Temat interpretacji
Działając na podstawie art. 14b §5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 30.06.2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew z dnia 14.06.2005r. Nr IX-005/239/Z/K/05, odmawia uchylenia ww. postanowienia.
Wątpliwości Państwa powstały na tle następującego stanu faktycznego.
W wyniku zawarcia umowy ugody, z pominięciem wokandy sądowej, zobowiązaliście się Państwo do wypłaty kwoty 10.000,00 zł, celem zaspokojenia roszczenia odszkodowawczego ze strony odbiorcy sprzedawanych przez Państwa materiałów. W uzasadnieniu wniosku argumentujecie Państwo, iż: "uniknięcie reklamacji było bardzo wątpliwe, ponieważ sytuację taką trudno przewidzieć. Etap wstępny, przed wprowadzeniem produktów do stosowania u klienta, wymagał przeprowadzenia bardziej wnikliwych i długofalowych prób wstępnych" oraz "(...) karta techniczna produktu nie zawierała takich szczegółowych i długoterminowych wskazówek". Przyznajecie też Państwo, iż: " wygranie ewentualnego procesu sądowego było bardzo wątpliwe". W związku z powyższym stanem faktycznym wnosicie Państwo zapytanie, czy wypłacona kwota stanowi Państwa koszt uzyskania przychodu.
Organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniu z dnia (...) Nr (...) stwierdził, iż zawarcie ugody i załatwienie sprawy za porozumieniem stron nie stanowi zgodnie z przepisem art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przesłanki do zaliczenia wydatków poniesionych z tego tytułu do kosztów uzyskania przychodu. Dodatkowo organ podatkowy pierwszej instancji zauważa, iż przepis mówi o wszystkich odszkodowaniach, a nie tylko o tych, które wynikają z wyroków sądowych.
Postanowienie to zostało odebrane w dniu 25.06.2005r.
Nie zgadzając się z powyższym, w dniu 05.07.2005r. - za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew - złożyliście Państwo zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi. W Państwa ocenie sprzedawane produkty nie były wadliwe, a zatem przepis art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania.
W uzasadnieniu podajecie Państwo, iż przyczyną wypłaty kwoty tytułem roszczeń odszkodowawczych nie były wady sprzedawanych przez Państwa produktów (lakierów), ale wiele innych czynników, takich jak np. nie ujęcie przez Państwa w karcie
technicznej produktu wyczerpujących zaleceń i wskazówek dotyczących stosowania lakierów oraz ich testowania przed wprowadzeniem do produkcji, co skutkowało niewłaściwym sposobem ich zastosowania przez ostatecznego odbiorcę. Przyznajecie Państwo, iż fakt pojawienia się niewłaściwych objawów na produkcie finalnym był wynikiem zaniedbań i braku doświadczenia wszystkich stron sporu, w tym także Państwa jako dostawcy produktu.
Po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznaje za prawidłowe stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew zawarte w przywołanym powyżej postanowieniu.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t.: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z poźn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Natomiast przepis z art. 23 ust. 1 pkt 19 cytowanej ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych usług.
W świetle tego przepisu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów kary umowne i odszkodowania tylko w przypadku wad:
- dostarczonych towarów,
- wykonanych robót,
- wykonanych usług
oraz w przypadku zwłoki:
- w dostarczeniu towaru wolnego od wad,,
- w usunięciu wad towarów,
- w usunięciu wad wykonanych robót,
- w usunięciu wad wykonanych usług.
Stan faktyczny opisany w złożonym przez Państwa wniosku sugerował wadliwość sprzedawanych przez Państwa lakierów. Dopiero w zażaleniu na postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew wyjaśniacie Państwo, iż sprzedawane lakiery były wolne od wad. Jednocześnie przyznajecie Państwo, że ponosicie częściową odpowiedzialność za wadliwość finalnego produktu, powstałą u odbiorcy w wyniku niewłaściwego zastosowania sprzedawanego przez Państwa lakieru.
Wskazać należy, iż w obrocie gospodarczym wielokrotnie występują przypadki, w których firma zmuszona jest do ponoszenia ryzyka związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednak ryzyka takiego nie można przenosić przy użyciu przepisów podatkowych na Skarb Państwa. Uznanie za koszt uzyskania przychodu rekompensaty wypłaconej odbiorcy produktu z tytułu Państwa zaniedbań w postaci nie ujęcia w karcie technicznej produktu wyczerpujących zaleceń i wskazówek dotyczących stosowania tego produktu oraz jego testowania przed wprowadzeniem na rynek, byłoby sprzeczne z przepisami prawa podatkowego.
W konsekwencji powyższego odszkodowanie w wysokości 10.000 zł z tytułu zawartej ugody nie może zostać uznane za koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.