POSTANOWIENIE - Interpretacja - WP/415-35/06

shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 27.02.2006, sygn. WP/415-35/06, Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku ? Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Pana z dnia 10.02.2006 r. - uzupełnionego w dniu 20.02.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie czy w zeznaniu podatkowym można uwzględnić faktycznie poniesione koszty uzyskania przychodu związane z dojazdem do pracy na podstawie jednorazowych biletów PKP

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Pan pismem z dnia 10.02.2006 r. uzupełnionym w dniu 20.02.2006 r. wystąpił do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2005 r. poniósł wydatki związane z dojazdem do pracy tj. z Gdańska do Warszawy. Ze względu, iż PKP na tej trasie utrzymuje tylko połączenia ekspresowe, nie ma możliwości zakupu imiennego biletu. Podatnik w celu udokumentowania poniesionych wydatków związanych z w/w dojazdem posiada jedynie bilety jednorazowe.

W złożonym wniosku zadano pytanie: czy w zeznaniu podatkowym można uwzględnić faktycznie poniesione koszty uzyskania przychodu związane z dojazdem do pracy na podstawie jednorazowych biletów PKP.

Pan uważa, że ze względu na to, iż firma Sp. z o.o. nie prowadzi sprzedaży biletów imiennych długoterminowych, przysługuje mu prawo do uwzględnienia w zeznaniu podatkowym faktycznie poniesionych kosztów związanych z dojazdem do pracy udokumentowanych biletami jednorazowymi.

Przedmiotem opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych co do zasady jest dochód. Ogólne pojęcie dochodu podatkowego określa przepis art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późniejszymi zmianami).Zgodnie z powołanym przepisem dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Co do zasady kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu. W niektórych przypadkach ustawodawca jednakże w inny sposób określa koszty uzyskania przychodów. Dotyczy to w szczególności kosztów określonych w art. 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale także kosztów uzyskania niektórych przychodów, określonych w sposób zryczałtowany. W sposób zryczałtowany ustawodawca określił koszty uzyskania przychodu ze stosunku pracy i ze stosunków pokrewnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego , stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy:

  1. podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy ? wynoszą 102,25 zł. miesięcznie za rok podatkowy nie więcej niż 1.227 zł.
  2. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy ? nie mogą przekroczyć łącznie 1.840 zł.,
  3. miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę ? wynoszą 127,82 zł. miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1.533,84 zł.
  4. podatnik uzyskuje przychody równocześnie od więcej niż jednego zakładu pracy, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością , w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę ? nie mogą przekroczyć łącznie 2.300,94 zł. za rok podatkowy.

Stosownie do zapisu art. 22 ust. 11 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli roczne koszty uzyskania przychodu określone w ust. 2 są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.

Przepisów ust.2 pkt. 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.

Ryczałtowe koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego. W przypadku bowiem, gdy podatnik poniósł wyższe wydatki związane z dojazdem do miejsca wykonywania pracy niż określona miesięcznie norma kosztu uzyskania przychodu i może udokumentować fakt ich poniesienia określonymi przez ustawodawcę dokumentami, wówczas ma prawo do uwzględnienia kosztów faktycznie poniesionych.

Prawo do uwzględnienia faktycznie poniesionych kosztów przysługuje, gdy dojazd do pracy odbywał się środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej. Mogą to być również koszty dojazdu ponoszone w związku z dojazdem do pracy w miejscowości zamieszkania.

W związku z brzmieniem przepisu art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można dowodzić faktu poniesienia kosztów i ich wysokości jakimkolwiek środkiem dowodowym. Ustawodawca wymaga bowiem, aby fakt poniesienia kosztów został udokumentowany wyłącznie imiennymi biletami okresowymi. Bilety na okaziciela nie są zatem podstawą uwzględnienia faktycznie poniesionych kosztów dojazdu do pracy.

Sformułowanie art. 22 ust 11 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest jednoznaczne i pozwala wykazywać wydatki faktycznie poniesione ,,wyłącznie imiennymi biletami okresowymi?. Dowód ten nie może być więc zastąpiony innym (wyrok NSA z dnia 7 stycznia 1999 r., sygn. Akt S.A./Sz 490/98, publ. LEX).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż ponoszone przez Pana koszty związane z dojazdem do pracy z Gdańska do Warszawy nie mogą być uwzględnione w zeznaniu podatkowy ponieważ nie został spełniony warunek określony w art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. wydatki nie zostały udokumentowane imiennymi biletami okresowymi.

Mając na uwadze powyższe stanowisko przedstawione we wniosku nie jest prawidłowe.

Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdańsku