnionego pracownika przekroczyły górną granicę skali podatkowej zawartej w art. 27 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz.176, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2005 roku.
Ze względu na to, że sesje eliksir odbierane były w dniu dokonania przelewu, tj. w dniu 30.12.2005 roku do godz. 10:00 i przelew Waszej jednostki zrealizowano po godz.13-tej, w konsekwencji sesja nie została odebrana przez bank, któremu zlecono dokonanie przelewu tej należności i z tego powodu obciążenie rachunku Waszej jednostki nastąpiło dopiero pod datą 02.01.2006 roku.
Kwotę wypłaconego świadczenia płatnik zaliczył do świadczeń wypłaconych w 2005 roku i wykazał w złożonej deklaracji PIT - 4 za m-c grudzień 2005 roku.
Tak więc z przytoczonych wyżej faktów wynika, że byłemu pracownikowi postawiono do dyspozycji pieniądze dopiero w dniu 02.01.2006 roku, pomimo, że złożono przelew w banku dnia 30.12.2005 roku.
Zdaniem płatnika uzyskany przez pracownika z tego źródła przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Płatnik pyta czy w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, że wypłata świadczenia byłemu pracownikowi miała miejsce w styczniu 2006 roku i przy pobraniu zaliczki należało zastosować stawkę 19 % , czy zaliczyć wypłatę tego świadczenia do dokonanych wypłat w grudniu 2005 roku , gdzie kwota pobranej zaliczki na podatek dochodowy od wypłaconych temu pracownikowi świadczeń w grudniu 2005 roku stanowiła 30% tego świadczenia i czy w związku z powyższym należy dokonać korekty terminu dokonanej wypłaty i kwoty pobranej zaliczki na podatek dochodowy oraz korekty deklaracji PIT- 4 za m-c grudzień 2005 roku oraz informacji PIT -11 wystawionej temu pracownikowi za rok 2005 ?
Zdaniem płatnika należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym, wypłata ww. świadczenia miała miejsce 30.12.2005 roku i prawidłowo pobrano od wypłaty tego świadczenia 30% zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, pomniejszonej o miesięczne koszty uzyskania przychodu oraz 1/12 kwoty zmniejszającej podatek , bez odliczania składek ZUS i składek na powszechne ubezpieczenie zdrowotne , bowiem przychody te nie podlegają "oskładkowaniu".
Zdaniem płatnika prawidłowo wykazano wypłacone świadczenie w deklaracji PIT - 4 za m-c grudzień 2005 roku.
II. Ocena prawna stanu faktycznego .
Zgodnie z art. 8 ust.1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników1) (Dz. U. z dnia 22 maja 2003 r. Nr 90, poz. 844, ze zm) pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości:
- jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
- dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;
- trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat.
Przy ustalaniu okresu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 36 § 1 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio ( art. 8 ust 2 tej ustawy ).
Odprawę pieniężną ustala się według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy ( art. 8 ust 3 tej ustawy ).
Wysokość odprawy pieniężnej nie może przekraczać kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy ( art. 8 ust 4 tej ustawy ).
Z treści przedmiotowego wniosku wynika, że ww. pracownikowi wypłacono odprawę w związku z grupowym rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 roku (...) oraz na podstawie §3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku (z przyczyn niedotyczących pracownika).
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( j.t. Dz.U. z 2000 roku, Nr 14, poz.176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym zarówno w 2005 jak i w 2006 roku, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Art. 10 ust. 1 tej ustawy stanowi, że źródłem przychodów jest m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta ( pkt 1).
Art. 11 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie zaś do zapisu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ( ust.1).
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4).
Z zacytowanego brzmienia przepisu art. 12 ust. 1 i 4 tej ustawy wynika, że wymienione w nim świadczenia nie zamykają zakresu przychodów ze stosunku pracy, lecz są szeroką egzemplifikacją pojęcia "wszelkiego rodzaju wypłat" oraz "wszelkich innych kwot" stanowiących świadczenia wynikające ze stosunku pracy. Jeżeli w ustępie 4 art. 12 określono, że za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy (...) - to nie może to oznaczać niczego więcej, niż zbiorcze określenie jednym słowem ("pracownik") osoby, która pozostaje w wymienionych stosunkach prawnych.
Nie ma natomiast podstawy, aby w art. 12 ust. 4 upatrywać szczególnej regulacji statusu prawnego pracownika pod względem treści stosunku prawnego, w szczególności, że w związku z tym uregulowaniem trzeba by uważać, że w ustępie pierwszym art. 12 mowa jest tylko o takich przychodach ze stosunku pracy, które otrzymuje pracownik pozostający (dosłownie) w stosunku pracy. W ustawie podatkowej nie zostały zdefiniowane stosunki pracy ani też uprawnienia pracownika jako podmiotu stosunku pracy, te są bowiem uregulowane w prawie pracy, w szczególności w Kodeksie pracy. Nie powinno więc budzić wątpliwości, że ilekroć ustawa podatkowa wiąże określone konsekwencje w sferze podatku ze stosunkiem pracy bądź ze wszelkiego rodzaju wypłatami ze stosunku pracy, to miarodajne w tych przedmiotach są przepisy prawa pracy.
Wychodząc z powyższych założeń wypłacona byłemu pracownikowi odprawa należy do zakresu przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie do przychodów, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 tej ustawy i jest niewątpliwie instytucją prawa pracy - jest świadczeniem, które w ramach stosunku pracy uzyskuje pracownik od pracodawcy. Wprawdzie odprawy, o których mowa we wniosku nie są wynagrodzeniem za pracę w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, przede wszystkim dlatego, że prawo do niej nie zależy od ilości i jakości wykonanej pracy, ale jest to świadczenie, które może otrzymać tylko pracownik i podstawą tego świadczenia jest wyłącznie stosunek pracy.
Zatem odprawa jest bez wątpienia świadczeniem ze stosunku pracy.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że pracodawca rozwiązał stosunek pracy z pracownikiem w ramach grupowego zwolnienia z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy i z tego tytułu zwolniony pracownik nabył prawo do odprawy pieniężnej na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz na podstawie § 3 pkt 1 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy, Protokół dodatkowy nr 8 z dnia 22.01.2003 roku (z przyczyn niedotyczących pracownika).
Prawo do odprawy jest głównie uwarunkowane jedną okolicznością - zwolnieniem pracownika z pracy z przyczyn jego niedotyczących. Funkcją odprawy jest złagodzenie dla pracownika ekonomicznych i społecznych skutków utraty zatrudnienia. Patrząc z tego punktu widzenia ma ona głównie cel socjalny (alimentacyjny).
Ponieważ odprawa przysługuje pracownikowi "w związku z rozwiązaniem stosunku pracy" (art. 8 ust. 1 ww. ustawy z dnia 13 marca 2003 roku (...), zatem prawo do odprawy pracownik nabywa z upływem ostatniego dnia trwania stosunku pracy.
Ponieważ w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b) powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, zatem wypłacone byłemu pracownikowi dwie odprawy, o których mowa w przedmiotowym wniosku, na podstawie powołanych wyżej przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Przychód, o którym mowa w art. 11 ust. 1, w związku z art. 12 ust. 1 ww. ustawy podatkowej, w sytuacji przekazania należnych świadczeń pracownikowi ( byłemu pracownikowi) za pośrednictwem banku na jego konto bankowe powstaje w momencie wpływu tych środków na jego konto, bowiem dopiero z chwilą wpływu tych środków pieniężnych na konto pracownika zostają postawione jemu do dyspozycji, (wg Słownika j. polskiego dysponować - oznacza rozporządzać czymś, móc czegoś użyć według własnego uznania).
W przedstawionym we wniosku przypadku przychód został postawiony do dyspozycji byłemu pracownikowi, nie w dniu złożenia przelewu do banku tj. w dniu 30.12.2005 roku, ale w dniu obciążenia przez bank rachunku płatnika i wpływu pieniędzy na konto pracownika, czyli w dniu 02.01.2006 roku.
Nadleśnictwo, w przypadku wypłaty odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie ww. przepisów, jako płatnik winien pobrać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z treścią art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali ( tj. 37.024 zł ) - 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu (ust. 1 pkt 1).
Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 6 ust. 4, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej - zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej ( ust.1a pkt 1).
Płatnicy, którym podatnik złożył oświadczenie wymienione w ust. 1a, pobierają zaliczki według zasad określonych w ust. 1a pkt 1 i 2 począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie ( ust. 1b).
Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 (podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy - wynoszą 102 zł 25 gr miesięcznie), lub 3 (miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127 zł 82 gr miesięcznie) oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne (jeżeli przychody te podlegają "oskładkowaniu"), o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).
Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1, 1a i 2 zmniejsza się, zgodnie z art. 32 ust.3 ww. ustawy o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale obowiązującej skali podatkowej, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:
- nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika,
- nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,
- nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3,
- nie otrzymuje świadczeń pieniężnych od organu zatrudnienia lub od biura terenowego Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
- określa ten zakład pracy jako właściwy do stosowania odliczenia, o którym wyżej mowa, w przypadku gdy równocześnie osiąga od innych zakładów pracy dochody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy lub wykonywania pracy nakładczej.
Oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, nie składa się, jeżeli stan faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ zmianie ( art. 32 ust. 3a ww. ustawy).
Zdaniem tut. Organu, nie będzie miał zastosowanie przepis art. 32 ust. 1a i ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w dniu 31.12. 2005 roku wygasł stosunek pracy pomiędzy Waszą jednostką i pracownikiem, któremu 02.01.2006 roku postawiono do dyspozycji ww. świadczenie, zarówno z brzmienia tych przepisów jak i opisu znajdującego się w nagłówku oświadczenia PIT-2 wynika, że oświadczenie składa pracownik. A zatem w sytuacji gdy osoba fizyczna nie jest już pracownikiem , a jedynie przysługują jej należności związane ze stosunku pracy - fakt złożenia przez nią takiego oświadczenia nie uprawnia płatnika do zmniejszenia zaliczki na podatek o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, obowiązującej w pierwszym przedziale skali podatkowej.
Natomiast zaliczkę obliczoną w sposób określony art. 32 ust. 3 ww. ustawy zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 2 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( art. 32 ust. 3b ww. ustawy o podatku doch. od os. fiz.).
Zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3, jeżeli podatnik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie; przepisy ust. 3a i 4 stosuje się odpowiednio (art. 32 ust.5 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru( PIT- 4) : jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji.
W myśl art. 39 ust. 2 tej ustawy, jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31 (...), zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy są zobowiązani sporządzić informację określoną w ust. 1 ( inf. PIT- 11) i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrana została ostatnia zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 5.
Mając na względzie powyższe ustalenia tut. Organ stwierdza, że postawione do dyspozycji byłemu pracownikowi dnia 02.01.2006 roku świadczenie, o którym mowa we wniosku stanowi przychód osiągnięty przez tego podatnika w miesiącu styczniu 2006 roku, a nie w miesiącu grudniu 2005 roku, wobec czego należało pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19 % dochodu, o którym mowa w art. 32 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszoną o pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne ( jeżeli od przychodu tego należało pobrać te składki), bez pomniejszania należnej zaliczki o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.
Kwotę wypłaconego świadczenia oraz pobranej zaliczki z tego tytułu należało wykazać w złożonej deklaracji PIT-4 za miesiąc styczeń 2006 roku, a nie za miesiąc grudzień 2005 roku oraz w informacji PIT-11 sporządzonej dla tego pracownika za rok 2006, a nie za rok 2005.
Z tego względu należy skorygować błędnie złożoną deklarację PIT -4 w trybie art. 75 § 2 pkt 2 lit. b) ustawy Ordynacja podatkowa, składając w tym zakresie wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z korektą tej deklaracji oraz sporządzić korektę informacji PIT -11 wystawionej na tego pracownika za rok 2005 wraz z odpowiednim wyjaśnieniem - w trybie art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa.
Mając na względzie powyższe ustalenia tut. Organ po rozpoznaniu wniosku z dnia 24.01.2006 r., uzupełnionego pismem z dnia 07.02.2005 roku w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Waszej jednostki - w opisanym stanie faktycznym:
- podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie płatnika jest aktualna według stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i obowiązuje do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez płatnika w przedmiotowym wniosku.